บทที่ 416 ช่วงชิงเพลิงวิญญาณ
บทที่ 416 ช่วงชิงเพลิงวิญญาณ
ลู่หยวนคลี่ยิ้มพร้อมเอ่ยขึ้นอย่างเนิบช้า “เจ้าโง่!”
เมื่อสิ้นคำ เขากำมือขวาก่อนก้าวถอยไป พลังงานรอบกายพลันเริ่มเพิ่มพูนยามหลั่งไหลเข้ามารวมกันที่หมัดตน!
พลังไร้ที่สิ้นสุดรวมตัวกันอยู่ในมือของลู่หยวน!
ฉู่เชิ่งรวบรวมพลังทั้งหมดเช่นกัน
มือขวาของลู่หยวนต่อยออกไป ทำให้อากาศสั่นไหว แล้วกลิ่นอายไร้ที่สิ้นสุดก็พลุ่งพล่านก่อนจะสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง!
เท้าของฉู่เชิ่งจมลงใต้ดิน ขณะสายลมแรงพัดผ่านกาย ซึ่งสะท้อนว่าเขากำลังตกอยู่ในสถานการณ์สิ้นหวัง!
“ลู่หยวน ข้าไม่ยอมรับชะตากรรมเช่นนี้หรอก!”
ฉู่เชิ่งตะโกนเสียงดัง จากนั้นก้าวไปข้างหน้าก่อนจะทะยานเข้าใส่พลังอันรุนแรงของลู่หยวน!
ตู้ม!
พลังทั้งสองเข้าปะทะกัน แสงสว่างสาดส่อง อากาศสั่นไหวประหนึ่งวันสิ้นโลก เกิดหลุมดำนับไม่ถ้วนปรากฏออกมา
ทุกคนต่างมีความคิดหนึ่งอยู่ในใจ
พลังของลู่หยวนนั้นแข็งแกร่งเกินไป กระทั่งฉู่เชิ่งในยามนี้ก็ไม่มีทางขัดขืนได้แน่นอน!
ด้วยการโจมตีนี้ ความเป็นความตายจะถูกตัดสิน!
เยวี่ยอู๋ฉือสัมผัสถึงบางอย่างได้เช่นกัน
โลกมันก็เป็นเช่นนี้ อัจฉริยะพบเห็นได้ทุกแห่งหน แต่จะมีสักกี่คนที่สามารถเป็นผู้แข็งแกร่งซึ่งปกครองโลกได้?
แม้วันนี้ลู่หยวนจะชนะ แต่ภายภาคหน้า เขาอาจจะตายด้วยน้ำมือของผู้ที่เรียกว่าอัจฉริยะคนอื่น หรือไม่ก็ล้มลงกลางทาง!
แต่สิ่งที่ทำให้พวกเขาประหลาดใจก็คือมีร่างหนึ่งโจมตีออกมาจากแสงสีขาวเจิดจ้า
เพลิงสวรรค์ลุกโชนขณะตรงเข้าสังหารคนผู้นี้!
ไวมาก!
ทุกคนต่างพากันกลั้นหายใจเมื่อเห็นเช่นนี้
ความเร็วของฉู่เชิ่งเพิ่มขึ้นจากเดิมหลายเท่าตัว!
“ลู่หยวน วันนี้พวกเรายังไม่รู้ผลลัพธ์หรอกนะ!”
ทันใดนั้น ความสนใจของทุกคนก็ถูกจุดประกายขึ้นอีกครั้ง
สถานการณ์นี้จะเกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นหรือไม่?!
ทุกคนต่างหันไปมองภาพตรงหน้าด้วยความสนใจ
ฉู่เชิ่งถือดาบใหญ่ซึ่งพลังเพลิงสวรรค์ถูกสำแดงออกมาถึงขีดสุด และปราณวิญญาณรอบกายกำลังแผดเผาอย่างต่อเนื่อง
เพียงชั่วพริบตา อากาศรอบกายฉู่เชิ่งก็สั่นสะท้าน แล้วร่างของเขาก็หายไปจากระยะทางหลายสิบหมี่ตรงหน้าทันที
ฉู่เชิ่งเคลื่อนตัวไปมาพร้อมกับดาบ จากนั้นพลังไร้ที่สิ้นสุดก็ระเบิดออกมาอย่างรุนแรง ตรงเข้าสังหารอีกฝ่าย!
ลู่หยวนเงยหน้ามองโดยที่ไม่ถอยหนี ปล่อยให้ดาบยาวของอีกฝ่ายฟาดฟันลงมา
เคร้ง!
เมื่อดาบลอยอยู่ห่างจากหน้าลู่หยวนเพียงสามชุ่น มันก็ปะทะกับพลังบางอย่าง ทั่วทั้งร่างของลู่หยวนถูกปกคลุมด้วยวงแสงเบาบาง ไม่ว่าฉู่เชิ่งจะใช้พลังมากแค่ไหนก็ไม่สามารถทำอันตรายอีกฝ่ายได้!
ลู่หยวนยกมือขึ้น ชี้นิ้วออกมา ทำให้วงแสงสั่นสะเทือนเล็กน้อย ถ้าเห็นข้อความนี้จากที่อื่นโปรดกลับมาเยี่ยมเราบ้างนะ ขอบคุนจ้า
แกร็ก!
ดาบของฉู่เชิ่งพลันหักครึ่งทันควัน!
เขาเตรียมจะถอยหนี แต่กลับรู้สึกถึงสายลมแรงพัดเข้ามา แล้วเท้าขวาของลู่หยวนก็ตวัดฟาดเข้ามาที่ไหล่ของเขา!
ครืน!
เสียงทึบ ๆ ดังขึ้น บนบ่าของฉู่เชิ่งพลันรู้สึกหนักอึ้งคล้ายกับแบกขุนเขาที่ไม่มีวันสั่นคลอนไว้
พลังไร้เทียมทานนี้ยังคงกดดันฉู่เชิ่งจนกระทั่งถูกกดลงกับพื้น!
ตู้ม!
ฉู่เชิ่งถูกตรึงกับพื้นอีกครั้งพร้อมกลิ่นคาวที่พุ่งออกมาจากลำคอ
เขาคุกเข่าอยู่บนพื้น พื้นดินที่แบนราบกลับแตกระแหงไปทั่วทุกทิศทาง!
พรวด!
ของเหลวสีแดงเข้มพุ่งออกจากปากของฉู่เชิ่ง ความเจ็บปวดแล่นผ่านหน้าอกจนต้องพยายามกล้ำกลืนฝืนทน
คลื่นอากาศกระจายไปทุกทิศทางโดยที่มีเขาเป็นศูนย์กลาง เพียงชั่วพริบตาก็ขจัดควันธุลีที่เดิมฟุ้งอยู่รอบกายจนสิ้น
สายตาของลู่หยวนเคร่งขรึมขึ้น ขณะออกแรงที่เท้าขวาอีกครั้ง ทำให้ฉู่เชิ่งตกอยู่ในสภาพถูกกดลงกับพื้น
ฉู่เชิ่งในยามนี้นอนกางแขนกางขาประหนึ่งสุนัขใกล้ตาย โดยมีละอองสีแดงถูกพ่นออกจากปากอย่างต่อเนื่อง
“ฉู่เชิ่ง จุดจบของเจ้าถูกกำหนดเอาไว้แล้ว หากไม่ยอมรับชะตากรรม เจ้าจะทำอันใดได้?”
ลู่หยวนคล้ายกับนึกถึงบางอย่างขึ้นมาได้ น้ำเสียงของเขาจึงเบาลงและคลี่ยิ้มออกมา
“ฉู่เชิ่ง ที่เจ้ามีชีวิตอยู่มาได้จนถึงทุกวันนี้ก็เพราะข้าอยากใช้เจ้าเพื่อเข้าสู่ตระกูลชิว หลังจากนั้นก็จะทำให้เจ้ากลายเป็นแพะรับบาป ตอนนี้ก็บรรลุเป้าหมายเรียบร้อยแล้ว เจ้าไม่จำเป็นต้องไปไหนมาไหนอีกต่อไป”
ดวงตาของฉู่เชิ่งกลายเป็นสีแดงก่ำ บัดนี้พลังซึ่งสั่งสมอยู่ในใจพังทลายลงในพริบตา
ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในอดีตยังคงปรากฏขึ้นในใจ
กลายเป็นว่าลู่หยวนไว้ชีวิตเขาหลายครั้ง ทั้งตอนที่มู่พ่านซานเตือนด้วยคำพูดแปลกประหลาดในดินแดนลับ รวมถึงตอนชิวเสวียนเข้ามาหาเรื่องอย่างไร้เหตุผล ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นเล่ห์กลของลู่หยวน!
ฉู่เชิ่งรู้สึกว่าตัวเองไม่ต่างกับตัวตลกที่ถูกลู่หยวนปั่นหัวอยู่หลายครั้ง
ทั้งที่เขาดิ้นรนเอาเป็นเอาตายด้วยหวังว่าจะเป็นอิสระ และสามารถต่อสู้กับลู่หยวนได้อีกรอบ จนกว่าจะทำให้อีกฝ่ายหมอบแทบเท้าได้!
แต่นี่มันช่างน่าขันสิ้นดี!
[แจ้งเตือนจากระบบ ฉู่เชิ่งผู้เป็นบุตรแห่งโชคชะตาอยู่ในสภาพย่ำแย่ ค่าชะตาของเขาจึงลดลง 8,000 แต้ม ค่าชะตาที่เหลืออยู่ในตอนนี้คือ 7,000 แต้ม]
[ค่าชะตาวายร้ายของท่านเพิ่มขึ้น 16,000 แต้ม ค่าชะตาวายร้ายที่เหลืออยู่ในตอนนี้ของท่านคือ 35,000 แต้ม]
ลู่หยวนเผยยิ้มออกมา ก่อนจะกดฝ่ามือขวาลงไป พลังสี่สายก็เคลื่อนลงมาบริเวณแขนขาของฉู่เชิ่ง
สิ้นเสียง ‘กร็อบ’ สี่ครั้ง กระดูกแขนขาทั้งหมดของฉู่เชิ่งก็หัก!
ลู่หยวนยกร่างอีกฝ่ายขึ้นแล้วเอ่ยในใจ “ระบบ เริ่มได้เลย!”
[รับทราบ! ค่าชะตาวายร้ายที่ต้องใช้ 10,000 แต้ม]
[เพลิงวิญญาณกำลังถูกดึงออกมา…]
ฉู่เชิ่งผู้เจ็บปวดสุดแสนในยามนี้พลันสัมผัสได้ว่าพลังของเขาถูกดึงออกไปอย่างต่อเนื่อง!
เขาเงยหน้าขึ้นมองลู่หยวน สายตาเต็มไปด้วยความตกตะลึง
เพียงไม่กี่อึดใจ เขาก็สัมผัสได้ว่าเพลิงวิญญาณในร่างกายหายไปเป็นจำนวนมาก
ผู้คนจากตระกูลชิว รวมถึงเยวี่ยอู๋ฉือซึ่งอยู่อีกฝั่งต่างมีสีหน้าตกตะลึงยิ่ง
ผู้มีพลังบ่มเพาะระดับต่ำอาจจะไม่ตรวจพบสิ่งใด แต่พวกทาสอารักขาย่อมมองออกว่า เพลิงวิญญาณซึ่งเป็นของฉู่เชิ่งกำลังถูกถ่ายเข้าสู่ร่างของลู่หยวนอย่างต่อเนื่อง ก่อนจะถูกกลืนกินเข้าไป!
นี่มัน… วิชาอะไรกัน?!
คนเหล่านี้ต่างมองลู่หยวนด้วยความหวาดกลัว
คนเหล่านี้มีประสบการณ์มาบ้าง โดยเฉพาะทาสอารักขาผู้อยู่กับชิวสิงมาตั้งแต่ยังหนุ่ม พวกเขาเคยเห็นอะไรมากมายบนแผ่นดินหลักมาไม่น้อย!
แต่พวกเขายังไม่เคยได้ยินว่ามีใครที่สามารถดึงเพลิงวิญญาณแล้วนำมาเข้าร่างของตัวเองได้!
เมื่อฉู่เชิ่งสัมผัสได้ว่าพลังในร่างกำลังหายไป เขาก็พยายามดิ้นขัดขืนเพื่อให้เป็นอิสระ!
เพลิงวิญญาณและเพลิงสวรรค์คือสิ่งเดียวที่เขาสามารถพึ่งพาได้ในตอนนี้ หากสูญเสียพวกมันไป วันนี้เขาก็ไม่มีโอกาสรอดแน่!
ลู่หยวนมองออกว่าอีกฝ่ายกำลังคิดอะไร เขาจึงฉีกยิ้มกว้างมากขึ้น “เจ้าขยะนี่ ยังคิดจะขัดขืนอีกหรือ?”
ลู่หยวนกำมือซ้ายแล้วต่อยไปที่หน้าท้องของฉู่เชิ่ง เมื่อสิ้นเสียง ‘ผัวะ’ โลหิตข้นเหนียวก็ทะลักออกจากปากของอีกฝ่าย ทำให้ทะเลลมปราณแตกสลาย!
ร่างของฉู่เชิ่งอ่อนกำลังราวกับคนตายขณะถูกลู่หยวนยกขึ้น
