ตอนที่ 50
คืนชีพไม่ได้
เปรี้ยง!!
ดาบของเมฆเหวี่ยงเข้าปะทะดาบของหัวหน้าโจรอย่างแรงจนดาบคู่ในมือของหัวหน้าโจรแทบจะกระเด็นหลุดมือเลยทีเดียว
“ไอ้พวกบ้าพลัง”หัวหน้าโจรกัดฟันด้วยท่าทีเจ็บใจ เจ้าคนตรงหน้าเขาต้องเลเวลน้อยกว่าเขาแท้ ๆแต่กลับโจมตีได้รุนแรงกว่าลูกน้องของเขาที่พลังโจมตีสูงที่สุดในกลุ่มเสียอีก
ตูม….ตูม….
พูดถึงชายที่มีพลังโจมตีสูงที่สุดในกลุ่มแล้วหัวหน้าโจรก็เหลือบมองไปทางเจ้าตัวเล็กน้อย ตอนนี้ชายที่ถือโล่ใหญ่และค้อนในมืออีกข้างกำลังเหวี่ยงค้อนโจมตีใส่ผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ ด้วยกำลังมหาศาลและสกิลที่โดดเด่นทำให้ลูกน้องคนนั้นเหวี่ยงค้อนกระแทกโล่ได้อย่างรุนแรงและคล่องแคล่ว แต่ผู้หญิงคนนั้นกลับหลบได้อย่างง่ายดายแถมยังโจมตีใส่ลูกน้องของเขาอย่างต่อเนื่องอีกต่างหาก โชคดีที่โล่ของเจ้านั่นใหญ่มากก็เลยป้องกันการโจมตีของเธอได้
เปรี้ยง!
อีกฝ่ายหนึ่งทางด้านของพวกลูกน้องคนอื่น ๆ ตอนนี้ทุกคนต่างโดนรุมกันหมด พอพวกนั้นฆ่าลูกน้องคนหนึ่งได้ก็หันไปรุมฆ่าอีกคนหนึ่งทันที ไอ้เจ้าพวกนักผจญภัยมักจะมีทักษะด้านนี้เสมอช่างน่าเจ็บใจจริง ๆ
“คุณเจ ระวัง”ระหว่างการต่อสู้ เจที่เป็นตัวแทงค์เข้าไปรับการโจมตีในแนวหน้าอย่างกล้าหาญ แม้กวีจะบอกว่าให้แต่ละปาร์ตี้แบ่งกันฆ่าพวกโจรทีละคน แต่ทำแบบนั้นพวกโจรที่มีจำนวนพอ ๆกันก็สามารถรุมเล่นงานคนของฝั่งนี้ได้เช่นกัน กวีเลยให้เจกับไอช่าไปชนกับพวกโจรหลาย ๆคนโดยให้มีนและเมฆเข้าไปยื้อพวกตัวเด่น ๆเอาไว้
เปรี้ยง ๆ ๆ ๆ ๆ
ดาบของพวกโจรกระแทกเข้าใส่โล่ของเจไปหลายที แม้จะเป็นแทงค์แต่แทงค์เลเวล 20 จะรับการโจมตีจากมอนสเตอร์เลเวลเกิน 40 หลาย ๆตัวพร้อมกันได้งั้นเหรอ
“ไม่ต้องห่วง แค่นี้สบายมาก”เจตอบออกมาด้วยท่าทีสบาย ๆก่อนจะกุมโล่ของตัวเองเอาไว้แน่น แม้จะบอกว่าสบายก็เถอะ แต่แค่ป้องกันก็เต็มกลืนแล้ว ตอนนี้ทำได้แค่ถ่วงพวกมันเอาไว้เท่านั้น แม้แต่จะหาจังหวะแทงดาบออกไปยังทำไม่ได้เลย แถมพลังโจมตีของพวกโจรยังรุนแรงมาก แม้จะมีโล่อยู่พลังชีวิตของเจก็ลดลงไปอย่างน่ากลัวอยู่ดี
“ทุกคนพยายามเข้านะคะ”ไอช่าตะโกนให้กำลังใจผู้เล่นคนอื่นพลางโบกมือไปเหมือนกำลังส่งแรงเชียร์ให้ทุก ๆคน แน่นอนว่าเธอไม่ลืมร่ายเวทรักษาให้เจและคนอื่นหรอก
“ตายซะ….”พวกโจรแม้จะจัดอยู่ในหมวดมอนสเตอร์แต่ก็เป็นมอนสเตอร์รูปแบบมนุษย์ ปัญญาประดิษฐ์ของพวกเขานั้นฉลาดกว่าของมอนสเตอร์ธรรมดามาก และเพราะเป็นมนุษย์พวกโจรก็เลยเข้าใจระบบการต่อสู้ของพวกผู้เล่น และเลือกจะจัดการซัพพอร์ตก่อนเพื่อไม่ให้มีคนรักษาตามแบบแผน และคนที่ทำตัวเด่นที่สุดในกลุ่มซัพพอร์ตก็คือไอช่านั่นเอง
ฟุบ……ฉึก!
โจรคนนั้นยังเข้าไปหาไอช่าได้ไม่ถึงครึ่งทาง ลูกธนูจากนอกหมู่บ้านก็พุ่งเข้ามาสังหารโจรคนนั้นไปเสียก่อน พอเห็นว่ามีลูกธนูพุ่งมาจากระยะนั้นไอช่าก็ยิ้มออกมาพลางหันไปโบกมือด้วยท่าทีน่าเอ็นดูให้คนนอกหมู่บ้านทันที แน่นอนว่าคน ๆนั้นต้องเห็นเธออยู่แล้ว
“บ้าจริง….”หัวหน้าโจรเห็นพวกของตนเองกำลังโดนเก็บไปทีละคนก็เริ่มร้อนใจ แม้พวกโจรจะฆ่าผู้เล่นบางส่วนไปได้เหมือนกัน แต่เมื่อเทียบกับจำนวนฝั่งโจรที่เสียไปแล้วไม่ว่ามองอย่างไรก็กำลังเสียเปรียบอยู่เห็น ๆ
“ต้องฆ่าพวกอ่อนแอก่อน”หัวหน้าโจรมองไปทางเมฆก่อนจะมองไปทางพวกผู้เล่นที่กำลังรวมตัวกันฆ่าพวกพ้องของตน เจ้าพวกนั้นอ่อนแอกว่าเมฆอย่างเห็นได้ชัด หากจัดการพวกนั้นแล้วค่อยมารุมจัดการพวกเมฆก็คงทำได้ไม่ยาก
เปรี้ยง!!
เพียงแต่เมฆนั้นไม่ยอมให้หัวหน้าโจรหลุดจากเบื้องหน้าตนเองไปเลยแม้แต่น้อย ตราบใดที่เขายังอยู่หัวหน้าโจรก็จะไม่มีทางไปทำอะไรคนอื่น ๆได้
“คิดจะจับข้างั้นเหรอไอ้พวกบ้ากล้าม”หัวหน้าโจรแสดงท่าทีไม่พอใจออกมาก่อนจะพุ่งตัวเข้าไปหาเมฆเพื่อเปลี่ยนเป็นฝ่ายโจมตีบ้าง การที่เมฆโจมตีได้รุนแรงขนาดนี้ต้องเป็นเพราะเมฆเป็นสายพละกำลังเต็มตัวแน่นอน สายนี้แม้จะแรงแต่ก็เปราะและมีความว่องไวต่ำ หากใช้ความเร็วเข้าสู้ต่อให้แรงแค่ไหนก็ไร้ความหมาย
ฟุบ!!
ร่างของหัวหน้าโจรชะงักอยู่เบื้องหน้าเมฆครู่หนึ่งก่อนจะพุ่งตัวออกมาทางซ้ายมือของเมฆ ตอนนี้หัวหน้าโจรคิดจะไปจัดการพวกผู้เล่นกลุ่มอื่นก่อนทำให้ไม่คิดจะปะทะกับเมฆตั้งแต่แรกแล้ว แค่ใช้ความเร็วที่เหนือกว่าฉีกออกมาจากเมฆเท่านั้น
เปรี้ยง!!
อยู่ ๆเมฆก็มาโผล่ที่ข้าง ๆตัวหัวหน้าโจรแถมยังอยู่ในท่าเหวี่ยงดาบเข้าใส่เป็นที่เรียบร้อยแล้วทำเอาหัวหน้าโจรยกดาบขึ้นมาป้องกันแทบไม่ทัน
“อะไรกัน”หัวหน้าโจรเบิกตากว้างด้วยท่าทีตกใจ ค่าความเร็วนั้นยิ่งมากก็ยิ่งทำให้เคลื่อนไหวได้ไวขึ้น กับเมฆที่อัพแต่ค่าพละกำลังไม่มีทางตามความเร็วของตนเองได้ไม่ใช่หรือไง ทำไมเจ้าหมอนั่นถึงพุ่งตามหัวหน้าโจรไปทันแถมยังโจมตีก่อนอีกต่างหาก
“ทางที่ดีแกนั่งรอเฉย ๆคงจะดีกว่านะ”เมฆว่าพลางชี้ดาบไปทางหัวหน้ากลุ่มโจร ตอนนี้ยิ่งปล่อยเวลาผ่านไปนานเท่าไรพวกโจรก็ตายเพิ่มขึ้นเท่านั้น ผลลัพธ์ของการต่อสู้มันเริ่มชัดเจนแล้ว
“แก….”หัวหน้ากลุ่มโจรยังไม่คิดจะยอมแพ้ อย่างน้อยถ้าหนีไปได้ละก็….
เปรี้ยง!!
ยังไม่ทันได้ขยับตัวหนี ดาบของเมฆก็เข้ามากระแทกร่างของหัวหน้าโจรเสียก่อน แม้ค่าความเร็วจะทำให้ร่างกายเคลื่อนไหวได้เร็วขึ้น แต่ไม่ได้เพิ่มความแม่นยำให้กับผู้เล่นด้วย การโจมตีให้โดนนั้นจะต้องอาศัยฝีมือของผู้เล่นแต่ละคนเท่านั้น เพราะแบบนี้ต่อให้เมฆเป็นสายพละกำลังล้วนก็ยังสามารถโจมตีโดนคนที่มีความเร็วมาก ๆได้หากสามารถตามได้ทัน
เปรี้ยง!!
เช่นเดียวกับการหลบหลีก ทั้งสองอย่างนี้ขึ้นอยู่กับฝีมือของผู้เล่นทั้งสิ้นทำให้ผู้เล่นแต่ละคนต้องฝึกฝนความสามารถของตนเองขึ้นมาด้วย ไม่สามารถพึ่งพาค่าสถานะของตัวละครเพียงอย่างเดียวเพื่อเอาชนะได้
“อัก….”ทางฝั่งของมีน ในที่สุดเจ้าโจรร่างใหญ่ที่ถือโล่และค้อนก็ล้มลงกับพื้นเสียที ที่เธอฆ่าได้เร็วขนาดนี้เพราะว่ากวีเข้ามาช่วยสร้างความเสียหายเวทมนตร์ด้วยอีกแรงนั่นเอง ส่วนฝั่งคนอื่น ๆนั้นก็เริ่มเข้ามารุมพวกโจรที่กำลังโจมตีเจอยู่ จนตอนนี้พวกโจรเหลือเพียงไม่กี่คนเท่านั้น
“พี่กวี….ทำไมพี่เมฆถึงออกตัวก่อนอีกฝ่ายละคะ”มีนถามพลางมองไปทางเมฆที่กำลังกักตัวหัวหน้ากลุ่มโจรเอาไว้ แม้มองจากสายตาคนปกติเมฆจะกำลังตามหัวหน้ากลุ่มโจรแล้วโจมตีให้กลับมาอยู่ที่เดิม แต่ในสายตาของมีนกลับเห็นว่าเมฆพุ่งตัวออกไปก่อนที่หัวหน้ากลุ่มโจรจะออกตัวเสียอีก
“เพราะเมฆอ่านออกไงว่าอีกฝ่ายจะไปทางไหน”กวีตอบด้วยท่าทีสบาย ๆ สมแล้วที่หลบหลีกได้ยอดเยี่ยมขนาดนั้น สายตาของมีนนี่ไม่ธรรมดาจริง ๆ
“แต่อีกฝ่ายยังไม่ขยับเลยนี่คะ ทำไมพี่เมฆถึงอ่านได้ล่ะ”มีนถามด้วยท่าทีงุนงงกว่าเดิม เราจะรู้ได้ไงว่าคู่ต่อสู้จะวิ่งไปทางไหนถ้าเขายังไม่ทันเริ่มวิ่งด้วยซ้ำ
“ก็จาก….สายตา การลงน้ำหนักที่เท้า หรือการเคลื่อนไหวของกล้ามเนื้อ”กวีตอบพลางจ้องมองไปบนร่างของหัวหน้าโจร หากเป็นเมฆต้องทำได้อยู่แล้วเจ้าหมอนั่นเป็นปีศาจมาตั้งแต่สมัยเกมคอมพิวเตอร์แล้ว คนอื่นอ่านจะมองท่าที่ตัวละครในเกมแสดงออกมา แต่เมฆกลับมองเป็นเฟรมต่อเฟรม แค่ตัวละครขยับตัวครั้งแรกเมฆก็มองออกแล้วว่ากำลังจะทำอะไร เพราะแบบนั้นเมฆถึงได้กลายเป็นนักดาบอันดับ 1 ไม่ว่าจะเป็นในคอมหรือในโลกเสมือนจริงไงล่ะ
“แบบนี้นี่เอง”มีนเบิกตากว้างด้วยท่าทีเข้าใจ ก่อนจะจ้องมองหัวหน้าโจรอย่างตั้งใจกว่าเดิม ทางฝั่งนี้เองก็น่ากลัวไม่น้อยเลย แค่อธิบายนิดหน่อยก็เข้าใจแถมความไวสายตาที่มองได้แม้กระทั่งการเคลื่อนไหวเล็ก ๆน้อย ๆของศัตรูนั้นตัวมีนมีอยู่ก่อนแล้ว
“แบบนี้คงจัดการได้เรียบร้อยแล้ว คงต้องไปจัดการทางนั้นหน่อยล่ะ”กวีว่าพลางมองไปทางพวกชาวบ้านที่หลบกันอยู่หลังถังน้ำมัน พวกชาวบ้านเลเวลน้อยมาก ต่อให้เข้าไปสู้ก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี เรียกได้ว่าเป็นแค่นกต่อเท่านั้น
“แก มาทำอะไร”หัวหน้าหมู่บ้านสะดุ้งโหยงก่อนจะชี้คบเพลิงมาทางกวี
“ได้ข่าวว่า NPC เนี่ย….ถ้าตายขึ้นมาจะหายไปเลยไม่มีคืนชีพใช่หรือเปล่า”กวีถามพลางมองไปทางหัวหน้าหมู่บ้านด้วยรอยยิ้ม เพียงแต่รอยยิ้มของกวียามนี้กลับเย็นยะเยียบจนน่าขนลุกเลยทีเดียว
“อย่าเข้ามานะ ถ้าเข้ามาข้าจะจุดไฟแล้วระเบิดเจ้าไปพร้อม ๆกันเลย”หัวหน้าหมู่บ้านขู่ก่อนจะเอาคบเพลิงจ่อไปที่ถังน้ำมัน ถังพวกนี้ผู้เล่นเป็นคนเตรียมมาเอง จากปากของคนที่ออกแบบกับดักดูเหมือนแรงระเบิดจากถังพวกนี้จะแรงมากจริง ๆ
“เอาเลยสิ พวกเรานักผจญภัยต่อให้ตายก็กลับไปเกิดใหม่อยู่ดี แต่ NPC อย่างพวกแกจะกลับมาเกิดใหม่หรือเปล่านะ”กวียิ้มก่อนจะเดินเข้าไปใกล้โดยไม่มีท่าทีหวาดกลัวเลยแม้แต่น้อย
“ไอ้พวกนักผจญภัย….”หัวหน้าหมู่บ้านจ้องมองกวีด้วยท่าทีเจ็บใจ แต่ก็เป็นอย่างที่กวีบอกจริง ๆ นักผจญภัยหรือผู้เล่นนั้นต่อให้ตายก็กลับไปเกิดใหม่เท่านั้น เพราะแบบนั้นชาวบ้านเลยร่วมมือกับโจรฆ่านักผจญภัยได้โดยไม่รู้สึกผิดเสียเท่าไร
“จริง ๆแล้ว….ต้องขอบคุณพวกคุณด้วยซ้ำที่ทำให้แผนของผมผ่านไปได้ด้วยดี แต่น่าเสียดายพวกคุณก็วางแผนทำร้ายพวกเราเหมือนกัน”กวีส่ายหน้าช้า ๆด้วยท่าทีสงสารก่อนจะเรียกลูกไฟออกมาบนมือลูกหนึ่ง
ฟุบ ฟู่…..
กวียิงกระสุนเพลิงเข้าใส่ถังน้ำมันตรงหน้าชาวบ้านก่อนจะใช้เวทกำแพงดินสร้างกำแพงขึ้นมาด้านหน้า กวีไม่คิดจะปล่อยพวกที่คิดจะทำร้ายตนเองกับคนของตนเองเอาไว้หรอก และการทำแบบนี้ก็จะทำให้กวีได้รู้เสียทีว่า NPC สามารถคืนชีพได้เหมือนผู้เล่นหรือไม่
ตูม!!!
