Black Peach Z เดิมพันรักสาวแฮกเกอร์ – ตอนที่ 2194-2195

ตอนที่ 2194
ความสัมพันธ์คลุมเครือ
โฮชิโนะนั่นเอง
เขาสวมเชิ้ตตัวยาวสีขาว ใส่เสื้อสเวตเตอร์ที่มักใช้ในฤดูใบไม้ผลิทับ
ไว้ด้านนอก แถมยังอุ้มแมวมาด้วยตัวหนึ่ง หากมองดูจากไกล ๆ จะ
รู้สึกเหมือนว่าเขาเดินออกมาจากการ์ตูน ยากที่จะมองเมินผ่านไป
บอดี้การ์ดที่ไนต์คลับเผยสีหน้าเหมือนมีคนมาช่วยแล้ว
ส่วนยูกิชินกลับหางตากระตุก เรียวปากบางเอ่ยอย่างค่อยไม่ใส่ใจ
“ฉันยังอยากดื่มอยู่ ยังไม่กลับไป”
โฮชิโนะยัดแมวใส่อ้อมกอดอีกฝ่าย ยังสุภาพเหมือนเดิม “ไม่ได้ให้
นายกลับ แต่ตัวเองเลี้ยงแมวไว้ ไม่คิดจะป้อนอาหารให้มันเหรอ?”
“มันไม่อดตายหรอกน่ะ” ยูกิชินอุ้มแมวด้วยมือข้างเดียว เห็นหญิง
สาวคนเมื่อกี้กำลังจับจ้องใบหน้าของโฮชิโนะ ก็หลุดหัวเราะทันที
“ทำไม? ไม่อยากพาฉันออกไปตอนนี้ แต่อยากพาเขาไปแทนเหรอ?”
หญิงสาวถูกรู้เท่ากัน หน้าแดงแปร๊ดขึ้นทันที
ยูกิชินคร้านจะดูต่อไป หันไปมองเหล่าบอดี้การ์ดแวบหนึ่ง
ไม่นานก็มีคนเข้ามาจัดการ
ไม่ได้ทำอะไรเธอ แต่สาวสวยคนนี้ไม่จำเป็นต้องมาที่นี่อีกต่อไป
แม้ว่าเสียงดนตรีจะอึกทึก แต่กลับไม่ส่งผลกระทบกับบุคลิกของชาย
หนุ่มทั้งสอง
ยูกิชินหิ้วแมวขึ้นมาสบตาตัวเอง ก่อนจะส่งเสียงขึ้นจมูก “เจ้านายแก
ไม่มีเวลาดูแลแก ถ้าไม่อยากอดตายก็ไปหากินเองไป”
เขาอารมณ์ไม่ดี ขนาดแมวก็ยังไม่คิดจะดูแล กลิ่นเหล้าคลุ้งตัวไปหมด
“คุณชายโฮชิโนะ…” บอดี้การ์ดอยากพูดแต่หยุดเอาไว้
โฮชิโนะหันไปมอง “ไปเปิดห้องเถอะ”
“ครับ!” บอดี้การ์ดคิดว่าบอสอยู่ในสภาพนี้ ก็น่าจะไปนอนจริง ๆ
ไม่งั้นจะมีพวกไม่กลัวตายดาหน้าเข้ามาอีก วันนี้ซวยกันจริง ๆ
ยูกิชินหัวเราะ ไม่แสดงความเห็น แต่ก็ไม่ให้ความร่วมมือ
เขานั่งอยู่กับที่ เลือกเหล้าแรง ๆ มาเทลงในแก้วไวน์ทรงสูง
ทว่าโฮชิโนะเอาแก้วนั้นมาดื่มเองหลังจากที่อีกฝ่ายรินเสร็จ ทำให้ยูกิ
ชินหรี่ตาลงและรินอีกแก้ว
“ไปนะ” โฮชิโนะเอ่ยเสียงเรียบ “ตามหานายจนง่วงไปหมด ถ้าดื่ม
อีกจะง่วงกว่าเดิม”
ยูกิชินช้อนตามอง พลันหัวเราะขึ้นมา “นายเป็นแบบนี้ มิน่าล่ะยัยนั่น
ถึงอยากได้นายไปด้วย น่าเสียดายที่เจ้าหล่อนไม่รู้ว่าโฮชิโนะของ
พวกเราไม่เคยเห็นใครในสายตา ยกเว้น Z”
โฮชิโนะมองอีกฝ่าย ใบหน้าของยูกิชินมีกลิ่นเหล้า หางตาแดงเรื่อ
และเย็นชามาก
“เพราะเรื่องนี้เหรอนายถึงได้…?” โฮชิโนะเหมือนจะขมวดคิ้ว ไม่
นานก็คลายออก เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเหมือนกำลังบอกเล่าเรื่องจริง
ทั่วไป “นอกจาก Z แล้ว ก็ยังมีนายนี่”
ยูกิชินอยากจะโพล่งออกมา แต่กลับหยุดชะงัก
เขายังไม่สร่างเหล้า ทว่าไม่กระทบต่อการใช้ความคิด
เขารู้ดีว่าโฮชิโนะเห็นเขาเป็นคนในครอบครัว
ทว่านี่แหละเป็นสิ่งที่ยูกิชินไม่เข้าใจที่สุด
ทั้งที่เขาเป็นคนรู้จักโฮชิโนะเป็นคนแรก
หากไม่เกิดปัญหาขึ้น แล้วเขาไม่ได้ไปอยู่ข้างกายโฮชิโนะในทันที
Z จะมีโอกาสนั้นได้ยังไง
ทว่าแม้จะเป็นในตอนนี้ โฮชิโนะก็ยังรักษาสัญญาที่ให้ไว้กับตระกูล
ป๋ อ ทั้งยังเต็มใจอีกด้วย
แม้ว่า Z จะยกเลิกคำสัญญาที่ว่านั่นไปแล้ว แต่เขากลับไม่ยอมยกเลิก
นี่แหละคือสิ่งที่ทำให้ยูกิชินจนปัญญามากที่สุด แต่ตอนนี้ไม่
เหมือนเดิมอีกต่อไป
Z มีฉินมั่วอยู่ด้วย ก็ตัดความคิดของโฮชิโนะไปนานแล้วเช่นกัน
ในเมื่อเป็นเช่นนี้ แล้วเขาจะร้อนรนไปทำไม
ยูกิชินหลุบตาลง หัวเราะนิดหน่อย “ฉันคิดว่านายลืมในสิ่งที่ตัวเอง
เคยพูดไปแล้ว”
“ไม่หรอก” ออร่าของโฮชิโนะยังคงไม่เปลี่ยน
ยูกิชินเข้าใกล้อีกฝ่ายเล็กน้อย “งั้นก็ทำตามที่นายสัญญาไว้ตอนมาที่
บ้านฉัน อยู่กับฉันตลอดเหมือนเป็นเงาตามตัว”
ตอนที่ 2195
ความสัมพันธ์คลุมเครือ
“ฉันไม่เคยคิดจะผิดสัญญากับใคร” โฮชิโนะยังอารมณ์สงบนิ่ง
เหมือนเดิม กระทั่งเสียงยังเรียบมาก “ในเมื่อดื่มเสร็จแล้วก็ไปนอน
ซะ”
ยูกิชินหัวเราะช้า ๆ ดูหล่อเหลาเหลือเกิน “คู่นอนฉันถูกนายล่อไป
แล้ว จะนอนยังไงอีก? นายไม่รู้เหรอว่าถ้าไม่มีเพื่อนนอนด้วย ฉันจะ
หนาวมาก”
“ฉันจะอยู่เป็นเพื่อนนายเอง” โฮชิโนะก้มลงอุ้มแมวขึ้นมาจากพื้น
แล้วส่งเข้าสู่อ้อมกอดอีกฝ่ายใหม่ นัยน์ตาดำขลับเหมือนหมึก
ยูกิชินชะงักทันที ก่อนจะหันไปเหมือนจะยิ้มให้ “ก็ได้”
แม้จะรู้ว่าเจ้านั่นพูดว่าอยู่เป็นเพื่อนก็คืออยู่เป็นเพื่อนจริง ๆ
ยูกิชินก็ไม่อยากพลาดโอกาสดังกล่าว
นานแล้วที่พวกเขาไม่ได้นอนห้องเดียวกันตอนกลางคืน
ตอนที่อยู่ศูนย์ฝึกไม่นับ เพราะมีคนมากมาย
ตอนเด็ก ๆ เขาสองคนนอนด้วยกันบ่อย ๆ ต่อมาเจ้านั่นถึงค่อยห่าง
เหินจากเขา
นัยน์ตาของยูกิชินขรึมลง พยายามไม่ให้ตัวเองคิดเรื่องเหล่านี้
ห้องนอนอยู่ในส่วนลึกสุดของไนต์คลับ
ไนต์คลับที่มีขนาดใหญ่มักจะมีห้อง VIP ให้นอนค้าง
ทว่าห้องแบบนี้มีเพียงสี่ห้าห้อง ซึ่งปกติแล้วจะเก็บให้แขก VIP พัก
เท่านั้น
บอสกับคุณชายโฮชิโนะต่างมาที่นี่ ตอนแรกกะจะเตรียมไว้สองห้อง
ตอนนี้บอดี้การ์ดได้ยินคำพูดของทั้งสองแล้วตัดสินใจจัดไว้ให้เพียง
ห้องเดียว
หลังจากที่ยูกิชินดื่มจนเมา ร่างกายก็เริ่มมีปฏิกิริยาหนักขึ้น
ทว่าเขาดื่มเยอะมากไปหน่อย หลังจากเปิดห้องก็เข้าห้องน้ำไป ไม่
นานก็มีเสียงอาเจียนดังตามมา
พอจะเห็นได้ว่าคนเมาท่าทางจะไม่สบายตัวนัก
เกิดอะไรขึ้นครั้งนี้?
เพราะญาติที่คิดจะแย่งอำนาจพวกนั้นหรือ
ดูท่าคงได้เวลาที่จะจัดการคนของคุโรโฮมุระแล้ว
โฮชิโนะยืนอยู่ข้างหน้าต่างบานยาวระพื้น ต่อสายเข้าเบอร์ภายใน
“ให้คนไปต้มซุปแก้เมากับเคี่ยวโจ๊กไว้ แล้วเอาขึ้นมาที”
“ครับ คุณชายโฮชิโนะ” นี่ถือเป็นวันที่สงบสุขที่สุดในช่วงหลายวัน
ที่ผ่านมา
ทุกวันในเวลาแบบนี้ จะต้องมีคนอยู่ค้างคืนกับเจ้านาย
พวกเขาจำไม่ได้ว่ามีกี่คนแล้วที่ต้องเดินออกไปด้วยใบหน้าซีดเผือด
โชคดีที่วันนี้มีคุณชายโฮชิโนะอยู่ด้วย
“บอสเหมือนจะเชื่อฟังคุณชายโฮชิโนะมากเลยเนอะ สองคนนี้บารมี
เจิดจ้ามาก”
“ใช่ ไม่ดูบ้างว่าคนเขาเป็นใคร บอสเชื่อฟังคุณชายโฮชิโนะจะตาย
เพราะสองคนนี้รู้จักกันมาตั้งแต่เด็กแล้ว”
“รู้จักกันตั้งแต่เด็ก?”
“อื้อ ฉันเคยได้ยินคนที่บ้านใหญ่พูดกัน ตอนเด็ก ๆ บอสสนิทกับ
คุณชายโฮชิโนะมาก สองคนนี้ไม่เหมือนเด็กทั่วไป ชอบนั่งอ่าน
หนังสือด้วยกันใต้ต้นไม้ ฟันดาบยิงปืนอะไรทำนองนี้ก็เรียนด้วยกัน”
“ตอนนั้นสองคนนี้ก็เป็นแบบนี้หรือเปล่า”
“บอสไม่เคยเปลี่ยน แต่คุณชายโฮชิโนะหายไปช่วงหนึ่งเพราะทาง
บ้านเกิดเรื่องขึ้น เหมือนจะไม่ได้พบกันช่วงหนึ่ง แต่พอกลับมาอีกที
หนึ่งก็ไม่สนิทกับบอสแล้ว มีคนบอกว่าเพราะเขาโตขึ้น แถม…”
คำนินทาเหล่านี้ โฮชิโนะย่อมไม่ได้ยิน เพียงแต่เห็นว่านานแล้วที่ไม่
มีเสียงใดดังออกจากในห้องน้ำ เขาจึงหลุบตาดูซุปแก้เมาและโจ๊กที่
เคี่ยวมาเป็นอย่างดี
ผ่านไปอีกสามนาที ก็ยังไม่ได้ยินเสียงอะไร
เขาจึงเดินเขาไปดู
เมื่อเปิดประตูก็พบว่าควันร้อนกระจายทั่วห้องน้ำไปหมด
เขาเลิกมู่ลี่ไม้ออกทันที และเห็นคนนอนอยู่ในอ่างอาบน้ำ น่าจะหลับ
ไปแล้ว ดวงตาปิดสนิท กำลังพิงที่ขอบอ่าง เส้นผมลอยกลางผิวน้ำ
เหมือนผ้าไหม…ตอนที่ 2194
ความสัมพันธ์คลุมเครือ
โฮชิโนะนั่นเอง
เขาสวมเชิ้ตตัวยาวสีขาว ใส่เสื้อสเวตเตอร์ที่มักใช้ในฤดูใบไม้ผลิทับ
ไว้ด้านนอก แถมยังอุ้มแมวมาด้วยตัวหนึ่ง หากมองดูจากไกล ๆ จะ
รู้สึกเหมือนว่าเขาเดินออกมาจากการ์ตูน ยากที่จะมองเมินผ่านไป
บอดี้การ์ดที่ไนต์คลับเผยสีหน้าเหมือนมีคนมาช่วยแล้ว
ส่วนยูกิชินกลับหางตากระตุก เรียวปากบางเอ่ยอย่างค่อยไม่ใส่ใจ
“ฉันยังอยากดื่มอยู่ ยังไม่กลับไป”
โฮชิโนะยัดแมวใส่อ้อมกอดอีกฝ่าย ยังสุภาพเหมือนเดิม “ไม่ได้ให้
นายกลับ แต่ตัวเองเลี้ยงแมวไว้ ไม่คิดจะป้อนอาหารให้มันเหรอ?”
“มันไม่อดตายหรอกน่ะ” ยูกิชินอุ้มแมวด้วยมือข้างเดียว เห็นหญิง
สาวคนเมื่อกี้กำลังจับจ้องใบหน้าของโฮชิโนะ ก็หลุดหัวเราะทันที
“ทำไม? ไม่อยากพาฉันออกไปตอนนี้ แต่อยากพาเขาไปแทนเหรอ?”
หญิงสาวถูกรู้เท่ากัน หน้าแดงแปร๊ดขึ้นทันที
ยูกิชินคร้านจะดูต่อไป หันไปมองเหล่าบอดี้การ์ดแวบหนึ่ง
ไม่นานก็มีคนเข้ามาจัดการ
ไม่ได้ทำอะไรเธอ แต่สาวสวยคนนี้ไม่จำเป็นต้องมาที่นี่อีกต่อไป
แม้ว่าเสียงดนตรีจะอึกทึก แต่กลับไม่ส่งผลกระทบกับบุคลิกของชาย
หนุ่มทั้งสอง
ยูกิชินหิ้วแมวขึ้นมาสบตาตัวเอง ก่อนจะส่งเสียงขึ้นจมูก “เจ้านายแก
ไม่มีเวลาดูแลแก ถ้าไม่อยากอดตายก็ไปหากินเองไป”
เขาอารมณ์ไม่ดี ขนาดแมวก็ยังไม่คิดจะดูแล กลิ่นเหล้าคลุ้งตัวไปหมด
“คุณชายโฮชิโนะ…” บอดี้การ์ดอยากพูดแต่หยุดเอาไว้
โฮชิโนะหันไปมอง “ไปเปิดห้องเถอะ”
“ครับ!” บอดี้การ์ดคิดว่าบอสอยู่ในสภาพนี้ ก็น่าจะไปนอนจริง ๆ
ไม่งั้นจะมีพวกไม่กลัวตายดาหน้าเข้ามาอีก วันนี้ซวยกันจริง ๆ
ยูกิชินหัวเราะ ไม่แสดงความเห็น แต่ก็ไม่ให้ความร่วมมือ
เขานั่งอยู่กับที่ เลือกเหล้าแรง ๆ มาเทลงในแก้วไวน์ทรงสูง
ทว่าโฮชิโนะเอาแก้วนั้นมาดื่มเองหลังจากที่อีกฝ่ายรินเสร็จ ทำให้ยูกิ
ชินหรี่ตาลงและรินอีกแก้ว
“ไปนะ” โฮชิโนะเอ่ยเสียงเรียบ “ตามหานายจนง่วงไปหมด ถ้าดื่ม
อีกจะง่วงกว่าเดิม”
ยูกิชินช้อนตามอง พลันหัวเราะขึ้นมา “นายเป็นแบบนี้ มิน่าล่ะยัยนั่น
ถึงอยากได้นายไปด้วย น่าเสียดายที่เจ้าหล่อนไม่รู้ว่าโฮชิโนะของ
พวกเราไม่เคยเห็นใครในสายตา ยกเว้น Z”
โฮชิโนะมองอีกฝ่าย ใบหน้าของยูกิชินมีกลิ่นเหล้า หางตาแดงเรื่อ
และเย็นชามาก
“เพราะเรื่องนี้เหรอนายถึงได้…?” โฮชิโนะเหมือนจะขมวดคิ้ว ไม่
นานก็คลายออก เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเหมือนกำลังบอกเล่าเรื่องจริง
ทั่วไป “นอกจาก Z แล้ว ก็ยังมีนายนี่”
ยูกิชินอยากจะโพล่งออกมา แต่กลับหยุดชะงัก
เขายังไม่สร่างเหล้า ทว่าไม่กระทบต่อการใช้ความคิด
เขารู้ดีว่าโฮชิโนะเห็นเขาเป็นคนในครอบครัว
ทว่านี่แหละเป็นสิ่งที่ยูกิชินไม่เข้าใจที่สุด
ทั้งที่เขาเป็นคนรู้จักโฮชิโนะเป็นคนแรก
หากไม่เกิดปัญหาขึ้น แล้วเขาไม่ได้ไปอยู่ข้างกายโฮชิโนะในทันที
Z จะมีโอกาสนั้นได้ยังไง
ทว่าแม้จะเป็นในตอนนี้ โฮชิโนะก็ยังรักษาสัญญาที่ให้ไว้กับตระกูล
ป๋ อ ทั้งยังเต็มใจอีกด้วย
แม้ว่า Z จะยกเลิกคำสัญญาที่ว่านั่นไปแล้ว แต่เขากลับไม่ยอมยกเลิก
นี่แหละคือสิ่งที่ทำให้ยูกิชินจนปัญญามากที่สุด แต่ตอนนี้ไม่
เหมือนเดิมอีกต่อไป
Z มีฉินมั่วอยู่ด้วย ก็ตัดความคิดของโฮชิโนะไปนานแล้วเช่นกัน
ในเมื่อเป็นเช่นนี้ แล้วเขาจะร้อนรนไปทำไม
ยูกิชินหลุบตาลง หัวเราะนิดหน่อย “ฉันคิดว่านายลืมในสิ่งที่ตัวเอง
เคยพูดไปแล้ว”
“ไม่หรอก” ออร่าของโฮชิโนะยังคงไม่เปลี่ยน
ยูกิชินเข้าใกล้อีกฝ่ายเล็กน้อย “งั้นก็ทำตามที่นายสัญญาไว้ตอนมาที่
บ้านฉัน อยู่กับฉันตลอดเหมือนเป็นเงาตามตัว”
ตอนที่ 2195
ความสัมพันธ์คลุมเครือ
“ฉันไม่เคยคิดจะผิดสัญญากับใคร” โฮชิโนะยังอารมณ์สงบนิ่ง
เหมือนเดิม กระทั่งเสียงยังเรียบมาก “ในเมื่อดื่มเสร็จแล้วก็ไปนอน
ซะ”
ยูกิชินหัวเราะช้า ๆ ดูหล่อเหลาเหลือเกิน “คู่นอนฉันถูกนายล่อไป
แล้ว จะนอนยังไงอีก? นายไม่รู้เหรอว่าถ้าไม่มีเพื่อนนอนด้วย ฉันจะ
หนาวมาก”
“ฉันจะอยู่เป็นเพื่อนนายเอง” โฮชิโนะก้มลงอุ้มแมวขึ้นมาจากพื้น
แล้วส่งเข้าสู่อ้อมกอดอีกฝ่ายใหม่ นัยน์ตาดำขลับเหมือนหมึก
ยูกิชินชะงักทันที ก่อนจะหันไปเหมือนจะยิ้มให้ “ก็ได้”
แม้จะรู้ว่าเจ้านั่นพูดว่าอยู่เป็นเพื่อนก็คืออยู่เป็นเพื่อนจริง ๆ
ยูกิชินก็ไม่อยากพลาดโอกาสดังกล่าว
นานแล้วที่พวกเขาไม่ได้นอนห้องเดียวกันตอนกลางคืน
ตอนที่อยู่ศูนย์ฝึกไม่นับ เพราะมีคนมากมาย
ตอนเด็ก ๆ เขาสองคนนอนด้วยกันบ่อย ๆ ต่อมาเจ้านั่นถึงค่อยห่าง
เหินจากเขา
นัยน์ตาของยูกิชินขรึมลง พยายามไม่ให้ตัวเองคิดเรื่องเหล่านี้
ห้องนอนอยู่ในส่วนลึกสุดของไนต์คลับ
ไนต์คลับที่มีขนาดใหญ่มักจะมีห้อง VIP ให้นอนค้าง
ทว่าห้องแบบนี้มีเพียงสี่ห้าห้อง ซึ่งปกติแล้วจะเก็บให้แขก VIP พัก
เท่านั้น
บอสกับคุณชายโฮชิโนะต่างมาที่นี่ ตอนแรกกะจะเตรียมไว้สองห้อง
ตอนนี้บอดี้การ์ดได้ยินคำพูดของทั้งสองแล้วตัดสินใจจัดไว้ให้เพียง
ห้องเดียว
หลังจากที่ยูกิชินดื่มจนเมา ร่างกายก็เริ่มมีปฏิกิริยาหนักขึ้น
ทว่าเขาดื่มเยอะมากไปหน่อย หลังจากเปิดห้องก็เข้าห้องน้ำไป ไม่
นานก็มีเสียงอาเจียนดังตามมา
พอจะเห็นได้ว่าคนเมาท่าทางจะไม่สบายตัวนัก
เกิดอะไรขึ้นครั้งนี้?
เพราะญาติที่คิดจะแย่งอำนาจพวกนั้นหรือ
ดูท่าคงได้เวลาที่จะจัดการคนของคุโรโฮมุระแล้ว
โฮชิโนะยืนอยู่ข้างหน้าต่างบานยาวระพื้น ต่อสายเข้าเบอร์ภายใน
“ให้คนไปต้มซุปแก้เมากับเคี่ยวโจ๊กไว้ แล้วเอาขึ้นมาที”
“ครับ คุณชายโฮชิโนะ” นี่ถือเป็นวันที่สงบสุขที่สุดในช่วงหลายวัน
ที่ผ่านมา
ทุกวันในเวลาแบบนี้ จะต้องมีคนอยู่ค้างคืนกับเจ้านาย
พวกเขาจำไม่ได้ว่ามีกี่คนแล้วที่ต้องเดินออกไปด้วยใบหน้าซีดเผือด
โชคดีที่วันนี้มีคุณชายโฮชิโนะอยู่ด้วย
“บอสเหมือนจะเชื่อฟังคุณชายโฮชิโนะมากเลยเนอะ สองคนนี้บารมี
เจิดจ้ามาก”
“ใช่ ไม่ดูบ้างว่าคนเขาเป็นใคร บอสเชื่อฟังคุณชายโฮชิโนะจะตาย
เพราะสองคนนี้รู้จักกันมาตั้งแต่เด็กแล้ว”
“รู้จักกันตั้งแต่เด็ก?”
“อื้อ ฉันเคยได้ยินคนที่บ้านใหญ่พูดกัน ตอนเด็ก ๆ บอสสนิทกับ
คุณชายโฮชิโนะมาก สองคนนี้ไม่เหมือนเด็กทั่วไป ชอบนั่งอ่าน
หนังสือด้วยกันใต้ต้นไม้ ฟันดาบยิงปืนอะไรทำนองนี้ก็เรียนด้วยกัน”
“ตอนนั้นสองคนนี้ก็เป็นแบบนี้หรือเปล่า”
“บอสไม่เคยเปลี่ยน แต่คุณชายโฮชิโนะหายไปช่วงหนึ่งเพราะทาง
บ้านเกิดเรื่องขึ้น เหมือนจะไม่ได้พบกันช่วงหนึ่ง แต่พอกลับมาอีกที
หนึ่งก็ไม่สนิทกับบอสแล้ว มีคนบอกว่าเพราะเขาโตขึ้น แถม…”
คำนินทาเหล่านี้ โฮชิโนะย่อมไม่ได้ยิน เพียงแต่เห็นว่านานแล้วที่ไม่
มีเสียงใดดังออกจากในห้องน้ำ เขาจึงหลุบตาดูซุปแก้เมาและโจ๊กที่
เคี่ยวมาเป็นอย่างดี
ผ่านไปอีกสามนาที ก็ยังไม่ได้ยินเสียงอะไร
เขาจึงเดินเขาไปดู
เมื่อเปิดประตูก็พบว่าควันร้อนกระจายทั่วห้องน้ำไปหมด
เขาเลิกมู่ลี่ไม้ออกทันที และเห็นคนนอนอยู่ในอ่างอาบน้ำ น่าจะหลับ
ไปแล้ว ดวงตาปิดสนิท กำลังพิงที่ขอบอ่าง เส้นผมลอยกลางผิวน้ำ
เหมือนผ้าไหม…