บทที่ 606 นางจะทำให้หมู่บ้านอู๋ซีติดร่างแหไปด้วย
บทที่ 606 นางจะทำให้หมู่บ้านอู๋ซีติดร่างแหไปด้วย
“กู้… ฉวนลู่ อย่าทำให้ข้ากลัว!” หัวหน้าหมู่บ้านเหลียงคิดถึงเรื่องนี้ ขาของเขาอ่อนแรงเล็กน้อย น่องของเขายังคงสั่น และเกือบจะทรุดตัวลงกับพื้น
“หัวหน้าหมู่บ้านเหลียง ท่านกำลังทำอะไร…” กู้ฉวนลู่ดุหัวหน้าหมู่บ้านเหลียงอย่างลับ ๆ ในใจเขาดูถูกท่าทางหัวหน้าหมู่บ้านเหลียง อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เขาต้องการขอความช่วยเหลือจากหัวหน้าหมู่บ้านเหลียง ดังนั้นตนจึงไม่สามารถทำให้เขาขุ่นเคืองได้!
ดังนั้นเขาจึงลุกขึ้นอย่างรวดเร็วพยุงหัวหน้าหมู่บ้านเหลียง ซึ่งกำลังจะทรุดลงและช่วยพยุงเขานั่งบนเก้าอี้
จากนั้นเขาก็นั่งลงตรงข้ามกับหัวหน้าหมู่บ้านเหลียง เทน้ำให้เขาหนึ่งแก้ว ยื่นให้หัวหน้าหมู่บ้านเหลียงและกล่าวต่อ “หัวหน้าหมู่บ้านเหลียง ข้ามาที่นี่วันนี้เพราะมีเรื่องจะขอร้อง!”
หัวหน้าหมู่บ้านเหลียงยกแก้วขึ้นและจิบน้ำ ในที่สุดก็ขจัดความกลัวในใจออกไปได้เล็กน้อย
เสียงของเขาสั่นเล็กน้อย “ฉวนลู่ เจ้าพูดมา เจ้าพูดมา” มือเขาสั่นอีกครั้งพลางยกถ้วยและจิบน้ำอีกรอบ
เขารู้สึกแค่ว่าหน้าของเขาแดงและหัวใจก็เต้นเร็วมาก
หัวหน้าหมู่บ้านเหลียงมือสั่นและปาดเหงื่อที่หน้าผากของเขา กู้ฉวนลู่รู้สึกถูกดูถูกท่าทางนั้นมาก!
“กู้เสี่ยวหวานฆ่าคน เรื่องเล็กสุดนางทำให้ตระกูลกู้ของพวกข้าเสียหน้า และเรื่องใหญ่กว่านั้น นางทำให้หมู่บ้านอู๋ซีทั้งหมดเสียหน้า ข้ามาที่นี่วันนี้เพื่อเรื่องของกู้เสี่ยวหวาน และจะตัดสินใจร่วมกับท่าน!”
กู้ฉวนลู่พูดอย่างไร้ความปรานี “กู้เสี่ยวหวานไม่คู่ควรกับตระกูลกู้อีกต่อไป ในฐานะลูกชายคนโตของตระกูลกู้ เพื่อชื่อเสียงของครอบครัว ข้าจึงต้องกำจัดนางเสีย!”
กู้ฉวนลู่พูดออกมาอย่างเย็นชาทีละคำ ในตอนท้าย ใบหน้าและดวงตาของเขาก็ดุร้าย และเขาตัดสินชะตากรรมในอนาคตของกู้เสี่ยวหวานโดยปราศจากความอบอุ่นใด ๆ
หัวใจของหัวหน้าหมู่บ้านเหลียงสั่น และเขาพูดอย่างรวดเร็วว่า “ฉวนลู่ ยังไม่พบร่างของเหมียวเอ้อร์ไม่ใช่หรือ!”
หัวหน้าหมู่บ้านเหลียงขี้ขลาด เมื่อได้ยินว่ากู้เสี่ยวหวานฆ่าคน เขาก็รู้สึกเวียนหัวเล็กน้อย และหลังจากได้ยินว่ากู้เสี่ยวหวานถูกวิญญาณร้ายเข้าสิง เขาก็ตกใจมากจนทรุดตัวลงกับพื้น
แม้ว่าเขาจะขี้ขลาดและโลภมากเพื่อประโยชน์ของตระกูลเหลียง เขาสามารถใช้วิธีการสกปรกบางอย่าง และเขาก็ไร้ยางอาย แต่นั่นเป็นเรื่องใหญ่ในชีวิตมนุษย์!
ทุกอย่างต้องขึ้นอยู่กับหลักฐาน ถ้ากู้เสี่ยวหวานฆ่าคน ที่หมายถึงการฆ่าจริง ๆ จากการฟังความจากตระกูลเหมียวและทางการ แต่ถ้ากู้เสี่ยวหวานไม่ได้ฆ่าใครล่ะ?
นั่นเป็นบาปใหญ่!
ถึงกับถูกตัดหัว!
แม้ว่าหัวหน้าหมู่บ้านเหลียงจะไม่ชอบกู้เสี่ยวหวาน แต่นางก็ยังเป็นเด็กผู้หญิง และนี่ก็มีส่วนเกี่ยวข้องกับชีวิตด้วย!
“อะไรนะ? ท่านไม่กล้าหรือ?” กู้ฉวนลู่ไม่ได้ตอบว่าพบศพของเหมียวเอ้อร์หรือไม่ แต่ถามกลับและเหลือบมองหัวหน้าหมู่บ้านเหลียงที่สั่นเทาและพูดอย่างไม่พอใจ “หัวหน้าหมู่บ้านเหลียง ท่านคงไม่ได้กลัวหรอกใช่หรือไม่?”
“ใคร… ใครบอกว่าข้ากลัว!” เมื่อเห็นกู้ฉวนลู่กำลังล้อเลียนตัวเอง หัวหน้าหมู่บ้านก็รีบพูดขึ้นว่า “ข้ากลัวที่ไหนกัน แต่คิดว่ายังไม่พบศพของเหมียวเอ้อร์ บางทีอาจจะไม่ใช่กู้เสี่ยวหวานที่ฆ่าเขา!”
“เหอะ ๆ ไม่คิดมาก่อนว่าหัวหน้าหมู่บ้านเหลียงจะเป็นคนใจดีเช่นนี้!” หลังจากได้ยินคำพูดของหัวหน้าหมู่บ้านเหลียง กู้ฉวนลู่ก็เย้ยหยัน “ตอนนี้นางถูกจับกุมไปแล้ว เหมียวเอ้อร์กล่าวว่าเขาจะฆ่ากู้เสี่ยวหวาน แต่สุดท้ายคนที่หายไปคือเหมียวเอ้อร์ ศพน่ะหรือ? เวลาผ่านมากว่าครึ่งปีแล้วที่เหมียวเอ้อร์หายตัวไป ศพเขาอาจกลายเป็นกองกระดูกหรือถูกสัตว์ป่ากัดกินจนเกลี้ยงแล้ว จะหาศพได้ที่ไหนอีกเล่า!”
“นี่…” เมื่อได้ยินว่ากู้ฉวนลู่ไม่ไว้ใจเขา หัวหน้าหมู่บ้านเหลียงรู้สึกผิดเล็กน้อย และเหงื่อบนศีรษะของเขาก็ออกมามากขึ้น ขณะเช็ดเหงื่อ เขาก็พูดว่า “กู้ฉวนลู่ เจ้าไม่ต้องกังวลไป ถ้ากู้เสี่ยวหวานเป็นฆาตกรจริง ๆ ข้าจะไม่เมตตาและจะขับไล่นางออกจากหมู่บ้านอย่างแน่นอน”
“ด้วยคำพูดของท่าน ข้าก็โล่งใจ” เมื่อได้ยินหัวหน้าหมู่บ้านเหลียงแสดงความมุ่งมั่นต่อหน้าเขา กู้ฉวนลู่พยักหน้า “หัวหน้าหมู่บ้านเหลียง บอกตามตรง ข้าทำเพื่อประโยชน์ของตระกูลกู้และทุกคนในหมู่บ้านอู๋ซี! ท่านลองคิดดูนะ นี่คือการทำให้หมู่บ้านอู๋ซีของเราและทำให้ท่านเสื่อมเสียชื่อเสียงไม่ใช่หรือ?”
“เหมียวเอ้อร์ตายไปกว่าครึ่งปีแล้ว ท่านลองคิดดูว่าฆาตกรอยู่ใกล้ตัวท่านมานานกว่าครึ่งปี ท่านไม่กลัวหรือ?” กู้ฉวนลู่ยังคงเติมเชื้อเพลิงให้กับคำพูดของเขา เมื่อหัวหน้าหมู่บ้านเหลียงที่ขี้ขลาดได้ยินคำพูดของกู้ฉวนลู่ ร่างกายของเขาก็สั่นสะท้านอีกครั้ง ริมฝีปากของเขาขยับเล็กน้อยราวกับว่ากำลังจะพูดอะไร หากแต่ไม่ได้เอ่ยอะไรออกมา
“พอข้าคิดเรื่องนี้ เด็กสาวผู้นี้ฆ่าคนจริง ๆ และยังทำตัวเหมือนปกติ โอ้อวดในหมู่บ้านและทำบัญชีในร้านจิ่นฝู เมื่อข้าคิดเกี่ยวกับมัน ร่างกายของข้าก็สั่นสะท้านด้วยความกลัว! เรื่องนี้มีคนรู้ไม่มาก ท่านลองคิดดูสิ หากมีคนรู้ว่าในหมู่บ้านอู๋ซีมีฆาตกร จะมีใครกล้ามาที่หมู่บ้านอู๋ซีอีกบ้าง? ถึงตอนนั้นข้าเกรงว่าเด็กหญิงและเด็กชายทั้งหมู่บ้านจะได้รับผลกระทบ และพวกเขาจะไม่สามารถแต่งงานได้!” คำพูดของกู้ฉวนลู่มีเหตุผลมาก
หลังจากฟังเรื่องนี้ หัวหน้าหมู่บ้านเหลียงก็ครุ่นคิด
ที่กู้ฉวนลู่พูดมาก็ไม่ผิด!
ถ้ากู้เสี่ยวหวานฆ่าคนจริง ๆ ในหมู่บ้านอู๋ซีก็จะมีฆาตกร และฆาตกรคนนี้อาศัยอยู่ในหมู่บ้านเป็นเวลาครึ่งปีโดยไม่มีเหตุการณ์ใด ๆ คนอื่นจะคิดอย่างไรกับหมู่บ้านอู๋ซี?
คนอื่นคงจะคิดว่าหมู่บ้านอู๋ซีเป็นสถานที่ที่น่ากลัว!
อาจมีฆาตกรรายอื่นอีกที่ยังหาไม่พบ!
เขาไม่กล้าแม้แต่จะคิดว่าทั้งหมู่บ้านอู๋ซีจะเป็นอย่างไรต่อไป ตอนนั้นเขากลัวว่าชาวบ้านทั้งหมู่บ้านจะเงยหน้าขึ้นไม่ได้!
ที่แย่ที่สุดไม่ใช่ชาวบ้าน แต่เป็นหัวหน้าหมู่บ้าน! ในเวลานั้นคนอื่นจะพูดว่าเขาไร้ความสามารถที่จะเป็นหัวหน้าหมู่บ้านและปล่อยให้ฆาตกรซ่อนตัวอยู่เป็นเวลานาน!
บางทีเมื่อถึงเวลานั้น ตำแหน่งหัวหน้าหมู่บ้านอาจจะไม่ได้รับการประกันอีกต่อไป!
แม้ว่าเขาจะเป็นเพียงหัวหน้าหมู่บ้านในหมู่บ้านเล็ก ๆ แต่ในหมู่บ้านนั้นเขาก็ยังเป็นหัวหน้าด้วย! ถึงจะไม่ใหญ่ แต่ยังมีอำนาจอยู่บ้าง เมื่อคนในหมู่บ้านเห็นเขาก็ไม่เคารพอีกต่อไป นี่เป็นเพราะเขาได้รับตำแหน่งหัวหน้าหมู่บ้าน หากว่าเขาไม่ได้เป็นหัวหน้าหมู่บ้าน จะยังมีคนที่ปฏิบัติต่อเขาด้วยความเคารพเช่นนี้อีกหรือไม่!
