การหวนคืนสู่ยุค 70 ของเศรษฐีนีผู้มั่งคั่งร่ำรวย – บทที่ 182 เธอคิดว่าเธอเป็นใคร

บทที่ 182 เธอคิดว่าเธอเป็นใคร?

บทที่ 182 เธอคิดว่าเธอเป็นใคร?

ชายหนุ่มที่มาเปิดประตูรู้จักถังซวงตรงหน้านี้เป็นอย่างดี เพราะเธอคนนี้เป็นคนที่ซูยี่บอกให้คนของเขาออกไปจับกุมและได้โชว์ภาพถ่ายของหญิงสาวต่อหน้าทุกคน และเขาเองก็ได้ดูมันด้วยเช่นกัน ทำให้เวลานี้เขาตกใจเมื่อเห็นว่าเธอยืนอยู่ตรงหน้า

ต้องมีบางอย่างผิดพลาดแน่ ๆ

“คุณถังครับ ผมไม่รู้ว่าคุณจะมาที่นี่ แต่ตอนนี้คุณชายซูไม่อยู่ครับ ถ้าต้องการพบเขา คุณถังสามารถไปที่บ้านตระกูลซูได้โดยตรงเลยครับ”

เมื่อได้ยินอย่างนี้ ถังซวงหัวเราะออกมา

“นายรู้จักฉันหรือ?”

เธอถามอย่างต้องการคำยืนยัน

ชายคนนั้นตอบกลับทันทีว่า “คุณถังคือหลานสาวของผู้เฒ่าเฮ่อ ไม่มีใครในก่างเฉิงไม่รู้เรื่องนี้”

ถังซวงเกียจคร้านเกินกว่าจะพูดคุยกับคนคนนี้ ดังนั้นเธอกล่าวสั้น ๆ ว่า “งั้นไปให้พ้น”

เมื่อเห็นรอยยิ้มของถังซวงที่เคยสุภาพเปลี่ยนเป็นเย็นชาในทันทีทันใด หัวใจของชายหนุ่มถึงกับเต้นไม่เป็นจังหวะ เขาฝืนยิ้มแล้วพูดต่อว่า “คุณถังครับ คุณชายของพวกเราไม่ได้อยู่ที่นี่…”

แต่ก่อนจะพูดจบ ถังซวงเตะออกไปทันที

“อัก…”

ตามด้วยเสียงกรีดร้อง และในที่สุด คนที่อยู่ด้านในก็รู้สึกได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ แล้วรีบออกมาด้านนอกทันที และบุคคลที่ออกมาก็คือซูยี่

ซูยี่ตกตะลึงเมื่อเห็นว่าถังซวงอยู่ที่นี่ ก่อนจะเหลือบมองกลุ่มคนที่อยู่ด้านหลัง และเมื่อเห็นเฟ่ยไห่ชางแล้ว สีหน้าถึงกับบิดเบี้ยว เขาอดไม่ได้ที่จะถาม “คุณเฟ่ย… ทำไม… ทำไมมาที่นี่ครับ?”

เฟ่ยไห่ชางมองซูยี่ด้วยรอยยิ้มเย็นชาก่อนจะกล่าวตอบ “คุณชายซู ไม่ได้พบกันซะนาน วันนี้พวกเรามากับนายหญิงของเราครับ”

“นายหญิง?”

ซูยี่มองถังซวงตรงหน้าด้วยความสงสัย “นี่… คุณถังเป็นนายหญิงของพวกคุณหรือ? ไม่… คุณถังเป็นหลานสาวของผู้เฒ่าเฮ่อไม่ใช่หรือ!”

เฟ่ยไห่ชางได้ยินอย่างนั้นจึงพูดยืนยันว่า “คุณถังเป็นนายหญิงของพวกเรา และสิ่งที่พวกเราได้ทราบในวันนี้คือมีคนกล้ามารังแกนายหญิงบนถนน สิ่งนี้ไม่ต่างอะไรจากการเหยียบย่ำใบหน้าของพวกเราสักนิด”

หลังได้ฟัง ซูยี่ยังคงประหลาดใจ

คนธรรมดาย่อมไม่รู้เบื้องหลังของบริษัทขนส่งหลงเฉิง แต่ตระกูลซูนั้นรู้ดีว่าขนส่งหลงเฉิงเป็นเพียงบริษัทขนส่งบังหน้า แต่เบื้องหลังของที่นี่คือโถงยี่ชี แน่นอนว่าตระกูลซูไม่เคยเกรงกลัวพวกเขา แต่เวลานี้อำนาจมืดของตระกูลไม่ได้แข็งแกร่งเทียบเท่าเมื่อก่อนแล้ว

“หัวหน้าเฟ่ย คงจะมีเรื่องเข้าใจผิดกันแล้ว”

เฟ่ยไห่ชางไม่พูดเมื่อได้ยินอย่างนั้น เขาหันมองถังซวงอย่างรอคำตอบ เพราะตอนนี้ทุกสิ่งอย่างขึ้นอยู่กับถังซวง

เมื่อเห็นเฟ่ยไห่ชางเป็นอย่างนี้แล้ว สีหน้าของซูยี่ยิ่งประหลาดใจมากขึ้น

เฟ่ยไห่ชางเป็นคนดูแลโถงยี่ชีไม่ใช่หรือ? แต่ทำไมถึงต้องรอคำสั่งจากถังซวง? เกิดอะไรขึ้น? ถังซวงคนนี้คือหลานของผู้เฒ่าเฮ่อที่มาจากแผ่นดินใหญ่ไม่ใช่หรือ? เขาได้ยินว่าพวกเธอมาจากหมู่บ้านในชนบท ถังซวงอาศัยอยู่กับแม่และเสี่ยวเซวี่ย ครอบครัวหย่าร้าง ไม่รู้ว่าชีวิตตอนนี้ของพวกเธอเป็นยังไง แต่ว่าเกิดอะไรขึ้นกับถังซวง? ทำไมจู่ ๆ เธอถึงกลายเป็นนายหญิงของโถงยี่ชี?

ก่อนซูยี่จะทันได้คิดเรื่องนี้ ถังซวงถามต่อว่า “คุณชายซู คุณสั่งให้พวกเขาไปจับตัวฉันทำไม?”

หลังได้ยินอย่างนี้แล้ว ซูยี่กลับมาได้สติอีกครั้งเขาพูดด้วยรอยยิ้มว่า “คุณถัง คงเข้าใจผิดแล้วครับ ผมจะให้คนไปจับตัวคุณทำไมกัน”

“คุณชายซู เลิกทำเป็นไม่รู้เรื่องได้แล้วค่ะ พูดออกมาเถอะ ทำไมถึงสั่งให้คนมาจับตัวฉัน?”

ด้านซูยี่ไม่ยอมรับเรื่องนี้แน่นอน ไม่ต้องพูดถึงตระกูลเฮ่อ ตอนนี้คนที่อยู่เบื้องหลังของเธอเป็นกลุ่มที่รับมือยากที่สุด ดังนั้นเขาจึงรีบส่ายหัวแล้วพูดว่า “คุณถัง คุณเข้าใจผิดแล้วครับ ผมไม่คิดให้ใครไปจับตัวคุณแน่นอน คนพวกนั้นน่าจะใส่ร้ายผมมากกว่า”

เมื่อเห็นซูยี่ปฏิเสธอย่างหนักแน่น ถังซวงก็หมดความอดทนทันที

“คุณชายซูกล้าทำแต่ไม่กล้ารับหรือ ขี้ขลาดจริง ๆ แต่ถึงคุณไม่บอกฉันก็พอจะเดาได้ มันน่าจะเป็นเพราะฉันปฏิเสธคุณหลายครั้ง เลยทำให้คุณต้องเสียหน้าใช่ไหมคะ? ถึงสั่งให้คนมาจับตัวฉันไป หึ… เป็นผู้ชายที่น่ารังเกียจจริง ๆ คนอย่างคุณ แม้แต่เส้นผมฉันก็ไม่อยากมอง”

“ถังซวง…”

ซูยี่โกรธจัดเมื่อได้ยินคำดูถูกนั้น

นับตั้งแต่ซูยี่ยังเด็ก ไม่เคยมีใครกล้าดูถูกเขาขนาดนี้มาก่อน นับประสาอะไรกับพวกผู้หญิง ที่วันนี้เขาต้องการจับตัวถังซวงมาเพราะอีกฝ่ายปฏิเสธเขาจริง ๆ แม้ถังซวงจะเป็นคนของตระกูลเฮ่อ เขาก็ไม่สน เขาจะทำทุกอย่างที่ต้องการ แต่เวลานี้อีกฝ่ายกลับมายืนด่าเขาฉอด ๆ ซูยี่จะอดทนได้ยังไง?

“เธอคิดว่าตัวเองเก่งมากงั้นหรือ? เป็นความโชคดีของเธอแล้วที่ฉันสนใจ แต่กลับทำตัวไร้ยางอายซ้ำแล้วซ้ำเล่า ฉันเชิญเธอครั้งแล้วครั้งเล่าเพราะฉันคิดว่าเธอคู่ควร แต่เธอกลับทำตัวเหินห่าง เล่นตัวไม่จบสิ้น ถ้าคิดว่าแค่การที่ตระกูลเฮ่อตามหาพวกเธอเจอแล้วจะเป็นผู้หญิงสูงศักดิ์จริง ๆ ก็คงจะจองหองมากไปมั้ง”

“หึ… เด็กคนนี้อวดดีเกินไปแล้ว”

เฟ่ยไห่ชางโกรธมากหลังจากได้ยินอย่างนี้ ที่ซูยี่ทำแบบนี้เพราะต้องการให้หญิงสาวมาอยู่ข้างกาย แต่กลับไม่รีรอคิดจะจับตัวหญิงสาวมาครอบครองทันที และเวลานี้กลับมาดูแคลนผู้หญิงตรงหน้าที่ตนไม่อาจไขว่คว้าได้

หลังจากซูยี่พูดทั้งหมดออกมา เขาก็รู้สึกผิดเล็กน้อย เพราะตอนนี้ยังมีเหล่าคนจากโถงยี่ชียืนอยู่ด้านหลังของถังซวง แต่เขาไม่สามารถอดทนกับคำพูดของถังซวงได้จริง ๆ

ตนสามารถเหยียดหยามคนอื่นได้ แต่คนอื่นไม่มีสิทธิ์

ในเวลานี้อู๋โจวที่ถูกถังซวงเตะจนล้มฟุบเมื่อครู่เดินเข้ามาภายในด้วยสภาพโงนเงน เมื่อเห็นว่าถังซวงและพรรคพวกไม่ได้สนใจตน ประกอบกับความโกรธแค้นที่ถูกเตะเมื่อครู่ เขากล่าวด้วยความโกรธจัด “คุณชาย คนพวกนี้มาที่นี่เพื่อจะจับคุณชายนะครับ ถ้าคุณชายไม่จัดการพวกมัน คนอื่นจะคิดว่าตระกูลซูของพวกเราเป็นพวกกระจอก”

ซูยี่รู้อยู่แล้ว แต่เพราะเป็นโถงยี่ชี เขาจึงต้องระวังตัวเป็นพิเศษ และตอนนี้เขาไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างถังซวงกับโถงยี่ชีคืออะไร

แต่ก่อนที่ซูยี่จะทันได้พูด ถังซวงพูดขึ้นว่า

“คุณชายซู ตราบใดที่คุณหักแขนของตัวเองทิ้ง ฉันจะไม่ถือสา”

“อะไรนะ…”

ทุกคนที่ยืนอยู่ด้านหลังซูยี่ถึงกับอ้าปากค้าง เห็นชัดว่าอีกฝ่ายต้องการเล่นงานซูยี่ชัด ๆ

ซูยี่เงียบอยู่นานก่อนจะระเบิดเสียงหัวเราะ

“ฮ่า… ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า… บ้าชะมัด เธออยากให้ฉันหักแขนตัวเองงั้นหรือ? คุณถังครับ คุณต้องการอะไรกันแน่? ผมจะบอกอะไรให้นะว่าสิ่งที่เธอต้องการมันเป็นไปไม่ได้!”

แต่ไม่ว่ายังไง ใบหน้าของถังซวงยังคงเรียบเฉย เธอพูดอีกครั้งว่า “คุณชายซู ฉันจะให้โอกาสคุณอีกครั้ง”

“หืม… เธอคิดว่าเธอเป็นใคร?”

ซูยี่มองถังซวงด้วยใบหน้าเย้ยหยัน ความโกรธทำให้ดวงตาของเขาแดงก่ำ และเขารู้สึกว่ามันกำลังร้อนผ่าวอย่างรุนแรง

“ถ้าอย่างนั้น ฉัน… จะลงมือเอง”

ถังซวงขยับตัวอย่างรวดเร็ว เธอไม่เปิดโอกาสให้ใครได้ตอบโต้ กว่าทุกคนจะรู้สึกตัวทุกอย่างก็สายเกินไปแล้ว เวลานี้เธอหยุดยืนอยู่ตรงหน้าของซูยี่