บทที่ 890 เกลียดฮูหยินจ้าว
บทที่ 890 เกลียดฮูหยินจ้าว
นี่ไม่ได้กำลังหมายความว่าฐานะของกู้เสี่ยวหวานต่ำต้อยเกินไปงั้นหรือ?
ไม่สามารถจับคู่ครอบครัวที่ร่ำรวยของตระกูลจ้าวได้ แต่สามารถเหมาะกับลูกชายจากอนุภรรยาอย่างนางได้?
คำพูดเหล่านี้กำลังดูถูกกู้เสี่ยวหวาน
ฮูหยินจ้าวชำเลืองมองกู้เสี่ยวหวานอย่างรวดเร็ว ครั้นกู้เสี่ยวหวานยืนอยู่ตรงนั้นโดยไม่แสดงความรู้สึกยินดียินร้ายใด
แต่คำพูดเหล่านี้ส่งถึงกู้เสี่ยวหวาน “หงซื่อ เรื่องนี้เจ้าคิดผิดแล้ว หวานเอ๋อร์ สะใภ้คนนี้ของข้าได้รับการตัดสินใจโดยนายท่านและข้า นายท่านชอบกู้เสี่ยวหวานมาก”
“ท่านโกหก” เมื่อได้ยินดังนั้น หงซื่อโต้กลับทันที “เป็นเรื่องจริง”
ครั้นได้ยินเช่นนี้ มามาเหอเลิกคิ้วขึ้นและกำลังจะก้าวไปข้างหน้าเพื่อสั่งสอนสักทีสองที แต่ฮูหยินจ้าวก็หยุดนางเอาไว้
ครั้นเห็นท่าทางตกใจของหงซื่อ ฮูหยินจ้าวก็เอ่ยต่อ “ข้าไม่ได้กำลังพูดเรื่องไร้สาระ เจ้าสามารถถามนายท่านเพื่อหาคำตอบได้”
“เป็นไปไม่ได้ นายท่านบอกว่าเด็กหญิงคนนี้ไม่ดีพอสำหรับเจี๋ยเอ๋อร์ของครอบครัวข้า เหตุใดถึงปล่อยให้ท่านมาสู่ขอนางได้” หงซื่อตกใจและพูดสิ่งที่อยู่ในใจออกมา
แน่นอนว่าคราวนี้ใบหน้าของผู้คนทั้งหมดเปลี่ยนไป
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ป้าจางพูดอย่างไม่พอใจ “บ้านของพวกเราไม่ต้อนรับเจ้า เชิญกลับไปเถอะ”
คำสั่งขับไล่แขกของป้าจางนั้นช่างเย็นชา กู้ฟางสี่ก้าวไปข้างหน้าและชี้ไปที่ประตู “ฮูหยิน ข้าหวังว่าท่านจะไม่มาที่บ้านของเราอีก ตระกูลกู้ของพวกเราเราไม่ต้อนรับท่าน”
หงซื่อมองไปที่กู้เสี่ยวหวานราวกับขอความช่วยเหลือ นางคิดเสมอว่ากู้เสี่ยวหวานจะไม่ทำอะไรตนเอง
กู้เสี่ยวหวานมองนางอย่างเย็นชาและกล่าวว่า “ฮูหยิน ตระกูลของข้าต่ำต้อยเกินไปที่จะคู่ควรกับอนุภรรยาอย่างท่าน ได้โปรดกลับไปเถอะ และหวังว่าต่อจากนี้ไป ท่านจะไม่มาที่บ้านของข้าอีก แล้วก็ถ้าท่านดูถูกตระกูลกู้ของข้าอีก ก็อย่าหาว่าข้าหยาบคายกับท่าน”
กู้เสี่ยวหวานไม่กลัวตระกูลจ้าว และไม่ต้องพูดถึงหงซื่อด้วยซ้ำ
ก็แค่อนุภรรยาที่ต้องการมาสู่ขอมันไม่เป็นไร แต่การพูดถึงภรรยาเอกภรรยาน้อยล้วนเป็นการดูถูกนาง
น่าขันสิ้นดี
กู้เสี่ยวหวานเอ่ยอย่างเย็นชา นับประสาอะไรกับอนุภรรยาของครอบครัวที่ร่ำรวย แม้ว่าจะเป็นฮูหยินใหญ่ ถ้านางไม่ชอบ นางก็จะไม่มีวันชายตามองด้วยซ้ำ
ฮูหยินจ้าวเห็นว่าทุกคนในตระกูลกู้กำลังไล่หงซื่อออกไป จึงรู้สึกโล่งใจมากขึ้น “หงซื่อ นายท่านบอกว่าตระกูลจ้าวเป็นของชงเอ๋อร์ ถ้าเจ้าแต่งสะใภ้เข้ามาในอนาคตจะได้อยู่แต่ในห้อง วัน ๆ ได้แต่ปักผ้าและเรียนอยู่ในห้องส่วนตัว ซึ่งตระกูลจ้าวของเราไม่ต้องการเช่นนั้น ถ้าเจ้าไม่เชื่อก็กลับไปถามท่านได้”
ฮ่าฮ่าฮ่า ฮูหยินจ้าวเข้าใจในสิ่งนี้แล้ว
นายท่านชื่นชอบกู้เสี่ยวหวาน และคิดว่าผู้หญิงคนนี้สามารถชุบสถานะตระกูลจ้าวและนำความรุ่งโรจน์มาสู่ครอบครัวพร้อมกับชงเอ๋อร์ได้ ดังนั้นเขาจึงคิดที่จะสู่ขอนางให้กับลูกชายของตน นางไม่รู้ว่านี่มันเรื่องอะไร แต่หงซื่อเองก็ชอบเสี่ยวหวานเช่นกัน
อย่างไรก็ตาม ครั้งนี้ฮูหยินจ้าวเองก็นึกชอบผู้หญิงคนนี้ เมื่อรู้ถึงประโยชน์ของผู้หญิงคนนี้แล้ว นางจะยอมยกให้คนอื่นโดยเปล่าประโยชน์ได้อย่างไร
หงซื่ออยากสู้กับตนเอง แต่นางไม่แม้แต่จะหันมามองตัวตนเองตัวเองด้วยซ้ำ ชีวิตนี้นางเคยต่อสู้ชนะตนหรือไม่?
เช่นนั้นจึงพูดประโยคนี้ออกไป สร้างความร้าวฉานให้แก่จ้าวสวิ่นและหงซื่อ
ฮูหยินจ้าวเคยเป็นปีศาจร้ายที่เชื่อฟังไม่ใช่หรือ? ครั้งนี้นางไม่เพียงแต่ไม่ฟังนายท่าน ทั้งยังมาสู่ขอลับหลังจ้าวสวิ่น ถ้านายท่านรู้ นายท่านคงไม่ปล่อยนางไว้แน่
ในขณะนี้ฮูหยินจ้าวไม่ได้เกลียดจ้าวสวิ่นมากเท่าเมื่อก่อนด้วยเหตุผลบางประการ
ดูเหมือนว่า ไม่ว่าจะอนุภรรยาจะให้กำเนิดลูกกี่คน และมีอนุภรรยากี่คน บ้านใหญ่ก็จะเป็นบ้านใหญ่เสมอ และตระกูลก็ถูกสงวนไว้สำหรับชงเอ๋อร์เท่านั้น
ฮูหยินจ้าวรู้สึกว่า ในที่สุดความโกรธที่กดไว้ตลอดชีวิตของหงซื่อก็ปะทุขึ้น
จ้าวสวิ่นก็แค่เพียงแค่ผู้ชายคนหนึ่ง ในไม่ช้าเขาก็จะตายลง แต่กิจการของครอบครัวที่มีมายาวนานนี้ถูกทิ้งไว้กับลูกชาย และหลานชายของเขา
อย่างไรเสียตัวเองก็ยังชนะ
ฮูหยินจ้าวมองไปหงซื่อด้วยความดูถูก ใบหน้าของหงซื่อเปลี่ยนเป็นสีแดงจากความตกใจ
นางจ้องมองฮูหยินจ้าวอย่างตกตะลึง
ท่าทางหยิ่งยโสของนางดูไม่เหมือนว่านางกำลังโกหก
จากนั้นก็คือจ้าวสวิ่น
ครั้งสุดท้ายที่นางถามจ้าวสวิ่น จ้าวสวิ่นดูเบื่อหน่ายและบอกว่ากู้เสี่ยวหวานไม่ดีพอสำหรับเจี๋ยเอ๋อร์
เจี๋ยเอ๋อร์คือลูกชายคนโปรดของเขา และเขาต้องการหาผู้หญิงที่ดีให้กับลูกชาย
หลังจากตามหาไปรอบ ๆ แล้ว จ้าวสวิ่นก็ถูกใจหญิงสาวสองคน ซึ่งเป็นลูกสาวทั้งสองคนของคนธรรมดาในเมืองหลิวเจีย
แต่ตัวตนนี้ไม่ดีพอสำหรับตระกูลจ้าว
โดยธรรมชาติแล้ว หงซื่อย่อมไม่ชอบมัน แต่จ้าวสวิ่นขอให้นางคิดใหม่อีกครั้ง
ผู้หญิงเช่นนั้นบอบบางและอ่อนแอ จะสามารถยืนอยู่ในห้องโถงที่สง่างามได้อย่างไร หากนางต้องเป็นผู้รับผิดชอบตระกูลจ้าวในอนาคต จะสามารถแสดงความกล้าหาญเช่นนั้นได้อย่างไร
ในสายตาของนาง มันเลวร้ายยิ่งกว่ากู้เสี่ยวหวาน
กู้เสี่ยวหวานจะเป็นนายหญิงที่น่าเกรงขาม สามารถเห็นความสง่างามของนายหญิงได้อย่างชัดเจนตั้งแต่อายุยังน้อย
หากในอนาคตนางแต่งงานเข้าตระกูลจ้าว ด้วยความสามารถและความเฉลียวฉลาด
ยิ่งไปกว่านั้นนายท่านโปรดปรานตนเอง เมื่อถึงเวลาที่เจี๋ยเอ๋อร์และเสี่ยวหวานมีความสามารถมากกว่านี้ และถ้าพวกเขาจุดปะทุมันด้วยตัวเองก็จะพาตระกูลจ้าวไปสู่ความรุ่งเรื่อง แต่จ้าวจื่อชงจอมงี่เง่าจะสามารถทำให้ตระกูลจ้าวรุ่งโรจน์ได้อย่างไร
ในเวลานั้น เพื่อเห็นแก่รากฐานของกิจการต่าง ๆ นายท่านจะต้องพิจารณาใหม่อย่างแน่นอน
หงซื่อคิดแบบนี้เสมอ เมื่อเผชิญหน้ากับลูกสะใภ้สองคน จ้าวสวิ่นที่พบโดยผิวเผิน นางบอกว่านางจะคิดเรื่องนี้อย่างรอบครอบ แต่ในด้านของกู้เสี่ยวหวาน นางมุ่งมั่นที่จะสู่ขออีกฝ่ายให้ได้
แต่ว่า…
การคำนวณเป็นพัน ๆ ย่อมเกิดการผิดพลาดได้
ความรู้สึกของนางคือ ไม่ใช่ว่าจ้าวสวิ่นดูถูกกู้เสี่ยวหวานหรอก แต่เขาตัดสินใจแล้วว่าจะสู่ขอกู้เสี่ยวหวานให้กับจ้าวจื่อชงต่างหาก
เดิมทีจ้าวสวิ่นมีแผนการที่ดี
แต่ในความคิดของเขาแล้ว ผู้สืบทอดตระกูลคือ จ้าวจื่อชง และถัดไปคือเจี๋ยเอ๋อร์ของนาง
เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ หงซื่อไม่สามารถยืนนิ่งได้และแทบจะเป็นลมล้มลง
หงซื่อต่อสู้กับฮูหยินจ้าวมาหลายปีแล้ว แม้ว่านางจะไม่ได้เข้าร่วมเป็นส่วนหนึ่งของตระกูลจ้าว แต่จ้าวสวิ่นก็อยู่เคียงข้างนางมามากว่าสิบปี ฮูหยินจ้าวมีลูกชายเพียงคนเดียว แต่หงซื่อมีลูกทั้งสองคน แรกเริ่มก็คิดว่าตนเองชนะแล้ว
อย่างน้อยที่สุด เมื่อมีผู้คนอยู่เคียงข้างนาง นางมีลูกมากกว่าฮูหยินจ้าวหนึ่งคน
