ตอนที่ 59 สองชราข้างบ้าน
ขณะที่หลินเว่ยเว่ยกำลังกังวลอยู่นั้นก็มีเงาดำกระโดดเข้ามาหา นางจึงเตรียมป้องกันพร้อมตะโกนถามไปว่า เจ้าเทาหรือ ? หากใช่ก็ส่งเสียงออกมา ถังน้ำในมือของข้าแข็งมากนะ !
วูว… เจ้าเทาเข้าใจความหมายของนางจึงส่งเสียงครางต่ำ ๆ ออกมาทางจมูก ตอนนี้มันเข้ามาถึงข้างท่อนขาของหลินเว่ยเว่ยและนั่งลงราวกับสุนัขตัวใหญ่ตัวหนึ่ง
หลินเว่ยเว่ยก้มตัวลงแล้วลูบแก้มทั้งสองข้างของมันพลางกล่าวว่า เจ้าไปที่ใดมา ? ขาของเจ้ายังไม่หายดี หากไปเจอฝูงหมาในเข้าจะทำเช่นไร ?
นัยน์ตาของเจ้าเทาเผยให้เห็นความไม่ใส่ใจ ‘หมาในเช่นนั้นหรือ ? พวกมันแพ้ราบคาบมาตั้งเท่าไรแล้ว ! ’
จากนั้นมันก็เอาของที่คาบไว้ในปากวางบนมือของหลินเว่ยเว่ย
นี่คือ…เศษผ้าจากเสื้อของมนุษย์หรือ ? เจ้าไปเอามาจากที่ใด เมื่อครู่นี้เจ้าคงมิได้ไปกัดคนมาใช่หรือไม่ ? หลินเว่ยเว่ยรู้สึกกังวลอย่างยิ่งและในน้ำเสียงของนางก็แฝงไปด้วยความตำหนิ
เจ้าเทาแสดงท่าทีราวกับโดนใส่ความ มันจึงเดินกลับไปยังทางที่เพิ่งจากมา มันเดินไปไม่กี่ก้าวก็หันมามองหลินเว่ยเว่ยหนึ่งทีซึ่งความหมายก็ชัดเจนแล้วว่ามันต้องการให้นางตามไป !
หลินเว่ยเว่ยวางถังน้ำแล้วตามขึ้นไปบนเส้นทางที่เล็กและคดเคี้ยวซึ่งสองข้างทางเต็มไปด้วยพุ่มไม้สูงเท่าตัวคน ยามที่ลมกระโชกแรงพัดผ่าน ใบไม้ก็เต้นรำอย่างวุ่นวายในความมืดมิด ราวกับว่าปิศาจกำลังเต้นรำและในนั้นยังมีสิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวซึ่งไม่รู้จักอีกเป็นจำนวนมากกำลังซ่อนตัวอยู่
นางก้มหยิบก้อนหินขนาดเท่าลูกบอลขึ้นมาหนึ่งก้อนแล้วเพิ่มความระมัดระวังมากขึ้น ส่วนเจ้าเทาก็พานางเดินอ้อมพุ่มไม้ที่วุ่นวายนั้นไป จากนั้นนางก็ได้ยินเสียงครวญครางดังแว่วออกมาเบา ๆ จากในความมืด
หลินเว่ยเว่ยจึงเดินเข้าไป ภายใต้แสงจันทร์เบาบางนางได้เห็นร่างของคนนอนอยู่บนพื้น ในพุ่มไม้ใกล้กับอีกฝ่ายมีสายตาสิบกว่าคู่กำลังส่องประกายอยู่ซึ่งเป็นประกายที่ดุร้ายท่ามกลางความมืดมิด
หากหลินเว่ยเว่ยมาช้ากว่านี้อีกเพียงก้าวเดียว คนที่นอนอยู่บนพื้นคงถูกหมาในที่หิวกระหายเหล่านี้กินเป็นอาหารไปแล้ว เจ้าเทาก้าวไปข้างหน้าอย่างไม่เกรงกลัวพร้อมส่งเสียงหอนยาว ๆ ใส่ฝูงหมาใน มันเป็นเสียงที่แฝงไว้ด้วยการเตือน
ฝูงหมาในถอยหลังไปสองก้าวอย่างลังเลและหยุดอย่างไม่ยอมแพ้ พวกมันซ่อนอยู่ในความมืดเพื่อรอโอกาสที่จะจู่โจม แต่หลินเว่ยเว่ยไม่มีความอดทนที่จะรอเปิดศึกอันยาวนานกับพวกมัน นางจึงโยนก้อนหินในมือไปทางพวกมันซึ่งความแรงและความเร็วช่างน่าตกตะลึงเสียจริง !
หมาในคิดที่จะหลบแต่ก้อนหินก็มาถึงตรงหน้าแล้ว ทันใดนั้นก็มีเสียงร้องอย่างเจ็บปวดดังขึ้นเพราะก้อนหินโดนกลางหัวของหมาในตัวนั้นพอดี ตอนนี้สมองของหมาในแตกกระจายออกมา เป็นอันจบชีวิตของมันทันที!
สิ่งมีเยอะที่สุดบนเขาคือสิ่งใด ? แน่นอนว่าต้องเป็นก้อนหิน ! หลินเว่ยเว่ยหยิบก้อนหินขึ้นมาอีกหนึ่งก้อนเพื่อส่งสัญญาณเตือนไปยังฝูงหมาในว่า ‘หากไม่หนีก็ตาย ! ’
ฝูงหมาในไม่เคยเจอมนุษย์ที่โหดร้ายเช่นนี้มาก่อน เมื่อเห็นท่าทางของนางแล้ว พวกมันก็พากันวิ่งหนีหางจุกตูดไปเลย !
หลินเว่ยเว่ยนำหมาในที่ตายใส่เข้าไปในมิติน้ำพุวิญญาณ จากนั้นก็ลูบศีรษะเจ้าเทาแล้วกล่าวว่า ทำดีมาก สิ่งนี้เก็บไว้เป็นอาหารของเจ้าแล้วกัน!
เจ้าเทาทำสีหน้าเมินเฉย ‘มันก็เป็นสัตว์ช่างเลือก ใช่ว่าเนื้ออันใดก็จะกินไปเสียหมด ! ’
หลินเว่ยเว่ยคุกเข่าลงข้างคนผู้นั้น นางคาดไม่ถึงว่าจะเป็นหญิงชราผมขาว เมื่อตรวจดูร่างกายของอีกฝ่ายอย่างละเอียดนอกจากแผลตื้น ๆ ตรงส่วนขาก็ไม่มีตรงไหนอีก อายุเยอะปูนนี้แล้วเหตุใดยังขึ้นมาบนเขา? คงไม่ได้โดนครอบครัวนำมาทิ้งไว้ใช่หรือไม่?
หลังจากลังเลเล็กน้อย หลินเว่ยเว่ยจึงแบกอีกฝ่ายขึ้นมา แม้ไม่รู้ว่าเป็นคนแก่มาจากครอบครัวไหนก็ไม่อาจทิ้งให้นอนอยู่บนเขาตามลำพังได้ หากโดนสัตว์ป่าจับกินจะทำเช่นไร ? อย่างไรก็เป็นหนึ่งชีวิตเหมือนกัน !
นางแบกหญิงชราขึ้นหลังแล้วกลับมาเอาถังน้ำในแปลงนา จากนั้นก็มุ่งหน้าไปทางหมู่บ้าน ตรงทางเข้าหมู่บ้านนางเห็นว่ามารดา น้องสี่ นางเฝิงและเจียงโม่หานกำลังรอคอยอย่างกระวนกระวาย
เจ้ารอง เมื่อครู่แม่ได้ยินเสียงหมาป่าดังมาจากทางบึงน้ำ เจ้ามิได้เป็นอะไรใช่หรือไม่ ? นางหวงวิ่งเข้ามาหาและกำลังจะดึงมือของบุตรสาวขึ้นมาก็เห็นว่าบนหลังของนางแบกคนผู้หนึ่งเอาไว้ นี่ใครหรือ ? คงไม่โดนหมาป่ากัดมาใช่หรือไม่ ?
หลินเว่ยเว่ยยิ้มให้เจียงโม่หาน จากนั้นก็หันไปกระซิบบอกนางหวงว่า ข้าไม่เป็นไร ไม่ได้เจอหมาป่า แต่ไม่รู้ว่าท่านย่าจากบ้านใดเป็นลมอยู่บนเขาจนข้าไปเจอเจ้าค่ะ
นางหวงเหลือบมอง จากนั้นก็ขมวดคิ้วแล้วกล่าวว่า นี่ไม่ใช่อาสะใภ้เถียนที่อยู่ข้างบ้านเราหรอกหรือ ? เหตุใดนางไปอยู่บนเขาได้ ? วันนี้อาเถียนตามหานางไปทั่วจนแทบเป็นบ้าอยู่แล้ว !
ทางด้านทิศตะวันตกของบ้านตระกูลหลินมีคนสูงวัยที่รักสงบคู่หนึ่งอาศัยอยู่ ในวันธรรมดาพวกเขาแทบไม่ออกไปที่ใด เพราะหญิงชราค่อนข้างเลอะเลือน ส่วนชายชราก็มีนิสัยไม่มั่นใจในตัวเอง ไม่กล้าตัดสินใจอันใดด้วยตนเอง คนชราทั้งสองไม่ค่อยคบค้าสมาคมกับผู้ใด หลินเว่ยเว่ยมาอยู่ที่นี่ได้เดือนกว่า ๆ เคยเห็นชายชราแทบนับครั้งได้ ส่วนหญิงชรานั้นนางไม่เคยเห็นเลยสักครั้ง
สามีภรรยาคู่นี้มีบุตรชาย 1 คนและบุตรสาว 1 คน ซึ่งบุตรชายได้ทำงานเป็นหลงจู๊ในเมือง ส่วนบุตรสาวก็แต่งงานแล้วไปอยู่กับครอบครัวในเมืองเช่นกัน บุตรชายต้องการที่จะรับทั้งคู่ไปอยู่ด้วย แต่ชายชราดื้อรั้นไม่ยอมไป เมื่อบุตรชายไม่สามารถบังคับบิดาได้ ดังนั้นในทุกเดือนเขาจึงมาเยี่ยมสองเฒ่าประมาณสองสามครั้ง ซึ่งทุกครั้งที่กลับมาเขาก็จะมีของติดไม้ติดมือมาให้เต็มไปหมด
วันนี้หญิงชราหายตัวไป ชายชราจึงตามหานางไปทั่วทุกแห่ง คนในหมู่บ้านหากไม่ไปหาบน้ำดับภัยแล้งก็มักขึ้นเขาไปเก็บผักป่า ส่วนคนที่เหลือในหมู่บ้านนอกจากเป็นคนชราที่แขนขาไร้เรี่ยวแรงก็เป็นพวกเด็ก ๆ ชายชราวุ่นวายใจจนทานไม่ได้แม้กระทั่งข้าวเย็น เขาออกตามหาภรรยาในบริเวณใกล้เคียงด้วยตัวคนเดียวทั้งวัน
ตอนที่หลินเว่ยเว่ยพาย่าเถียนไปส่ง ชายชรากำลังนั่งร้องไห้อยู่ตรงลานบ้าน เมื่อเห็นว่าภรรยาถูกแบกกลับมา เขาก็พุ่งเข้ามาหาทันที ท่าทางไม่เหมือนคนที่อายุย่างเข้า 60 ปีแม้แต่น้อย
เขาวางมือลงที่ใต้จมูกของภรรยาก็พบว่านางยังหายใจ ปู่เถียนจึงถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก แล้วรีบให้หลินเว่ยเว่ยแบกภรรยาเข้าไปในบ้านและวางไว้บนเตียง
เจ้าหนูน้อยกล่าวอย่างกระตือรือร้นว่า ปู่เถียน ข้าจะไปตามหมอให้เอง !
เมื่อปู่เถียนรู้ว่าภรรยาเป็นลมอยู่บนเขาจึงเอ่ยขอบใจหลินเว่ยเว่ยอย่างเป็นกังวลเล็กน้อย หากเจ้าไปพบนางไม่ทันเวลา พรุ่งนี้นางคงเป็นกองกระดูกไปแล้ว !
หมอเหลียงรีบเข้ามาแล้วจับชีพจรให้หญิงชราพร้อมฝังเข็มให้ จากนั้นหญิงชราก็ได้สติขึ้นมา ทันใดนั้นนางก็มองไปรอบ ๆ แล้วดึงมือของหลินเว่ยเว่ยเอาไว้พลางกล่าวว่า ต้านเอ๋อร์ เจ้ากลับมาแล้ว ! ในที่สุดแม่ก็ตามเจ้ากลับมาได้ !
ปู่เถียนถอนหายใจแล้วอธิบายว่า ต้านเอ๋อร์เป็นบุตรสาวคนเล็กของเรา นางหายตัวไปช่วงสงครามที่วุ่นวายนั้น แม้ว่าภรรยาข้าจะเลอะเลือนแต่จำบุตรสาวคนนี้ได้ ครั้งนี้ที่หนีออกไปก็เดาว่าอยากไปตามหาต้านเอ๋อร์กลับบ้าน
ต้านเอ๋อร์หิวหรือไม่ ? แม่มีขนม พี่ชายเจ้าเอามาให้ หวานมากเลยนะ เจ้าชอบทานของหวานที่สุด แม่เก็บไว้ให้เจ้าเลยนะ ! หญิงชราดิ้นรนลุกขึ้นนั่งแล้วค้นหัวเตียงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็หยิบห่อกระดาษน้ำมันออกมา
ปู่เถียนทำตัวไม่ถูกจึงรีบเข้าไปแย่งแล้วกล่าวว่า เจ้าซ่อนของกินอีกแล้ว ข้าบอกหลายครั้งแล้วว่าอากาศร้อน ห้ามซ่อนขนมเอาไว้เพราะแค่วันเดียวมันก็เสียแล้ว !
หญิงชราออกแรงตีมือของเขาแล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงดุ เจ้าอายุเท่าไหร่แล้ว ? ยังมาแย่งของกินต้านเอ๋อร์อีก…มา ต้านเอ๋อร์ รีบทานเร็วเข้า อย่าให้พี่สาวคนรองมาเห็นเพราะนางชอบแย่งของเจ้า !
ตอนต่อไป
