เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 98 คุณยายหึงแล้ว
พ่อบ้านปวิธเป็นกังวล “ค่อยสังเกตการณ์ไปก่อนเถอะ เธอขึ้นไปดูข้างบน”
“ได้” ป้าโสนรีบขึ้นไปข้างบน
เพราะคุณนายนิตย์มีนิสัยค่อนข้างแปลก ดังนั้นทุกคนไม่อาจวางใจได้ เป็นห่วงความปลอดภัยของเด็กๆ
ชั้นบน
“คุณยาย ห้องของพวกเราอยู่ตรงนี้” แชมป์นำทาง
คะนึงนิตย์กลับหยุดเดิน เธอหันไปมองรอบๆ “ห้องของนายท่านอยู่ตรงไหนล่ะ?”
เวลานี้ป้าโสนก็เดินขึ้นมาอย่างนอบน้อม “นายหญิง เชิญทางนี้”
แชมป์กับขวัญข้าวอึ้ง แม้แต่ห้องนอนของปาปี๊คุณยายยังไม่รู้?
เด็กๆเดินเข้าไปในห้องนอน
“พี่ชาย พี่คิดว่าเดี๋ยวคุณยายจะเข้ามานอนกับพวกเราไหมนะ?”
“นอนแหละ ที่นี่ไม่ได้มีเตียงเสริม เธอไม่มีทางนอนเตียงปาปี๊”
“พี่ชาย ฉันรู้สึกคุณยายแปลกจริง”
“นี่เป็นโอกาสที่จะได้รู้จักกันมากขึ้น ไม่ว่ายายจะชอบหรือไม่ชอบพวกเรา เธอก็เป็นยายของพวกเรา พวกเราต้องทำความรู้จักเธอก่อน”
ขวัญข้าวพยักหน้าอย่างเข้าใจ
พี่น้องที่ฝ่าฟันอุปสรรคมาพร้อมกับหม่ามี๊ถึงหกปี อยากที่จะได้รับความรักมากกว่าคนอื่น
ป้าโสนพาคะนึงนิตย์ไปดูห้องนายท่าน
ผ้าไหมยืนอยู่หน้าประตู
เมื่อเดินเข้าไปในห้องในใจของนภาลัยก็มีความรู้สึกบางอย่างที่ต่างออกไป ห้องของเขาใหญ่มาก ตกแต่งอย่างเรียบง่าย บนโต๊ะมีครีมบำรุงของผู้หญิงวางอยู่ บนเตียงมีชุดกระโปรงนอนผู้หญิง
“นภาลัยกับเขานอนด้วยกัน?” เธอหันไปมอง สายตาเย็นชาจ้องไปที่ป้าโสน
ป้าโสนตอบตามความจริง “เรียนคุณนาย ใช่ค่ะ”
“……..” คะนึงนิตย์ในลำคอเหมือนมีแมลงตัวหนึ่งติดอยู่ทนไม่ไหว
เธอไม่ได้อยู่ในห้องนั้นนานนัก เดินออกมาด้วยใบหน้านิ่งเรียบ
คะนึงนิตย์เดินมาหน้าประตูห้องของเด็กๆ เธอถูกของด้านในทำให้ตกตะลึง
ภายในห้องนี้ดูอบอุ่นและสวย ชมพูน้ำเงินผสานกัน ทุกตารางนิ้วต่างใช้ความพยายามในการทำ มีเตียงกลมนุ่มขนาดใหญ่ บนเตียงมีหมอนขนาดใหญ่วางอยู่
และยังมีสไลเดอร์ที่น่ารัก เตียงตกแต่งไปด้วยตัวการ์ตูนสีสันหลากหลาย
มีต้นไม้ปลอมสูงถึงเพดานตั้งอยู่มุมห้อง บนต้นไม้มีชิงช้าสองอันแขวนอยู่ กิ่งก้านของใบไม้แผ่กระจายและมีบันไดที่พาดขึ้นไปถึงด้านบนสุด ใบไม้สีเขียวขจี ด้านบนต้นไม้ยังมีห้องเล็กๆ
ด้านบนเพดานของห้องเป็นภาพของท้องทะเล สีน้ำเงินของท้องทะเลพลิ้วไหวไปตามแสงโคมไฟ ดูเหมือนจริงอย่างมาก
“คุณยาย นี่เป็นสิ่งที่ปาปี๊เตรียมพร้อมไว้เพื่อพวกเราสวยมั้ย?”
คะนึงนิตย์มองออกถึงความจริงใจของลูกชาย เธอรู้สึกหึงและรู้สึกผิดหวัง……
“คุณยาย วันนี้พวกเราจะนอนที่เตียงกลมเป็นเพื่อนคุณยาย”
ความคิดของคะนึงนิตย์ยังไม่กลับมาทั้งหมด แชมป์เข้ามาจูงมือของเธอ “คุณยายมานี่มานั่งเร็ว”
ผ้าไหมที่อยู่ด้านข้างรู้สึกตื่นตระหนก “คุณนาย วันนี้คุณ……..”
“เธอกลับไปก่อน” คะนึงนิตย์มองไปที่เธอ สายตามั่นใจ “วันนี้ฉันจะนอนที่นี่”
ผ้าไหมไม่อยากที่จะไป แต่ก็ไม่ไปไม่ได้
“ถ้าอย่างนั้น……คุณนายระวังตัวด้วย” เธอเดินลงมาข้างล่าง คิดไว้ว่าจะนอนอยู่บนรถทั้งคืน
ป้าโสนดูตกใจ จะให้คุณนายนอนค้างคืนกับเด็กๆหรอ? คุณนายมีนิสัยแปลกประหลาด หากเกิดเรื่องขึ้นมาล่ะ?
คะนึงนิตย์มองไปที่ป้าโสน “เธอออกไปเถอะ ปิดประตูด้วย”
“…….ได้ค่ะ”
หลังจากที่ป้าโสนจากไป เธอและเด็กๆนอนอยู่บนเตียงกลม นอนห่มผ้าห่มผืนเดียวกัน
“คุณยาย ผมเล่านิทานให้คุณยายฟังไหม?” ดวงตากลมโตของแชมป์กลิ้งไปมา “คุณยายอยากฟังแบบไหน?”
…….
ค่ำคืนนี้ พ่อบ้านปวิธและป้าโสนก็ไม่ได้นอนเหมือนกับผ้าไหม
พ่อบ้านปวิธและป้าโสนยืนอยู่หน้าห้องของเด็กๆ แอบฟังเสียงการเคลื่อนไหวภายในห้อง
ภายในห้อง เด็กทั้งสองส่งเสียงเรียกคุณยายดังก้อง คะนึงนิตย์ไม่เคยได้ยินเสียงครึกครื้นขนาดนี้มาก่อน
ความรู้สึกแบบนี้สำหรับเธอ เป็นสิ่งแปลกใหม่ที่เธอเพิ่งเคยได้รับ เป็นสิ่งที่ค่อนข้างสวยงาม
หากว่าเด็กสองคนนี้เป็นลูกที่เกิดจากญาณีจะดีแค่ไหนกัน?
เช้าวันถัดมา
เธอตื่นแต่เช้า ความฝันเมื่อคืนทั้งหมดต่างเป็นเรื่องของภีมพล เธอพลิกตัวไปมาก็นอนไม่หลับ
รักใครสักคนมันช่างเหนื่อย
เธอขับรถมาที่เอเมอรัลด์ เบย์ วิลล่าตั้งแต่เช้าตรู่ ทั้งๆที่รู้ว่ายังไงสถานที่แห่งนี้ก็ไม่สามารถเข้าไปได้
แต่เธอก็ยังดิ้นรนเพื่อจะมา
