บทที่ 90 ประกายสีทองที่ทำให้คนคุ้มคลั่ง
เวลาไม่นาน ตามเสียงฝีเท้าที่ดังใกล้เข้ามา พวกลัทธินอกวิถีเดินออกมาจากป่า เดินมายังพื้นที่แอ่งกระทะบนภูเขา
พวกเขามีกันทั้งหมดแปดคน ทุกคนล้วนสวมชุดคลุมยาวสีดำปักลายดวงอาทิตย์สีเลือด ในขณะที่สีสันดูแปลกประหลาด ความเย็นเยือกที่แผ่มาจากร่างของพวกเขาก็ยิ่งแจ่มชัดขึ้น
โดยเฉพาะสายตาเย็นชาที่อยู่ภายใต้ชุดคลุมยาวสีดำที่คลุมปกปิดส่วนศีรษะเผยออกมาให้เห็นบ้างเป็นบางครั้งยามเดินมุ่งหน้ามา ในแววตานั้นไม่มีระลอกคลื่นอารมณ์ใดๆ ทั้งสิ้น เหมือนว่าสิ่งมีชีวิต ณ ที่นี้ ในสายตาของลัทธินอกวิถี ไม่มีความหมายอะไรทั้งนั้น
ความรู้สึกเฉยชาต่อความตายทำให้ความระแวดระวังของผู้บำเพ็ญต่างเผ่าในพื้นที่แอ่งกระทะเหล่านี้ยิ่งเพิ่มมากขึ้น ต่อให้เป็นกลุ่มภูตสมุทรที่ได้ชื่อว่าเหี้ยมโหด ตอนนี้ทุกคนต่างระแวดระวังขึ้นสุดขีด
เพราะเหี้ยมโหดก็เป็นส่วนหนึ่งของอารมณ์ความรู้สึกความเป็นมนุษย์ แต่คนของลัทธินอกวิถีพวกนี้เป็นเครื่องจักรสังหารที่ไม่มีความรู้สึกใดๆ ทั้งนั้น
การมาเยือนของพวกเขานำความเย็นยะเยือกแผ่ซ่านตามมาด้วย ลอยอวลไปทั่วทั้งพื้นที่แอ่งกระทะ สีหน้าของผู้บำเพ็ญจำนวนไม่น้อยเปลี่ยนสี สุดท้ายก็เลือกที่จะจากไป
สำหรับผู้บำเพ็ญที่จากไป ลัทธินอกวิถีไม่แม้แต่จะชายตามอง หลังจากที่พวกเขามาถึงก็นั่งลงขัดสมาธิ นิ่งไม่ไหวติง
สายตาของสวี่ชิงกวาดไปที่ร่างของลัทธินอกวิถีเหล่านี้ ไม่เห็นพี่ชายของเด็กหญิงในฐานที่มั่นคนเก็บกวาดในตอนนั้น ดังนั้นจึงถอนสายตากลับมา หลับตานั่งสมาธิ
ส่วนชายชราเจ้าของโรงเตี๊ยมที่ถนนทองผุดไม่ได้กลับไป แต่หาที่นั่งหลบหลีกพิษใกล้ๆ ด้านหนึ่งก็ระแวดระวังสวี่ชิง ด้านหนึ่งก็ระแวดระวังผู้บำเพ็ญคนอื่นๆ รอบๆ ในขณะเดียวกันก็บ่นพึมพำในใจ
“เจ้าเด็กนี่ตอบตกลงเร็วเช่นนี้ จะอย่างไรก็รู้สึกไม่ชอบมาพากล วางใจไม่ได้เลยจริงๆ”
เวลาสิบวันก็ผ่านไปด้วยบรรยากาศบนพื้นที่แอ่งกระทะบนยอดเขาที่เยือกแข็งไปเช่นนี้เอง
สิบวันนี้ไม่มีกิ้งก่าทะเลมาเลย
ปรากฏการณ์เช่นนี้ทำให้ผู้บำเพ็ญทั้งหลายรู้สึกถึงลางสังหรณ์รางๆ ส่วนระลอกคลื่นบนผิวน้ำรอบๆ ก็ค่อยๆ ลดลง ยิ่งเงียบสงบ
เหมือนว่าพายุฝนกำลังจะมา กดดันเป็นอย่างยิ่ง
ผิวน้ำเป็นเช่นนี้ พื้นที่แอ่งกระทะก็เป็นเช่นนี้เช่นกัน ทุกคนต่างตกอยู่ในความนิ่งเงียบ มีเพียงงูตัวใหญ่ข้างกายชายชราเท่านั้นที่มักจะมองไปทางสวี่ชิงบ่อยๆ ส่งเสียงฟ่อๆ ออกมา
สวี่ชิงไม่เข้าใจจึงไม่สนใจ ทำให้ตัวเองรักษาสภาวะยอดเยี่ยมที่สุดอยู่ตลอดเวลา
เขาเช็ดกริชแล้ว เหล็กแหลมเขาก็ลับออกมาจนประกายคมยิ่งดุดัน ส่วนที่ว่าจับมือเป็นพันธมิตรก็แค่ตกลงไปตามส่งๆ เท่านั้น สวี่ชิงไม่มีทางเชื่อชายชรา เขาเองก็รู้ว่าชายชราก็ไม่มีทางเชื่อเขาเช่นกัน
และความกดดันของที่นี่ก็เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นในยามพลบค่ำของวันที่สิบเอ็ด
หลังจากที่คลื่นสงบนิ่งมาสิบวัน ทะเลส่งเสียงครืนครันขึ้นในเสี้ยวขณะนี้ เหมือนว่าจะตื่นขึ้นจากการหลับใหล เกิดคลื่นซัดโหมกระหน่ำ
ในยามที่กลิ่นอายที่น่ากลัวโหมบ่าออกมาจากทะเลเป็นระลอกๆ แผ่ซ่านไปทั่วทุกสารทิศ ตลบไปทั่วทั้งเกาะ สวี่ชิงก็เห็นที่ผิวน้ำในที่ไกลมีคลื่นวนหลายจุดปรากฏขึ้น กำลังมุ่งหน้ามาทางเกาะอย่างรวดเร็ว
ผู้บำเพ็ญที่สังเกตเห็นภาพนี้มีหลายคน ส่วนมากล้วนนิ่งเงียบไม่ส่งเสียง แต่ล้วนพลังบำเพ็ญโคจรอยู่ ทำให้ตัวเองสามารถลงมือได้อย่างรวดเร็วปานสายฟ้าอยู่ทุกเมื่อ
ไม่นานนักคลื่นวนลูกที่หนึ่งก็เข้าใกล้ฝั่ง สัตว์ตัวมหึมาที่มีขนาดถึงห้าสิบจั้ง ทั้งตัวเป็นสีม่วงดำก็ผุดขึ้นมาจากทะเล เหยียบย่างมาบนหาดทรายตามน้ำทะเลที่สาดกระเซ็นไปรอบทิศ
ร่างของมันใต้แสงอาทิตย์อัสดงเหมือนสวมเกราะอัญมณีเอาไว้ชั้นหนึ่ง เกราะอัญมณีนี้เปล่งประกายแสงสีดำเย็นเยือก ดูแล้วเหมือนว่าในขณะเดียวกับที่แข็งแกร่งเป็นอย่างยิ่ง ก็ยิ่งมีพลังกดดันเหนือระดับรวมปราณปะทุออกมาจากร่าง
ความแข็งแกร่งของรัศมีอำนาจทำให้เม็ดทรายรอบๆ ปลิวฟุ้ง กระจายไปรอบด้าน
เป็นกิ้งก่าทะเลระดับสร้างฐาน!
ไม่ว่าจะเป็นเกราะอัญมณีบนร่างของมัน หรือเป็นเล็บอันคมกริบทั้งสี่ หรือจะเป็นนัยน์ตาขีดตั้ง ล้วนทำให้กิ้งก่าทะเลตัวนี้แผ่การสังหารนับครั้งไม่ถ้วนออกมาทั่วทั้งร่าง
อีกทั้งเห็นได้ชัดว่ามันมีสติปัญญา หลังจากที่ขึ้นฝั่งมาแล้วสะบัดตัว เงยหน้า สายตาเย็นเยียบกวาดไปที่เกาะ สุดท้ายก็มองไปทางพื้นที่แอ่งกระทะบนยอดเขา สายตาฉายแววดูแคลนออกมา จากนั้นก็ก้าวเท้าก้าวยาวๆ เดินมาด้วยเสียงสนั่นหวั่นไหว
ความแข็งแกร่งของรัศมีอำนาจทำให้ผู้บำเพ็ญที่อยู่ในเกาะบนภูเขาทุกคนหลังจากที่ได้พบก็ต่างจิตใจตื่นกลัว ลมหายใจถี่กระชั้น สีหน้ายิ่งซีดเผือดไปในทันที มีความรู้สึกเหมือนถูกสยบ
และกิ้งก่าทะเลระดับสร้างฐานที่มาไม่ใช่แค่ตัวเดียวเท่านั้น
หลังจากที่กิ้งก่าทะเลตัวแรก กิ้งก่าทะเลระดับสร้างฐานตัวที่สองก็ขึ้นฝั่งตามคลื่นวนที่ใกล้เข้ามา ย่างก้าวเข้าไปในป่าเช่นกัน
จากนั้นก็เป็นตัวที่สาม
และกลิ่นอายของตัวที่สามก็แข็งแกร่งยิ่งกว่า ร่างมีขนาดถึงร้อยจั้ง มันเดินตามขึ้นมาที่หาดทราย แล้วเงยหน้าคำราม ทันใดนั้นก็เกิดลมพายุรอบๆ พัดกวาดไปทั่วทิศสารทิศทันที ทำให้ต้นไม้ในป่าสั่นไหวรุนแรง
กระทั่งว่าเหล่าผู้บำเพ็ญในพื้นที่แอ่งกระทะที่อยู่ห่างไกลถึงเพียงนั้นยังสัมผัสได้ถึงสายลมคาวคลุ้งปะทะหน้ามา
พลังกดดันด้านพลังบำเพ็ญประเภทนั้นตอนนี้ยิ่งรุนแรงขึ้น
ต่อให้เป็นสวี่ชิงรูม่านตายังหดเล็กลงอย่างรวดเร็วเมื่อสัมผัสได้ถึงความน่ากลัวของกิ้งก่าทะเลระดับสร้างฐานตัวที่สามตัวนี้
ในความรู้สึกของเขา สองตัวเแรกก็แข็งแกร่งมากแล้ว แต่ตัวสุดท้ายตัวนั้น เขาเพียงแค่มองแวบเดียวดวงตาก็รู้สึกเจ็บปวดเลาๆ
นี่ทำให้สวี่ชิงสูดลมหายใจ ในหัวเปรียบเทียบพวกมันกับบรรพจารย์สำนักวัชระอย่างรวดเร็ว และคำตอบหลังจากที่นำมาเปรียบเทียบกันคือ ต่อให้เป็นกิ้งก่าทะเลที่อ่อนแอกว่านี้เล็กน้อยสองตัวก่อนหน้านั้น ไม่ว่าจะเป็นตัวใดก็ล้วนฉีกบรรพจารย์สำนักวัชระได้ทั้งเป็นจริงๆ
“ระดับสร้างฐานขั้นกลางสองตัว ตัวสุดท้ายเป็นถึงระดับสร้างฐานขั้นปลาย! สองตัวแรกเมื่อรวมกันแล้วราคาขั้นต้นก็หมื่นก้อนหินวิญญาณแล้ว ส่วนตัวสุดท้าย…แค่ขายไปส่งๆ ก็ขายได้ถึงหนึ่งหมื่นห้าพันถึงหนึ่งหมื่นหกพันก้อนหินวิญญาณ! สวี่ชิง ครั้งนี้พวกเรามาเป็นพันธมิตรกันจริงๆ เถอะ!” ชายชราเจ้าของโรงเตี๊ยมที่ถนนทองผุดดวงตาฉายประกายวาววาบ เอ่ยปากอย่างรวดเร็ว
คนที่แววตาวาววาบเหมือนกันยังมีผู้บำเพ็ญที่อยู่รอบๆ พื้นที่แอ่งกระทะ ไม่ว่าจะเป็นกลุ่มภูตสมุทรหรือชาวต่างเผ่าพวกนั้น ล้วนเกิดความละโมบขึ้นในเสี้ยวขณะนี้ เพราะความเย้ายวนของหินวิญญาณหลายหมื่นก้อนสำหรับราคาในโลกที่ใกล้ล่มสลายและพวกเขาที่เป็นผู้บำเพ็ญเหล่านี้มันช่างรุนแรงนัก
สวี่ชิงก็สีหน้าเคร่งขรึมเช่นกัน มองกิ้งก่าทะเลระดับสร้างฐานสามตัวที่เดินขึ้นมาบนชายหาดตามลำดับก่อนหลัง สัมผัสได้ถึงอันตรายอันแข็งแกร่งแล้ว ขนทั่วทั้งร่างต่างลุกตั้งชัน ผิวหนังยิ่งสั่นสะท้านไปเล็กน้อย
นี่เป็นเพราะความกดดันของกลิ่นอายที่สร้างขึ้น ในขณะเดียวกันร่างกายก็กำลังบอกสวี่ชิงว่า มันเตรียมพร้อมที่จะลงมือแล้ว
‘การออกทะเลครั้งนี้หากได้คราบกิ้งก่าระดับสร้างฐานชิ้นหนึ่ง ข้าก็จะกลับไปพร้อมผลเก็บเกี่ยวมากมาย อีกทั้งพวกนี้ก็เพียงพอที่จะประคองการยกระดับเรือเวทและการฝึกบำเพ็ญของตัวข้า ทำให้ข้าไม่ต้องกังวลเรื่องหินวิญญาณไปได้ช่วงหนึ่ง!’
ในดวงตาสวี่ชิงเกิดประกายเย็นเยียบ
คราบกิ้งก่าทะเลที่เขาได้มาก่อนหน้านี้รวมกันแล้วก็น่าจะได้หินวิญญาณประมาณสองพันกว่าก้อน รวมกับข้าวของของคนที่ฆ่าไปพวกนั้น และค่าตอบคำถามจากศิษย์พี่ติงระหว่างทาง ตอนนี้รายได้ก็ประมาณสี่พันหินวิญญาณแล้ว
“ชิงคราบกิ้งก่าทะเลระดับสร้างฐานมาอีกหนึ่งชิ้นก็จะไปจากที่นี่!”
ในเสี้ยวพริบตาที่สวี่ชิงตัดสินใจ ข้างล่างภูเขาก็มีเสียงครืนครันสนั่นหวั่นไหวดังมา กิ้งก่าทะเลระดับสร้างฐานสามตัวนั้นเข้าใกล้มายังยอดเขาแล้ว
พวกมันไม่เลือกที่จะบิน แต่เดินชนสะเปะสะปะมาตลอดทาง อาศัยการหักโค่นของต้นไม้แต่ละต้นๆ เพื่อให้การลอกคราบสะดวกขึ้น
ตอนนี้มันพุ่งตรงมาที่ยอดเขา เมินเฉยทุกคน สาวเท้ายาวๆ เยียบย่างเข้ามาในพื้นที่แอ่งกระทะท่ามกลางเสียงดังกึกก้อง
เพราะร่างของมันใหญ่โตมโหฬาร ตอนนี้สามตัวอยู่ที่พื้นที่แอ่งกระทะด้วยกัน ก็ครอบครองพื้นที่แอ่งกระทะไปกว่าครึ่งทันที และสังเกตสิ่งมีชีวิตระดับสร้างฐานในระยะใกล้เช่นนี้ ก็ทำให้ผู้บำเพ็ญทุกคนที่อยู่ที่นี่ลมหายใจหยุดชะงัก
ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าไม่นานนักพวกมันก็เงยหน้าคำรามขึ้นฟ้า เสียงคำรามที่มาจากกิ้งก่าทะเลระดับสร้างฐานสามตัวเดิมก็มีพลังสังหารทำลายล้างอยู่แล้ว
ตอนนี้เมื่อส่งเสียงดังออกมาก็เหมือนฟ้าถล่มดินทลาย การโจมตีที่เกิดจากคลื่นเสียงก่อตัวขึ้นกวาดไปทั่วทุกทิศ
ผู้บำเพ็ญที่กายเนื้อแข็งแกร่งไม่พอบางคนหลบไม่ทัน ร่างพลันสั่นสะเทือน กระอักเลือดออกมาคำโต ได้รับบาดเจ็บในทันที
ต้นไม้รอบๆ ยิ่งอ่อนแอแบกรับไม่ไหว แหลกละเอียดไปในคลื่นเสียงนี้ทั้งหมด
มองไกลๆ เสียงที่เกิดขึ้นจากเสียงคำรามของกิ้งก่าทะเลระดับสร้างฐานสามตัวแผ่ไปรอบๆ ไม่หยุด ทำให้ภูเขารอบๆ ต้นไม้หักโค่นเช่นนี้ คนที่พลังบำเพ็ญอ่อนแอบางคนไม่มีแม้แต่โอกาสหนี แต่ละคนต่างร้องโหยหวนล้มลง
สวี่ชิงก็ร่างสั่นสะท้านอย่างรุนแรงเช่นกัน แต่กายเนื้อของเขาแข็งแกร่งพอ ตอนนี้จึงไม่ได้รับอิทธิพลจากคลื่นเสียงนี่สักเท่าไร แต่ยอดไม้ข้างล่างกลับสลายเป็นผุยผงไปแล้ว
เงาร่างของสวี่ชิงลอยต่ำลงมาบนพื้น ไม่สนใจที่ยอดไม้เป็นผุยผง สายตาของเขาจับจ้องไปที่พื้นที่แอ่งกระทะราวเหยี่ยวล่าเนื้อ รอเสี้ยวพริบตาที่คราบกิ้งก่าหลุดลอกออกมาได้สำเร็จ
ส่วนชายชราเจ้าของโรงเตี๊ยมที่ถนนทองผุดก็สมาธิจดจ่อ กลุ่มภูตสมุทรที่อยู่รอบๆ และผู้บำเพ็ญต่างเผ่าที่โดนคลื่นเสียงก็เช่นกัน
เวลาหนึ่งก้านธูปก็ผ่านไปเช่นนี้เอง ท่ามกลางการรอคอยของฝ่ายต่างๆ ในบรรดากิ้งก่าทะเลระดับสร้างฐานสามตัวที่อยู่ในพื้นที่แอ่งกระทะ มีสองตัวที่ดิ้นรนลอกคราบสำเร็จ
ในเสี้ยวพริบตาที่คราบกิ้งก่าหลุดร่วงลงมา พวกมันก็หันไปกัดกร้วมที่คราบกิ้งก่าของตัวเองคำโตแล้วกลืนลงไป ท่ามกลางความเจ็บปวดรวดร้าวใจของคนทั้งหลาย จากนั้นแล้วก็พลันกระโดดทะยานไปยังท้องฟ้าเหนือพื้นที่แอ่งกระทะ แล้วส่งเสียงคำรามต่ำทุ้มออกมากลางอากาศ
และแม้ว่าคราบของพวกมันจะหายไปส่วนใหญ่ แต่ก็ยังคงเต็มไปด้วยความแปลกประหลาดอัศจรรย์ มันสามารถหดตัวเองได้ เพียงพริบตาก็ย่อเหลือขนาดเท่าฝ่ามือ
คนสิบกว่าคนจากกลุ่มภูตสมุทรก็พุ่งออกไปหมดในชั่วขณะนี้เอง ผู้บำเพ็ญต่างเผ่าที่อยู่รอบๆ ก็เช่นกัน ในเสี้ยวเวลานี้ไม่มีใครไปสนใจคำข่มขู่ของกลุ่มภูตสมุทร เมื่ออยู่ต่อหน้าผลประโยชน์มหาศาลก็มากพอจะให้คนมากมายพุ่งพล่าน
ชายชราเจ้าของโรงเตี๊ยมที่ถนนทองผุดก็เช่นกัน พุ่งทะยานออกไปเต็มกำลัง
แต่สวี่ชิงเร็วกว่า นอกจากลัทธินอกวิถีที่นิ่งไม่ขยับแล้ว ผู้บำเพ็ญทุกคนที่นี่ต่างพุ่งออกไปในเสี้ยวพริบตา
คราบกิ้งก่าทะเลระดับสร้างฐานสองชิ้น ทุกชิ้นล้วนมีคนสิบกว่าคนเข้าแย่งชิง
ชิ้นที่สวี่ชิงเลือกเป็นชิ้นที่ใกล้ตัวเองที่สุดชิ้นนั้น ชายชราเจ้าของโรงเตี๊ยมก็เช่นกัน ทั้งสองคนแม้ต่างฝ่ายต่างไม่ชอบกัน แค่ตอนนี้ก็ยังเลือกที่จะร่วมมือกันในระดับหนึ่ง แน่นอนว่าการระแวดระวังซึ่งกันและกันก็ยังคงมีอยู่
ทั้งสองคนประชิดเข้ามาในเสี้ยวพริบตา ต่างปะทุจิตสังหารไปยังผู้เข้ามาแย่งชิง
สวี่ชิงโคจรพลังบำเพ็ญทั่วร่าง เพียงสะบัดมือน้ำแต่ละหยดๆ ก็ลอยขึ้นรอบกายแล้วพุ่งไปรอบด้านอย่างรวดเร็ว ทั้งยิ่งชักกริชออกมา กวัดแกว่งมาพร้อมด้วยไอเย็นเยียบ เข้าสังหารโรมรันกับผู้บำเพ็ญต่างเผ่าจากกลุ่มภูตสมุทรทันที
ผู้บำเพ็ญกลุ่มภูตสมุทรคนนี้มีพลังบำเพ็ญอยู่ในระดับรวมปราณบริบูรณ์ แข็งแกร่งยิ่งนัก ทว่าสวี่ชิงแข็งแกร่งกว่า มือซ้ายของเขากำหมัด แล้วชกไปที่อกของอีกฝ่าย เงาป๋าที่ปรากฏข้างหลังคำรามออกมา แล้วบดขยี้ไป
ผู้บำเพ็ญต่างเผ่าคนนี้คำรามเสียงต่ำทุ้ม ทำการโจมตีกลับทันที ยิ่งเอาของวิเศษอักขระแผ่นหนึ่งออกมา แต่ก็ยังคงกระอักเลือดสดๆ ด้วยการโจมตีจากสวี่ชิงอยู่ ของวิเศษอักขระเกือบพังเสียหาย ร่างของเขาถูกชกถอยห่างออกไปเจ็ดแปดจั้ง
ชายชราเจ้าของโรงเตี๊ยมที่ถนนทองผุดก็ลงมืออย่างแข็งแกร่งเช่นกัน เชือกแต่ละเส้นๆ พลันปรากฏขึ้นรอบกายเขา ผู้บำเพ็ญต่างเผ่าไร้สังกัดที่เข้ามาแย่งชิงกับเขาล้วนถูกเชือกรัดคอทันที ยิ่งมีบางเส้นยังยืดออกไปหาสวี่ชิงอย่างรวดเร็วอีกด้วย
สวี่ชิงโจมตีจนล่าถอยไปหลายคนติดๆ กัน กำลังจะเอื้อมมือคว้าคราบกิ้งก่า เชือกรอบๆ ก็พลันปรากฏขึ้นรัดเขา แต่สวี่ชิงมีการป้องกันเอาไว้นานแล้ว เขาแค่นเสียงขึ้นจมูกทีหนึ่ง เลือดลมทั่วร่างก็พลันแผ่ออกไปข้างนอก
เสียงระเบิดดังขึ้น เชือกรอบๆ เขาก็แหลกละเอียดหมด เขาใกล้จะคว้าคราบกิ้งก่าได้แล้ว แต่ในตอนนี้เอง ผู้บำเพ็ญกลุ่มภูตสมุทรสี่คนก็พุ่งมาหาเขาด้วยดวงตาแดงก่ำ แต่ละคนประสานปางมือก่อเป็นวิชาเวท จิตสังหารระเบิดปะทุ
ทางชายชราเจ้าของโรงเตี๊ยมก็ถูกผู้บำเพ็ญไร้สังกัดล้อมเอาไว้เช่นกัน
ยิ่งมีผู้บำเพ็ญกลุ่มภูตสมุทรสองคนพุ่งตัวไปที่คราบกิ้งก่า ใกล้จะทำได้สำเร็จแล้วเต็มที แต่คราบกิ้งก่าจู่ๆ ก็บิดม้วนว่างเปล่า หัวงูขนาดมหึมาก็ปรากฏขึ้นกลางอากาศ อ้าปากอมคราบกิ้งก่าเอาไว้
สีหน้าเหมือนแฝงด้วยรอยตื่นเต้นยินดี งูตัวยักษ์ตัวนี้หันไปมองสวี่ชิงกับชายชรา ตัวไหววูบคิดจะไปช่วยสวี่ชิง…แต่ทางชายชราดวงตาฉายประกายวาบ หัวเราะร่าขึ้นมา รอบกายมีแสงของวิเศษอักขระฉายขึ้นมา สยบคนทั้งหลายถอยไป แล้วพุ่งตัวไปหางูยักษ์
หลังจากอุ้มมันเอาไว้ได้ ใบหน้าของชายชราก็เต็มไปด้วยความยินดี
“เด็กดี ทำได้ดีมาก”
เงาป๋าปรากฏขึ้นข้างหลังสวี่ชิง เงานี้คำราม ทะเลเพลิงแผ่กระจายไปรอบทิศ ทำให้ผู้บำเพ็ญกลุ่มภูตสมุทรข้างตัวเขาสามสี่คนนั้นต่างร้องโหยหวน กระอักเลือดถอยหลังไป สวี่ชิงไม่สนใจพวกเขา หมุนตัวไปทางชายชรา ประกายเย็นเยือกฉายวาบขึ้นในดวงตา กำลังจะพุ่งเข้าไปหา
แต่ในตอนนี้เอง กิ้งก่าทะเลตัวขนาดร้อยจั้งที่คนทั้งหลายจนแล้วจนรอดก็ไม่กล้าเข้าใกล้ไปรบกวนในพื้นที่แอ่งกระทะตัวนั้น ตอนนี้กำลังเงยหน้าคำรามขึ้นฟ้า
คราบกิ้งก่าบนตัวของมันฉีกขาดทันที ร่างพลันพุ่งออกมา เหมือนว่าไม่มีเวลาไปกลืนคราบกิ้งก่าของตัวเอง พอมันลอกคราบออกมาก็ทะยานไปบนฟ้าทันที
เลือดลมของมันทะลักล้นไม่หยุด เหมือนว่าจะเหนือระดับสร้างฐานไปแล้ว!!
เศษคลื่นเสียงคำรามแผ่ซ่านมาอย่างบ้าคลั่ง ทำให้คนที่อยู่ที่นี่จิตใจสั่นสะท้าน ยิ่งไปกว่านั้นคือมีคนที่ถูกสะเทือนจะเลือดไหลออกมาทั้งเจ็ดทวารอีกจำนวนไม่น้อย เศษคราบกิ้งก่าระดับสร้างฐานขั้นปลายพลันหดเล็กลงเป็นสามชิ้น แล้วร่วงลงมา
กลิ่นอายที่แผ่ออกมาจากคราบกิ้งก้าสามชิ้นน่าตื่นตะลึงเป็นอย่างยิ่งเหนือกว่าสองชิ้นก่อนนี้มากมหาศาล กระทั่งว่าบนนั้นมีประกายแสงสีทองรางๆ ส่องแสงวิบวับ
ประกายแสงนี้เพียงทอวูบ รอบๆ ก็ส่งเสียงดังสนั่นหวั่นไหว กระทั่งว่าชั้นเมฆยังทะลักโหมเอง ความศักดิ์สิทธิ์กลุ่มหนึ่งแผ่ซ่านออกมา ทำให้สวี่ชิงรู้สึกเหมือนตอนที่ฝากตัวเข้าสำนักเจ็ดเนตรโลหิต การทดสอบที่ได้เผชิญหน้าพลังกดดันของเลือดสิ่งมีชีวิตประเภทเทพตอนนั้น!
“นี่…มองพลาดไปแล้ว กิ้งก่าระดับสร้างฐานขั้นปลายตัวนี้ในกายมีความเป็นเทพอยู่เสี้ยวหนึ่ง คราบกิ้งก่าชิ้นนี้แฝงด้วยกลิ่นอายของความเป็นเทพ ราคาพุ่งขึ้นไปมหาศาล!!” ชายชราเจ้าของโรงเตี๊ยมถนนทองผุดดวงตาจ้องเขม็ง ร้องตกใจเสียงหลง
คนจากลัทธินอกวิถีทั้งหลายที่อยู่ข้างๆ ก็ต่างลืมตาขึ้นมากันทุกคนในเสี้ยวพริบตานี้เช่นกัน ฉายประกายเย็นชาออกมา สิ่งที่พวกเขารอก็คือของชิ้นนี้!
