ตอนที่ 457 พระสุภูติบรรยายเต๋า
ดอกไม้บานและเหี่ยวเฉา เวลาผ่านไปอีกปี ภูเขาในเทือกเขาฟางชุนมีเซียน!
ปราณอมตะเป็นหมอก และเมฆมงคลลอยเต็มในอากาศ เต็มไปด้วยความรู้สึกของจิตวิญญาณ ทําให้หัวใจของคนคนหนึ่งนิ่งเหมือนน้ำ
บนยอดเขาลิงขนสีทองนั่งไขว่ห้าง หน้าอกของมันพองขึ้นลงเมื่อมันหายใจเข้าและออก จิตวิญญาณไหลไปรอบ ๆ มันสร้างกระแสน้ำวนที่หมุนวนโดยมีมันอยู่ตรงกลาง กลิ่นอายที่แผ่ออกมาแข็งแกร่งขึ้นอย่างรวดเร็ว
กลิ่นอายของมันหดกลับ แต่ก็กว้างใหญ่ราวกับขุมนรก
ลิงลุกขึ้นยืน กลิ่นอายสงบสามารถสัมผัสได้จากมัน ราวกับว่ามันเป็นผู้บรรลุเต๋า มันไม่แสดงอาการใดที่บ่งบอกว่าเป็นสัตว์ป่า
เห็นได้ชัดว่าสภาวะหัวใจของลิงพัฒนาขึ้นและก้าวไปอีกระดับ ปราณโหดเหี้ยมในใจของมันก็ถูกระงับอย่างรุนแรงและจะไม่สามารถเข้ามาควบคุมการกระทําของมันได้อีก ซุนหงอคงในฐานะราชาลิงเคยชินกับการปกครองแบบเผด็จการบนภูเขาผลไม้มานานแล้ว มีพลังปราณที่ไร้ความปรานีเกิดขึ้นในหัวใจของมัน ซึ่งทําให้พลังโดยกําเนิดของมันเพิ่มขึ้นอย่างไม่ต้องสงสัย
แต่การบ่มเพาะเน้นไปที่การทําให้หัวใจสงบลง
หากจิตใจไม่สงบลงก็มักจะพบกับมารมากมายในระหว่างการบ่มเพาะ ซึ่งจะทําหน้าที่เป็นสิ่งกีดขวาง คงเป็นเรื่องยากสําหรับผู้บ่มเพาะที่จะก้าวไปไกลกว่านี้
ลิงหินตัวนั้นใช้อารมณ์ตัวเองอยู่ในโลกมนุษย์มานานกว่าสิบปี โดยต้องทนทุกข์ทรมานเพื่อลดความอดทนและอารมณ์ร้อนของตัวเองโดยเจตนา
แต่ตอนนี้มันเข้าไปในภูเขาฟางชุน ใช้พระคัมภีร์เพื่อปรับอารมณ์ ความคิดและหัวใจ กําจัดความโหดเหี้ยมและกลิ่นอายสัตว์ป่าในตัว
ตอนนี้ลิงหินไม่ต่างจากผู้บ่มเพาะในพุทธศาสนาที่มีจิตใจลึกซึ้ง มีความสําเร็จสูงในการบรรลุเต๋า
ไม่มีคลื่นกวนใจ มีเพียงคนที่มีหัวใจที่ยิ่งใหญ่เท่านั้นที่จะสามารถเข้าถึงอาณาจักรนี้ได้
เฟิงหลินเข้าใจในใจว่าเขาบรรลุสิ่งนี้ได้เพราะคัมภีร์หัวใจไร้ขอบเขต
ลิงค่อยๆเดินลงจากภูเขา มันสวมชุดคลุมยาวของมนุษย์และโดดเด่นอย่างมาก
ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากมันที่ทําให้ท่านอาจารย์โกรธ ข้าได้ยินมาว่ามันถูกทุบตีด้วยซ้ำ
ข้าสงสัยว่าทําไมอาจารย์ถึงไม่ไล่มันออกจากนิกาย?
อาจารย์คงมีความตั้งใจอื่น คนอย่างเราจะเดาความคิดของท่านได้ยังไง
เมื่อผู้คนเห็นลิงเดินผ่านไป พวกเขาส่วนใหญ่จ้องมาที่มันอย่างเย็นชาและพึมพํากับตัวเอง
อย่างไรก็ตาม สภาพจิตใจของลิงนั้นแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง การได้ยินของมันคมชัด สามารถได้ยินทุกสิ่งที่พวกเขาพูดชัดเจน อย่างไรก็ตาม มันไม่สนใจพวกเขา ปฏิบัติต่อคําพูดเหล่านั้นเหมือนความว่างเปล่า
ครั้งนี้เฟิงหลินมีเวลาเพียงพอ เขาเต็มใจที่จะอยู่ในจิตสํานึกของลิงหินอย่างเงียบ ๆ เพื่อสังเกตสิ่งต่างๆ
เขาต้องสัมผัสกับทุกสิ่งที่ภาพลวงตาในตํานานเสนอมา ตรวจสอบเส้นทางในตํานานที่สมบูรณ์ของเขา เพื่อลบล้างหมอกที่บดบังความลึกลับของการบ่มเพาะของเขาอยู่
ลิงหินเติบโตขึ้นทีละนิด พบกับทุกสิ่งเป็นการส่วนตัว เพื่อช่วยให้การอนุมานของเขาดีขึ้น
มันอยู่คนเดียวในภูเขาฟางชุนมาโดยตลอด ไม่โต้ตอบกับใคร
เวลาไม่มีความหมายในภูเขา
สามปีผ่านไป
ในช่วงหลายวันนี้พระสุภูติหาตัวยากมาก เขาไม่เคยปรากฏตัวเลยแม้แต่ครั้งเดียว
มันเหมือนกับพระสุภูติที่ให้คัมภีร์หัวใจไร้ขอบเขตแก่ลิงหินนั้นไม่ใช่ตัวตนดั้งเดิมของเขา
วิสุทธิชนสามารถมองเห็นอดีตและอนาคต พวกเขาครอบครองพลังอันไร้ขอบเขต มันยากมากที่จะเดาความหมายเบื้องหลังคําพูดเหล่านั้น ดังนั้นเฟิงหลินจึงไม่ได้ตรวจสอบอย่างเปิดเผยมากเกินไป ทั้งหมดนี้เพื่อป้องกันไม่ให้อุบัติเหตุเกิดขึ้นในภาพลวงตาในตํานาน
เขาแค่ต้องทําต่อไป อดทนและสัมผัสกับทุกสิ่งอย่างช้าๆ ไม่ช้าก็เร็ว เขาจะค้นพบปริศนาและความลึกลับทั้งหมดของตํานานซุนหงอคง เหตุใดเขาจึงต้องรีบร้อนและไม่ระมัดระวัง ซึ่งอาจสร้างอุบัติเหตุและปัญหาได้
ในชั่วพริบตา วันที่พระสุภูติจะบรรยายเต๋าก็มาถึงอีกครั้ง
พระสุภูตินั่งบนแท่น จ้องมองไปที่ลูกศิษย์ทุกคนที่นี่ การจ้องมองของเขาทะลุปรุโปร่ง สามารถมองเห็นการเปลี่ยนแปลงทั้งหมดในโลก ครอบคลุมทุกสิ่งได้ในพริบตา
วันนี้ข้าจะมาเทศน์เกี่ยวกับเต๋าทั่วไป พระสุภูติเหลือบมองรอบๆ ขณะที่เขาพูดต่อ มีใครจะคําถามอะไรไหม?
ผู้บ่มเพาะเหล่านี้ล้วนมีใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสุข พวกเขาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นซึ่งกันและกัน ไม่มีใครกล้าพูดโดยประมาทเพราะกลัวว่าจะทําให้อาจารย์เปลี่ยนใจ
เมื่อได้ยินเช่นนี้ซุนหงอคงก็เต้นไปรอบ ๆ และตะโกนเสียงดัง อาจารย์ อาจารย์ ข้าอยากฟังมัน!
เมื่อเทียบกับความขี้ขลาดและความหวาดกลัวของผู้อื่น การกระทําของมันนั้นกล้าหาญมากจนเกือบถึงจุดที่เป็นเผด็จการและความไร้ระเบียบ
อาจารย์พยักหน้า เขาไม่โกรธและยิ้ม หงอคง เจ้ายังคงซุกซนเหมือนเดิม แต่ก็ดี ดูเหมือนว่าการบ่มเพาะคัมภีร์หัวใจไร้ขอบเขตของเจ้าจะถึงระดับสูงแล้ว วันนี้เจ้าอยากเรียนเตอะไรจากข้าล่ะ?
ซุนหงอคงตอบว่า ข้าจะทําตามคําสอนสั่งของอาจารย์ ตราบใดที่เตเหล่านั้นช่วยให้มีอายุยืนยาว ศิษย์ก็จะเรียนให้หมด!
อาจารย์หัวเราะเสียงดัง เครายาวของเขาปลิวไสวไปตามสายลม ฮ่า ฮ่า ฮ่า! หงอคงความทะเยอทะยานของเจ้าไม่เล็กเลย ข้าจะบอกพวกเจ้าว่ามีประตูทั้งหมด 360 ประตูที่นําไปสู่เฝ้าที่แตกต่างกัน แต่ละประตูจะนําไปสู่จุดหมายเดียวกันในท้ายที่สุด เจ้าอยากเรียนอันไหนละ?
เมื่อได้ยินว่าเต๋า ซุนหงอคงก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกดีใจ เขาพูดต่อว่า ข้าจะปฏิบัติตามเจตจํานงของอาจารย์ ศิษย์คนนี้จะตั้งใจฟัง
พระสุภูติพูดขึ้น งั้นข้าจะสอน 7 (กระบวน) ของประตูแห่งเต๋า
ซุนหงอคงถามว่า ประตูเต่กระบวน? คืออะไรหรือท่านอาจารย์?
เต๋ากระบวนจะช่วยให้เจ้าสามารถเรียกผู้เป็นอมตะเพื่อทํานายอนาคตและช่วยให้เจ้าได้รับโชคลาภ หลีกเลี่ยงหายนะ
ข้าจะมีอายุยืนยาวขึ้นจากสิ่งนี้ไหม
นั่นไม่ได้ นั่นไม่ได้!
งั้นข้าก็จะไม่เรียนมัน!
งั้นข้าจะสอนประตูเต๋าของ บัน (การไหล) ให้เจ้าดีไหม?
หลักคําสอนมีอะไรบ้าง?
ประตูแห่งการไหลของเต่มีหลักคําสอนจากขงจื้อ นิกายหยินหยาง ลัทธิเต๋า การแพทย์โมฮิสต์และพุทธศาสนา
ข้าจะอายุยืนยาวจากสิ่งนี้ไหม?
ไม่ หากเจ้าต้องการมีอายุยืนยาว อันดับแรกเจ้าต้อง รักษาเสาภายในให้มั่นคง .
อาจารย์ ข้าเป็นคนธรรมดาและไม่เข้าใจคําพูดที่ลึกซึ้ง ท่านหมายถึงอะไรที่ทําให้เสาภายในมั่นคง
พระสุภูติตอบว่า เมื่อมีคนสร้างอาคาร เสาของอาคารจะเป็นรากฐาน ตราบใดที่รากฐานมั่นคงเพียงพอก็จะไม่มีปัญหาแม้ว่าใครจะต้องการสร้างตึกระฟ้าก็ตาม อย่างไรก็ตาม เมื่อเสาได้รับความเสียหายทุกอย่างจะพังทลาย
นั่นหมายความว่ามันจะอยู่ได้ไม่นานเช่นกัน ข้าไม่ต้องการเรียนรู้มัน
หลังจากนั้นพระสุภูติได้ถ่ายทอดสองเต๋าของ การเคลื่อนไหว และ ความนิ่ง ให้ซุนหงอคง แต่เพราะเขาไม่สามารถมีชีวิตยืนยาวจากสิ่งนี้ได้ ซุนหงอคงจึงส่ายหัวและปฏิเสธที่จะเรียนรู้
ก่อนหน้านี้พระสุภูติดูสบาย ๆ แต่ตอนนี้เขาโกรธลิงตัวนี้มาก แม้ว่าเขาจะลอยสงบบนท้องฟ้า แต่เมื่อเขาโกรธอารมณ์ของเขาก็เหมือนสายฟ้าฟาด
เมื่อได้ยินเช่นนั้นเขาก็กระโดดลงจากแท่น ชี้ไม้บรรทัดเหล็กไปที่ซุนหงอคง ลิงเจ้าเล่ห์ เจ้าไม่ต้องการเรียนรู้อะไรเลย แล้วเจ้ามาที่นี่เพื่ออะไร?
จากนั้นเขาก็เดินไปข้างหน้า ใช้ไม้บรรทัดที่ซุนหงอคงสามครั้งที่หัว ลิงตัวสั่นด้วยความกลัว
หลังจากนั้นอาจารย์ก็ประสานมือของเขาไว้ด้านหลัง หันหลังและจากไปโดยทิ้งทุกคนไว้ที่นี่ ไม่ตั้งใจจะบรรยายต่อ
เมื่อคนอื่น ๆ เห็นพระสุภูติแสดงความโกรธอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน พวกเขาก็กลัวอย่างมากและเริ่มตําหนิซุนหงอคง
ไอ้ลิง แกมันอวดดีเกินไป อาจารย์กําลังมอบเต๋าให้ ทําไมเจ้าไม่เรียนรู้มัน?
ทะเลาะกับอาจารย์? ตอนนี้ท่านโกรธมาก ไม่มีใครรู้ว่าจะมีการบรรยายครั้งต่อไปเมื่อไหร่?
กล้าสร้างปัญหาและทําให้การบ่มเพาะของข้าล่าช้างั้นเหรอ? ข้าจะไม่ปล่อยให้เรื่องค้างคาแบบนี้
ลิงตัวนั้นไม่โกรธหรืออาย มันไม่สนใจคําพูดที่น่าเกลียดทั้งหมดนั้นและไม่สนใจพวกเขา
ดังนั้นกลายเป็นว่าลิงได้ไขปริศนาที่นี่แล้ว มันเงียบไม่สนใจที่จะโต้เถียงกับคนเหล่านี้ในขณะที่เดินจากไป
การออกเดินทางครั้งนี้กินเวลาตลอดทั้งวัน ลิงปิดตา ควบคุมการหายใจ โดยมุ่งเน้นไปที่การดูดซับจิตวิญญาณแห่งสวรรค์และโลก
หลังจากถึงเวลานัดหมาย เฟิงหลินก็ลืมตาขึ้น เขาสวมเสื้อคลุม เปิดประตูอย่างลับๆ หลีกเลี่ยงฝูงชนขณะที่เขาแอบเข้าไปในส่วนลึกของถ้ำโพธิ์
พระสุภูตินอนขดตัวดูเหมือนจะหลับ
ซุนหงอคงไม่กล้าปลุก มันเพียงแค่คุกเข่าและรอ
หลังจากนั้นไม่นานพระสุภูติก็พึมพํากับตัวเอง
ยาก ยาก ยาก! เต๋านั้นช่างลึกลับนัก การรักษายาเม็ดทองคําเป็นเรื่องธรรมดา ทุกคําที่ให้มาจะสูญเปล่าถ้าข้าไม่พบคนที่ถูกต้องเพื่อถ่ายทอดเต๋าที่ถูกต้อง!
