เซียนคีย์บอร์ด [陆地键仙] – บทที่ 741 ลึกซึ้งเฉกเช่นสามีภรรยา

บทที่ 741 ลึกซึ้งเฉกเช่นสามีภรรยา

บทที่ 741 ลึกซึ้งเฉกเช่นสามีภรรยา

“ฮัวเล่ย” ซูอันพูดเสียงเบา “ข้าจะขัดขวางนางเอง เจ้าหนีไปซะ จะดีที่สุดถ้าเจ้าสามารถหาทางกลับไปหาหลู่ซานหยวน เขาควรจะสามารถรับรองความปลอดภัยของเจ้าได้”

ชิวฮัวเล่ยส่ายหัวและจับมือเขา “ข้าจะเผชิญหน้ากับนางพร้อมกันกับเจ้า!”

ซูอันเริ่มกระวนกระวายใจ “เด็กโง่ นางต้องการวิชาวัฏจักรหงส์อมตะของข้า ดังนั้นนางจะไม่ฆ่าข้า แต่นางจะไม่ละเว้นเจ้า!”

ชิวฮัวเล่ยยังคงปฏิเสธที่จะจากไป “ข้าจะไม่ทิ้งเจ้า! หากเรื่องทั้งหมดจบลงอย่างเลวร้ายจริง ๆ ข้ายินดีที่จะรอเจ้าในยมโลก”

นางยิ้มเล็กน้อยขณะที่นางพูด สีหน้าของนางฉุนเฉียวแต่ตั้งใจแน่วแน่ เห็นได้ชัดว่านางพร้อมที่จะแลกด้วยชีวิต

แม่ชียุงหัวเราะอย่างสยดสยองจากบนยอดไม้ “ช่างเป็นการแสดงที่น่าชมนัก! ข้าได้ยินมาว่าคู่สมรสควรเผชิญทุกอย่างด้วยกัน แต่ความรักที่เจ้ามีต่อกันดูเหมือนจะลึกซึ้งกว่าสามีและภรรยา”

แก้มของชิวฮัวเล่ยซึ่งกำลังซีดจางไปด้วยความประหม่าและความกลัว จู่ ๆ แดงขึ้นเมื่อได้ยินคำพูดของอีกฝ่าย

แม้แต่แม่ชียุงก็ต้องยอมรับว่าผู้หญิงคนนี้สวยจริง ๆ ไม่ว่านางจะพยายามหาข้อเสียแค่ไหนก็ตาม

สิ่งนี้ทำให้นางริษยามากขึ้น ซึ่งยิ่งทำให้นางทวีความโกรธมากขึ้นไปอีก “ช่างน่าเสียดาย ข้าชอบที่จะฉีกคู่รักเป็นชิ้น ๆ!”

นางก้มลงมองทั้งสองคน

นางรู้อยู่แล้วว่าซูอันนั้นมีการเคลื่อนไหวที่ไหลลื่นพอ ๆ กับปลาไหล และนางจะไม่สามารถจับเขาได้โดยง่าย แทนที่จะเสียเวลา ดูเหมือนเป็นการสมควรที่จะจัดการกับชิวฮัวเล่ยก่อน

ทั้งสองคนช่วยเหลือกันมาก่อนหน้านี้ ดังนั้นนางจึงรู้ว่าซูอันจะกระโดดเข้ามาขวางอย่างแน่นอนถ้านางโจมตีชิวฮัวเล่ย สิ่งนี้จะลดประสิทธิภาพของทักษะการเคลื่อนไหวของซูอันได้อย่างมาก

แม่ชียุงดำเนินการตามแผนในหัวทันที นางพุ่งเข้าหาชิวฮัวเล่ยด้วยความเร็วอันยิ่งยวด ซึ่งซูอันเมื่อเห็นภาพเช่นนี้เขากัดฟันกรอดและโผร่างเข้ามาหาปกป้องในทันทีเช่นกัน

แม่ชียุงแสะยิ้มอย่างดูถูกเหยียดหยาม ทันใดนั้นนางเปลี่ยนเป้าหมายซัดฝ่ามือเข้าที่หน้าอกของซูอันอย่างจัง นางรู้ว่าเขาคิดว่านางไม่กล้าฆ่าเขาแน่นอน

แต่ถึงแม้ว่านางจะฆ่าเขาไม่ได้ แต่การทำให้เขาเป็นอัมพาตไม่สามารถเคลื่อนที่ได้ก็ไม่เป็นปัญหาเลย!

ลืมผู้บ่มเพาะระดับห้าไปได้เลย แม้แต่ผู้บ่มเพาะขั้นสูงสุดของระดับหกก็จะเสียความสามารถในการต่อสู้อย่างสมบูรณ์หลังจากถูกฝ่ามือของนางซัดใส่

เลือดพุ่งออกจากปากของซูอันอย่างบ้าคลั่งเมื่อซี่โครงหลายซี่แตกละเอียด อย่างไรก็ตามวิชาปฐมบทแรกเริ่มทำหน้าที่และซ่อมแซมอาการบาดเจ็บของเขาอย่างรวดเร็ว

แม่ชียุงหันไปโจมตีชิวฮัวเล่ยในทันที

“อาซู!” ชิวฮัวเล่ยกรีดร้องด้วยความหวาดกลัว อย่างไรก็ตาม นางไม่สามารถที่จะฟุ้งซ่านได้ในขณะนี้ นางรีบหยิบโคมจักรพรรดินีออกมา แสงสีเหลืองอ่อนรายล้อมแม่ชียุง และทำให้การเคลื่อนไหวช้าลงอย่างมาก

แม่ชียุงไม่ได้ตื่นตระหนก “ฮึ่ม การบ่มเพาะของเจ้าต่ำเกินไป เจ้าไม่สามารถควบคุมพลังของโคมได้อย่างเต็มที่!”

ในตอนแรกที่ชิวฮัวเล่ยใช้โคมนี้มันยังมีประสิทธิภาพมาก แต่ในเวลานี้ พลังของโคมดูอ่อนแอลงอย่างมาก มันไม่สามารถตรึงแม่ชียุงได้อย่างสมบูรณ์ แต่เพียงทำให้การเคลื่อนไหวช้าลงเล็กน้อยเท่านั้น

ด้วยผลกระทบที่เล็กน้อยเช่นนี้ ชิวฮัวเล่ยจึงแทบจะไม่สามารถติดตามความเร็วของแม่ชียุงได้และหลังจากที่ทั้งสองแลกหมัดกันไปหลายครั้ง ในที่สุดแม่ชียุงก็เริ่มได้เปรียบจากการมองเห็นที่เฉียบแหลมและประสบการณ์การต่อสู้ที่มากกว่า แม่ชียุงสบโอกาสฟาดฝ่ามือใส่ไหล่ของชิวฮัวเล่ยในท้ายที่สุด

ชิวฮัวเล่ยกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดขณะที่แม่ชียุงกำลังจะปลิดชีวิตนาง เสียงของซูอันดังมาจากด้านข้าง “เจ้าขออนุญาตก่อนจะแตะต้องผู้หญิงของข้าหรือยัง!?”

ซูอันกระอักเลือดที่สะสมอยู่ในปากออกมาในขณะที่ค่อย ๆ ลุกขึ้นจากพื้น แม้ว่าตัวเขาจะสั่นเล็กน้อย แต่สีหน้าของเขาแน่วแน่อย่างยิ่ง

“เจ้า…เจ้ายังยืนขึ้นได้ยังไง?” แม่ชียุงตกใจ นางมั่นใจในความรุนแรงของการโจมตีครั้งก่อน และรู้ว่ามันน่าจะทำให้คู่ต่อสู้ของนางไม่สามารถยืนขึ้นมาได้อีกพักใหญ่

ซูอันเช็ดเลือดที่มุมปาก เขาหัวเราะคิกคักและพูดว่า “ทำไมคนจริงเช่นข้าจะไม่สามารถลุกขึ้นได้?”

ใบหน้าของชิวฮัวเล่ยแดงก่ำ แม้แต่ในเวลาแบบนี้ เขาก็ยังสามารถพูดจาติดตลกออกมาได้

ทันใดนั้นนางก็จำได้ว่าเขาเรียกนางว่า ‘ผู้หญิงของเขา’ และหัวใจของนางก็เต้นแรงขึ้น

นางสูดลมหายใจ นี่ข้ากลายเป็นผู้หญิงของเจ้าตั้งแต่เมื่อไหร่?!

อย่างไรก็ตาม นางไม่โกรธเลย ตรงกันข้าม นางอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา

แม่ชียุงพ่นลมหายใจ “มาดูกันว่าเจ้าจะยืนขึ้นได้อีกสักกี่ครั้ง!” นางรีบพุ่งไปหาซูอัน

วัตถุประสงค์หลักของนางยังคงเป็นวิชาวัฏจักรหงส์อมตะ นางกังวลว่าเขาจะหลุดลอยหลบหนีไปได้

ท้ายที่สุด แม้คู่รักที่ดูดดื่มที่สุดซึ่งประกาศว่าพวกเขาจะต่อสู้และตายด้วยกันในตอนแรก แต่เมื่อต้องเผชิญกับความตายจริง ๆ พวกเขาก็อาจจะเปลี่ยนใจได้ นางไม่กล้าเสี่ยงจึงตัดสินใจจัดการกับซูอันซึ่งเป็นเป้าหมายที่สำคัญกว่าก่อน

เมื่อเห็นนางปรี่เข้ามาหา ซูอันจึงใช้วิชาร่างก้าวทานตะวันพุ่งสวนเข้าหานางเช่นกันเพื่อหาโอกาสที่จะแทงนางด้วยแท่งพิษ ตอนนี้เขาได้รับบาดเจ็บสาหัส ซึ่งหมายความว่าตัวเองจะแข็งแกร่งขึ้นมากด้วยผลของวิชาวัฏจักรหงส์อมตะ เป็นไปได้ว่าเขายังมีโอกาส

เขาไม่กล้าหยิบแท่งพิษออกมาในตอนนี้ เผื่อว่าคู่ต่อสู้ของเขาจะสังเกตเห็นสิ่งผิดปกติและระวังตัวยิ่งขึ้น เขารอโอกาสที่เหมาะสมอย่างอดทน

แม่ชียุงขมวดคิ้ว นางมีความรู้สึกแปลก ๆ ที่ความเร็วของซูอันดูเหมือนจะเพิ่มขึ้น อย่างไรก็ตาม นางสรุปไปเองว่าสิ่งนี้มันน่าจะเป็นผลจากการที่นางถูกชะลอความเร็วโดยโคมของชิวฮัวเล่ย ท้ายที่สุดนางจึงไม่ได้ให้ความสนใจมากนัก

ตอนนี้ซูอันถูกกดดันมากขึ้น แม้ว่าความเร็วและพลังของเขาจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก แต่ความแตกต่างในระดับการบ่มเพาะของพวกเขาก็ยังมากเกินไป

ไม่เพียงแต่ไม่สามารถหาช่องโหว่ของนางได้ เขาแทบจะไม่สามารถป้องกันการโจมตีของนางได้ด้วยซ้ำ

เขาอดไม่ได้ที่จะกล่าวโทษชิวฮัวเล่ย “สาวน้อย! เจ้ายืนโง่อยู่เฉย ๆ ทำไม? ใช้โคมของเจ้าสิ!”

“อ…อา จริงด้วย ๆ…” ใบหน้าของชิวฮัวเล่ยกลายเป็นสีแดง ดูเหมือนนางจะได้สติจากความงุนงง นางรีบส่องโคมไปที่พวกเขา

ซูอันรีบถอยออกมา “อย่าเล็งมาที่ข้าเซ่!”

เมื่อแสงสีเหลืองซีดปกคลุมเขา ในที่สุดเขาก็ประสบกับสิ่งที่คนอื่นต้องเผชิญ ร่างกายของเขารู้สึกหนักขึ้นมากในทันที

ใบหน้าของชิวฮัวเล่ยเริ่มร้อน “ข…ข้าไม่ได้ตั้งใจ”

นางรีบเล็งลำแสงไปที่แม่ชียุง

คำขอของซูอันนั้นค่อนข้างยาก เพราะแสงจากโคมของนางส่งผลต่อพื้นที่ขนาดใหญ่ มันไม่ง่ายเลยที่จะส่องแต่แม่ชียุงโดยไม่ให้โดนซูอันซึ่งกำลังต่อสู้ระยะประชิดกับเป้าหมาย

อย่างไรก็ตาม นางก็มีสมองที่เฉียบแหลม และค้นพบวิธีแก้ปัญหาอย่างรวดเร็ว

นางใช้มือของตนเองและเสื้อผ้าของนางบังแสงบางส่วน แม้ว่าสิ่งนี้จะลดปริมาณแสงที่ส่องออกไปไม่ได้มาก แต่ก็ง่ายต่อการควบคุมว่าลำแสงจะปกคลุมไปที่ใด

เห็นได้ชัดว่าแม่ชียุงไม่พอใจกับสถานการณ์ใหม่นี้ เมื่อใดก็ตามที่ลำแสงสีเหลืองตกกระทบร่างกายของนาง ความเร็วในการเคลื่อนที่ของนางก็ได้รับผลกระทบอย่างมาก

ด้วยเหตุนี้ซูอันจึงเกือบจะทำร้ายนางได้หลายครั้ง