เก้าพี่น้องเลี้ยงซาลาเปาสุดแสบ [九个哥哥团宠小甜包] – บทที่ 355 แค่ประตูบานเดียวยังดูแลไม่ได้

เก้าพี่น้องเลี้ยงซาลาเปาสุดแสบ [九个哥哥团宠小甜包]

บทที่ 355 แค่ประตูบานเดียวยังดูแลไม่ได้

บทที่ 355 แค่ประตูบานเดียวยังดูแลไม่ได้

ครูอวี่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ก็ยังส่งช่างซ่อมมาช่วยตามความตั้งใจของครูใหญ่

พละกำลังของเด็กหนุ่มเยอะมาก หลังจากผ่านไปสิบนาที ประตูห้องเก็บเอกสารก็ถูกเปิดออก

เพราะเสียเวลาไปไม่น้อยกับการเปิดประตู และครูใหญ่กู้ไม่อยากเสียเวลาอีกต่อไปแล้ว ทันทีที่ประตูเปิดก็ก้าวเข้าไปในห้องนั้นโดยไม่สนใจซากพัง ๆ ของประตูเลย

ตอนนั้นเองที่ครูใหญ่จินและหัวหน้าอู๋ได้ข่าวว่ามีคนมาทุบประตูจึงรีบมาดู

หัวหน้าอู๋ผงะเมื่อเห็นประตูห้องเก็บเอกสารถูกเปิดออก และสภาพของมันดูไม่ได้เลยทีเดียว ประตูที่ทำจากไม้คุณภาพดี ทำไมถึงพังแบบนี้ล่ะ? ต้องใช้แรงขนาดไหนกัน?

ก่อนหน้านี้ครูใหญ่กู้ให้เขามาอ่านเอกสาร เดิมทีคิดจะทำทันที แต่ตอนมาถึงก็พบกับครูใหญ่จินเสียก่อน

ครูใหญ่จินบอกว่ามีเรื่องอยากจะคุยกับเขา แต่ประตูเปิดไม่ออก อีกฝ่ายพยายามช่วย แต่กลายเป็นว่าทำกุญแจหักคาอยู่ในตัวล็อก

เพราะตัวล็อกมันเสียไปแล้วก็เลยทำให้เปิดประตูไม่ได้ หัวหน้าอู๋ไม่ได้คิดอะไรมากแล้วเดินตามครูใหญ่จินออกไป

ขณะที่ทั้งสองคนกำลังดื่มสุราก็ได้ยินว่ามีคนมาทุบประตูที่ห้องเอกสาร

เดิมทีเขาคิดว่าเรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเขา แต่ใครจะรู้เล่าว่าครูใหญ่จินจะรีบออกไปทันที!

ความตะกละของเขายังแก้ไขไม่เสร็จเลยนะ!

“ใครทำ? ใครทำทรัพย์สินส่วนรวมของโรงเรียนเสียหาย?”

ครูใหญ่จินไม่เห็นครูใหญ่กู้ที่เข้าไปในห้องเก็บเอกสารแล้ว เพราะงั้นเขาจึงมีอำนาจในการถามคำถามนี้

ครูอวี่คิดว่ามันเป็นเขาเองที่หาคนมาทุบประตู จึงคิดหลบซ่อนตัว

เผอิญว่าครูใหญ่จินดันเห็นเขาตอนกำลังถอยหลังพอดี แล้วมีหรือที่จะไม่เข้าใจ อีกฝ่ายจึงคิดว่าเขาระวังตัวอยู่

ชายคนนั้นตวาดทันที “ครูอวี่ คุณมีหน้าที่เฝ้าห้องเก็บเอกสาร แล้วปล่อยให้คนมาทำลายห้องแบบนี้ได้ยังไง?”

“ไม่ใช่ว่ากุญแจมันหักแล้วเปิดประตูไม่ได้หรือครับ…” เสียงครูอวี่เอ่ยเสียงแผ่ว

เพราะน้ำเสียงที่แผ่วลงของเขา ครูใหญ่จินจึงยิ่งรู้สึกว่าครูอวี่กระทำโดยไม่ได้รับอนุญาต

“คุณกล้าทำลายทรัพย์สินของสาธารณะหรือ? ผมต้องรายงานเรื่องนี้ คุณโดนไล่ออกแน่!” ครูใหญ่จินพูดด้วยใบหน้ามืดมน

พอได้ยินว่าจะถูกไล่ออก ครูอวี่ก็ร้อนรนขึ้นมา

เขาหางานนี้ด้วยความยากลำบาก แล้วจะโดนไล่ออกแบบนี้ได้อย่างไร?

ถ้าโดนไล่ออกขึ้นมา คนที่บ้านจะกินดื่มอะไรล่ะ?

“ครูใหญ่จิน ผมเป็นพนักงานประจำนะครับ คุณจะไล่ผมออกไม่ได้นะ!”

ทว่าครูใหญ่จินวางแผนจะเขียนรายงานแล้ว งั้นเรื่องก่อนหน้านี้ถือว่าเจ๊ากันนะ ถ้าเอากระดาษพวกนั้นไว้ในห้องมันจะเป็นภัย ทางที่ดีที่สุดคือทำลายทิ้งให้หมด

ประจวบเหมาะกับที่ครูอวี่ทำลายประตูพอดี ซึ่งเป็นโอกาสที่ดีมาก เขาก็แค่ใช้เวลานี้ไปทำลายกระดาษคำตอบ ปัญหาทุกอย่างก็จะได้รับการแก้ไข

และการเอาครูอวี่ออกจากโรงเรียน ทุกอย่างก็จะได้กลับเป็นศูนย์

“เป็นพนักงานประจำแล้วมันยังไง? เป็นคนดูแลห้องเก็บเอกสารแท้ ๆ แต่ประตูบานเดียวยังดูแลไม่ได้ แล้วคุณจะไปมีประโยชน์อะไร?” ครูใหญ่จินพูดด้วยใบหน้าเรียบเฉย

ครูอวี่อ้าปากอยากจะบอกว่าเขาไม่ใช่คนที่อยากจะทุบประตู แต่มันคือครูใหญ่กู้ต่างหาก

ทว่าอีกฝ่ากลับไม่ให้โอกาสเขาได้ปฏิเสธเลย

“คุณรีบไปสิ อย่ามารีรอให้เสียเวลา คุณต้องคิดให้ดีนะว่าถ้าไม่ยอมไปด้วยตัวเอง ผมจะให้คนมาโยนคุณออกไป”

ครูใหญ่จินพูดตรง ๆ แล้วโบกมือไล่ ท่าทางร้อนรนกังวลใจมาก

ทั้งยังมองไปรอบ ๆ หาคนรูปร่างสูงใหญ่พอจะโยนครูอวี่ออกไปด้วย

ทว่ากลับหาคนแบบนั้นไม่พบเลย เพราะครูอวี่ตัวสูงมาก มีพละกำลังที่ดี ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของคนธรรมดาอยู่แล้ว

ในตอนที่คนเรากำลังร้อนรนมักจะมีไหวพริบที่ดี

ถึงครูอวี่จะมีความรู้ไม่มาก ทว่าในช่วงเวลาวิกฤต เขาสามารถหาสิ่งที่เป็นประโยชน์ที่สุดกับตัวเองได้

“ครูใหญ่จิน ถึงคุณจะเป็นหัวหน้า แต่คุณจะมากดดันคนอื่นแบบนี้ไม่ได้ ผมเป็นเจ้าหน้าของรัฐ ถ้าคุณอยากจะไล่ผมออกต้องทำเรื่องให้เป็นขั้นตอนและมีเอกสารจากสำนักการศึกษา!”

ครูอวี่ร้อนรน เพราะเดิมทีเขาก็ไม่ได้คิดจะโต้ว่าเป็นสิ่งที่ครูใหญ่กู้ทำ และเรื่องนี้มันไม่เกี่ยวข้องกับเขา

เพราะงั้นจึงทะเลาะกับครูใหญ่จินแทน

ครูอวี่ที่กำลังร้อนรนได้มายืนอยู่เบื้องหน้าครูใหญ่จินแล้ว แถมยังยกมือสูงท่าทางเหมือนจะต่อยใครเลย

คนทั้งสองที่คนนึงสูงร้อยหกสิบ อีกคนสูงร้อยแปดสิบ และครูอวี่ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ครูใหญ่จินไม่ต่างไปจากยอดเขาไท่ที่กำลังกดหัวอยู่เลย

“นี่คุณคิดจะต่อยกันเลยหรือ?”

ครูใหญ่จินที่โดนครูอวี่กดดันอยู่ น้ำเสียงจึงเปลี่ยนไปเล็กน้อย ไม่เหมือนก่อนหน้านี้สักนิด

“ผมไม่คิดจะต่อยใครหรอกครับ ผมแค่คิดอย่างมีหลักการเท่านั้น ครูใหญ่จินเป็นแค่รองครูใหญ่ แล้วมีสิทธิ์อะไรมาไล่ผมออกครับ?” ครูอวี่พูดพลางจ้องตาเขม็ง

ครูใหญ่จินตกใจกลัวมาก และจู่ ๆ ก็จำได้ว่าครูอวี่เป็นพวกไม่สนใจอะไร ไม่มีความรู้ แต่เรื่องต่อยคนเขามีทักษะมาก

ทำไมเขาถึงกล้าไปยั่วยุคนแบบนี้กันนะ

“ครูอวี่ ๆ ไม่ต้องกังวลไป ผมเผลอโกรธไปชั่ววูบเลยพูดผิดไปน่ะ คุณอยู่โรงเรียนของเรามาตั้งนานแล้ว ผมจะไม่เข้าใจได้ยังไง? ผมแค่โกรธน่ะ อย่าถือสาเลยนะ!”

ต้องบอกเลยว่าครูใหญ่จินเป็นคนที่ไหลไปตามสถานการณ์ได้ดีมาก

พอเห็นครูอวี่ทำท่าจะต่อย เขาก็ยอมทันที

“คุณจะไม่ไล่ผมออกแล้วหรือ?” ครูอวี่ถาม

ครูใหญ่จินยิ้มแห้ง “ไม่ไล่หรอก ๆ ผมแค่พูดไปแบบนั้นเอง อย่าไปใส่ใจเลยนะ!”

จากนั้นครูอวี่ก็สงบอารมณ์ลงเล็กน้อย

เขาก้าวถอยหลังออกไป และแรงกดดันบนร่างกายรองครูใหญ่ก็หายไปด้วย

ส่วนหัวหน้าอู๋ทำอะไรไม่ถูกเมื่อเห็นฉากตลกตรงหน้า ถึงครูอวี่จะเป็นครู แต่เขาก็เป็นคนส่งเอกสารนะ ใครว่าเขาเป็นคนไม่ได้รับการศึกษากัน?

แถมยังเป็นคนจิตใจเด็ดเดี่ยว ถ้าตนไม่มีความสุขก็พร้อมจะทะเลาะกับคนอื่นทันที

แต่เขาไม่ได้ไปยั่วครูอวี่ ไม่งั้นก็คงโดนจัดการไปพร้อมกับครูใหญ่จินด้วย

และเดิมทีเราสองคนก็ไม่ได้เดินใกล้กันมากนัก พอเห็นเรื่องราวเกือบจะเสร็จเรียบร้อย เขาก็รีบพูด “ครูใหญ่นัดผมให้มาอ่านกระดาษคำตอบที่นี่น่ะ แต่ประตูเปิดไม่ออก ผมก็เลยยังไม่ได้ไปอ่านให้เลย แล้วตอนนี้ประตูก็เปิดแล้ว ผมเข้าไปอ่านมันสักหน่อยแล้วกัน!”

มีเรื่องที่ครูใหญ่จินจะให้หัวหน้าอู๋เข้าไป เขารีบเอ่ยห้ามทันที

“หัวหน้าอู๋ เราดื่มมาครึ่งนึงแล้วนะ ไอ้เรื่องอ่านเอกสารตรวจกระดาษคำตอบอะไรเนี่ย ทำไม่ได้หรอกนะ”

หัวหน้าอู๋ไม่คิดจะไปดื่มต่อแล้ว แต่ว่าสุราที่ครูใหญ่จินเอามาในวันนี้คือของดีจริง ๆ ไม่ใช่แค่ราคาแพงเท่านั้น แต่ยังหาซื้อยากอีกด้วย

เก้าพี่น้องเลี้ยงซาลาเปาสุดแสบ [九个哥哥团宠小甜包]

เก้าพี่น้องเลี้ยงซาลาเปาสุดแสบ [九个哥哥团宠小甜包]

Status: Ongoing
ซูเสี่ยวเถียนผู้มีชีวิตล้มลุกคลุกคลานได้ย้อนเวลามายังยุค 70 แล้วเกิดใหม่ในร่างเดิมครั้งเมื่ออายุ 7 ขวบ ผู้ซึ่งถูกล้อมรอบไปด้วยพี่ชายสุดคลั่งรักเก้าคน โดยการทะลุมิติในครั้งนี้มีระบบวิเศษติดตัวมาด้วย คือ ‘ระบบอ่านหนังสือ’ ซึ่งมาพร้อมกับห้องสมุดส่วนตัว เธอสามารถพูดได้อย่างเต็มปากว่าไม่มีปัญหาใดที่หนังสือไม่อาจแก้ไขได้ แต่หากแก้ไขไม่ได้ล่ะ? ก็อ่านหนังสือเพิ่มอีกสักสองเล่มแล้วกัน! หากว่ายังไม่พอก็อ่านเพิ่มอีกสักหลายเล่มหน่อย เธอไม่เพียงแต่อ่านมันคนเดียวเท่านั้น แต่ยังโน้มน้าวพี่ชายสุดแสบทั้งเก้าให้อ่านหนังสือกับเธออีกด้วย ทั้งยังชักชวนให้ผู้เป็นบิดาและมารดาให้มาอ่านหนังสือด้วย แม้แต่คุณปู่และคุณย่าก็ไม่อาจรอดพ้นไปได้!เมื่อทำภารกิจสำเร็จ จะได้รับรางวัลเป็นของตอบแทน ยิ่งทำภารกิจสำเร็จมากเท่าไร ก็จะได้รางวัลมากขึ้นเท่านั้น! ความรู้ที่เพิ่มมากขึ้นจากการอ่านหนังสือจะทำให้เส้นทางชีวิตของเธอไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท