บทที่ 198
ชายชราหมิง
“ผลหยางผิงกั่ว?”
“ข้าไม่คาดคิดมาก่อนว่า…..คนพวกนี้จะมีหยางผิงกั่วและหินโลหิตมากมาย แม้ว่าผลหยางผิงกั่วจะน้อยกว่า น้ำผึ้งโลหิต แต่คุณภาพก็ค่อนข้างดี”
ในขณะนี้ หลินเว่ยกำลังนับวัสดุในกระเป๋ามิติเหล่านั้น เขาพบหยางผิงกั่วมากกว่า 30 ชิ้น ส่วนหินโลหิตมีมากกว่า 100000 ชิ้น ขนาดเล็กที่สุดคือขนาดเท่าไข่นกพิราบ ในขณะที่ใหญ่ที่สุดคือขนาดเท่ากับโต๊ะเล็ก ๆ
นอกจากหินโลหิตและหยางผิงกั่วแล้ว ยังมีผลึกวายุ 11 ชิ้น ยิ่งไปกว่านั้น มันมาจากอสูรวายุระดับทั่วไปเท่านั้น
ในบรรดามากกว่า 100 คน หลินเว่ยพบเพียง ขวดน้ำผึ้งโลหิตเล็ก ๆ จากแหวนมิติของหลินกวนซาน
ถ้า หลินกวนซานรู้ว่าหลินเว่ยเป็นคนเก็บกวาดรังผึ้งโลหิต กวาดล้างอสูรวายุ พวกเขาน่าจะโกรธแค้นหลินเว่ยมากกว่านี้ น้ำผึ้งโลหิตขวดเล็ก ๆ มาจากผึ้งโลหิตบางส่วนที่ยังหลงเหลืออยู่อีกนิดหน่อย
หลินเว่ยไม่ได้ใส่ใจกับเรื่องนี้ แม้ว่าเขาจะบิดริมฝีปากของเขาและแค่นเสียง ในขณะนี้น้ำผึ้งโลหิตและผลึกวายุก็หายไป อย่างไรก็ตามสิ่งที่ได้มาทั้งหมดมันเพียงพอที่จะใช้ในระยะเวลานาน
นอกจากวัตถุวิญญาณเหล่านี้ที่ได้รับมาจากจากดินแดนลับแล้ว ยังมีสมบัติมากมายจากโลกภายนอกอีกด้วย แต่มูลค่าของแต่ละชิ้นนั้นไม่ได้อยู่ในระดับต่ำ เพราะสมบัติธรรมดา วัสดุและสิ่งอื่น ๆ สามารถแลกเปลี่ยนเป็นหินหยวนได้
และสุดท้ายพวกมันก็กลายเป็นยาเม็ด หรืออาวุธวิญญาณระดับสูงได้
ในบรรดาสมบัติที่เหลืออยู่ มียาล้ำค่าระดับแปด และวัสดุบางอย่างสำหรับการปรับแต่งอาวุธระดับสูง อย่างไรก็ตาม ปริมาณก็ไม่มากเกินไปนัก นอกจากนี้วัสดุระดับ 7 ยังมีไม่มาก
แน่นอนว่าในบรรดาวัสดุเหล่านี้ มีแก่นคริสตัลมากกว่า 300 ชิ้น แน่นอนว่าส่วนใหญ่เป็นแก่นคริสตัลขั้น 6 และมีเพียง 12 ชิ้นเท่านั้นที่เป็นขั้น 7 ส่วนขั้น 8 ไม่พบแม้แต่ชิ้นเดียว
คนเหล่านี้ถูกขอให้ล่าและสังหารสัตว์อสูรขั้น 8 และ 100% พวกเขาจะถูกส่งไปเป็นอาหารแทน
โดยปกติแล้ว หลินเว่ยจะไม่ขายวัสดุเหล่านี้ แต่เก็บไว้ในพื้นที่มิติ สำหรับแก่นคริสตัลเขาดูดซับพวกมันโดยตรง
แก่นคริสตัลเหล่านี้ ไม่ได้ทำให้พลังของหลินเว่ยเพิ่มขึ้นมากนัก แน่นอนว่าแก่นคริสตัลเหล่านี้ ไม่ได้แย่เกินไป แต่พลังงานที่จำเป็นในการเลื่อนระดับนั้นสูงมาก
ในปัจจุบัน ระดับของทักษะคืนชีพโครงกระดูกและพื้นที่มิติคือ ระดับ 7 หากต้องการเลื่อนระดับทั้งหมด ต้องมีแก่นคริสตัลขั้น 8 อย่างน้อย 400 หรือ 500 ชิ้น
ถึงแม้จะเป็นแก่นคริสตัลระดับเดียวกัน แต่คุณสมบัติไม่เหมือนกัน เพราะแก่นคริสตัลระดับกลาง คือ ระดับหนึ่งถึงระดับเก้า
เป็นเวลามากกว่าหนึ่งปีแล้วที่หลินเว่ยสามารถเลื่อนระดับทักษะการคืนชีพโครงกระดูกระดับ 7 ในช่วงเวลานี้ เขายังฆ่าสัตว์อสูรขั้น 7 และต่ำกว่าขั้น 7 จำนวนมาก นอกเหนือจากการสะสมก่อนหน้านี้
เขาเพียงแค่ก้าวไปข้างหน้าอย่างต่อเนื่องแต่ถนนยังอยู่อีกยาวไกล
หากต้องการซื้อแก่นคริสตัลขั้นแปด ต้องเริ่มต้นอย่างน้อย 100,000 หินหยวน อย่างไรก็ตาม แก่นคริสตัลขั้นแปดนั้น หาซื้อได้ค่อนข้างง่าย ยิ่งไปกว่านั้น ในเมืองหลวงของจักรพรรดิ มีจำนวนไม่น้อยเกินไป
ตราบใดที่มีหินหยวนเพียงพอ
มันแทบจะเป็นไปไม่ได้จริง ๆ แก่นคริสตัลขั้นเจ็ด หรือระดับต่ำกว่าเจ็ด ยังพอสามารถใช้หินหยวนหาซื้อได้
“หลินเว่ย…. เจ้าก้าวหน้าช้าเกินไป! เป็นเวลามากกว่าหนึ่งปีแล้ว และมีพลังงานเพียงเล็กน้อยเท่านั้น”
อย่างไรก็ตาม หลังจากดูดซับพลังงานของแก่นคริสตัลแล้ว เสียงของชายชราหมิงก็ดังขึ้นในใจของหลินเว่ย
ทันใดนั้นเมื่อเขาได้ยินเสียงของอาจารย์หมิง หลินเว่ยก็ตกใจเช่นกัน เขาอดไม่ได้ที่จะบ่นและพูดว่า “อาวุโสหมิง ในที่สุดก็เต็มใจที่จะออกมาและพูดกับข้าเสียที! ท่านไม่ได้ปรากฏตัวมานานกว่าหนึ่งปี”
“นั่นไม่ใช่…เพราะเจ้าอย่างนั้นหรือ ข้ามีพลังงานไม่เพียงพอ แล้วข้าจะปรากฏตัวได้อย่างไร” ชายชรากล่าวอย่างเย็นชา
“ทุกครั้งที่ข้าดูดซับแก่นคริสตัล พลังงานในนั้นไม่ได้ถูกท่านเอาไปทุกครั้งหรือ พลังงานที่มากมายขนาดนั้น ทำให้ท่านฟื้นตัวไม่ได้เลยหรือ?”
หลินเว่ยไม่แน่ใจเกี่ยวกับความคิดของอาจารย์หมิง เขาเพิ่งปรากฏตัวและพูดได้เพียงไม่กี่คำ ราวกับว่าเขาต้องใช้พลังงานจำนวนมากหรือไม่?
“ จ้ารู้อะไรมาบ้าง…..ดูเหมือนว่าจะมีพลังงานมากมาย อันที่จริงสำหรับข้าแล้วมีไม่มากนัก ยิ่งกว่านั้นข้าใช้มันเพื่อฟื้นฟูอาการบาดเจ็บโดยทั่วไป ถึงกระนั้นการบาดเจ็บของข้า ก็ไม่สามารถรักษาได้แม้เพียงหนึ่งในล้านส่วน
ยิ่งไปกว่านั้นพลังวิญญาณของข้า กำลังจะสูญเสียไปทีละน้อย การนอนหลับเท่านั้น ที่จะชะลออัตราการสูญเสียได้ ”
น้ำเสียงของชายชราหมิง มีความราบเรียบผสมกับร่องรอยของการทำอะไรไม่ถูก
“พลังวิญญาณที่หายไป….แล้วมีทางแก้ไขหรือไม่” หลินเว่ยถามพร้อมกับขมวดคิ้ว
“แน่นอน…มีอย่างหนึ่งคือ ต้องอาศัยพลังงานที่ดูดซึมจากแก่นคริสตัล และซ่อมแซมมันอย่างช้า ๆ และยาวนานอย่างแน่นอน อีกอย่างคือการดูดซับสมบัติบางอย่าง
เพื่อการรักษาจิตวิญญาณคงไว้ยิ่งระดับสูงเท่าไรก็ยิ่งดีเท่านั้น อย่างไรก็ตามสมบัติในการซ่อมแซมบาดแผลทางวิญญาณนั้นหายากมาก และยังไม่มีใครพบมัน ”
“นี่ ดูเหมือนว่าสามารถพึ่งพาการดูดซับพลังงานของแก่นคริสตัลได้เพียงเท่านั้น หลินเว่ยครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เกี่ยวกับสองวิธีที่อาจารย์หมิงกล่าวถึง เขาอ่านเกี่ยวกับสมบัติของวิญญาณในหนังสือเท่านั้น แต่เขาไม่เคยพบมัน
อย่างไรก็ตามเขาก็รู้ด้วยว่าสมบัติประเภทนี้หายาก และมีค่ามากแม้ว่าจะมีอยู่เพียงชิ้นเดียว แต่ก็มีน้อยคนที่จะขาย
“อืม! ตกลง หลินเว่ย ข้ามีเวลาน้อย ข้าไม่สามารถคุยกับเจ้าได้อีก แล้วเจอกันครั้งหน้า” เมื่อเห็นความตั้งใจของหลินเว่ยที่จะค้นหาแก่นคริสตัล ชายชราก็เห็นว่าเป้าหมายของเขาสำเร็จแล้ว เขาจึงวางแผนที่จะเข้าสู่การหลับลึกอีกครั้ง
“เดี๋ยวก่อน! ท่านบอกว่าจะมอบอะไรบางอย่างให้ข้าไม่ใช่หรือ?” หลินเว่ยไม่พอใจกับท่าทางของชายชรามาก เขาหยุดอีกฝ่ายอย่างรวดเร็ว! ตื่นขึ้นมาในครั้งนี้ เขาต้องกอบโกยให้จงได้!
“อะไรอีกล่ะ….ข้ามีเวลาไม่มาก พูดมาเร็ว ๆ นี้” ชายชราพูดอย่างไม่อดทน
“เอ่อ … “! ท่านจะไม่สอนอะไรสักอย่างหืรอ? ความต้องการของข้าไม่สูง เพียงแค่ให้ทักษะศิลปะการต่อสู้ “เมื่อได้ยินน้ำเสียงของอีกฝ่าย หลินเว่ยก็ตกตะลึงไปชั่วขณะ คิ้วของเขาย่นในทันที
และจากนั้นก็มีร่องรอยของความโกรธที่เพิ่มขึ้นในใจ และระงับความโกรธเอาไว้
หลินเว่ยรู้ดีว่าไม่ใช่เวลาที่จะแตกหักกับอีกฝ่าย ท้ายที่สุดทักษะการคืนชีพกะโหลกศีรษะและพื้นที่มิติของเขา ยังคงต้องการให้อีกฝ่ายช่วยเหลือ
“แน่นอนข้ามีทักษะเทียนจี้ ขั้นพื้นฐาน แต่ด้วยความสำเร็จของเจ้า มันยังไม่ใช่เวลา เมื่อเจ้าหาพลังงานเพียงพอและความสำเร็จของเจ้าถึงระดับราชาแห่งการต่อสู้ ข้าจะพิจารณาและสอนศิลปะการต่อสู้ระดับสวรรค์ให้เจ้า ตกลงหรือไม่…. ข้าจะนอนแล้ว”
“ชายชรา…..ชายชรา เมื่อได้ยินอีกฝ่ายพูดจบ หลินเว่ยก็ตกใจและร้องเรียกสองครั้งติดต่อกัน แต่เขาไม่ได้รับการตอบสนอง ในใจของเขามีความเงียบงัน
“อ่า! ตราบใดที่ ท่านไม่มีความคิดแอบแฝง ในอนาคตข้าจะช่วยท่านรักษา แม้ว่าท่านจะตอบแทนความเมตตาของข้า… ด้วยการสอนของท่านก็ตามที” หลินเว่ยถอนหายใจกับตัวเอง พลางขบคิดอย่างหมดหนทางในใจ
แม้ว่าหลินเว่ยจะเป็นคนโลภ แต่เขาก็เป็นคนที่รู้ว่าจะตอบแทนบุญคุณอย่างไร เขาไม่ได้ตั้งใจจะขอรางวัลใด ๆ จากอีกฝ่าย ท้ายที่สุด เขาไม่ได้ต้องการทักษะของทักษะเทียนจี้ขั้นพื้นฐาน
หลินเว่ยแค่กังวลเกี่ยวกับท่าทีของอีกฝ่ายที่มีต่อเขา
ในขณะนี้ หลินเว่ยหยุดคิดถึงเรื่องของอาจารย์หมิง และหลินเว่ยเริ่มยุ่งและนับการเก็บเกี่ยวส่วนที่เหลือ
หลังจาก หลินเว่ยเก็บกวาดเสร็จแล้ว ท้องฟ้าก็สว่างไสว ผ่านมาเกือบหนึ่งวัน หลังจากช่วงเที่ยงของเมื่อวานนี้
อย่างไรก็ตาม หลินเว่ยไม่รู้สึกเหน็ดเหนื่อย เขาลุกขึ้นไปล้างตัวแล้วก็เปิดประตูเดินออกไป
ประตูทุกบานปิดและเงียบกริบ เห็นได้ชัดว่าหยางไป๋กำลังพักผ่อน หลินเว่ยจะไม่รบกวนเขา ดังนั้นเขาจึงเดินลงบันไดโดยตรง
หลังจากออกมาจากดินแดนลับเฉียนซี สถานศึกษาหลายแห่งจำเป็นต้องปรับเปลี่ยนศิษย์ที่เข้าแข่งขัน ดังนั้นการแข่งขันระดับสถานศึกษา จะจัดขึ้นในเวทีศิลปะการต่อสู้ของเมืองหลวงของจักรพรรดิอีกในสี่วันข้างหน้า
ในทางตรงกันข้าม สถานศึกษาตระกูลขุนนางหลานหลิงซึ่งถูกหลินเว่ยปล้นชิงก็เกิดการจลาจลในหมู่ราชวงศ์
เนื่องจากหลินกวนไห่ องค์ชายหกนั้นไม่ได้กลับมาพร้อมกับกลุ่มของเขา อย่างไรก็ตาม หลินคังซ่งกำลังรีบ ดังนั้นเขาจึงไม่มีเวลาตรวจนับจำนวนคนที่หายไป จนกระทั่งเขากลับไปที่พระราชวังและได้รับข่าว
ในเวลานั้นสมาชิกหลายคนของสถานศึกษาราชวงศ์เฟิงหยูู หวาดกลัวว่าตนเองจะถูกสังหารเนื่องจากเรื่องนี้
เมื่อ หลินคังซ่งรายงานเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น และราชวงศ์ไม่ได้ดำเนินการใด ๆ หลังจากนั้นหลินกวนไห่ก็เสียชีวิตในที่ดินแดนลับ ว่ากันว่าเขาถูกสังหารโดยอสูรวายุ ถ้าเป็นแบบนี้ก็คงจะทำอะไรไม่ได้
แต่คราวนี้ราชวงศ์ไม่เพียงแต่ประสบกับความสูญเสียครั้งใหญ่ แต่ยังถูกตบหน้าอย่างรุนแรง แม้ว่าผู้กระทำผิดคือ หลินเว่ย ผู้ก่อเหตุคือหลินกวนซาน ดังนั้นจักรพรรดิเฟิงหยูผู้ยิ่งใหญ่ หลินป๋าเทียนจึงสั่งให้ หลินกวนซาน ไปประจำเป็นเจ้าเมืองเล็ก ๆ ในเขตชายแดน และรับเบี้ยหวัดรายเดือนน้อยนิดในแต่ละเดือนเป็นการลงโทษ
แม้ว่าเขาจะถูกลงโทษเพียงผู้เดียว แต่คนที่มีดวงตา ทุกคนก็รู้ว่าหลินกวนซานถูกลงโทษ ยิ่งไปกว่านั้นในฐานะพี่ชายคนโตของหลินกวนซาน องค์ชายสามหลินกวนเทียนเองก็ได้รับผลกระทบเช่นกัน
ในฐานะที่หลินกวนเทียน หลินกวนซาน และเจิ้นเฟย แม่ของหลินกวนไห่พบว่า ลูกชายคนหนึ่งของตนเอง เสียชีวิต อีกคนถูกก็ถูกลงโทษ และเหลือเพียงองค์ชายคนโต ซึ่งมีแนวโน้มที่จะได้รับเลือกเป็นรัชทายาท
ก็ได้รับผลกระทบเช่นกัน เจิ้นเฟยจึงไม่ยินยอม