บทที่ 175 หยางอวิ๋นชนะ?
บทที่ 175 หยางอวิ๋นชนะ?
[ระบบแจ้งเตือน เซียวเทียนไม่ใช่ผู้ติดตามของท่าน หากเขาฆ่าหยางอวิ๋น ค่าชะตาจะไม่ถูกท่านช่วงชิงไป! ในทำนองเดียวกัน ความรับผิดชอบต่อวิถีสวรรค์จะไม่ตกกับตัวท่าน!]
ลู่หยวนเดาะลิ้น เขาเงยหน้ามองทั้งสองที่กำลังปลุกปล้ำกลางอากาศ
บุตรแห่งโชคชะตาสายเลือดมังกรถือกระบี่ยักษ์ด้วยมือทั้งสองข้าง ปลดปล่อยรัศมีพลังสีชาดออกมารอบกายอย่างต่อเนื่อง พลังมังกรแก่กล้าพุ่งออกมาจากร่างกาย ดูน่าสะพรึงยิ่งนัก
เมื่อเซียวเทียนกระตุ้นพลังมังกรขึ้นมา ศิษย์จำนวนมากที่กำลังรับชมต่างล่าถอยไปไกลครั้งแล้วครั้งเล่า
ศิษย์ของยอดเขาสัตว์อสูรจำนวนหนึ่ง สัมผัสพลังมังกรจากสายเลือดได้ ทุกคนเค้นรากฐานการบ่มเพาะของตัวเองอย่างหนัก และล่าถอยอย่างรวดเร็ว แต่เคล็ดวิชาของพวกเขายอมจำนนต่อพลังมังกร จนไม่สามารถต่อต้านได้อยู่พักใหญ่
หลังจากหยางอวิ๋นและเซียวเทียนต่อสู้กันไม่กี่ครั้ง พวกเขาก็รู้แล้วว่า แม้ชี้เป็นชี้ตายกันวันนี้ พวกเขาก็ไม่สามารถบอกได้ว่าใครจะเป็นผู้ชนะ
เวลาผ่านไปพักใหญ่ ที่หางตาของหยางอวิ๋นเหลือบไปเห็น ‘พี่น้อง’ อยู่ด้านหลัง ตอนนี้พวกเขาต่างพากันขมวดคิ้ว ราวกับกังวลบางสิ่งอยู่
ก่อนจะเข้าใจได้ว่าเกิดอะไรขึ้น แรงกดดันหนึ่งพลันพุ่งตรงมาจากไม่ไกลนัก มันคือกระบี่ยักษ์ที่แหวกอากาศตรงเข้ามาซึ่งหน้า
หยางอวิ๋นก้าวเข้าไปหา และยกหอกขึ้นโจมตีมัน
ตูม!
ในชั่วพริบตา อาวุธทั้งสองปะทะกันหลายสิบครั้ง เสียงคำรามยังคงดังก้องทั่วท้องนภาอย่างต่อเนื่อง จนเกิดเสียงดังก้องทั่วสำนักมายาศักดิ์สิทธิ์พักใหญ่ ทำให้ศิษย์หลายคนหันสายตามองมาทางนี้ด้วยความสับสน
หยางอวิ๋นฉวยโอกาสดังกล่าวล่าถอยออกมา เขารวบรวมพลังวิญญาณมหาศาลไว้ในมือ จนแรงกดดันรอบข้างถูกกดข่มไว้เช่นกัน
เซียวเทียนที่อยู่ข้างหน้าถือกระบี่ยักษ์ก้าวเข้ามาหาอีกครั้ง พร้อมรัศมีพลังสีแดงเหนือกระบี่ยักษ์ที่หลั่งไหลออกมาไม่หยุด
ครั้นเห็นว่ากระบี่ยักษ์ฟาดเข้ามาตรงหน้า หยางอวิ๋นจึงยกหอกขึ้นอย่างสุดกำลัง และปลดปล่อยเจตจำนงหอกไร้ที่สิ้นสุด
เสียงหวีดหวิวดังขึ้น ประหนึ่งเสียงคำรามของพยัคฆ์
หอกสีดำพุ่งทะยานเข้าใส่กระบี่ยักษ์ของเซียวเทียนในทันที
ตูม!
เสียงปะทะดังขึ้นอีกครั้ง พละกำลังของทั้งสองยิ่งใหญ่ทัดเทียมกัน เซียวเทียนกำลังจะชักอาวุธกลับแล้วล่าถอยกลับไปเพื่อเตรียมรวบรวมพลังสำหรับโจมตีซ้ำ แต่เมื่อเขากำลังจะถอยพร้อมกระบี่ยักษ์ เสียงหัวเราะอันแผ่วเบาก็ดังขึ้น
เซียวเทียนเงยหน้า พบว่าหยางอวิ๋นกระตุกยิ้มมุมปาก แสงสว่างสีทองในดวงตายิ่งเจิดจ้า
“เจ้าหัวเราะอะไร?”
เซียวเทียนขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจว่าทำไมหยางอวิ๋นถึงขบขัน
คู่ต่อสู้เผยรอยยิ้มเย็นชาอีกครั้ง “ข้าหัวเราะเยาะความโง่เขลาของเจ้า เจ้าดีแต่ใช้ลู่หยวนเป็นโล่ก็เท่านั้นแหละ!”
“เจ้ารู้หรือไม่ ตอนที่เลือกอยู่ข้างลู่หยวน เจ้าก็ได้ตายไปแล้ว!”
สิ้นเสียงของหยางอวิ๋น ดวงตาของเขาเบิกโพลง ก่อนพลังแก่กล้าจะถูกรวมไว้ในมือขวา ลมหายใจต่อมา หอกสีดำพลันสั่นไหว
รัศมีพลังสีดำปรากฏขึ้นเหนือหอก สายลมรอบข้างพัดพา พื้นที่สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง แม้กระทั่งท้องนภายังมืดมิด ราวกับสิ้นสุดห้วงทิวา
เซียวเทียนรู้เช่นกันว่าการโจมตีของหยางอวิ๋นต้องไม่ธรรมดาแน่นอน เขาอยากถอยไปตั้งหลัก แต่ถูกรัศมีพลังสีดำของหอกยาวปกคลุมกระบี่ยักษ์คู่ใจเอาไว้แล้ว มันถึงขั้นแพร่มาปกคลุมมือของเขาเอาไว้ด้วย
ตอนนี้เซียวเทียนเข้าพัวพันกับคลื่นพลังสีดำ จนไม่สามารถถอยออกมาได้
มือของหยางอวิ๋นสั่นไหว พลังแก่กล้ากระจายออกจากฝ่ามือตรงเข้าสู่หอก
วิ้ง!
เสียงดังขึ้น ก่อนคลื่นพลังสีดำจะหายไป และถูกแทนที่ด้วยแสงสว่างสีทองไร้พรมแดน
รัศมีพลังสีดำบนหอกจางหายไปเช่นกัน เนื้อหอกสีทองปรากฏขึ้น เจตจำนงหอกที่ไม่เคยปรากฏมาก่อนเผยให้ประจักษ์
“เซียวเทียน เจ้าสามารถเห็นเจตจำนงหอกที่แท้จริงของข้าได้ นับว่าเป็นโชคดีของชีวิตเจ้าแล้ว!”
สิ้นเสียงของหยางอวิ๋น อสนีบาตพลันวูบไหวบนหอกสีทอง
ครืนนน!
เมื่อสายฟ้าปรากฏขึ้น ทำให้ทั่วทั้งโลกมืดมิดทันที หมู่เมฆสีดำไร้พรมแดนเคลื่อนเข้ามา พร้อมกับสายลมส่งเสียงหวีดหวิว อัสนีสีม่วงเข้มซ่อนอยู่ในหมู่เมฆดำบนท้องนภา ราวกับอสรพิษยักษ์ส่งเสียงขู่คำราม
“อสนีบาตสีทอง! โจมตี!”
หยางอวิ๋นแผดเสียงตะโกนต่ำออกมา อัสนีสีทองปรากฏขึ้นทันที พวกมันพุ่งเข้าหาเซียวเทียนพร้อมเจตจำนงหอกไร้ที่สิ้นสุด
มือและกระบี่ยักษ์ของบุตรแห่งโชคชะตาสายเลือดมังกรถูกปกคลุมด้วยคลื่นพลังสีทอง จนไม่สามารถขยับไปไหนได้
อัสนีสีทองตรงเข้ามาอย่างเกรี้ยวกราด ทะลวงผ่านความว่างเปล่าในทันที รุกคืบเข้ามาถึงตรงหน้าเซียวเทียน
เมื่อเห็นดังนี้ หัวใจของกันเม่าพลันดิ่งวูบ เขาอยู่ข้างเซียวเทียน หากผู้ใช้กระบี่ยักษ์แพ้ในวันนี้ กลุ่มเทียนก็จะถูกทำลาย!
ส่วนเขาจะถูกตราหน้าว่าเป็นคนทรยศ การอยู่ในสำนักมายาศักดิ์สิทธิ์ต่อไปย่อมเป็นเรื่องยาก
เซียวเทียนจะต้องชนะในการต่อสู้ครั้งนี้!
กันเม่าวิตกจนอยากหายตัวไปจากตรงนี้
“ไม่ต้องห่วงไป ขยะอย่างหยางอวิ๋น ทำอะไรเซียวเทียนไม่ได้หรอก”
ลู่หยวนยืนเอามือไพล่หลัง แววตาไร้วี่แววผันผวน มุมปากยกยิ้มออกมาโดปราศจากความหวั่นไหว
เสียงของบุตรศักดิ์สิทธิ์ไม่ดังนัก แต่ทุกคนที่อยู่ที่นี้ได้ยินชัดเจน น้ำเสียงเรียบเฉยดังกล่าวทำให้หัวใจว้าวุ่นของกันเม่าสงบลง
เหนือความว่างเปล่า หยางอวิ๋นย่อมได้ยินคำพูดของลู่หยวน จึงยิ้มเย้ยหยันออกมา
ลู่หยวนช่างอวดดีนัก เขาคิดจริง ๆ หรือว่าเซียวเทียนไร้เทียมทาน?
อัสนีสีทองของข้าไม่ธรรมดา!
ด้วยพละกำลังของเจ้าหนูเซียวนี่ ไม่สามารถป้องกันมันได้หรอก!
ตูม!
อัสนีสีทองฟาดเข้าใส่ใบหน้าของบุตรแห่งโชคชะตาสายเลือดมังกร แสงสว่างสีทองปรากฏขึ้น จนแทบทุกคนต้องหรี่ตาลง
เมื่อแสงสว่างมอด ทุกคนก็รีบลืมตามองขึ้นไปบนฟากฟ้า พบว่ามือของเซียวเทียนที่จับกระบี่ยักษ์คลายออก ร่างกายเอนไปด้านหลัง บริเวณส่วนบนยังอาบแสงสีทอง ยากที่จะมองเห็นได้ว่าเกิดอะไรขึ้น
ศิษย์คนหนึ่งที่สนับสนุนหยางอวิ๋นเผยรอยยิ้มออกมา เขาก้าวมาข้างหน้า ยกมือตนเองขึ้นพร้อมกล่าวเสียงดังว่า “ขอแสดงความยินดีกับชัยชนะของผู้นำในครั้งนี้! หากมีท่านเป็นผู้นำ กลุ่มอวิ๋นของพวกเราก็ไร้เทียมทาน!”
ศิษย์ที่เหลือผู้ยืนอยู่ข้างหยางอวิ๋น ก้าวมาข้างหน้าคนแล้วคนเล่าเช่นกัน ก่อนจะคารวะพลางกล่าวว่า “ขอแสดงความยินดีกับผู้นำ!”
คนทั้งหมดนี้เผยรอยยิ้มจริงใจบนใบหน้า
มันเป็นรอยยิ้มที่เปี่ยมด้วยความปลื้มปีติ โชคดีที่พวกเขามีสติปัญญาดีพอ และเลือกยืนอยู่ข้างหยางอวิ๋นในท้ายที่สุด แน่นอนว่าเซียวเทียนก็มีพรสวรรค์ที่ดี แต่เขายังเด็กเกินไป
ถึงอย่างไรเจ้าหนูนี่ก็เพิ่งจะเข้าสำนักมายาศักดิ์สิทธิ์ เวลาการบ่มเพาะของเขาสั้นนัก โอกาสเอาชนะผู้อื่นจึงมีเพียงน้อยนิด แต่ถ้าเจอกับหยางอวิ๋น เขาย่อมไม่มีโอกาสแม้แต่น้อย!
ตอนนี้เซียวเทียนแพ้แล้ว กลุ่มเทียนย่อมต้องถูกสยบ กลุ่มอวิ๋นจะกลับมาผงาดอีกครั้ง
ถึงแม้ก่อนหน้านี้พวกเขาจะทำเรื่องเลวร้ายต่อผู้นำหยางไปบ้าง แต่นั่นเป็นเพราะถูกสุนัขชั่วอย่างกันเม่ากดดัน!
ยิ่งกว่านั้น พวกเขากลับเข้ามาอยู่กลุ่มเดิมแล้วไม่ใช่หรือ?!
เมื่อกลุ่มอวิ๋นถูกสร้างขึ้นมาใหม่ พวกเขาจะยังคงเป็นสมาชิกแถวหน้าของกลุ่มอวิ๋นอยู่ดี!
