บทที่ 540 เทพธิดาติดตามเหตุการณ์ในทะเลประจิม (3)
ในสมัยโบราณ สิ่งเดียวที่ทำให้เผ่าเวทไม่อาจล่าสัตว์ในน้ำทะเลได้…
มันเป็นเพียงก้างปลา[1]ชิ้นหนึ่งเท่านั้น
หลี่ฉางโซ่วทำท่าทางส่งสัญญาณให้หยุดอยู่เบื้องหน้าเขา ทำให้หัววัวและหน้าม้าหยุดทันทีและยืนอยู่ข้างหลังหลี่ฉางโซ่วอย่างเชื่อฟัง
อักขระเต๋าเลือนรางล้อมรอบพวกเขาทั้งสามคน ทำให้พวกเขาหลอมละลายลงไปในน้ำทะเลและซ่อนตัวอยู่ได้อย่างสมบูรณ์
ปรมาจารย์เต๋าผู้ยิ่งใหญ่และเทพธิดาอวิ๋นเซียวจากไปแล้ว แต่หลี่ฉางโซ่วก็รู้สึกได้ว่าพวกเขากำลังปกป้องเขาจากทั้งสองด้าน
การปฏิบัติดูแลนี้…
ไม่มีผู้ใดอีกแล้วที่จะปฏิบัติกับข้าเช่นนี้
ในขณะนั้นพวกเขาอยู่ใกล้วังมังกรทะเลประจิมแล้ว
หลี่ฉางโซ่วกวาดสัมผัสเซียนรับรู้ของเขาออกไปตรวจจับทั่วพื้นที่ในรัศมีสามหมื่นลี้ และเห็นกองทัพเซียนมังกรวารีจำนวนมากกำลังเคลื่อนพลไปทั่วทุกที่
กองทหารล้อมรอบวังมังกรทะเลประจิมอย่างบางเบา แต่ชี้ปลายมีดของพวกเขาออกไปทางด้านนอก
ในขณะนั้น วังมังกรทะเลประจิมถูกล้อมรอบด้วยค่ายกลเวท บัดนั้น เจดีย์ขนาดเล็กในปราณวิญญาณของหลี่ฉางโซ่วก็สั่นเล็กน้อย แล้วจู่ๆ สัมผัสเซียนรับรู้ของหลี่ฉางโซ่วก็ไร้สิ่งกีดขวางในทันที และเขาได้เห็นว่า เวลานี้ เกิดอะไรขึ้นในวังมังกร เจ้าพวกเด็กสองห้า[2]เหล่านั้นได้สร้างปัญหาขึ้นจริงๆ !
ในขณะนั้น ราชามังกรทะเลประจิม ราชินีมังกร และกลุ่มผู้ช่วยเหลือที่ไว้ใจได้ของราชามังกรกลุ่มสุดท้าย ปรมาจารย์หลายสิบคนและกองทัพมังกรเซียนกว่าร้อยคน กำลังปกป้องโถงหลักของวังมังกรทะเลประจิม
ค่ายกลของห้องโถงหลักตกอยู่ในอันตราย มีร่างมากมายรายล้อมรอบมันอยู่ทั่วทุกหนแห่ง ในขณะนั้น องค์ชายใหญ่แห่งวังมังกรทะเลประจิม อ๋าวฉื้อ ร่วมกับผู้อาวุโสของวังมังกรทะเลประจิมอาศัยข้ออ้างที่ว่า ราชามังกรทะเลประจิมไร้คุณธรรมจึงบีบบังคับให้พวกเขาต้องนำกองกำลังเข้าไปในวังเช่นนี้
ในขณะนั้นมีเพียงเหล่ามังกรของเผ่ามังกรเท่านั้นที่ปรากฏขึ้น แต่ก็ยังมีเงามืดหลายสิบซุ่มซ่อนตัวอยู่ในวังมังกรทะเลประจิม และพลังแห่งกรรมร้ายนั้นแข็งแกร่งรุนแรงมากทีเดียว…
ดวงตาของหลี่ฉางโซ่วเป็นประกาย ช่างเป็นกลุ่มสัตว์ร้ายบรรพกาลอะไรเช่นนี้!
เมื่อมองดูสถานการณ์ในห้องโถงหลัก ดูเหมือนว่า ในขณะนี้ ราชามังกรแห่งทะเลประจิมจะอยู่ในสถานะที่ไม่ถูกต้อง และดูเหมือนว่า ลมปราณของเขาจะแข็งแกร่งภายนอก แต่เขาก็อ่อนแอภายใน
หลี่ฉางโซ่วสรุปได้อย่างรวดเร็วว่า ราชามังกรแห่งทะเลประจิมได้รับพิษจาก ‘พิษเต๋า’ บางชนิด และความกลัวต่อสำนักบำเพ็ญประจิมของเขาก็ยิ่งทวีความรุนแรงมากขึ้น
โอสถพิษเซียนจินที่เขาเคยจินตนาการเอาไว้ มีในสำนักบำเพ็ญประจิมมานานแล้ว มันสามารถทำร้ายแม้แต่ “ต้าหลัว” โบราณอย่างราชามังกรแห่งทะเลประจิมได้!
หลี่ฉางโซ่วส่งข้อความเสียงกล่าวกับหัววัวและหน้าม้าว่า “หลังจากนี้ หากพวกท่านตกอยู่ในสถานการณ์คับขันอันตราย ให้รีบมาหาข้าทันที”
หัววัวและหน้าม้าอดจะกะพริบตาไม่ได้
เทพวารีผู้นี้…
ดูทีสิว่าท่านกำลังหมิ่นผู้ใดกัน?
และก่อนที่หน้าม้าและหัววัวจะทันได้โต้เถียง หลี่ฉางโซ่วก็ใช้พลังเซียนนำพวกเขาทั้งสองไปยังวังมังกรทะเลประจิมแล้ว
ในระหว่างทาง พวกเขาเดินผ่านกองทหารมังกรเซียนวารีโดยไม่เปิดเผยร่องรอยใดๆ
ขณะที่พวกเขาเข้าใกล้บรรดาชั้นของค่ายกลใหญ่ จะมีรอยบางๆ ของแผนภาพไท่จี๋ ทำให้พวกเขาทั้งสามคนหลอมรวมกันได้ตามต้องการอย่างอิสระโดยไร้สิ่งกีดขวางใดๆ
ในช่วงเวลาสั้นๆ นั้น หลี่ฉางโซ่วก็ได้รวบรวมข้อมูลที่ตุ๊กตากระดาษจำลองมนุษย์ทั้งหมดส่งมาแล้ว
คนของทะเลบูรพา ทะเลประจิม และวังมังกรทะเลอุดร ได้มีปฏิกิริยาตอบสนองแล้ว และเหล่าปรมาจารย์ของแต่ละที่ก็ได้แอบรีบพุ่งไปที่ทะเลประจิมอย่างลับๆ
วังมังกรทั้งสามได้เริ่ม เตรียมกองทัพ “อย่างเร่งรีบ” ตามแผนที่พวกเขาคุยกันไว้ก่อนหน้านี้ และตั้งท่าเตรียมพร้อมที่จะพุ่งไปยังทะเลประจิม
ในความเป็นจริงแล้ว กองกำลังหลักของวังมังกรแต่ละแห่งได้หลบซ่อนตัวไปแล้ว และทางด้านทะเลประจิม ก็มีเพียงกลุ่มปรมาจารย์เท่านั้นที่ต้องทำงานร่วมกันเพื่อช่วยเหลือราชามังกรและมารดามังกร[3]แห่งทะเลประจิม
ในขณะนั้น หลี่ฉางโซ่วได้ทำการตัดสินแล้วและรู้อย่างชัดเจนว่าเขาจะต้องทำอะไร
เขาต้องถ่วงเวลา
เขาจะถ่วงเวลาจนกว่าเหล่าปรมาจารย์มังกรของทั้งสามวังจะปรากฏตัวขึ้น และดึงพวกเขาไปยังพื้นที่รอบนอกของศาลสวรรค์เพื่อเป็นที่กำบังให้ความช่วยเหลือและคุ้มครอง
จากนั้นเขาจะช่วยราชามังกรและมารดามังกรแห่งทะเลประจิม ตลอดจน “เหล่าขุนนางผู้ภักดี” เหล่านั้นที่นั่น และนั่นย่อมจะเป็นชัยชนะแรก!
ด้วยเจดีย์เสวียนหวงที่ปกป้องร่างเขาและปรมาจารย์เต๋าผู้ยิ่งใหญ่ที่อยู่เคียงข้างเขา หลี่ฉางโซ่วจึงสามารถรับรองความปลอดภัยของตัวเองได้ ทว่าหากปรมาจารย์เต๋าผู้ยิ่งใหญ่ไม่เคลื่อนไหว มันก็จะยากเกินไปที่เขาจะช่วยเหลือคนอื่นได้ด้วยตัวเขาเอง
เขาไม่ได้พิจารณาถึงเทพธิดาอวิ๋นเซียว หลังจากวิเคราะห์สถานการณ์แล้ว หลี่ฉางโซ่วก็ได้วางแผนการบางอย่าง
ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ หากเขาต้องการ ชะลอเวลา สิ่งแรกที่เขาต้องทำก็คือ ดึงดูดความสนใจของอีกฝ่าย เขาต้องทำให้อีกฝ่ายกลัวและสับสน ย่อมจะเป็นการดีที่สุดหากเขาจะระมัดระวังเอาไว้บ้าง
หลี่ฉางโซ่วรีบส่งคำแนะนำสองสามอย่างไปให้หน้าม้าหัววัวอย่างรวดเร็ว และพบว่าหน้าม้าและหัววัวนั้น ดูไม่สดใสนัก ดังนั้นเขาจึงเพียงกล่าวง่ายๆ ว่า “สถานการณ์คับขัน ตอนนี้ให้ทำตามคำสั่งของข้า!”
หัววัวและหน้าม้าพยักหน้าหนักแน่นยิ่ง! ศีรษะของเขาอาจถูกฟันขาดและเลือดไหลได้ เขาเพียงแค่ต้องใช้สมองเท่านั้น
ในขณะนั้น หลี่ฉางโซ่วสร้างบทง่ายๆ ขึ้นมาอย่างรวดเร็ว เขาได้นำหัววัวและหน้าม้าไปรอบๆ กลุ่มปรมาจารย์และมาถึงด้านนอกห้องโถงชั้นในได้สำเร็จด้วยพลังของแผนภาพไท่จี๋
ฝ่ายที่โจมตีพระราชวังย่อมรู้ว่า เวลากำลังจะหมดลงแล้ว…
องค์ชายแห่งวังมังกรทะเลประจิมก็เป็นคนที่โหดเหี้ยมเช่นกัน ในขณะนั้น ร่างของเขาเปล่งแสงสีทองล้อมรอบไปทั่วร่าง และพลังลมปราณของเขาก็น่าตื่นตะลึงเช่นกัน ดูเหมือนว่า บัดนี้ เขาได้ฝืนเร่งเพิ่มพูนพลังแข็งแกร่งขึ้นอย่างมาก
ในเวลานี้ เหล่ากบฏมังกรทำงานร่วมกันเพื่อทำลายค่ายกลชั้นสุดท้ายของห้องโถงหลัก และอ๋าวฉื้อก็พุ่งปรี่เข้าไปในห้องโถงหลักพร้อมด้วยเหล่าปรมาจารย์กลุ่มใหญ่ เขาชี้กระบี่ไปที่บิดาชราผู้กำลังนั่งอยู่บนบัลลังก์ และกล่าวว่า “พระบิดาทรงชรามากแล้ว ถึงเวลาที่ท่านควรพักผ่อนแล้ว!”
หนวดของราชามังกรทะเลประจิมพลันสั่นระริก ดวงตาเรียวของเขาเต็มไปด้วยความเจ็บปวด ขณะที่เขาคำรามและกำลังจะกล่าวออกไป!
“ใกล้แล้ว…” ทันใดนั้น ก็มีเสียงม้าร้องดังชัดเจน กึกก้องไปทั่วห้องโถงหลัก และหลังจากนั้น ก็มีเสียงร้องทุ้มต่ำลึกล้ำของวัว
ในขณะนั้น กลุ่มมังกรในห้องโถงหลักล้วนทำหน้าเคร่งคิ้วขมวด พวกเขาต่างฝ่ายต่างสับสนงงงัน และทันใดนั้น ก็มีเสียงโซ่โลหะเสียดสีกันเองลอยเข้ามาในห้องโถงหลัก
ไข่มุกเปล่งแสงสว่างนับร้อยในห้องโถงหลักเริ่มสั่นไหว แล้วร่างกำยำสองร่างก็ปรากฏขึ้นที่ผนังทั้งสองด้าน! ทั้งคู่ดูราวกับยักษ์ แต่ละคนถือโซ่ขณะที่โผล่ออกมาจากเงามืด
“ผู้ใดกัน!?!”
บัดนั้น ผู้อาวุโสคนหนึ่งซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการกบฏก็ตวาดลั่นว่า “เจ้ากล้าดีอย่างไรถึงมาเล่นล่อหลอกกันที่นี่!”
ทว่าคำตอบเดียวที่เขาได้รับคือเสียงหัวเราะเยาะเย็นชา “ฮี้ – เรากำลังแสร้งทำเป็นเทพเป็นผี[4]เช่นนั้นหรือ? เจ้าผิดแล้ว พวกเราเป็นผีเทพ”
“ฮ่าฮ่าฮ่า! แต่ในเมื่อเจ้าถามอย่างจริงใจ เช่นนั้น ข้าก็จะเมตตาบอกเจ้าสักหน่อย!”
เปรี๊ยะ!
สายฟ้าระเบิดและทันใดนั้นเงาร่างสีดำสองร่างก็ปรากฏขึ้นมาจากน้ำทะเลที่ด้านบนสุดของห้องโถง!
ทั้งสองร่างต่างกอดอก ทั่วทั้งร่างท่วมท้นไปด้วยพลังโลหิตพลุ่งพล่าน มีโซ่พันทบรอบๆ รอบแล้วรอบเล่าตั้งแต่คอลงไปจนถึงข้อเท้า และค่อยๆ ตกลงมาจากด้านบนช้าๆ
หากมันตกลงมาบนพื้นตรงๆ เกรงว่าเขาจะถูกสับด้วยมีดภายในไม่ถึงสามฉื่อ
ดังนั้นภายใต้การแนะนำของหลี่ฉางโซ่ว พวกเขาจึงเริ่มตะโกนสลับกันทันที แต่ละคนล้วนกล่าวออกมากันคนละประโยค แต่มันเต็มไปด้วยพลังแรงผลักดัน——
“เพื่อป้องกันการรบกวนระเบียบแบบแผนแห่งหยินและหยาง!”
“เพื่อปกป้องความสงบสุขของเต๋าใหญ่สังสารวัฏ!”
“ข้าจะพาเจ้าไปหาดินสกปรกที่สาบสูญ!”
“ยอมรับคำชี้แนะของต้าเต๋อโฮ่วถู่!”
“ข้า หัววัว!”
“ข้าหน้าม้า!”
“เจ้าหน้าที่แห่งแดนยมโลก และทูตเกี่ยววิญญาณเข้าร่วม!”
………………………………………………………………..
[1] ปัญหา อุปสรรคเล็กน้อยในทำนองปลาซิว ปลาสร้อย
[2] พวกคนทรยศ
[3] ราชินีมังกร
[4] มีพฤติกรรมหลอกลวง ฉ้อโกง ปิดบังอำพราง มีแผนการไม่ดี
