เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 21 ภีมพละกำลังตรวจสอบเธอ
“เธอมีความสำคัญขนาดนั้นเลยรึไง” หญิงสาวไม่ยินยอมที่จะเชื่อ “นภาลัยพักอยู่ที่นี่? ภีมพลเป็นคนอนุญาต?” เขาที่ขีดเส้นแบ่งระยะห่างกับผู้หญิงถึงขั้นที่ทำให้คนโมโหเดือดดาล!
ความเงียบของปวิธเป็นคำตอบที่ดีที่สุด
ญาณีมองปวิธ ความเย่อหยิ่งทั่วร่างเธอถูกทำลายจนละเอียด หัวใจดวงหนึ่งร่วงลงสู้ก้นหุบเขา
นัยน์ตาเย็นชาที่แสนงดงามเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อและไม่ยินยอม
ทว่าภายในห้องรับแขกของวิลล่าเวลานี้
นภาลัยหยิบโทรศัพท์บ้านขึ้นมาต่อสายหาภีมพล!
เธอนั่งลงบนโซฟา “ภีมพล ฉันขอเตือนคุณ คุณจะไปเล่นสนุกอยู่ข้างนอกยังไงก็ได้ แต่อย่าให้สาวๆพวกนั้นของคุณมาหาฉันจะได้มั้ย มันส่งผลกระทบต่ออารมณ์ของฉันมาก ฉันก็สามารถผิดสัญญาได้เหมือนกัน! ถ้าหากวันไหนฉันอ่อยหนุ่มหน้าตาดีไปเดินเล่นบนถนนสักรอบแล้วถูกสื่อมวลชนถ่ายได้จนทำให้ ตระกูลกงพลีเสื่อมเสียชื่อเสียงล่ะก็ จะมาโทษฉันไม่ได้นะ! คุณไม่สามารถทำตามอำเภอใจตัวเองแล้วมาเรียกร้องให้ฉันต้องทำอย่างนั้นอย่างนี้คนเดียว!”
เอ่ยจบ เธอก็กระแทกหูโทรศัพท์
ทีเอ็ม กรุ๊ป ภายในห้องทำงานประธานบริษัทเรียบหรูงดงาม ชายหนุ่มที่สวมชุดสูทรีดเรียบไปทั้งตัวเต็มไปด้วยความมึนงง
วริศเดินเข้ามาในห้องทำงาน “ท่านประธานครับ เรื่องที่คุณให้ผมไปตรวจสอบ…”
ภีมพลยกมือขึ้น จากนั้นก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาต่อสายเบอร์ปวิธ ถามเสียงเบาว่า “ใครไปที่วิลล่า?”
“คุณภีม คุณญาณีเพิ่งจะมาเมื่อครู่ครับ”
ภีมพลขมวดคิ้ว กำชับด้วยน้ำเสียงสงบนิ่ง “ตั้งค่าระบบรักษาความปลอดภัยให้หลังจากนี้ไม่ปล่อยให้รถของเธอผ่าน คนก็ไม่สามารถเข้าไปได้เช่นกัน”
“ครับ”
ภีมพลวางโทรศัพท์มือถือ เหลือบตาขึ้นมองวริศ “ว่ามา”
วริศรายงานด้วยท่าทีเคารพนบนอบ “ท่านประธาน ต้องขออภัยด้วยครับที่ตรวจไม่พบว่าคุณนายมีความสัมพันธ์อะไรกับมนุษินทร์ พวกเขาเป็นเหมือนคนแปลกหน้าสองคนที่ไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกันครับ”
นี่ก็แปลกแล้ว
งานเลี้ยงวันเกิดคืนนั้นของเบญญา สายตาที่นภาลัยมองมนุษินทร์ไม่เหมือนกับมองคนแปลกหน้าเลยด้วยซ้ำ ภีมพลเข้าสู่ภวังค์
วริศรายงานต่อว่า “ความสัมพันธ์ระหว่าง Emma กับคุณนายก็ไม่สามารถยืนยันได้เช่นกัน หรือคุณจะสงสัยว่าคุณนายก็คือ Emma ครับ ตอนนี้ยังไม่มีหลักฐานบ่งชี้อย่างชัดเจน”
การตรวจสอบนี่มันเหมือนการตรวจสอบเสียเปล่าชัดๆ
ภีมพลไม่ได้พูดอะไร แต่เขาแน่ใจว่ามีการแอบทำอะไรบางอย่างกับภูมิหลังของนภาลัย เพราะว่าทุกอย่างขาวสะอาดเสียจนผิดปกติ
“เช่นนั้นคุณช่วยผมตรวจสอบทีว่าเบญญารู้จักกับเธอได้ยังไง” ทันใดนั้นภีมพลก็นึกขึ้นได้ว่า “ใช่แล้ว ยังมีผู้ชายที่ชื่อสาวินจากหมู่บ้านซันไลต์คนนั้นด้วย”
“คุณนายมีความสามารถในการรักษาโรค เธอเคยรักษาโรคเรื้อรังของคุณปู่คุณเบญญาหาย ดังนั้นคุณเบญญาจึงเลื่อมใสในตัวคุณนายเป็นพิเศษ คิดอยากจะกราบคุณนายเป็นอาจารย์ จากที่คนในหมู่บ้านพูด คุณเบญญาขับรถหรูไปตามตื้อคุณนายครึ่งปีเต็มๆ คุณนายถึงได้รับปากเป็นเพื่อนกับเธอครับ”
นี่ทำให้ภีมพลรู้สึกประหลาดใจ
วริศรายงานต่อว่า “ส่วนสาวินคนนั้น ปีนี้เขาอายุ 20 เขาเป็นศิษย์ที่คุณนายรับเอาไว้ ตั้งแต่อายุ 15 ปีก็ติดตามอยู่ข้างกายคุณนาย ตอนนี้เป็นหมอประจำหมู่บ้าน เป็นเด็กที่ตั้งใจวิจัยรักษาโรคโดยไม่แยแสชื่อเสียงและผลประโยชน์ใดๆคนหนึ่ง ปกติก็เข้ากับคุณแชมป์และคุณขวัญข้าวได้ไม่เลวครับ”
วริศจัดการเรื่องราวได้อย่างรอบคอบ
ภีมพลคล้ายกับพบแรงต้านที่ไม่เคยมีมาก่อนหน้านี้ ก้นบึ้งนัยน์ตาเขาดำมืดราวกับหลุมลึก
ผู้หญิงที่อยู่ข้างกายเขา เขาจำเป็นต้องรู้อย่างทะลุปรุโปร่ง ไม่สามารถปล่อยให้เธอกลายเป็นระเบิดเวลาได้
“คุณช่วยติดต่อคุณเบญญาให้ผมที ผมต้องการพบเธอ”
“ครับ”
สิบนาทีหลังจากนั้น
ร้านกาแฟใต้ตึกทีเอ็ม กรุ๊ป เบญญากัดหลอดดูกาแฟ มองผู้ชายที่นั่งกอดอกตรงข้ามตาไม่กระพริบ นี่เป็นใบหน้าหล่อเหลาที่ทำให้ผู้คนโกรธเคือง หล่อระเบิดเลยจริงๆ
สายตาของทั้งสองคนสบกัน คนหนึ่งเย็นชา อีกคนดันบ้าผู้ชายขึ้นมาภายใต้ความไร้เดียงสา
“ฉันไม่รู้จริงๆว่าเธอมีความสัมพันธ์อะไรกับ Emma วันนี้แม้ว่าคุณจะถามฉันเป็นหมื่นรอบ ฉันก็จะตอบคำถามคุณแบบนี้” เบญญาถูกเขาจ้องจนขนลุก ริมฝีปากอมชมพูปล่อยหลอดออก พลางถอนหายใจ
ตอนนี้เองที่โทรศัพท์มือถือดังขึ้น เธอจึงหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา พลางเอ่ยว่า “เพื่อนนัดฉันไปเล่นโยคะ ไม่สามารถล่าช้าไปมากกว่านี้ได้แล้ว!” เธอหยิบกระเป๋าแล้วลุกขึ้น “ถึงวันนี้คุณจะฆ่าฉัน ฉันก็มีแค่คำตอบนี้เท่านั้น!”
เธอยังเอ่ยไม่จบ ก็วิ่งหายลับไปอย่างรวดเร็ว
ทิ้งภีมพลที่มีสีหน้าจริงจังเอาไว้ ดูท่าการพบกับเธอในวันนี้เป็นความผิดพลาด สิ้นเปลืองเวลาเสียจริง!
ในเวลาเดียวกันเขาก็รู้สึกประหลาดใจในตัวนภาลัยมากยิ่งขึ้นว่ามีเวทมนตร์อะไรที่ทำให้คุณหนูนายกเทศมนตรีปิดปากเงียบเพื่อเธอกัน
ขณะเดียวกัน รถของญาณีก็หวนกลับไปยังเอเมอรัลด์ เบย์ วิลล่า เธอคิดจะขับเข้าไป แต่กลับถูกขวางเอาไว้
“ฉันทำต่างหูตกไปข้างหนึ่ง!” เธอมองไปนอกหน้าต่าง พลางเอ่ยเสียงเย็น “ให้ฉันเข้าไปหาหน่อย!”
“ขอโทษด้วยครับคุณญาณี” พนักงานรักษาความปลอดภัยปฏิเสธ “คุณภีมสั่งเอาไว้ว่า ไม่ได้รับการอนุญาตจากคุณภีม คุณไม่สามารถเข้าไปในเอเมอรัลด์ เบย์ วิลล่าได้แม้แต่ครึ่งก้าวครับ!”
