Black Peach Z เดิมพันรักสาวแฮกเกอร์ – ตอนที่ 2208-2209

ตอนที่ 2208
ฉินมั่วก็ทำเช่นนั้นจริง ๆ
ในระหว่างที่ป๋ อจิ่วกำลังปลื้มปริ่มกับความสำเร็จของตัวเอง เขาเอียง
คอไปจูบต้นคอด้านหลังของเธอ
ป๋ อจิ่วพลันชะงักครู่หนึ่ง ก่อนจะละมือตัวเองจากใต้เสื้อเชิ้ตของเขา
อย่างหมดแรง
ไม่มันไม่ถูกต้องสิ
และในระหว่างที่เธอกำลังจะเงยหน้าขึ้น
มือขวาก็ถูกคว้าไว้แน่นทันที สิบนิ้วประสานเข้าหากัน เขาลุกขึ้นกด
เธอไว้บนโต๊ะ น้ำเสียงเซ็กซี่ดังตามมา “มีความสุขมากเลยเหรอ?”
คนฉลาดอย่างป๋อจิ่วย่อมรู้เท่าทันบางอย่างแล้ว จึงหันไปมองแก้ว
ไวน์ของเขา
ลมหายใจของชายหนุ่มไล้หลังหูเธอ “ยาออกฤทธ์ิหลังจากกินไป
ครึ่งชั่วโมง อาการคือร้อนรุ่มทั้งตัว หมดแรง ปล่อยให้คนอื่นทำ
อะไรได้ตามใจชอบ ฟังดูคุ้น ๆ ใช่ไหม?”
ป๋ อจิ่วแพ้คนได้ แต่มาดต้องจัดเต็ม ยังยิ้มจาง ๆ อยู่ “พวกคนผิวดำนี่
เชื่อใจไม่ได้เลย พี่มั่วรู้ตั้งแต่เมื่อไร”
ฉินมั่วไล้นิ้วเข้าไปข้างในเสื้อเธอแล้ว มุมปากผุดรอยยิ้ม “เธอคิดว่า
ไงล่ะ?”
รู้ตั้งแต่แรกแล้วเหรอ
จริง ๆ เลย!
ป๋อจิ่วแค้นใจจริง ๆ
ทางด้านฉินมั่วเห็นเธอไม่สบอารมณ์ ก็เข้าไปใกล้อีกนิด “จริง ๆ
แล้วฉันก็รอให้เธอวางยาอยู่นี่แหละ”
ป๋ อจิ่วนึกถึงคำว่าขุดหลุมฝังตัวเอง “พี่กินยาแก้ก่อนล่วงหน้าแล้วใช่
ไหม?”
“ฉลาดจังเลย?” ฉินมั่วเลิกคิ้ว แต่ไม่ได้ใส่ใจกับเรื่องดังกล่าวแล้ว
ปลายนิ้วสัมผัสความนุ่มหยุ่นของเธอ ลมหายใจเริ่มผิดปกติ
หางตาที่ยิ่งดูสวยของป๋อจิ่วเริ่มจะเคลิบเคลิ้ม จนปัญญาที่จะมองข้าม
ความวาบหวามที่เกิดขึ้น มองดูคนที่ยืนตรงหน้า ไม่ต้องพูดเรื่องทำ
อะไรเขาตามใจชอบเลย ตอนนี้เธอกำลังปล่อยให้เขาทำอะไรตามใจ
ชอบต่างหาก
ฉินมั่วสัมผัสได้ว่าเธอกำลังสั่นนิด ๆ นัยน์ตาพลันเคร่งขรึม ก้มตัว
แกะคอเสื้อเธอ ก่อนจะจูบอย่างละเมียดละไม แทบจะไม่ปล่อย
โอกาสให้เธอหนีเลย
เขายืนอยู่ตรงหน้าเธอ ปิดกั้นทางหนีไว้เรียบร้อย ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่า
เขากดมือขวาเธอเอาไว้ตลอดเวลาด้วย
ป๋อจิ่วโดนจูบจนตัวรุ่มร้อนไปหมด
ความวาบหวามขยายจากปลายนิ้วไป ลุกลามไปทั่วทุกส่วน
อุณหภูมิภายในห้องสูงขึ้นเรื่อย ๆ
ป๋ อจิ่วได้ยินเสียงชายหนุ่มข้างหู เสียงนั้นแฝงเสียงหัวเราะแผ่วต่ำไว้
ด้วย “อยากได้ฉันมากเลยเหรอ?”
สำหรับป๋ อจิ่วแล้ว บางครั้งฉินมั่วก็เหมือนปีศาจที่บำเพ็ญเพียรมา
นานหลายปี
เวลานี้ยิ่งเหมือนเข้าไปใหญ่
เสื้อของเธอถูกเลิกขึ้นมา ช่วงเอวโผล่ออกมาครึ่งหนึ่ง โค้งเว้าเย้ายวน
ใจ เต็มไปด้วยเสน่ห์ของความเยาว์วัย แต่เสียงหัวเราะกลับเหมือน
ปีศาจสาว “ไม่งั้นฉันจะวางยาพี่ทำไม?”
ฉินมั่วมองด้วยแววตาลึกล้ำยิ่งขึ้น มือซ้ายโอบรัดเอวเธอ ปลายนิ้ว
เหมือนมีกระแสไฟฟ้า “ฟังไปแล้วก็เหมือนจะมีเหตุผลดี”
ป๋ อจิ่วถูกเขาปลุกเร้าจนเอวอ่อนยวบ กระทั่งลมหายใจยังร้อนผ่าว
อยู่ด้วยกันมาตั้งนาน เขาเข้าใจร่างกายเธอดีเสียยิ่งกว่าตัวเธอเองอีก
มือทั้งสองของชายหนุ่มเหมือนมีเวทมนตร์ สร้างความวาบหวามให้
ทุกที่ที่สัมผัส
สติของป๋อจิ่วเหมือนหลุดลอยออกไป ได้แต่ปล่อยให้เขาเป็นฝ่าย
ควบคุม
เขาเองก็ไม่ปล่อยโอกาสให้เธอได้คิดอะไร ริมฝีปากบางแนบลงบน
ไหล่เธอ ทุกการกระทำเด็ดขาดอย่างที่เธอไร้ทางต่อต้าน
เธอได้ยินเสียงเข็มขัดหนังถูกแก้ออก ผสมผสานไปกับเสียงแผ่วเบา
ของเขา ทำให้ใบหูของเธอร้อนผ่าว
ลมหายใจของป๋ อจิ่วไม่เป็นจังหวะ มือหนึ่งดันบ่าเขาเอาไว้ “อย่า…
ไปที่เตียงเถอะ…”
แต่เขากลับไม่ฟัง มองเธอที่สวมเสื้อเชิ้ตของเขา รู้แต่แรกแล้วว่า
จะต้องเป็นแบบนี้ มือหนึ่งค้ำไว้บนโต๊ะ ก่อนจะพาเธอเข้าสู่จังหวะ
รักอย่างหนักหน่วง ลมหายใจตกกระทบลงมาพร้อมเส้นผม ความ
สูงส่งต้องห้ามของเขาแฝงไปด้วยความเซ็กซี่ เมื่อกลิ่นอายต้องห้าม
ถูกทำลาย ก็เหมือนมีอะไรถูกปลดปล่อยออกมา ไม่หวั่นเกรงอะไร
ทั้งสิ้น…
ตอนที่ 2209
ในระหว่างที่กำลังเคลิบเคลิ้มหลงใหล
ป๋ อจิ่วรู้สึกหวามไหวขึ้นเรื่อย ๆ ความร้อนที่กระทบข้างหูเธอก็ชัดเจน
ขึ้นทุกที
เธอโดนเขากดร่างไว้บนโต๊ะ แม้แต่ปลายนิ้วยังไร้เรี่ยวแรง
จนเมื่อเสียงเธอดังกระท่อนกระแท่น เขาถึงผ่อนจังหวะให้ช้าลง แต่
ว่าไม่หยุด รอจนได้เวลาพอแล้ว มือหนึ่งก็คว้าเอวเธอไว้ เสียงที่เอ่ย
แหบพร่า “รู้สึกดีไหม หือ?”
สิ่งที่มาพร้อมเสียงนั้นคือความร้อนระอุเหมือนจะขาดใจ
ป๋ อจิ่วตัวสั่นเทา สมองว่างเปล่า ความหวามไหวที่ปลายนิ้วยังไม่จาง
หาย
รู้ว่าชายหนุ่มเหมือนจะกลับคืนสู่สภาพเดิมแล้ว ในระหว่างที่เธอจะ
ปรือตา เขาก็ก้มลงมาจูบที่ซอกคอ
อุณหภูมิภายในห้องพุ่งขึ้นสูงอีกครั้ง
ได้ยินเสียงเคลื่อนไหวตามจังหวะรักชัดเจน
เหมือนความหวานจะล้นปริ่มออกมาจากทุกเสียงได้
ส่วนป๋ อจิ่ว ตอนรับความหวามไหวก็แหงนหน้าขึ้น ดูสวยชนิดที่ไม่
มีใครเทียบได้
และก็เป็นเช่นนั้นจริง ๆ
ไม่มีต้องสงสัยเลย เธอที่อยู่ในเสื้อเชิ้ตสีขาวเป็นเสมือนยาปลุกเร้าชั้น
ดีสำหรับฉินมั่ว
ยิ่งเธอกำลังสวมเสื้อของเขาอยู่ด้วย
ดังนั้นต่อให้เขาจะอดทนได้เก่งแค่ไหน ก็ยังทนรอขึ้นไปชั้นบนก่อน
ไม่ไหว
อีกอย่างเขาก็ชอบความรู้สึกแบบนี้
ความรู้สึกที่เหมือนเธอต้องพึ่งเขาเพียงคนเดียว ส่งผลให้ฉินมั่ว
ปรารถนาลึกล้ำมากขึ้น
และป๋ อจิ่วก็อ่อนยวบไปทั้งตัว ไม่รู้ว่าถูกเขาเล้าโลมไปกี่ครั้งแล้ว
คืนนี้ยังอีกยาวไกลนัก…
วันต่อมา ป๋ อจิ่วตื่นขึ้นบนรถลีมูซีนคันยาว ฉินมั่วให้เธอนอนอยู่ใน
อ้อมแขนเขา
ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเขาช่วยสวมเสื้อผ้าให้เธอ
ป๋ อจิ่วเงยหน้าขึ้นมา ก็เห็นใบหน้าสูงส่งต้องห้าม แนวคางเย็นชา ไม่
มีสภาพหักโหมจากเมื่อวานเลยสักนิด ยังคงยั่วยวนใจเหมือนเดิม
และเมื่อต้องเผชิญกับใบหน้าแบบนี้ ต่อให้เจ็บเอวยังไง ป๋ อจิ่วก็ทนได้
ยึดหลักการได้โอกาสก็แต๊ะอั๋งไปเลย ล้วงมือเข้าไปในเสื้อของเขา
ฉินมั่วหลุบตาลงมอง “ตื่นแล้วก็ทำเรื่องร้าย ๆ เลยนะ สมกับที่เป็น
เธอจริง ๆ”
“ถ้าพี่มั่วให้ความร่วมมือสักหน่อย ยิ่งว่าง่ายไม่ต่อต้านเลยยิ่งดี” ป๋อจิ่ว
พูดอย่างเจ้าเล่ห์
ฉินมั่วยกยิ้ม ชะโงกหน้าเข้าใกล้ข้างหูเธอ และเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ได้
ยินกันแค่สองคน “ใครให้เมื่อคืนฉันรักเธอรุนแรงอย่างนั้นล่ะ? หือ?”
ป๋อจิ่วไม่ได้พูดอะไรอีก หน้าแดงเถือกไปแล้ว
ฉินมั่วเอ่ยเสียงแผ่วต่ำว่า “สบายใจได้ พอถึงที่นั่นแล้ว ฉันจะให้เธอ
ลูบตามใจชอบเลย”
เมื่อมาถึง ป๋อจิ่วถึงได้รู้ว่าที่นั่นในความหมายของชายหนุ่มก็คือ
โรงแรมบ่อน้ำพุร้อน
ชั้นบนสุดมีแค่เธอและเขา
เขาดูจะชอบให้เธอสวมเสื้อผ้าของเขา ถึงให้เธอสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวลงน้ำ
รอบด้านร้อนไปหมด
ด้วยเหตุที่มีไอร้อนบาง ๆ จึงไม่มีใครเห็นพวกเธอ
ฉินมั่วไม่อนุญาตให้คนอื่นเข้ามา และเขาก็ทำได้ตามที่สัญญาไว้ จับ
มือเธอมากอดเอวเขา อิงอยู่ข้างบ่อน้ำร้อนอย่างนั้น เรียวปากบางยก
ยิ้มเอ่ยขึ้นว่า “มิสซิสฉิน ตามสบายเลย”
ป๋ อจิ่วอยากแต๊ะอั๋งเขาแน่นอน แต่หากเธอลงมือกับเขาในตอนนี้
สุดท้ายคนที่ต้องเมื่อยเอวก็ยังเป็นเธอ
“ทำไม?” ฉินมั่วดึงเธอกลับมา “จะทำอะไรครึ่ง ๆ กลาง ๆ เหรอ”
ป๋อจิ่วเอ่ยอย่างเอ้อระเหย “อยากลูบ แต่เหนื่อยมาก พี่ต้องรับปาก
ก่อนว่าจะไม่ทำ”
“ได้” ฉินมั่วหัวเราะเสียงเบา “ถ้าเธอไม่ชอบใจ ฉันก็จะไม่ขยับ”
ความจริงพิสูจน์แล้วว่า เขายึดมั่นในคำสัญญาอย่างเด็ดขาด ไม่ได้ทำ
อะไรเกินเลยสักนิด
ทว่าจูบที่ประทับบนร่างเธอกลับมาต่อกันไม่หยุด ทำให้คนไร้ซึ่งแรง
ขัดขืน
อีกทั้งจูบนั้นยังอุ่นตามอุณหภูมิน้ำ ทำให้ป๋ อจิ่วได้แต่ดื่มด่ำอยู่บนร่าง
เขาอย่างต้านทานไม่ไหว…