ตอนที่ 376 ข้าหยุดไม่ได้จริงๆ (2)
อวิ๋นเซียวพยักหน้าเบา ๆ และถามว่า “แล้วเหตุใดเมฆทัณฑ์สวรรค์จึงไม่สลายไปหรือเจ้าคะ?”
“อืม…”
ปรมาจารย์เต๋าผู้ยิ่งใหญ่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะทำนายอีกครั้งหรือสองครั้ง แล้วกล่าวว่า “การเปิดเผยความลับของสวรรค์คือ การลงโทษเขาที่ตัดเต๋าไปเก้าครั้งก่อนหน้านี้ และยังต่อต้านเจตจำนงแห่งสวรรค์… ดูเหมือนว่าจะมีมากกว่าสามครั้ง”
ห่างออกไปหนึ่งร้อยลี้ สายฟ้าสายที่สามของสายฟ้าศักดิ์สิทธิ์ทัณฑ์สวรรค์ก็ฟาดลงมา และคราวนี้ มันกระแทกลงบนเมฆมงคลของหลี่ฉางโซ่วโดยตรงทำให้หลี่ฉางโซ่วกระตุกไปทั้งร่าง
ทว่าเมฆสีเทานั้น ก็ยังไม่สลายหายไป!
ปรมาจารย์เต๋าผู้ยิ่งใหญ่และอวิ๋นเซียวต่างมองหน้ากัน แล้วทั้งสองก็กลายเป็นลำแสงสองสายในทันที แล้วไปปรากฏกายขึ้นข้างๆ หลี่ฉางโซ่วในชั่วพริบตา
ในขณะนั้น หลี่ฉางโซ่วได้กระจายพลังเซียนอยู่รอบๆ เม็ดโอสถทองคำเก้าแปรเปลี่ยนในปากของเขา จากนั้นโอสถทองคำเก้าแปรเปลี่ยนก็สั่นเบาๆ แล้วกลายเป็นแสงสีทองที่แทรกซึมเข้าไปตามส่วนต่างๆ ในร่างกายของหลี่ฉางโซ่ว…
หลังจากได้รับการลงทัณฑ์แห่งสวรรค์สามครั้งติดต่อกัน สติของหลี่ฉางโซ่วก็พร่ามัวไปหมดแล้ว เมื่อสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายลมปราณของปรมาจารย์เต๋าผู้ยิ่งใหญ่และเทพธิดาอวิ๋นเซียว เขาก็สงบใจลงได้อย่างประหลาด และไม่ลืมจะกล่าวว่า “ขอบคุณ ท่านปรมาจารย์เต๋าสวรรค์… ที่สละเวลางานอันล้นหลามมาโจมตีข้า…”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น อวิ๋นเซียว ซึ่งเดิมทีมีสีหน้าท่าทางจริงจัง ก็อดหัวเราะออกมาไม่ได้ และปรมาจารย์เต๋าผู้ยิ่งใหญ่ที่อยู่ด้านข้างก็ยังเอามือก่ายหน้าผากเช่นกัน
ต่อจากนั้น อวิ๋นเซียวและปรมาจารย์เต๋าผู้ยิ่งใหญ่ก็ลงมือโจมตีพร้อมกัน อวิ๋นเซียวหมุนถังทองคำในมือแล้วเปลี่ยนให้มีขนาดสูงครึ่งจั้ง แล้วดึงหลี่ฉางโซ่วเข้าไปในนั้นทันที ในขณะที่ปรมาจารย์เต๋าผู้ยิ่งใหญ่โบกแขนเสื้อยาวของเขา แล้วแผนภาพไท่จี๋ก็เข้าปิดกั้นถังทองฮุ่นหยวน อย่างไรก็ตาม สิ่งที่อวิ๋นเซียวและปรมาจารย์เต๋าผู้ยิ่งใหญ่ไม่ทันระวังคือ…
ในเวลานั้น เมฆทัณฑ์สวรรค์ที่ด้านบน สั่นเบาๆ แล้วหายไปอย่างไร้ร่องรอย
ทันใดนั้น ก็มีเสียง ‘ครึ่ก’ ในถังทองฮุ่นหยวน!
มีเสียงบางอย่างแตกออกมาจากด้านในถังทอง! และเมฆสีเทาขนาดเล็กก็ปรากฏขึ้นเหนือศีรษะของหลี่ฉางโซ่ว แล้วปล่อยสายฟ้าศักดิ์สิทธิ์แห่งการลงทัณฑ์จากสวรรค์ ฟาดลงมาบนร่างของหลี่ฉางโซ่วอีกครั้ง!
“นี่!”
ปรมาจารย์เต๋าผู้ยิ่งใหญ่และอวิ๋นเซียวต่างมองหน้ากัน ทั้งคู่ล้วนเป็นผู้อยู่เหนือสามัญ จึงย่อมรู้ดีว่ามันหมายถึงอะไร
เขาหยุดการลงทัณฑ์แห่งสวรรค์ในวันนี้ไม่ได้ หยุดไม่ได้เลย!
“ศิษย์พี่เสวียนตู!”
“ไม่ต้องห่วง เขาใช้โอสถทองคำเก้าแปรเปลี่ยน พลังแห่งการลงทัณฑ์จากสวรรค์ในวันนี้ไม่รุนแรงเกินไปและจะไม่ทำลายวิญญาณของเขา แต่จะทำให้เขาได้รับบาดเจ็บสาหัสเท่านั้น”
อวิ๋นเซียวขมวดคิ้วและกล่าวว่า “แต่ไยถึงเป็นเช่นนั้นเจ้าคะ?”
ปรมาจารย์เต๋าผู้ยิ่งใหญ่เสวียนตูครุ่นคิดเล็กน้อย คราวนี้เขานั่งขัดสมาธิทันทีและสร้างตราผนึกด้วยมือทั้งสองข้างอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็วางมือข้างหนึ่งลงบนถังทองฮุ่นหยวน และทำมุทราหยั่งรู้ด้วยมืออีกข้างเพื่อคำนวณ
ในเวลานั้น ที่ด้านหลังของปรมาจารย์เต๋าผู้ยิ่งใหญ่เสวียนตู มีแผนภาพไท่จี๋สีขาวดำที่มีขนาดสามฉื่อปรากฏขึ้นมา
คราวนี้ เสวียนตูสัมผัสได้ถึงความลับแห่งสวรรค์ที่แปลกประหลาด หลังจากสัมผัสอย่างละเอียดถี่ถ้วนแล้ว ข้อมูลบางอย่างก็ปรากฏขึ้นในใจของเขา… จากนั้นเขาก็มองไปที่สถานการณ์ในถังทองคำในเวลานี้
หลี่ฉางโซ่ว ซึ่งเดิมทีถูกสวรรค์ลงทัณฑ์จนหมดสติ เขากุมศีรษะแล้วกระโดดไปรอบ ๆ จากนั้น ก็ใช้โอสถทองคำเก้าแปรเปลี่ยนเพื่อรักษาอาการบาดเจ็บอย่างต่อเนื่องและเขาก็ได้รับบาดเจ็บอย่างต่อเนื่องจากการลงทัณฑ์จากสวรรค์
ปรมาจารย์เต๋าผู้ยิ่งใหญ่เสวียนตู เอียงศีรษะและภาพเหตุการณ์ต่อมาก็ปรากฏขึ้นในใจของเขา …
ดูเหมือนว่า จะมีนักพรตเต๋าชราที่โกรธจัดอยู่บนเมฆทัณฑ์สวรรค์ เขาฟาดแส้สายฟ้าใส่หลี่ฉางโซ่วที่อยู่ด้านล่าง ทุกครั้งที่เหวี่ยงแส้ เขาก็จะตะโกนว่า
“เจ้าอยากข้ามผ่านทัณฑ์สวรรค์หรือไม่?”
“ข้าแค่ถามว่าเจ้าอยากข้ามผ่านทัณฑ์สวรรค์หรือไม่!?!”
“ยังบอกว่าต้องมั่นใจเก้าส่วนแปดส่วนถึงจะข้ามผ่านทัณฑ์สวรรค์ แล้วเหตุใดถึงไม่บอกสิบส่วนแล้วเป็นเซียนต้าหลัวจินไปเลยเล่า? เจ้านิสัยเสียหรือไม่?”
มันเป็นเพียงจินตนาการของเขาล้วนๆ เท่านั้น
“เอ่อ…”
ปรมาจารย์เต๋าผู้ยิ่งใหญ่เสวียนตู ปากกระตุกในขณะที่หน้าผากมืดทะมึนและเงียบงัน
อวิ๋นเซียวรีบถามว่า “ศิษย์พี่เสวียนตู เป็นอย่างไรบ้างเจ้าคะ?”
“นี่…” ปรมาจารย์เต๋าผู้ยิ่งใหญ่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วกล่าวว่า “ความลับแห่งสวรรค์ไม่อาจเปิดเผยได้”
เขายังคงใช้โอสถทองคำเก้าแปรเปลี่ยน
หลี่ฉางโซ่วไม่เข้าใจจริงๆ และเขาไม่ได้ทำอะไรที่ทำร้ายสวรรค์ แล้วเหตุใดปรมาจารย์เต๋าสวรรค์จึงจับตัวเขาแล้วฟาดสายฟ้าศักดิ์สิทธิ์แห่งการลงทัณฑ์จากสวรรค์สิบสองสาย?
โชคดีที่เขามีโอสถทองคำเก้าแปรเปลี่ยนเพื่อรักษาชีวิตเอาไว้ และถังทองฮุ่นหยวนที่ช่วยรักษาอาการบาดเจ็บและฟื้นฟูพลังชีวิตของเขาได้อย่างรวดเร็ว
ไม่เช่นนั้น เขาก็อาจกลายเป็นเซียนจินที่มีอายุสั้นที่สุดในประวัติศาสตร์ของโลกบรรพกาล!
โลกบรรพกาลช่างอันตรายเกินไปจริงๆ
หลังจากข้ามผ่านทัณฑ์สวรรค์ เขาได้เตือนตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่าเขาไม่อาจหลงระเริงหรือลำพองใจได้ เขาต้องทำตัวธรรมดา ติดดิน ขอบเขตเซียนจินเป็นเพียงระดับปานกลางในโลกบรรพกาลเท่านั้น และมหาทัณฑ์สวรรค์ปราบดาเทพยังรออยู่ข้างหน้า ซึ่งหากไม่มีตัวแปรใดมาเปลี่ยนแปลง แม้แต่ปรมาจารย์อย่างอาจารย์ลุงจ้าว และเทพธิดาซานเซียวก็ไม่อาจหลบหนีได้พ้น…
อย่างไรก็ตาม การระดมความคิดของหลี่ฉางโซ่วนั้นไร้ความหมายใดๆ
เขาเพิ่งข้ามผ่านทัณฑ์สวรรค์เซียนจิน ในชั่วพริบตา เขาก็ถูกเต๋าสวรรค์สั่งสอนบทเรียน! เขาถูกแส้สายฟ้าศักดิ์สิทธิ์แห่งการลงทัณฑ์จากสวรรค์ฟาดใส่ครั้งแล้วครั้งเล่า และหวุดหวิดตกตายไปหลายต่อหลายครั้งแล้ว ในตอนนั้นเองที่เขารู้ตัวว่าเขายังเป็นเพียงคนตัวเล็กๆ ไร้ความสำคัญ และอายุยืนยาวก็เป็นเพียงดั่งเม็ดทรายในฝ่ามือของเขาที่หากกำเอาไว้ไม่แน่นพอ ก็จะปลิดปลิวหายไป…
อย่างไรก็ตาม ต้องกล่าวว่า ถังทองฮุ่นหยวนของเทพธิดาอวิ๋นเซียวนั้น ค่อนข้างสบายทีเดียว
หลี่ฉางโซ่วสูดลมหายใจเข้าลึกและตรวจสอบอาการบาดเจ็บ พลังการรักษาอันทรงพลังของโอสถทองคำเก้าแปรเปลี่ยนยังคงแผ่กระจายออกไปและเขาก็ไม่ต้องกังวลเรื่องอาการบาดเจ็บของเขา
ฐานเต๋าของเขาไม่เสียหาย ผลเต๋าของเขาก็ดี ทว่า…
มันเจ็บ
ไม่ว่าอย่างไร ในที่สุด เขาก็รอดชีวิตจากทัณฑ์สวรรค์เซียนจินมาได้ และเข้าสู่ขอบเขตใหม่แล้ว
หลังจากนี้ เขาก็สามารถชะลอการตรัสรู้เต๋าของเขาให้ช้าลง และมุ่งความสนใจ ทุ่มเทพลังไปที่เรื่องบุญ การหลอมโอสถ สมบัติวิญญาณ เวทหลบหนี และอื่นๆ เพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งและความสามารถในการช่วยชีวิตของเขาให้ครอบคลุมได้
ยามนี้ เขากล่าวได้ว่า ขอบเขตเซียนจินของเขามั่นคง! หลี่ฉางโซ่วสงบสติอารมณ์แล้วผลักเปิดประตูแห่งความอัศจรรย์ออกก่อนจะก้าวเข้าไปในนั้น!
แน่นอนว่า ก่อนหน้านั้น หลี่ฉางโซ่วได้ใช้ให้ตุ๊กตากระดาษจำลองมนุษย์ จดบันทึกเกี่ยวกับเรื่องที่เขาจะเข้าปิดด่านราวสิบสองปีในสำนักบำเพ็ญเต๋าและวางไว้ในที่พำนักของเขาในวังสวรรค์ และที่เชิงรูปปั้นของอ๋าวอี่ในวิหารเทพทะเล แล้วแจ้งแม่ทัพสวรรค์ที่เฝ้าจวน จากนั้นก็ใช้เจตจำนงวิญญาณเรียกอ๋าวอี่มา
เมื่อมีคนเข้าไปในประตูแห่งความอัศจรรย์ระหว่างการข้ามผ่านทัณฑ์สวรรค์ ทะยานขึ้นสู่เซียน พวกเขาย่อมจะก้าวกระโดดครั้งใหญ่ในขอบเขตพลังของพวกเขา ซึ่งเป็นที่รู้จักกันในนามการทะยานขึ้นสู่เซียน
ในช่วงเวลาข้ามผ่านทัณฑ์สวรรค์เซียนจิน แม้จะเข้าไปในประตูแห่งความอัศจรรย์อีกครั้ง มันก็เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะทะยานขึ้นไป
ทัณฑ์สวรรค์เซียนจินระดับเก้าที่สมบูรณ์แบบนั้น เรียกได้ว่าเป็นเซียนต้าหลัวจิน
นี่คือขอบเขตใหม่และระดับชีวิตใหม่ หลี่ฉางโซ่วไม่รู้ว่าเขาจะก้าวไปได้กี่ก้าว แต่เขาไม่รีบร้อน
หากเขามีเสถียรภาพมั่นคงมากขึ้นกว่านี้ เขาจะรวมขอบเขตของเขาในคราวนี้ เขาไม่ต้องการก้าวหน้า
ขณะที่หลี่ฉางโซ่วเริ่มพักฟื้นและเข้าสู่การปิดด่านในถังทองฮุ่นหยวน…
ในหอสมบัติหลิงเซียวแห่งศาลสวรรค์ แม่ทัพตงมู่ได้นำเสนอบันทึกเสนอแนะไปที่แท่นสูงและกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ฝ่าบาท ตามพระประสงค์ของฝ่าบาท เราได้แยกแยะผลประโยชน์และสิ่งอำนวยความสะดวกสบายต่างๆ ของตำแหน่งเทพผู้ชอบธรรมแห่งศาลสวรรค์แล้ว กระหม่อมเชื่อว่า น่าจะดึงดูดใจให้เผ่ามังกรสนใจอย่างยิ่ง”
บุรุษหนุ่มในชุดขาวก้มศีรษะลงมองดูครู่หนึ่ง ไม่นาน เขาก็ยิ้มแล้วกล่าวว่า “ใช่ ถูกต้อง อย่าลืมแจ้งฉางเกิงให้รู้เนื้อหาทั้งหมดของบันทึกเสนอแนะนี้ก่อนออกประกาศด้วยเล่า”
“รับบัญชาฝ่าบาท”
“อย่างไรก็ตาม ท่านแม่ทัพตงมู่” บุรุษหนุ่มในชุดขาวมองไปยังรายการในบรรทัดที่สิบแปดที่เขียนไว้ในบันทึกเสนอแนะแล้วยิ้มพลางกล่าวว่า “ลองเดาดูสิว่า ขุนนางฉางเกิงครองขอบเขตพลังระดับใด?”
แม่ทัพตงมู่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งและกล่าวว่า “กระหม่อมเคยเห็นเพียงร่างจำแลงของเทพแห่งท้องทะเล
“กระหม่อมมองทะลุผ่านเขาไม่ได้จริงๆ แต่อย่างน้อย เขาก็อยู่เหนือเซียนจิน และเป็นไปได้ว่าเป็นเซียนต้าหลัวจิน เนื้อหาในบันทึกเสนอแนะนี้น่าจะไม่จำเป็นสำหรับเขา กระหม่อมไม่ได้เอ่ยกับเขามาก่อนหน้านี้”
“ข้าก็คิดเช่นนั้นเหมือนกัน ข้ายังรู้สึกว่าสิ่งอำนวยความสะดวกสบายของเทพผู้ชอบธรรมเหล่านี้ ไม่มีความหมายอะไรมากนักกับขุนนางฉางเกิง” บุรุษหนุ่มในชุดขาวพยักหน้าช้าๆ แล้วละสายตาจากรายการลำดับที่สิบแปด “สวัสดิการของเทพผู้ชอบธรรม” ในบันทึกเสนอแนะและยังคงกล่าวในเรื่องที่ไม่เกี่ยวข้องกับแม่ทัพตงมู่ต่อไป
ในบันทึกเสนอแนะนั้น ได้ระบุเอาไว้ว่า
ลำดับที่สิบแปด: หากท่านเข้าสู่ศาลสวรรค์ในฐานะเทพผู้ชอบธรรม ท่านสามารถหลีกเลี่ยงทัณฑ์สวรรค์ขึ้นสู่เซียนได้ เมื่อท่านอยู่ในระหว่างการข้ามผ่านทัณฑ์สวรรค์เซียนจิน ท่านเพียงแค่ถือสมบัติพลังศักดิ์สิทธิ์แห่งเต๋าสวรรค์เท่านั้น เพื่อหลีกเลี่ยงหนึ่งทัณฑ์สวรรค์ได้
………………………………………………………………..
