ตอนที่ 447 ศิษย์พี่ ข้าต้อง…(1)
“เหตุใดถีงมีทัณฑ์สวรรค์แยกกัน?”
จิ๋วอวี่ซือถามด้วยน้ำเสียงหวั่นหวาดในขณะที่บรรดาเซียนแห่งสำนักตู้เซียนที่ตะลึงงันเพราะการเปลี่ยนแปลงของทัณฑ์สวรรค์พลันได้สติคืนกลับมาในทันที
ในขณะนั้น ก็มีเมฆสีเทาเล็กๆ ลอยอยู่เหนือศีรษะของหลี่ฉางโซ่วแล้ว
เมฆสีเทานั้นดูธรรมดา ทว่าหากผู้ฝึกบำเพ็ญพยายามจะแผ่สัมผัสเซียนรับรู้เข้าไปตรวจสอบ พวกเขาก็จะสัมผัสได้ถึงอักขระเต๋าที่เย็นชา ทรงพลัง และคลุมเครือ
“การลงทัณฑ์แห่งสวรรค์?!” เจียงหลินเอ๋อร์เป็นคนแรกที่มีปฏิกิริยาตอบสนอง “เหตุใดจึงมีการลงทัณฑ์แห่งสวรรค์ไปที่หลี่ฉางโซ่ว ในเมื่อมันเป็นการข้ามผ่านทัณฑ์สวรรค์ของหลิงเอ๋อร์?”
หินก้อนเดียวก่อให้เกิดคลื่นนับพัน[1] บัดนั้น บรรดาผู้ฝึกบำเพ็ญแห่งสำนักตู้เซียน ซึ่งเดิมที่ได้ซ่อนตัวอยู่ในค่ายกลเวทพิทักษ์ขุนเขาหรืออยู่นอกสำนัก ต่างก็กำลังพูดคุยกันอยู่
การดำรงอยู่ของการลงทัณฑ์แห่งสวรรค์ในตำนานนั้น ทำให้พวกเขารู้สึกว่า… หาพบได้ยากยิ่ง
ชะตากรรมของเผ่ามนุษย์กำลังเจริญรุ่งเรือง ในฐานะตัวเอกของโลก พวกเขาย่อมได้รับการคุ้มครองจากเต๋าสวรรค์ ดังนั้น พวกเขาจึงมีโอกาสที่จะถูกลงโทษ ต่ำมาก
วันนี้ หลินเอ๋อร์ เมล็ดพันธุ์อมตะแห่งยอดเขาหยกน้อย กำลังอยู่ในระหว่างการข้ามผ่านทัณฑ์สวรรค์ของนาง ทว่ามีการลงทัณฑ์แห่งสวรรค์ได้ไปลงที่ “เซียนหยวน” แห่งยอดเขาหยกน้อย หลี่ฉางโซ่ว ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาทั้งสองคนนั้น เป็นอะไรบางอย่างที่ยากจะหยั่งถึงได้
ในเวลานั้น เจ้าสำนักผู้ “ว่างเปล่า” จี้อู๋โหย่ว ยืนเอามือไพล่หลังพลางครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาอยากสรรหาคำอธิบายแทนให้หลี่ฉางโซ่ว แต่เขาก็… ไม่อาจโป้ปดต่อไปได้!
แต่ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น จี้อู๋โหย่วก็ไม่อาจปล่อยให้มีอะไรเกิดขึ้นกับหลี่ฉางโซ่วได้ เขาจึงร้องตะโกนออกมาทันทีว่า “ฉางโซ่ว นี่คือ การลงทัณฑ์แห่งสวรรค์ ให้ข้าช่วยเจ้าเถิด!”
“เจ้าสำนัก ไม่ต้องห่วงขอรับ!” หลี่ฉางโซ่วหันมาและตอบกลับด้วยการทำคารวะเต๋าให้
เขาไม่มีทางเลือก เจ้าสำนักย่อมไม่อาจต้านทานต่อความรุนแรงของการลงทัณฑ์แห่งสวรรค์ที่เขาต้องทานทนรับเอาไว้อย่างเจ็บปวด
ทว่าปัญหาหลักในตอนนี้คือ… เขาจะทำอย่างไรเพื่อเอาตัวรอดจากการลงทัณฑ์แห่งสวรรค์ต่อหน้าทุกคนได้โดยไม่เปิดเผยไพ่ไม้ตายของเขาออกมามากเกินไป!
เมื่อหลี่ฉางโซ่วเห็นข้อเสนอนั้นต่อหน้าหน้าเขา เขาก็ปฏิเสธมัน
ทว่าปรมาจารย์เต๋าสวรรค์นั้นเป็นกลางและทำสิ่งต่างๆ ตามกฎ ดังนั้น จึงไม่ต่อรองใดๆ กับเขา สายฟ้าทัณฑ์สวรรค์จากการลงทัณฑ์แห่งสวรรค์ที่สามารถทำลายทุกอย่างก็ก่อตัวขึ้นบนท้องฟ้า และพลังแห่งสวรรค์ก็ได้ตรึงเขาเอาไว้อย่างแน่นหนา หลังจากประจักษ์ด้วยสายตาของเขาแล้ว เขาก็มั่นใจว่า นี่เป็นสายฟ้าที่เขาไม่อาจปฏิเสธได้
แต่การลงทัณฑ์แห่งสวรรค์ในครั้งนี้คืออะไร? อย่างน้อยๆ ก็ควรให้เหตุผลกับข้าสักหน่อยหรือไม่?
เขาจำได้ว่ามันเป็นช่วงทัณฑ์สวรรค์ขึ้นสู่เซียน นั่นเป็นครั้งแรกที่เขาได้พบกับการลงทัณฑ์แห่งสวรรค์ ในเวลานั้น การลงทัณฑ์แห่งสวรรค์ยังอ่อนประสบการณ์มาก มันมาและไปอย่างรวดเร็ว
หลี่ฉางโซ่วยอมรับว่านั่นเป็นเพราะในยามนั้น เขาได้ปิดบังความลับแห่งสวรรค์
ทัณฑ์สวรรค์เซียนจินนั้น ถูกแบ่งออกเป็นสิบสองการลงทัณฑ์แห่งสวรรค์ ส่วนใหญ่นั้น เกิดขึ้นเพราะเขาได้ตัดเต๋าของเขาไปแล้วเก้าครั้ง และสั่นสะเทือนเก้าทัณฑ์สวรรค์ หลี่ฉางโซ่วยอมรับมัน การลงโทษเก้าการลงทัณฑ์แห่งสวรรค์ ซึ่งฟาดใส่ตุ๊กตากระดาษจำลองมนุษย์ที่สร้างขึ้นมาเป็นเซียนจิน ต่อจากนั้นมา หลี่ฉางโซ่วก็ยังเข้าใจเช่นกันว่า นี่อาจเป็นการเตือนเขาว่า อย่าสร้างระบบการฝึกบำเพ็ญโดยอาศัย “การกลืนโอสถทองคำ”
ดังนั้น หลี่ฉางโซ่วจึงยอมรับมันอย่างไม่เต็มใจ
แต่วันนี้!
เพียงเฉพาะวันนี้!
ภายใต้สมมติฐานในการยอมรับของเต๋าสวรรค์ เขาได้สรุปประสบการณ์ของเหล่าบรรพชนในช่วงการข้ามผ่านทัณฑ์สวรรค์ และใช้เต๋าหลอมโอสถขององค์ไท่ชิง เพื่อช่วยศิษย์น้องหญิง ของเขาเตรียมการบางอย่างในการข้ามผ่านทัณฑ์สวรรค์
เหตุใดข้าต้องถูกสายฟ้าฟาด!?! เหตุใดข้าต้องถูกลงทัณฑ์!?!
เหตุใดกัน…ช้าก่อน
หลี่ฉางโซ่วกะพริบตาและมองไปที่หลิงเอ๋อร์ทันที
ในขณะนั้น หลิงเอ๋อร์ก็กำลังมองดูเช่นกัน ดวงตาของนางเต็มไปด้วยความตื่นตกใจและวิตกกังวล
ที่ด้านหลังของหลิงเอ๋อร์ ภาพเงาของหนังสือได้ค่อยๆ ลอยขึ้น มันแข็งแกร่งขึ้นและคำว่า ‘มั่นคง’ นั้น ก็ดูชัดเจนมากขึ้น
บางที หรืออาจเป็นเพราะเหตุนั้น?
หลี่ฉางโซ่วกระตุกมุมปาก และในเวลาไม่นาน… เขาก็ยอมรับมันอีกครั้ง
เหนือเมฆสีเทา พลังของการลงทัณฑ์แห่งสวรรค์ กำลังจะลงมา ในขณะนั้น บรรดาเซียนแห่งสำนักตู้เซียน และหลิงเอ๋อร์ ผู้กำลังอยู่ในการข้ามผ่านทัณฑ์สวรรค์ ล้วนมองไปที่เขา
ข้าควรทำอย่างไรดี…
แล้วข้าทำอะไรอื่นได้อีกเล่า? นอกจากต้องอดทนกับมัน
โชคดีที่เขาถูกการลงทัณฑ์แห่งสวรรค์ฟาดใส่มาหลายครั้งแล้ว หลี่ฉางโซ่วจึงได้จัดตั้งการตอบสนองฉุกเฉินต่อการลงทัณฑ์แห่งสวรรค์ที่บ้าคลั่ง เมื่อเผชิญกับการลงทัณฑ์แห่งสวรรค์ เขาก็รู้สึกมั่นใจมากขึ้น
หลังจากป่วยมาเป็นเวลานาน หลี่ฉางโซ่วก็รู้ว่า การลงทัณฑ์แห่งสวรรค์คือ การลงทัณฑ์ หรือการลงทัณฑ์สังหาร การลงทัณฑ์แห่งสวรรค์ที่เขาได้รับนั้นเป็นการลงทัณฑ์แห่งสวรรค์โดยธรรมชาติ หาไม่แล้ว เขาก็คงดับดิ้นไปนานแล้ว
ตามความถี่ของการผันผวนในการลงทัณฑ์แห่งสวรรค์และจำนวนรวมของการลงทัณฑ์แห่งสวรรค์ที่มีอยู่ในเมฆสีเทา มันน่าจะเท่ากันในครั้งนี้
การลงทัณฑ์แห่งสวรรค์นั้นไม่รอคอยใคร ในขณะนั้น มันเกือบจะพร้อมและกำลังจะลงมาแล้ว…
หลี่ฉางโซ่วเปิดแขนเสื้อซ้ายของเขาขึ้น และมีอัญมณีสีแดงเลือดพุ่งออกมา แล้วอัญมณีนั้นก็พุ่งออกไปไกลในระยะทางหลายพันลี้ในชั่วพริบตา
เมฆสีเทาได้หายไปเงียบๆ ครั้นเมื่อมันปรากฏขึ้นอีกครั้ง ก็มีสายฟ้าเทพสวรรค์ม่วงแดงที่หนาราวกับถังน้ำอยู่เหนืออัญมณีนั้น!
ทันใดนั้น สีสันของโลกพลันเปลี่ยนไป ทั้งสายลมและหมู่เมฆหยุดเคลื่อนไหวฉับพลัน!
อัญมณีนั้นได้กระแทกเข้ากับภูเขาเบื้องล่าง ทำให้พวกมันพังทลาย! ในขณะนั้น เหล่าเซียนของสำนักตู้เซียน ต่างมีสีหน้าเปลี่ยนไป โชคดีที่มีคนในสำนักไม่มากที่ชอบปากอ้าตาค้าง ไม่เช่นนั้น ภาพเหตุการณ์นี้ จะต้องงดงามอย่างแน่นอน
หลิงเอ๋อร์คิดอะไรบางอย่างและมองดูภูเขาที่พังทลายลง ซึ่งอยู่ห่างออกไปหลายร้อยลี้อย่างหวาดหวั่น บัดนี้ นางไม่สนใจแม้แต่ทัณฑ์สวรรค์ของนาง แต่เป็น… ศิษย์พี่!
“จงมุ่งอยู่ที่การข้ามผ่านทัณฑ์สวรรค์”
เสียงของหลี่ฉางโซ่ว ดังเข้ามาในหูของนางอีกครั้ง เขายังคงสงบยิ่ง หลิงเอ๋อร์มองศิษย์พี่ของนางโดยไม่รู้ตัว ซึ่งหลี่ฉางโซ่วอยู่ทางข้างหลังนาง ห่างออกไปห้าลี้
ผู้ที่กำลังยืนอยู่ตรงนั้นคือ ตุ๊กตากระดาษจำลองมนุษย์ของหลี่ฉางโซ่ว
สิ่งที่ถูกโยนทิ้งไปในตอนนี้คือ กล่องเล็กๆ ที่ร่างหลักของหลี่ฉางโซ่ว ซ่อนอาไว้หลังจากใช้วิชาแปลงร่าง เขาซ่อนร่างหลักของเขาไว้บนตุ๊กตากระดาษจำลองมนุษย์ จากนั้นตุ๊กตากระดาษจำลองมนุษย์ก็ออกไปให้กำลังใจศิษย์น้องหญิงของเขา ซึ่งนั่นเทียบเท่ากับร่างหลักของเขาที่เข้าร่วมด้วยตัวเอง… ใช่หรือไม่?
หลี่ฉางโซ่วที่เพิ่งถูกการลงทัณฑ์แห่งสวรรค์ ฟาดใส่ ยังคงส่งเสียงต่อไป “ไม่ต้องห่วง ข้าทนรับการลงทัณฑ์แห่งสวรรค์เช่นนี้มาหลายครั้งแล้ว และกลายเป็นเซียนอย่างรวดเร็ว”
หลิงเอ๋อร์รีบตกลงและรู้สึกซาบซึ้งใจนัก แม้ข้าจะไม่รู้เหตุผลที่แท้จริง แต่ศิษย์พี่ก็ทำเพื่อข้า…
ตูม! ตูม!
จุดกำเนิดสายฟ้าส่องแสงกะพริบอยู่เหนือศีรษะของหลิงเอ๋อร์ เมฆทัณฑ์สวรรค์ก้อนมหึมา ซึ่งมีเส้นผ่านศูนย์กลางร้อยลี้ ค่อยๆ กดลงไป และพลังวิญญาณภายในระยะพันลี้ก็เดือดพล่านขึ้นอย่างรวดเร็ว
สระสายฟ้าเทพสวรรค์สีเขียว สาดลงมาจากเมฆทัณฑ์สวรรค์นั้น ราวกับม่านไข่มุกและน้ำตก มันตกลงมาบนศีรษะของหลิงเอ๋อร์!
หลิงเอ๋อร์มีสีหน้าเคร่งขรึม ภาพร่างตำราที่อยู่ข้างหลังนาง พลันกระจ่างชัดเจนขึ้น
มือเรียวยาวของนางขยับดุจเมฆเคลื่อนและรวดเร็วราวกับภาพมายา ตามพลังของทัณฑ์สายฟ้า นางโคจรพลังเวทให้เพียงพอเพื่อสร้างข่ายอาคมพลังเวทสามชั้นไว้เหนือศีรษะของนาง
เมื่อสายฟ้าฟาดลงมา โลกมืดมิดก็สว่างไสว และบรรดาเซียนของสำนักตู้เซียนก็หันกลับไปให้ความสนใจอีกครั้งอย่างกะทันหัน
ทันใดนั้น ฉีหยวนก็ร้องตะโกนออกมาว่า “นี่คือ สายฟ้าทัณฑ์สวรรค์สายแรกของหลิงเอ๋อร์ใช่หรือไม่?”
“เก้าสายฟ้าทัณฑ์สวรรค์! มันคือ เก้าสายฟ้าทัณฑ์สวรรค์ในตำนาน!”
“หรือว่าสำนักตู้เซียนจะสร้างเซียนจินขึ้นมาได้อีกคน!?! ผู้ใดก็ตามที่ข้ามผ่านเก้าสายฟ้าทัณฑ์สวรรค์ได้ จะได้รับพรให้มีอายุยืนยาว!”
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!”
เจียงหลินเอ๋อร์เท้าเอวพลางหัวเราะและ“ศิษย์หลานของข้ามีศักยภาพเป็นเซียนจิน!”
ในเวลาเดียวกันนั้น สายฟ้าสายที่สองของสายฟ้าเทพสวรรค์ม่วงแดงก็พุ่งเข้าใส่ในรัศมีพันห้าร้อยลี้…
แต่มีเพียงเหล่าเซียนที่อยู่เหนือชอบเขตเซียนเทียนเท่านั้นที่มองเห็นสายฟ้าเทพสวรรค์ของการลงทัณฑ์แห่งสวรรค์ ในยามนั้น หลี่ฉางโซ่วซ่อนตัวอยู่ใต้ดินและทนรับต่อการลงทัณฑ์แห่งสวรรค์ขณะที่เพ่งจิตไปที่ทัณฑ์สวรรค์ของหลิงเอ๋อร์ และพร้อมกันนั้น เขาก็ได้แผ่กระจายสัมผัสเซียนรับรู้ออกไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพื่อป้องกันไม่ให้ของการลงทัณฑ์แห่งสวรรค์ ดึงดูดเหล่าปรมาจารย์มาคุกคามเขาได้
ทัณฑ์สวรรค์ของศิษย์น้องหญิง …
เป็นศิษย์พี่ ช่างเหนื่อยยากจริงๆ!
………………………………………………………………..
[1] หินก้อนเดียวก่อให้เกิดคลื่นนับพัน เปรียบเปรยว่าเรื่องๆ เดียวก็ทำให้เกิดผลกระทบหรือแรงกระเพื่อมแผ่ขยายออกไปเป็นวงกว้าง คล้ายกับน้ำผึ้งหยดเดียว
