เทพีแห่งการล้างแค้นตัวสั่นเทิ้ม
โอ้!
ผู้ชมต่างตกตะลึง!
ไม่มีใครคาดคิดว่าคนที่อารมณ์ดีอย่างเจิ้งจิงจะวิพากษ์วิจารณ์เทพีแห่งการล้างแค้นซึ่งๆ หน้า!
เช่นนี้ไม่ต่างอะไรกับการชี้หน้าด่าว่าเทพีแห่งการล้างแค้นเล่นตุกติก!
“อืม”
อิ่นตงซึ่งอยู่ด้านข้างเอ่ยขึ้น “ผมเองก็มีช่วงเวลาที่ร้องเพลงแล้วร้องไห้เหมือนกัน แต่ไม่ควรเป็นเพลงนี้ ผมว่าเหล่าเยี่ยคงรู้ว่าที่ผมพูดหมายความว่าอะไร”
อิ่นตงก็คิดเช่นเดียวกัน!
ผู้ชมต่างจ้องมองตาโต นี่เป็นครั้งแรกที่ราชานีเพลงผู้ยิ่งใหญ่ถูกกรรมการตัดสินดูหมิ่นเช่นนี้!
ผู้ชมมองไปยังเยี่ยจือชิว
เพลงนี้คือเพลงของเยี่ยจือชิว
เยี่ยจือชิวถอนหายใจ “ที่จริงเพลงนี้มีปัญหาอยู่สองข้อ ข้อแรกคือเทพีแห่งการล้างแค้น ใช้เพลงนี้ผิดที่ผิดทาง การใช้เพลงนี้ที่นี่ไม่สอดคล้องกัน ข้อสองคือเทพีแห่งการล้างแค้นไม่เข้าใจความหมายที่สื่อออกมาจากเพลงนี้ เพลงนี้ควรขับร้องด้วยความฮึกเหิมมีชีวิตชีวา เป็นการมุ่งไปข้างหน้าโดยไม่สนสิ่งใดและปราศจากความว้าวุ่นใจ นี่คือสงครามที่สู้ตายแบบไม่คิดชีวิตเชียวนะ! ทำไมถึงร้องเพลงนี้ที่นี่ และทำไมถึงร้องจนหมดเรี่ยวหมดแรง…ร้องจนร้องไห้”
เยี่ยจือชิวไม่ได้อธิบายไว้ชัดเจนนัก
แต่ทุกคนต่างรู้ว่า เยี่ยจือชิวกำลังตำหนิเทพีแห่งการล้างแค้น!
นี่คือเพลงซึ่งกล่าวถึงจิตใจอันหนักแน่นไม่กวัดแกว่งฟุ้งซ่าน!
จิตใจของเทพีแห่งการล้างแค้นทั้งกวัดแกว่งและฟุ้งซ่านเกินไป
ตามหลักแล้วไม่ควรร้องเพลงนี้แล้วร้องไห้
เธอออกนอกประเด็นไปแล้ว…
ถึงคราวของหยางจงหมิงแล้ว
เยี่ยจือชิวมองไปยังหยางจงหมิง อันหงมองไปยังหยางจงหมิงเช่นกัน ทุกคนล้วนมองไปยังหยางจงหมิง
หยางจงหมิงเอ่ยเสียงเบา “เพลงนี้ของหลานหลิงอ๋องไม่ใช่แค่การแสดงที่ดีที่สุดในรอบนี้ ขณะเดียวกันก็ยังเป็นการแสดงที่ดีที่สุดตั้งแต่มีการแข่งขันมา ถ้ามีความคลางแคลงในกับการแสดงนี้ละก็ ผมเองก็คงสงสัยเหมือนกันว่าโลกนี้มีปัญหาหรือเปล่า”
พูดจบ
จู่ๆ หยางจงหมิงก็มองไปยังเทพีแห่งการล้างแค้น กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“คุณคงเป็นหยวนซีสินะ ก่อนหน้านี้หลานหลิงอ๋องวิจารณ์คุณว่าอย่างไร ผมก็ใช้วิธีเดียวกัน และจนกระทั่งเพลงในวันนี้ ผมยังคงไม่เปลี่ยนความคิด นี่คือคำวิจารณ์จากหยางจงหมิงผู้ซึ่งได้รับรางวัลน้อยใหญ่นับร้อยรางวัลบนบลูสตาร์ รวมไปถึงรางวัลนักประพันธ์เพลงยอดเยี่ยมจากงานสังคีตสมโภชสามปี และมีเพลงรางวัลจากสมาคมวรรณศิลป์มาทั้งชีวิต คุณ จะล้างแค้นผมไหม!”
เดือดแล้ว!
หยางจงหมิงเดือดแล้ว!
พ่อเพลงทั้งสี่เดือดแล้ว!
เทพีแห่งการล้างแค้นกลัวจนไม่กล้าพูดจา ท้ายที่สุดร่ำไห้ออกมาเสียงดัง แม้จะมีหน้ากากปกปิด แต่กลับไม่อาจปกปิดเสียงร่ำไห้
ผู้ชมทั้งห้องขมวดคิ้ว
บางคนมีสีหน้าขบคิด
หยางจงหมิงระบุชัดถึงสารัตถะของเรื่องนี้
ทั้งที่ไม่ได้มีเพียงหลานหลิงอ๋องที่วิจารณ์หยวนซี ทว่าหยวนซีคล้ายกับมุ่งเป้าไปยังหลานหลิงอ๋อง เพียงเพราะเธอคิดว่าเธอหาเรื่องเขาได้ใช่ไหม?
“เอาละครับ ทุกท่านต้องโหวตกันแล้ว…”
อันหงส์กล่าวประนีประนอม เป็นอันบรรยากาศในห้องส่งเป็นอันผ่อนคลายลง ถึงแม้เขาจะรู้ว่าผลกระทบหลังจากการออกอากาศอาจเป็นอุปสรรคต่ออาชีพการงานในอนาคตของหยวนซีโดยตรง
อย่างไรก็ตาม
เมื่อผลคะแนนโหวตของทั้งสองออกมา บรรยากาศก็ดูเหมือนยิ่งหนักอึ้ง นี่คือการตอกหน้าเต็มแรง บดขยี้กันชัดๆ !
หลานหลิงอ๋อง: 888 คะแนน
เทพีแห่งการล้างแค้น: 110 คะแนน
มีผู้ชมเพียงไม่กี่คนซึ่งเลือกละทิ้งคะแนนโหวต
นี่มันบดขยี้ธรรมดาที่ไหนล่ะ นี่มันฆ่าล้างบางชัดๆ !
ที่ผ่านมา เวทีซึ่งผลคะแนนต่างกันจนเกินจริงมากที่สุดคือคะแนนระหว่างมหาราชากับนักร้องสักคนหนึ่ง
ทว่าผลคะแนนในครั้งนี้ยิ่งแตกต่างขึ้นไปอีก
หลานหลิงอ๋องเผด็จศึกคู่ต่อสู้ของตนอย่างเทพีแห่งการล้างแค้นด้วยคำแนนท่วมท้น
นี่คือสถิติใหม่!
เทพีแห่งการล้างแค้นถอดหน้ากากของตนออกด้วยมือที่สั่นเล็กน้อย เผยให้เห็นใบหน้าของหยวนซี
นี่คือการถอดหน้ากากเพียงครั้งเดียวที่ไม่มีใครตื่นตกใจ
นับตั้งแต่หยวนซีเอื้อนเอ่ยคำพูดเหล่านั้น ทุกคนก็รู้แล้วว่าเทพีแห่งการล้างแค้นคือหยวนซี
เนื่องจากที่ผ่านมามาหลานหลิงอ๋องไม่เคยวิจารณ์เทพีแห่งการล้างแค้น แต่เทพีแห่งการล้างแค้นกลับยืนหยัดคิดแก้แค้น
เธอจึงเป็นได้เพียงหยวนซี
ขณะที่ถอดหน้ากาก หยวนซีร้องไห้จนเครื่องสำอางเปรอะเปื้อน และพยายามเช็ดน้ำตา
หยาดฝนกระทบดอกสาลี่
ทำข้านี้เจ็บถึงทรวง
รูปลักษณ์อรชรอ่อนแอช่วยเสริมมนตร์ขลังในความเหี้ยมโหดของหน้ากากผีร้ายได้เป็นอย่างดี
ในครั้งนี้
หยวนซีสาบานได้ว่า!
เธอร้องไห้จริงๆ !
ไม่มีการแสดงมาปะปนแม้แต่น้อย!
เพราะการร้องไห้ในครั้งนี้ไร้ซึ่งความน้อยเนื้อต่ำใจ แต่เป็นความหวาดกลัวและตื่นตระหนก!
ทว่าในเวลานั้น
สีหน้าของผู้ชมกลับแลดูซับซ้อน
ร้องไห้?
ทำไมถึงร้องไห้ล่ะ
ในความเป็นจริง ทุกคนเคยเห็นใจหยวนซีมาก
แต่เมื่อหยวนซีร้องไห้ต่อหน้ากล้องครั้งแล้วครั้งเล่า จู่ๆ ทุกคนก็พลันรู้สึกว่า…
ไม่มีอะไรแปลกใหม่
ถึงขั้นแอบรู้สึกว่า…
เสแสร้ง?
ราชินีเพลงเปราะปางขนาดนี้เชียว?
อันที่จริงนี่เป็นเพียงเรื่องราวของ ‘เด็กเลี้ยงแกะ’ เท่านั้น
หยวนซี ได้รับความเห็นอกเห็นใจจากผู้คนนับไม่ถ้วนเมื่อเธอแสร้งทำเป็นร้องไห้
แต่เมื่อเธอร้องไห้ขึ้นมาจริงๆ ผู้ชมหลายคนกลับไม่เชื่อน้ำตาของเธออีกต่อไป
หลานคนถอนหายใจ
หยวนซีไม่รู้ว่าเธอเดินออกจากเวทีในสภาพหมดอาลัยตายอยากได้อย่างไร
หลินเยวียนไม่ได้ไปดูคู่แข่งของตนอีก เพียงแค่โค้งคำนับและลงจากเวทีไป
และในการแข่งขันสองเวทีถัดไปไม่มีเรื่องให้ประหลาดใจมากนัก
มหาราชาและหงส์ขาวผู้ซึ่งเป็นที่ยอมรับว่าแข็งแกร่งที่สุด ต่างเอาชนะคู่ต่อสู้ได้
การแข่งขันดำเนินมาจนถึงจุดนี้ ฉากจบยิ่งใกล้เข้ามาแล้ว
อันหงเอ่ยอย่างยิ้มแย้ม
“ต่อจากนี้มาถึงช่วงเลือกของพวกเราแล้วครับ คณะกรรมการตัดสินทั้งสี่ท่านเลือกนักร้องท่านไหนให้ผ่านเข้ารอบชิงแชมป์ครับ จะเป็นมหาราชา หรือหงส์ขาว หรือว่าหลานหลิงอ๋อง?”
“ไม่ต้องสงสัย”
หยางจงหมิงกล่าว “หลานหลิงอ๋อง”
“หลานหลิงอ๋อง!”
“หลานหลิงอ๋อง!”
“ผมเลือกหลานหลิงอ๋อง”
คณะกรรมการตัดสินอีกสามคนไม่ได้ปรึกษากัน ทว่าคำตอบของพวกเขาเหมือนกัน ราวกับถูกกำหนดมาแล้ว
พรึบ!
ใบหน้าของเฟ่ยหยางภายใต้หน้ากากมหาราชาแดงก่ำขึ้นมาทันใด!
ตามกฎการแข่งขัน นักร้องซึ่งได้รับเลือกให้ผ่านเข้ารอบนั้นชนะด้วยเพลงใด นักร้องคู่แข่งอีกคนหนึ่งจะต้องเผชิญกับเพลงนั้นในรอบชิงชนะเลิศ!
กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ…
หลังจากเฟ่ยหยางเอาชนะหงส์ขาวได้ เขาต้องใช้เพลง ‘เกินจริง’ มาแข่ง!!!
จะแข่งยังไงได้ฟระ?
ครืนๆๆ …
เฟ่ยหยางแทบเสียสติ!
นับตั้งแต่เข้ามาในทีมที่สี่ เฟ่ยหยางบดขยี้คู่แข่งมานับไม่ถ้วน การแสดงในทุกเวทีของเขาทรงพลังประดุจราชาปีศาจ!
แต่ว่า…
มีเพียงเพลงเพลงนี้เท่านั้น!
ที่มหาราชาไม่กล้าประมือด้วย!
มีเพียงเพลง ‘เกินจริง’ ที่ทำให้มหาราชาขวัญหนีดีฝ่อ!
ท่ามกลางความมืดมน
จู่ๆ เฟ่ยหยางสัมผัสก็ได้ถึงเจตจำนงอันคุ้นเคยซึ่งกำลังใกล้เข้ามา
เขามองไปยังหลานหลิงอ๋องซึ่งแลดูไม่ยี่หระต่อเรื่องใด และรู้สึกว่ามีบางอย่างแปลกชอบกล
ปัญหาอยู่ที่ไหนกันแน่
เฟ่ยหยางไม่รู้
ทว่าปีศาจในใจที่ทำให้เขาข่มตานอนไม่ลงได้ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง
ถูกต้อง
ขอพูดไว้ ณ ที่นี้ ว่าเฟ่ยหยางคือบุรุษคนแรกที่ทำลายอาถรรพ์ ‘ใครเริ่มก่อนแพ้’ บนเวทีแห่งนี้
ทว่า…
เฟ่ยหยางทำลายอาถรรพ์บนเวทีได้ แต่กลับยังไม่สามารถทำลายอาถรรพ์ของชีวิตตนได้
อาถรรพ์นี้มีชื่อว่า
ลูกคนรองตลอดกาล
เฟ่ยหยางมองไปยังคณะกรรมการตัดสินทั้งสี่ อยากถามออกไปว่า
ผมถอนตัวจากการแข่งขันตอนนี้ทันไหม?
ค่าโรงแรม ค่ารถ ค่าใช้จ่ายในการดำเนินการทั้งหมดประเดี๋ยวผมคืนให้ ถ้าไม่พอใจผมจะเพิ่มเงินให้ด้วย
สักสองเท่าเป็นไง?
…………………………………………………..
