เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 23 เธอเป็นใครกันแน่?
“แต่ไม่ได้มีกำหนดวันหย่าไม่ใช่หรอครับ” ปวิธเอ่ย “ในใจของผม คุณก็คือคุณนายนภาแล้ว คุณเป็นยาที่สามารถรักษาโรคกระเพาะของเขาให้หายได้”
นภาลัยยิ้มออกมาอย่างอดไม่ได้ เมื่อเห็นสายตาที่คาดหวังของปวิธ “ขอบคุณที่บอกเรื่องพวกนี้กับฉันนะคะ เรื่องของความรู้สึกก็ปล่อยไปตามธรรมชาติเถอะค่ะ ที่สำคัญก็คือเด็กๆสามารถเติบโตขึ้นได้อย่างแข็งแรง”
“ถ้าไม่มีเรื่องอื่นแล้ว ผมไปทำงานก่อนนะครับ”
เธอพยักหน้า ปวิธจึงหมุนกายจากไป
ครู่หนึ่ง เสียงโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น เมื่อนภาลัยหยิบออกมาดูก็เห็นว่าเบญญาเป็นคนโทรมา
เธอกดรับ “มีเรื่องอะไรหรอ”
“นภา อยากจะเลี้ยงกาแฟเธอสักแก้ว และคุยเรื่องสนุกกันสักหน่อย มีเวลามั้ย” เสียงราวกับระฆังของเด็กสาวดังลอยมา เธอดูเหมือนว่าจะอารมณ์ดีแบบนี้บ่อยๆ ไม่รู้ว่ามีความสุขอะไร
“ไม่มีเวลา”
“ไม่เอาน่ะ!” เธอเปลี่ยนหัวข้อสนทนา พลางเอ่ยด้วยน้ำเสียงเป็นทางการมาก “เมื่อจะกี้สามีเธอเพิ่งมาหาฉัน! รู้มั้ยว่าเขามาพบฉันทำไม เป็นเรื่องเกี่ยวกับเธอ ถ้าอยากรู้ก็มาตามสถานที่ที่ส่งไปให้ในวีแชท! รอเธออยู่นะ! บ๊ายบาย!”
นภาลัยตะลึงไปเล็กน้อย แต่เมื่อคิดให้ละเอียดแล้ว ความรู้สึกอยากรู้อยากเห็นเล็กๆในใจก็หายไป
ไปแล้วจะทำอะไรได้?
ก็ถามไปแล้ว แต่ไปถามหากับเบญญาจะได้คำตอบอะไร?
วันนี้เธอไม่อยากออกไปข้างนอก ตอนบ่ายยังมีเรื่องท้าทายต้องทำ นั่นก็คือต้องเจอแม่สามีที่หนีจากความตายซึ่งมีนิสัยประหลาดคนนั้น!
ดังนั้นเธอจึงเปลี่ยนเสื้อผ้ารอภีมพลเลิกงานกลับบ้าน
นึกถึงอายุของภีมพลแล้ว ในใจนภาลัยก็รู้สึกกระอักกระอ่วน ไม่สบายใจ อายุมากกว่า 12 ปี!
อาศัยรูปโฉมงดงามกับสติปัญญาของเธอ อย่างไรก็ต้องหาไอดอลหน้าตาดีๆสักคนหนึ่ง! แต่ดันไปจดทะเบียนสมรสกับตาลุงคนหนึ่งซะงั้น? ไม่กล้าคิดเลย!
ครึ่งชั่วโมงหลังจากนั้น เสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้นอีกครั้ง ยังคงเป็นเบญญาที่โทรมา
นภาลัยยิ้ม กดรับสาย “เธอว่ามาเลย”
“เธอรถติดหรอ” ฝ่ายตรงข้ามถามด้วยความสงสัย “คนล่ะ?”
“อยู่บ้านจะรถติดได้ยังไง” นภาลัยนั่งอาบแดดอยู่บนโซฟาข้างหน้าต่างในห้องหนังสือของภีมพล “เธอพูดมาเถอะว่าเขาไปถามอะไรกับเธอ”
“เธอไม่กลัวว่าฉันจะเปิดเผยฐานะของเธอออกไปหรอ”
“ฉันเคยยอมรับฐานะของฉันหรอ” นภาลัยเอ่ยด้วยน้ำเสียงผ่อนคลาย “เบญญา ถ้าหากว่าเธอกล้าเปิดเผยฐานะของฉัน ฉันจะมีท่าทีต่อเธอเหมือนครึ่งปีก่อนหน้านี้! อย่าได้คิดจะเป็นเพื่อนกันอีกเลย”
“อย่าๆๆ!!” เสียงเด็กสาวจากอีกฟากของสายโทรศัพท์มือถือยอมเอ่ยออกมา “ฉันรู้ว่าเธอไม่อยากมีความเกี่ยวข้องกับโลกการเมืองและธุรกิจใกล้เกินไป แต่เธอแต่งงานกับภีมพลแล้วนะ!”
“ดังนั้นยิ่งต้องอยู่ให้ไกลจากเธอหน่อย” นภาลัยเอ่ยนิ่งๆอย่างไม่แยแส
“ได้ๆๆ เข้าใจแล้ว ภีมพลอาจจะกำลังตรวจสอบภูมิหลังของเธอ” ฝ่ายตรงข้ามเอ่ยเตือนจริงจัง “ฉันไม่ได้พูดว่าเธอก็คือ Emma”
“ฉันไม่เคยยอมรับว่าฉันคือ Emma” ริมฝีปากนภาลัยหยักขึ้นเล็กน้อย “ให้เขาตรวจสอบไปเถอะ ฉันไม่ได้ทำผิดกฎหมาย ไม่มีอะไรให้ต้องตรวจสอบ เบญ ขอบคุณนะ”
“เธอยังไม่สารภาพกับฉันอีกหรอ” เบญญาต้องการวาจายืนยันประโยคหนึ่ง
“ไม่มีอะไรต้องสารภาพ จำเอาไว้ว่า หากต้องการจะเป็นเพื่อนกันต่อไปก็อย่าเปิดเผยฐานะของฉัน”
“รับทราบ!”
หลังจากคุยจบแล้ว แววตาสดใสบริสุทธิ์ของนภาลัยก็มีประกายครุ่นคิดพาดผ่าน เรื่องที่ภีมพลตรวจสอบเธอเป็นเรื่องที่ช้าเร็วก็ต้องเกิด
เขาจะเก็บคนที่ไม่รู้จักนิสัยใจคอและภูมิหลังไว้ข้างกายได้ยังไง?
อีกทั้งยังร่วมเรียงเคียงหมอนกันด้วย?
ทีเอ็ม กรุ๊ป ห้องทำงานประธานบริษัท
ภีมพลนั่งอยู่บนเก้าอี้ทำงานที่สั่งทำ แววตาลุ่มลึกเผยความโศกเศร้าจางๆออกมา
วริศยืนอยู่ข้างกายเขาด้วยสีหน้าจริงจัง
เมื่อครู่ตรวจจับได้ว่านภาลัยกำลังโทรศัพท์ แต่ตรวจไม่พบว่าฝ่ายตรงข้ามเป็นใคร และรายละเอียดการสนทนาคืออะไร
“ท่านประธาน” วริศโน้มน้าวอย่างกล้าหาญ “การที่คุณให้คนแบบนี้อยู่ข้างกาย…เป็นการตัดสินใจที่ผิดพลาดรึเปล่าครับ”
ภีมพลไม่ตอบคำถาม
วริศเอ่ยต่อว่า “เห็นได้อย่างชัดเจนว่าโทรศัพท์มือถือของเธอมีการป้องกันข้อมูลจากเทคโนโลยีขั้นสูง แบบนี้จะต้องไม่ใช่คนทั่วไป”
ไม่มีใครในเมืองไนร์ก้าไม่รู้ว่าวิธีการของทีเอ็ม กรุ๊ปนั้นรวดเร็ว จนถึงวันนี้ยังไม่มีใครที่ภีมพลตตรวจสอบไม่ได้!
แต่เรื่องของนภาลัยทำให้ภีมพลได้รับความสะเทือนใจ
“ท่านประธาน ขอโทษครับ ผมเพียงแค่เป็นห่วงคุณ เป็นห่วงบริษัท…” วริศเอ่ยออกมาจากก้นบึ้งของหัวใจ
ริมฝีปากบางของภีมพลขยับ “ผมรู้แล้ว คุณไปทำงานเถอะ”
“ครับ” วริศเชื่อว่าท่านประธานมีขอบเขต และเห็นผลประโยชน์ของบริษัทเป็นหลัก
ตลอดทั้งบ่าย นัยน์ตาที่เย็นชามาหลายปีคู่นั้นของภีมพลถึงกับมีประกายลังเล ทำข้อตกลงแต่งงานกับนภาลัยเป็นความผิดพลาดหรอ
เธอเป็นใครกันแน่นะ?
