บทที่ 10 ของรางวัลแสนประหลาด (ปลาย)
วินาทีนั้นเขาถึงได้สังเกตเห็นว่าหญิงสาวตรงหน้ามีใบหน้าที่ค่อนข้างคล้ายกับฉู่ชูเหยียน แต่นางเพียงแค่ดูเด็กกว่า นี่คงจะเป็นคุณหนูสองของตระกูลฉู่ ฉู่ฮวนเจา ความทรงจำมากมายเริ่มไหลเข้ามาในหัวอย่างช้า ๆ และตอนนี้เขาก็เข้าใจอะไรอีกหลาย ๆ อย่างมากขึ้น แต่สิ่งเดียวที่เขาไม่เข้าใจก็คือทำไมตระกูลฉู่ถึงตั้งชื่อให้คุณหนูสองของตระกูลได้น่าเกลียดแบบนี้
หญิงสาวตรงหน้าเขาสวมชุดหนังรัดรูปที่เน้นช่วงเอวและสัดส่วนช่วงล่างของนาง ที่เอวของนางมีแส้หนังพันเอาไว้ ทำให้หญิงตัวเล็กนี้ดูแซ่บราวพริกขี้หนู แตกต่างจากพี่สาวจอมเย็นชาของนางอย่างสิ้นเชิง ทั้ง ๆ ที่มาจากแม่คนเดียวกันแท้ ๆ แต่ทำไมมันถึงต่างกันได้มากขนาดนี้?
“นี่เจ้ามองอะไรของเจ้ากัน?” เดิมที ฉู่ฮวนเจาก็ไม่ค่อยชอบชายหนุ่มตรงหน้าอยู่แล้ว และยิ่งเห็นดวงตาหรี่เล็กของอีกฝ่ายที่จ้องมาที่ตน นางก็ยิ่งรู้สึกไม่พอใจมากกว่าเดิม
———————————————————————————————
ท่านยั่วยุฉู่ฮวนเจาได้สำเร็จ
คะแนนความโกรธแค้น +10!
———————————————————————————————
ซูอันพบว่า ‘ค่าคะแนนความโกรธแค้น’ ที่อยู่เหนือคีย์บอร์ดเปลี่ยนจาก ‘0’ เป็น ’10’ ชายหนุ่มรู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก ดูเหมือนคนตรงหน้าจะเป็นคนที่มีอารมณ์ร้ายกาจพอสมควร เราคงจะตัดโอกาสตัวเองแน่ ๆ
หากไม่ใช้โอกาสนี้ในการเพิ่มคะแนนความโกรธแค้นของตัวเอง
ดวงตาของชายหนุ่มหมุนวนไปรอบ ๆ ขณะที่พยายามคิดแผนการบางอย่างในหัว “อันที่จริงข้ามีคำถามที่อยากจะถามเจ้า ทั้ง ๆ ที่พี่สาวของเจ้าได้มีชื่ออันไพเราะอย่าง ‘ชูเหยียน’ แต่ทำไมเจ้าถึงมีชื่อเรียกที่น่าเกลียดอย่าง ‘ฮวนเจา’ กัน?”
———————————————————————————————
ท่านยั่วยุฉู่ฮวนเจาได้สำเร็จ
คะแนนความโกรธแค้น +666!
———————————————————————————————
ซูอันตกใจเป็นอย่างมา นั่นมัน…เป็นความโกรธที่รุนแรงมากทีเดียว
ดวงตาของฮวนเจาวาวโรจน์ไปด้วยไฟแห่งโทสะ “ไอ้โง่เอ๊ย!! ‘ชูเหยียน’ เป็นชื่อที่นางตั้งเอาเองเท่านั้น! ชื่อจริง ๆ ของนางคือ ‘เจาตี้’!”
เจาตี้? ! ซูอันมีสีหน้าแปลกประหลาดทันทีที่ได้ยินแบบนั้น ขณะที่เขาพยายามจะนึกถึงภาพภรรยาสาวสวยของตัวเองที่สวมชุดกระโปรงสีขาวราวกับนางฟ้า แต่กลับมีชื่อที่น่าเกลียดอย่าง ’เจาตี้’
เจาตี้? ฮวนเจา? เดี๋ยวก่อนนะ เขารู้สึกว่าลูกชายคนโตจะชื่อ ‘โหยวเจา’ ?
“นี่เจ้ากล้าเยาะเย้ยข้าอย่างนั้นหรือ?” เสียงของฉู่ฮวนเจาดังขึ้นขัดความคิดของซูอัน
“ไม่ ไม่ใช่!” เขาปฏิเสธไปในตอนแรกแต่เมื่อมองเห็นประกายความโกรธในแววตาของอีกฝ่าย จึงรีบยั่วโมโหนางต่อทันที “อ้อ ใช่! แล้วทำไมเจ้าถึงไม่เปลี่ยนชื่อบ้างล่ะ?”
———————————————————————————————
ท่านยั่วยุฉู่ฮวนเจาได้สำเร็จ
คะแนนความโกรธแค้น +199!
———————————————————————————————
“ข้าอยากจะทำเช่นนั้นแต่ท่านพ่อและท่านแม่ รวมทั้งท่านพี่ต่างก็คัดค้าน! เหอะ! นางมันเห็นแก่ตัวที่เปลี่ยนชื่อของตัวเองแต่ไม่ยอมให้ข้าเปลี่ยนบ้าง!” ในระหว่างที่พูดขึ้น ฉู่ฮวนเจา ก็นึกถึงภาพที่ตนเองถูกเพื่อน ๆ ของตัวเองล้อชื่อมาตลอด นางจึงเผลอแสดงความเสียใจและโกรธเกรี้ยวออกมาอย่างควบคุมไม่อยู่
“เอ๊ะ เดี๋ยวก่อนนะ!” ทันใดนั้นนางก็นึกขึ้นมาได้ “นี่เจ้าพยายามตีสนิทกับข้างั้นเหรอ!? ฝันไปเถอะไอ้สารเลวข้ามาที่นี่เพื่อมาคิดบัญชีกับเจ้าเรื่องเมื่อคืน!”
ซูอันคำนวนคะแนนความโกรธแค้นที่ตนได้มาอย่างดีใจ ตอนนี้ เขามีคะแนนความโกรธ 875 แต้ม และมันก็เพียงพอที่จะสุ่มของรางวัลได้แปดครั้ง! อย่างน้อยครั้งนี้เราก็ต้องได้อะไรที่มันดีกว่าขยะที่เราจับได้ครั้งที่แล้วบ้างแหละน่า ถูกไหม?
ขณะที่คิดแบบนั้นเขาก็เผลอตอบไปโดยไม่รู้ตัว “อ๋อ สำหรับเรื่องเมื่อคืน…ข้ามั่นใจว่ามันเป็นแค่เรื่องเข้าใจผิดเท่านั้น”
“การที่เจ้าลอบขึ้นมาบนเตียงข้ามันเป็นเรื่องเข้าใจผิดได้ยังไง?” ฉู่ฮวนเจา ถามขึ้นด้วยรอยยิ้มเย็นชา
———————————————————————————————
ท่านยั่วยุฉู่ฮวนเจาได้สำเร็จ
คะแนนความโกรธแค้น +10!
———————————————————————————————
ฮะ? ทำไมมันถึงได้แค่นี้ล่ะ? เห็นได้ชัดเลยว่าหญิงสาวตรงหน้ามีปัญหาเกี่ยวกับเรื่องชื่อของตัวเองยิ่งกว่าเรื่องขึ้นเตียงกับสามีของพี่สาวเสียอีก
ซูอันจึงถามกลับไปบ้าง “ถ้าอย่างนั้นทำไมเจ้าถึงไม่หยุดข้า? เจ้าควรจะเรียกทหารยามให้มาหยุดข้าไม่ใช่เหรอไง? !”
“ขะ ข้า…” ใบหน้าขาวซีดของฮวนเจาแดงเถือกขึ้นมาทันที “ก็ข้าเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันเกิดอะไรขึ้นนี่นา เจ้าบุกเข้ามาหาข้าตอนที่ข้ากำลังหลับอยู่!”
“เอาเถอะ ข้าเองก็เมาไม่ได้สติ ไม่รู้เหมือนกันว่าไปโผล่ที่ห้องของเจ้าได้ยังไง อันที่จริงข้าค่อนข้างมั่นใจเลยว่าเรื่องของเรามันน่าจะมีอะไรซับซ้อนมากกว่าที่พวกเราเข้าใจ” วินาทีนี้ ซูอันยกเรื่องที่จะเพิ่มคะแนนความโกรธแค้นให้ตัวเองทิ้งไป หน้าที่หลักของเขาตอนนี้ก็คือการทำให้สาวน้อยตรงหน้าสงบลง เขาอยากรู้จริง ๆ ว่าอีกฝ่ายเป็นผู้บ่มเพาะหรือเปล่าเพราะปกติแล้วกลุ่มคนที่อายุประมาณนี้มักจะไม่ค่อยรู้กำลังของตัวเองและไม่รู้จังหวะ ถ้าหากคนตรงหน้าเผลอฆ่าเขาขึ้นมา เขาก็คงไม่มีโอกาสแม้แต่จะส่งเสียงร้องออกมาด้วยซ้ำ
“เจ้าจะบอกว่าข้าเป็นคนลากเจ้าไปที่ห้องอย่างนั้นหรือ?” หญิงสาวยิ้มเยือกเย็น
“อย่างที่ใคร ๆ ต่างกล่าวเอาไว้ น้ำเมาคือสื่อกลางของการเกิดตัณหา หลังจากที่เมาจนไม่ได้สติเจ้าคงจะไปมาหลายที่ แต่บังเอิญมาจบลงที่เตียงของข้า แค่นี้ก็พิสูจน์ได้แล้วว่าตัวเจ้านั้นมีความต้องการในเรือนร่างของข้า!”
ซูอันมองไปยังหน้าอกที่แบนราบของอีกฝ่ายจากนั้นก็ถอนหายใจออกมายาวเหยียด “เจ้ายังเด็กขนาดนี้ ข้าจะไปคิดอะไรลามกกับเจ้าได้ยังไง? ถ้าหากข้ามีความคิดสกปรกอย่างที่เจ้าว่าจริง ๆ ข้าคงรีบตรงไปที่ห้องของพี่เจ้าเป็นอันดับแรกแล้ว!”
ฮวนเจาที่ได้ยินแบบนั้นก็รีบโพล่งออกปไทันที “ข้าโตแล้วโว้ย!! หลายครั้งท่านพ่อถึงขนาดไหว้วานให้ข้าไปช่วยดูแลกิจการของตระกูลอีกต่างหาก! ข้าไม่เหมือนเจ้า ไอ้คนไร้ประโยชน์ที่เอาแต่กินกับนอน คนอย่างเจ้ากล้าดียังไงถึงได้มาหาว่าข้าเป็นเด็กแบบนี้? !”
———————————————————————————————
ท่านยั่วยุฉู่ฮวนเจาได้สำเร็จ
คะแนนความโกรธแค้น +99!
———————————————————————————————
ซูอันแอบหัวเราะเล็กน้อย เห็นได้ชัดเลยว่าไม่ว่าจะเป็นโลกไหน สิ่งที่พวกหนุ่มสาวเกลียดที่สุดก็คือการที่คนอื่นปฏิบัติต่อพวกตนราวกับเป็นเด็กเล็ก ๆ
“ข้าจะบอกอะไรเจ้าให้นะ ถ้าหากเจ้ายังเอาแต่จ้องและขู่แบบนี้ ในอนาคตคงจะไม่มีผู้ชายคนไหนกล้ามาสู่ขอเจ้าแน่ ๆ หากพูดตามตรง เจ้าควรจะทำตัวให้สมกับเป็นผู้หญิงมากกว่านี้ บางทีอาจจะลองไปเรียนเย็บปักถักร้อย หรืออะไรก็ได้ที่เหมือนผู้หญิงมากกว่านี้?” ซูอันเอ่ยอย่างจริงใจ พร้อมกับมองหญิงสาวด้วยสายตาอบอุ่นและหวังดี
“จงเป็นกุลสตรีให้มากกว่านี้เพื่อตัวของเจ้าเองในอนาคต”
ถึงแม้ว่าเขาจะกลัวว่าตัวเองอาจจะถูกกระทืบจนตาย แต่เขาก็อดที่จะคิดถึงคะแนนความโกรธแค้นที่อาจจะได้รับไม่ได้อยู่ดี!
“กรี๊ดดดดดด!” ฮวนเจารู้สึกราวกับว่าตัวเองกำลังจะเป็นบ้า ผู้ชายคนนี้เป็นบ้าอะไร? ทำไมจู่ ๆ ถึงมาสั่งสอนราวกับเป็นผู้ปกครองของนาง?
———————————————————————————————
ท่านยั่วยุฉู่ฮวนเจาได้สำเร็จ
คะแนนความโกรธแค้น +33!
คะแนนความโกรธแค้น +33!
คะแนนความโกรธแค้น +33!
คะแนนความโกรธแค้น +33!
…
———————————————————————————————
ซูอันแทบจะพูดออกไปเสียงดังเมื่อเห็นค่าคะแนนความโกรธแค้นที่เริ่มพุ่งสูงขึ้นเรื่อย ๆ
สาวน้อยตรงหน้านี่ยั่วโมโหง่ายจริง ๆ หากเป็นภรรยาผู้เย็นชาของเขา…คงจะไม่ได้คะแนนง่ายแบบนี้
“เจ้าอยากจะอัดข้าอย่างนั้นเหรอ? อย่าลืมสิว่าข้าคือพี่เขยของเจ้า! ถ้าเจ้าทำร้ายร่างกายข้า ฟ้าจะต้องลงโทษเจ้าด้วยทัณฑ์สวรรค์เป็นแน่!” ซูอันเริ่มกังวลเล็กน้อย เขาสามารถบอกได้เลยว่าหญิงสาวตรงหน้ากำลังโมโหเป็นอย่างมาก เหนือหัวของนางเริ่มมาควันลอยออกมา ถ้าหากฮวนเจาโกรธมากกว่านี้ นางอาจจะผมร่วงจนหัวล้านเลยก็ได้
แต่ก็นั่นแหละ…มันก็คงจะไม่มีปัญหาอะไรหากสาวน้อยตรงหน้าจะจู่โจมเขา ด้วยแขนและขาที่สั้นแบบนั้น มันคงจะไม่อันตรายอะไรมากถ้าหากนางต่อมาที่แขนหรืออกหรือของเขา อันที่จริง มันอาจจะทำให้เคล็ดวิชาของเขาเลื่อนไประดับต่อไปเลยก็ได้!
———————————————————————————————
ท่านยั่วยุฉู่ฮวนเจาได้สำเร็จ
คะแนนความโกรธแค้น +55!
———————————————————————————————
ก่อนที่ซูอันจะทันได้ดีใจ เขาก็รู้สึกถึงพลังมหาศาลที่กระแทกเข้าที่อกของเขาอย่างจังจนทำให้เขากระอักเลือดออกมาพร้อมกับกระเด็นไปที่เตียง
ฉู่ฮวนเจาลดหมัดลง จากนั้นนางจึงแสยะยิ้มเย้ยหยันออกมา “เจ้ารู้อะไรไหม เมื่อครู่ข้าแอบเผลอคิดไปว่าเจ้ามีความสามารถอยู่จริง ๆ หลังจากที่เห็นเจ้าพยายามยั่วโมโหข้าแบบนั้น เหอะ! สุดท้ายเจ้าก็เป็นแค่ไอ้ไก่อ่อนเหมือนเดิม!”
![เซียนคีย์บอร์ด [陆地键仙]](https://i2.wp.com/novel-fast.net/wp-content/uploads/2024/03/เซียนคีย์บอร์ด-陆地键仙.jpeg?resize=150,150 "เซียนคีย์บอร์ด [陆地键仙]")
