หลานหลิงอ๋องถอดหน้ากากแล้ว!!!
นับตั้งแต่มีการแข่งขัน สร้างศัตรูมาโดยตลอด สร้างความขุ่นเคืองให้กับนักร้องนับไม่ถ้วน ทำให้แฟนๆ มากมายโกรธแค้น และก่อให้เกิดความขัดแย้งมากมายในหมู่ผู้ชม ในที่สุดหลานหลิงอ๋องก็จะเปิดเผยใบหน้าที่แท้จริง
เฮือก!
ผู้คนสติแตก!
สติแตกกันยกใหญ่!
เมื่อเวลานี้มาถึง ผู้คนนับไม่ถ้วนที่เกลียดชังหลานหลิงอ๋องแทบแยกเขี้ยวรอ ดวงตาของพวกเขาเป็นประกายสีเขียวเข้ม!
กลืนน้ำลายลงคอ!
ในที่สุดพวกเขาก็กางเขี้ยวเล็บออกมาได้อย่างไม่ขัดเขิน และพร้อมคว้าเหยื่อมาอย่างอดใจไม่ไหว ประหนึ่งสัตว์ร้ายซึ่งเมื่อหิวจนสุดขั้ว มันอ้าปากต่อหน้าเหยื่อ พร้อมกลืนกินด้วยความหิวกระหาย!
เรื่องบางเรื่องไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้!
อย่างน้อยก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้เพียงเพราะเพลงสองเพลง!!
ต่อให้การแสดงของหลานหลิงอ๋องในรอบชิงชนะเลิศจะยอดเยี่ยมเพียงใด ก็ไม่อาจปกปิดความจริงที่ว่าเขาเคยโจมตีนักร้องคนอื่นๆ มาก่อน คนที่ไม่พอใจเขารวมตัวกันรอเป็นกองทัพแล้ว!
……
แฟนคลับของหยวนซีรวมอยู่ในนั้นนับไม่ถ้วน
‘หยวนซีร้องไห้แล้ว!’
‘ใจสลายเลยฉัน!’
‘ซีซีน่าสงสารที่สุด เพราะหลานหลิงอ๋อง เธอเลยถูกคนแทบทั้งโลกเข้าใจผิด ตัวการของหายนะทั้งหมดนี้คือหลานหลิงอ๋อง การล้างแค้นยังไม่จบ!’
‘การล้างแค้นของซีซีพวกเราจะรับไม้ต่อเอง!’
‘การล้างแค้นที่แท้จริงเพิ่งเริ่มต้นขึ้น!’
‘เขาจะเป็นใครก็ช่าง!’
‘เป็นแชมป์ก็ช่าง!’
‘ทันทีที่เขาเปิดเผยหน้าตาที่แท้จริง นั่นคือเวลาที่เขาจะเผชิญกับคำพิพากษาของพวกเรา!’
‘เราไปบุกปู้ลั่วเขาดีกว่า!’
‘พวกเขาจะทำให้เขาไม่มีที่ยืนในวงการนี้เลย!’
‘เป็นแชมป์แล้วยังไง!’
‘เขาแพ้ทั้งโลกนี้แล้ว!’
‘ผมติดต่อทางแฟนคลับของเฟ่ยหยางไปแล้ว เขาทำลายซีซีบนเวที พวกเราจะทำลายเขาด้วย!’
‘หลานหลิงอ๋องตายแน่!’
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าแฟนคลับของหยวนซีเกลียดหลานหลิงอ๋องเข้ากระดูกดำ ต่อให้เป็นเรื่องยากสำหรับคนธรรมดาที่จะเข้าใจว่าเหตุใดแฟน ๆ จึงสามารถปกป้องไอดอลของพวกเขาได้ถึงเพียงนั้นก็ตาม
……
ในครอบครัวของหลินเยวียน
หลินเซวียนจ้องมองหน้าจออย่างน้ำตารื้น ลมหายใจถี่และหนักหน่วง “ใกล้แล้ว ใกล้จะได้รู้ว่าใต้หน้ากากของหลานหลิงอ๋องคือใครแล้ว!”
“ถอดหน้ากาก!”
หลินเหยาก็อดตื่นเต้นไม่ได้เช่นกัน
มือของแม่ซึ่งกำลังปอกเปลือกแอปเปิ้ลหยุดลง
หนานจี๋เห่า!
ราวกับว่าแม้แต่สุนัขตัวนี้ยังอดใจรอไม่ไหว!
……
ขณะเดียวกัน
ผู้คนมากมายในวงการเพลงต่างกำลังจับจ้องราชาหน้ากากนักร้อง!
“หลานหลิงอ๋องจะถอดหน้ากากแล้ว!”
“เขาเป็นใครกันแน่นะ”
“นักร้องบริษัทไหนกัน!”
“กล้าพูดถึงตั้งมากมายขนาดนี้ เป็นใครมาจากไหนกันแน่!”
“หรือว่าสรุปแล้วจะเป็นขาใหญ่สักคนในวงการ?”
“ทำไมฉันนึกยังไงก็นึกไม่ออก!”
“รีบเปิดหน้ากากสักทีสิโว้ย!”
“ทนไม่ไหวแล้วนะ อุตส่าห์อั้นฉี่จนถึงตอนนี้เนี่ย!!”
……
อย่างไรก็ตาม คนเหล่านี้เป็นเพียงยอดภูเขาน้ำแข็ง!
ขณะที่หลานหลิงอ๋องจะเปิดเผยโฉมหน้า!
ทั่วทั้งวงการเพลง!
บริษัทยักษ์ใหญ่ในอุตสาหกรรมดนตรี!
ผู้ชมทุกบ้านทุกครัวเรือนต่างตั้งตารอ!
และก่อนที่เวลานั้นจะมาถึง
ทุกคน ทุกสิ่ง ล้วนต้องการเพียงคำตอบเดียว นั่นคือตัวตนที่แท้จริงของหลานหลิงอ๋อง
คุณเป็นใคร
คุณเป็นใครกันแน่!
ในเวลานี้คอมเมนต์ของรายการไม่ใช่เพียงสายน้ำไหลเอื่อยอีกต่อไป แต่เป็นความตื่นเต้นถึงขั้นเดือดพล่านเป็นหมู่คณะ!
พรึบๆๆ !
แม้แต่หลายคนซึ่งยังคงสนับสนุนหลานหลิงอ๋องก่อนที่รายการถ่ายทอดสดก็ยังสะดุ้งโหยงกับกระแสอันน่าสะพรึงกลัวนี้!
‘รอตายซะเถอะ!’
‘คุณจบเห่แล้ว!’
‘ไม่ว่าคุณจะเป็นใคร!’
‘ตอนที่ถอดหน้ากาก คือเวลาที่คุณจะถูกมีดนับพันทิ่มแทง!’
‘ไม่สิ นับหมื่นต่างหาก!’
‘มีดในมือสั่นไปหมด!’
‘เราคือกองทัพสมาคมแฟนคลับ เมื่อยาตราทัพออกไป แม้แต่ยอดหญ้าก็ไม่ได้งอก!’
‘…’
แม้เจ้าโว้ย!
คลื่นความโกรธลูกยักษ์!
หลานหลิงอ๋องล่วงเกินไปกี่คนกันเนี่ย!
คนเกลียดเขามากปานนี้!
คนรอเขาถอดหน้ากากมากปานนี้!
คนรอให้เขาเปิดเผยใบหน้าและจะเริ่มสาปส่งมากปานนี้!
พลังของผู้คนมากมายรวมตัวกันนั้นน่ากลัวปานนี้!
ใช่แล้ว
หลานหลิงอ๋องล่วงเกินผู้คนมากมายในรายการนี้ แถมทุกคนยังเป็นนักร้องแถวหน้าเป็นอย่างน้อย!
ไม่ว่าจะเป็นแรงสนับสนุนของนักร้องแถวหน้าคนใดก็ล้วนน่ากลัว!
ต่อให้ตัวนักร้องแถวหน้าจะไม่ได้พูดอะไร บรรดาแฟนคลับจะยังคงคั่งแค้นเหมือนเดิม!
นี่คือกองทัพขนาดใหญ่!
นี่คือแรงกดดันจากเหล่าทหารกล้า!
เมื่อผู้คนมากมายรวมตัวกันเพื่อต่อต้านหลานหลิงอ๋อง หลานหลิงอ๋องซึ่งสูญเสียหน้ากากไปจะต้านทานอย่างไร?
มีคนทนไม่ไหว
‘หลานหลิงอ๋องทำผิดอะไรถึงทำให้พวกคุณเกลียดขนาดนั้น คนเขาได้แชมป์เพราะความสามารถของเขาเอง ไม่ได้พึ่งพาวิถีนอกรีตอะไรสักหน่อย!’
อย่างไรก็ตาม
กลุ่มคนเหล่านี้แทบเสียสติไปแล้ว ‘ผิดที่เขาเปิดปากพูด ผิดที่เขาอยู่บนเวทีนี้ เขาทำทุกวิถีทางเพื่อเรียกกระแส เขาผิดซะยิ่งกว่าผิดอีก!’
‘พวกคุณจะทำแบบนี้ไม่ได้!’
แน่นอนว่าแฟนคลับของหลานหลิงอ๋อไม่ได้แข็งแกร่งเท่าแฟนคลับของนักร้องจำนวนมหาศาลมารวมกัน แต่ก็ยังมีคนที่พยายามปกป้องหลานหลิงอ๋องอย่างดื้อรั้น
ฉากนี้ไม่ว่าอย่างไรต้องเกิดขึ้น!
ทว่ามีคนยอมยืนกำบังหลานหลิงอ๋อง!
แต่ถึงอย่างนั้น คนเหล่านี้เป็นต้องงงงันกับคำถามชุดหนึ่ง
‘คุณบอกว่าหลานหลิงอ๋องอาศัยความสามารถของตัวเอง คุณบอกว่าเพลงของหลานหลิงอ๋องคือการตอบสนองต่อโลกภายนอกของเขา คุณเคยคิดบ้างไหมว่าเพลงนี้เป็นของใคร!’
‘นี่คือเพลงของใคร’
‘อย่าว่าแต่ประพันธ์ทำนอง!’
‘เนื้อเพลงของหลานหลิงอ๋องเขายังไม่ได้เขียนเองเลย!’
‘เนื้อเพลงของเขาทรงพลัง ทำนองของเขาไพเราะซาบซึ้ง แต่นั่นเพราะเซี่ยนอวี๋เป็นคนเขียนไงล่ะ!’
‘ถ้าไม่มีเซี่ยนอวี๋ เขามาไม่ถึงรอบชิงหรอก!’
‘ถ้าไม่มีเซี่ยนอวี๋ เขาไม่ได้แชมป์แน่!’
‘คนที่เป็นแชมป์ได้เพราะอาศัยเซี่ยนอวี๋ มีอะไรให้อวยไม่ทราบ?’
‘เขาเก่งเหรอ ถ้าไม่มีเซี่ยนอวี๋ก็ไม่เท่าไหร่หรอก’
‘พ่อเพลงหลับหูหลับตาช่วยขนาดนี้ แน่นอนว่าเขามีโอกาสชนะ แต่พวกเราไม่ยอมรับ!’
‘…’
เมื่อต้องเผชิญกับคำถามเหล่านี้ ผู้พิทักษ์ของหลานหลิงอ๋องหลานคนจึงชะงักไปทันที
สิ่งที่เรียกว่าการตอบสนองต่อโลกภายนอก ตั้งแต่เนื้อร้องไปจนถึงทำนองล้วนมาจากปลายปากกาของเซี่ยนอวี๋
แชมป์ควรเป็นของเซี่ยนอวี๋หรือหลานหลิงอ๋อง…
ในชั่วขณะที่พวกเขาลังเลอยู่นั้นเอง
คอมเมนต์ทั้งหลาย ล้วนกลายเป็นงานเลี้ยงรื่นเริงเพื่อต่อต้านเซี่ยนอวี๋!
กลุ่มคนราวนี้ประหนึ่งกลายร่างเป็นสัตว์ประหลาดในยุคก่อนประวัติศาสตร์!
การปรากฏตัวของสัตว์ประหลาดเหล่านี้มีเป้าหมายสูงสุดเพียงสิ่งเดียว
นั่นคือการฉีกร่างหลานหลิงอ๋องผู้เป็นศัตรูของทั้งโลกให้เป็นชิ้น ๆ และกลืนกินเขาจนหมด!
……
และบนเวที
ผู้ชมเฝ้ารอด้วยจิตใจอันร้อนรุ่ม
หลานหลิงอ๋องล่ะ?
ทำไมยังไม่ถอดหน้ากาก
ความเคลื่อนไหวในห้องส่งมากขึ้นเรื่อยๆ
ห้องส่งเริ่มมีเสียงเอะอะ
ถึงกับมีคนกำลังคิดว่า…
หลานหลิงอ๋องคงไม่ได้หนีไปแล้วหรอกนะ?
แรงกดดันมหาศาล
เขาเลยไม่กล้าถอดหน้ากาก?
ไม่ใช่เรื่องที่เข้าใจยากหากเป็นเช่นนั้น
เป็นศัตรูกับคนทั้งโลก วลีนี้ถึงแม้จะน่าขัน ถึงแม้จะไร้เดียงสา แต่เมื่อใช้กับหลานหลิงอ๋องแล้วเหมาะสมมากทีเดียว
เขาเป็นศัตรูกับคนทั้งโลก!
ต่อให้เขาจะขึ้นครองบัลลังก์แชมป์ก็ตามแต่!
พิธีกรอันหงทำได้เพียงโอ้โลมทุกคนด้วยรอยยิ้มขมขื่น “อาจารย์หลานหลิงอ๋องกำลังเปลี่ยนชุดอยู่ครับ อีกสักครู่จะทำการถอดหน้ากากต่อหน้าทุกท่าน…”
ทันใดนั้นเอง!
ลิฟต์ตรงหน้าก็เลื่อนขึ้น
ลิฟต์เปิดออก ร่างสูงโปร่งเดินออกมาจากด้านใน
คนคนนี้ยังคงสวมหน้ากากของหลานหลิงอ๋องที่ทุกคนคุ้นเคย แต่กลับเปลี่ยนไปสวมชุดซึ่งค่อนข้างเรียบง่าย ดูจากรูปร่างแล้ว…
อายุน้อยมาก?
บนหน้าจอในห้องส่ง!
ทุกคนล้วนจับจ้องไปยังคนคนนี้!
สายตาของบางคนแทบลุกเป็นไฟ ราวกับไฟนี้สามารถมอดไหม้หน้ากากของอีกฝ่ายจนหลุดไปได้!
ในที่สุด…
เขาก็ถอดหน้ากากออก
ค่อยๆ ถอดหน้ากากออก
กล้องนับไม่ถ้วน แสงไฟสว่างพร่าตา และความเคลื่อนไหวในห้องส่ง!
บรรยากาศทั้งหมดนี้
ล้วนทำให้หลินเยวียนกระอักกระอ่วน
ทันทีที่ถอดหน้ากากออก เขาถึงขั้นยกมือขึ้นปิดหน้าตามสัญชาตญาณ หัวใจเต้นไม่เป็นส่ำอย่างห้ามไม่อยู่
รู้สึกไม่ชินเอาซะเลย
แต่…
เหมือนว่าจำเป็นต้องเปิดเผยใบหน้า
นี่ไม่ใช่เพียงกฎของการแข่งขัน แต่ยังเป็นสัญญาซึ่งหลินเยวียนบอกกับตนเองในใจ
มือของเขาค่อยๆ ลดลง พยายามยอมรับ ทุกสิ่งที่เขาเคยต่อต้าน…
“แม่เจ้าโว้ย!”
“ใครอะ!”
“นี่ใครเอ่ย”
ผู้ชมจ้องมองไปบนเวที
ในแววตาของผู้ชมหน้าจอบางคนเริ่มปะทุประกายไฟ!
ทุกคนหวังเพียงว่า เขาจะรีบดึงมือนั้นออกมาอย่างรวดเร็ว!
ภายในเสี้ยววินาทีเลยยิ่งดี!
ความจริงแล้วกระบวนการนี้กินเวลาสี่ถึงห้าวินาที ในท่ีสุดใบหน้าของหลินเยวียนก็ปรากฏแก่สายตาของทุกคน
ปราศจากสิ่งกำบัง เปิดเผยต่อโลกภายนอก
คิ้วโก่งสวย ดวงตาเป็นประกาย รูปหน้าคมชัด ริมฝีปากได้รูป…
อ่อนเยาว์
หล่อเหลา
แถมยัง
ไม่คุ้นหน้า
ชั่ววินาทีนั้น ปฏิกิริยาแรกของทุกคนไม่ใช่ตกใจ และไม่มีการถกเถียง ทว่ากลับเต็มไปด้วย…
ความสับสน!
นี่คือรายการราชาหน้ากากนักร้องหรือ?
นี่คือผู้ชนะในซีซันหนึ่งหรือ?
เขาหน้าตาดีจริงๆ ราวกับตัวละครที่หลุดออกมาจากการ์ตูน เปล่งประกายจนให้ความรู้สึกราวกับร่างกายส่องแสงได้ แต่ทำไมพวกเราถึงไม่รู้จักคนคนนี้ล่ะ
ไม่รู้จักเลย!
สุดหล่อ คุณคือกันใครคะ
แต่ถึงอย่างนั้น ในคอมเมนต์กลับเริ่มคลุ้มคลั่ง กล้องของรายการจับไปยังใบหน้าหล่อจนผิดกฎหมายของเขา หากว่ากันตามเบ้าหน้าละก็ นี่คือความหล่อตะลึงที่แท้จริง
‘เห็นแล้วๆๆ !’
‘เดี๋ยวนะ!’
‘เขาคือใคร’
‘สรุปคือใครล่ะเนี่ย!’
‘ไม่เหมือนกับหลานหลิงอ๋องที่ฉันคิดไว้เลย แต่ว่า…’
‘หล่อมากกกก!!!’
‘หล่อจริงหล่อไม่ไหวว!!!’
‘บ้าจริง พวกเธอจะหลงความหล่อไม่ได้นะ!’
‘เขาคือศัตรู!’
‘เขาคือหลานหลิงอ๋อง!’
‘เขาปากตะไกรกว่าใครเพื่อน!’
‘เขาคืองูพิษ!’
‘คิดว่าหล่อแล้วจะพูดอะไรงี้เหรอ!’
‘วันนี้ใครก็ช่วยเขาไม่ได้!’
ใช่แล้ว!
หลานหลิงอ๋องหน้าตาหล่อเหลามากทีเดียว!
หล่อจนหลายคนสติหลุดลอยไปชั่วขณะ!
แต่ขณะเดียวกัน…
พวกเขาไม่คุ้นหน้าหลานหลิงอ๋องเลย!
รายการผิดพลาดหรือเปล่า?
รายการไม่มีทางผิดพลาดแน่นอน และไม่เคยผิดพลาดด้วย
เพราะภายใต้การจับจ้องของทุกคน ท่ามกลางอารมณ์อันซับซ้อนสารพัดรูปแบบ ระหว่างความสับสนของผู้คนนับไม่ถ้วน
ทันใดนั้นซุนเย่าหั่วร้องออกมาราวกำลังสติแตก!
สิ่งที่มาพร้อมกับเสียงร้องนี้ ก็คือเสียงกรีดร้องแหลมสูงของเจียงขุย!
จ้าวอิ๋งเก้อก็พลอยกรีดร้องออกมาอย่างไม่รู้ตัวขณะกำลังน้ำตารื้น ตามมาด้วยเสียงโกนทั้งน้ำตาของซย่าฝาน
“อ๊าาาา!!!”
ส่วนทางคณะกรรมการตัดสิน
หยางจงหมิงเงยหน้ามองฟ้าหัวเราะลั่น!
เขารอเวลานี้มานานเหลือเกิน มีหลายครั้งเขาแทบทนไม่ไหวอยากพูดออกมา
มีหลายครั้ง เขาแทบอยากชี้หน้าด่าผู้ชมให้รู้แล้วรู้รอด!
มีตาหามีแววไม่!
แต่เขายังอดกลั้น เขาจึงหัวเราะออกมา หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง!
ด้านข้างหยางจงหมิง
อิ่นตงมองไปยังหยางจงหมิงด้วยความงุนงง
เยี่ยจือชิวมองไปยังหยางจงหมิงเช่นกัน เขาไม่เคยเห็นหยางจงหมิงเป็นเช่นนี้มาก่อน
และถึงคราวของเจิ้งจิง…
เจิ้งจิงถึงกับลุกขึ้นยืน!
และเธอยัง…
และเธอยังตีแขนของหยางจงหมิงอย่างแรง!
อย่างไรก็ตาม หยางจงหมิงยังคงหัวเราะ ราวกับไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวด รู้สึกเพียงว่าฉากนี้น่าสนใจจนถึงขีดสุด!
“ถ้าบอกฉันก่อนจะตายหรือไง!”
เจิ้งจิงตำหนิหยางจงหมิง จากนั้นจึงรีบเดินขึ้นไปบนเวทีโดยไม่สนใจใคร ท่ามกลางความตกตะลึงของทุกคน ทำท่าทางผายมือเชื้อเชิญ สีหน้าออกจะ…
ชวนตกตะลึง?
นี่คือเจิ้งจิง?
นี่คือพ่อเพลง!
ต้องทำให้หลานหลิงอ๋องมากถึงขนาดนี้เชียวหรือ?
และสิ่งที่ทำให้ผู้คนยิ่งตกตะลึงก็คือ หยางจงหมิงเองก็ลุกขึ้นยืน และปรี่ไปยังตำแหน่งของอันหงบนเวที
อันหงตกใจจนขยับถอยไปสองก้าว
หยางจงหมิงหยิบไมโครโฟนจากเขามา หันไปมองหลินเยวียน “ผมจะขอถามคุณอีกครั้ง สนุกไหม?”
“สนุกครับ”
หลินเยวียนยิ้มแย้มราวกับเด็กคนหนึ่ง
เป็นครั้งแรกที่เขาพบว่า ที่แท้กล้องก็ไม่ได้น่ากลัวสักเท่าไหร่
“คุณคือใคร”
หยางจงหมิงมองไปยังผู้ชม ประหนึ่งกำลังมองดูใบหน้าเลิ่กลั่กและสับสนหน้าจอ ก่อนที่เขาจะหันไปมองหลานหลิงอ๋อง “ชื่อของคุณไม่ควรออกจากปากของผม คุณบอกพวกเขาเองว่า คุณ! คือ! ใคร!”
“สวัสดีครับ”
หลินเยวียนขบคิดสารพัดวิธีแนะนำตัวไว้แล้ว แต่เมื่อถึงเวลา เขาคล้ายกับไม่รู้ว่าจะพูดอะไร สุดท้ายจึงเหลือเพียงประโยคแนะนำตัวอันเรียบง่ายและไร้สีสันเพียงสี่คำ
“ผมคือเซี่ยนอวี๋”
เพียงแต่สิ่งที่ทำให้หลินเยวียนประหลาดใจคือ เมื่อเขาแนะนำตัว ทั้งห้องส่งเงียบลงอย่างฉับพลัน ราวกับมีคนกดปุ่มปิดเสียงลงกะทันหันขณะกำลังเล่นเพลงร็อก
นี่คือห้องส่งซึ่งมีผู้คนมหาศาล!
แต่ว่า…
ในห้องส่งซึ่งเต็มไปด้วยผู้คนแห่งนี้ ในเวลานี้กลับเงียบสงัดจนได้ยินแม้กระทั่งเสียงเข็มหล่น ราวกับทุกคนสูญเสียความสามารถในการพูดไป เหลือไว้เพียงใบหน้าอันสับสนงุนงง…
“เซี่ยนอวี๋!!”
“เซี่ยนอวี๋!!!”
ซุนเย่าหั่วและคนอื่นๆ ทำลายความเงียบอย่างฉับพลัน และใช่วิธีนี้เตือนสติทุกคน คุณไม่ได้ฟังผิดหรอก
เขา! คือ! เซี่ยน! อวี๋!
ตู้มๆๆ ประหนึ่งระเบิดหล่นลงทันใด!
หลังจากคำพูดนั้นของหยางจงหมิง และคำยืนยันของซุนเย่าหัว ผู้ชมทุกคนลุกพรวดขึ้นมา ราวกับว่าพวกเขาผ่านการซ้อมมาล่วงหน้านับครั้งไม่ถ้วน ใบหน้าของพวกเขาเปลี่ยนจากความงงงันไปสู่ความตกใจและความบ้าคลั่งอย่างสุดขั้ว!!
และหน้าจอ
สีหน้าของทุกคนตกอยู่ในความตกตะลึงซึ่งไม่อาจพรรณาได้ พวกเขาถึงขั้นสงสัยว่าหูของตนเองมีปัญหา
เขาคือใคร
เขาคือเซี่ยนอวี๋?
เขาคือเซี่ยนอวี๋…
เขาคือเซี่ยนอวี๋!!!!!
ชั่วขณะนั้น หลังจากช่วงเวลาอันเงียบงันผ่านพ้นไป เสียงกรีดร้องด้วยความหวาดกลัวดังขึ้นที่หน้าจอนับไม่ถ้วน ปานประหนึ่งเสียงของหม้อแรงดันซึ่งมีแรงดันเพิ่มขึ้นจนถึงจุดวิกฤต
วินาทีถัดไปนั้นเอง!
ทั้งห้องส่ง!
อาคารซึ่งปลูกสร้างมานับร้อยปีแห่งนี้ ถึงคราวต้องแ บกรับการโจมตีด้วยคลื่นเสียงอันน่ากลัวที่สุดในประวัติศาสตร์ โลกทั้งโลกกำลังจะระเบิดด้วยเสียงกรีดร้องอันเป็นหนึ่งเดียวกัน!
