เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 104 ไวศิษฎ์ที่สมควรตาย
แถมเธอก็ไม่อยากทำให้ความสัมพันธ์มันวุ่นวาย ภีมพลแคร์ไวศิษฎ์ ครั้งที่แล้วที่เธอไปสถานีตำรวจเธอก็รู้แล้ว เพียงแต่ไม่รู้ว่าพวกเขาทั้งสองคนผิดใจกันเรื่องอะไร
“คิดอะไรอีกแล้ว?” เขาพูดเล่น “คงไม่ใช่ว่าในบัตรไม่มีเงินนะ วางใจ ฉันกินไม่เยอะ!”
“ไม่ไม่ไม่……….” นภาลัยเสียงเหมือนระฆังที่น่าฟัง “ไปเถอะ?”
ไวศิษฎ์ใช้โอกาสนี้โอบไหล่เธอ แต่เพียงสามวิก็ปล่อยออก
ทั้งสองเข้าไปในร้านอาหาร……..
“ศิษฎ์ นายกับภีมพลเกี่ยวข้องอะไรกัน?” ในห้องอาหาร นภาลัยถามไปตรงๆ เพราะเธอคิดว่าไวศิษฎ์น่าจะพูดง่ายกว่าภีมพล และคงไม่ทำหน้าบึ้ง
ไวศิษฎ์ยิ้ม ไม่ได้มีความคิดที่จะหลีกเลี่ยงการตอบ “ศัตรู”
“แต่ฉันรู้สึกได้ว่าเขาดูเป็นห่วงนาย”
“เป็นห่วงก็บ้าแล้ว!” เขาดูถูกอย่างมาก “ใครต้องการความเป็นห่วงของเขา? เขาคิดว่าเขากำลังทำบุญหรือไง?”
“………” ไฟโกรธแรงขนาดนี้?
หัวข้อนี้คงคุยกันต่อไม่ได้แล้ว เดิมทีเขาไม่อยากจะคุยเรื่องนี้
แปลก ไม่ใช่ลูกเก็บ อย่างนั้นจะเป็นอะไร?
หรือว่าภีมพลพูดโกหกกับเธอ?
หลังจากนั้นครึ่งชั่วโมง……….
บนอินเทอร์เน็ต เพราะรูปเพียงรูปเดียวทำให้ติดเทรน!
พาดหัวข่าวได้สะดุดตา…….
“ภรรยาของประธานทีเอ็ม กรุ๊ปแอบกินเด็กลับๆ! อย่างสนิทสนม!”
ทีเอ็ม กรุ๊ป ภายในห้องทำงานประธานที่ตกแต่งเรียบง่าย
ภีมพลเพิ่งจะวิดีโอคอลประชุมเสร็จ เขานั่งอยู่หน้าโต๊ะทำงาน สายตาเย็นชาจ้องมองไปที่รูปภาพในหน้าจอ ใบหน้าหล่อเผยขรึมจนน่ากลัว
ภาพพวกนี้เป็นไวศิษฎ์ที่จงใจให้คนมาถ่าย! แค่มองก็รู้แล้ว! เพราะรูปภาพนี้มองไม่เห็นหน้าเขา!
แต่ใบหน้าของนภาลัยกับเผยเห็นอย่างชัดเจน!
สิ่งที่ทำให้ภีมพลโกรธ เพราะไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงยิ้มได้ดูมีความสุขขนาดนี้!
รอยยิ้มของเธอทำให้เขารู้สึกเจ็บ! เจ็บเข้าไปถึงใจของเขา!
เมื่อวานที่เขาถามว่าเธอว่ารักเขาไหม เธอไม่ตอบ วันนี้กลับไปกับผู้ชายอีกคน!
ภายในรูปภาพไวศิษฎ์ยื่นมือไปจับที่ผมของเธอ!
ก่อนที่จะเข้าไปในร้านเขาโอบเธอ!
เห็นได้ชัดว่ากำลังยั่วยุเขา!!
“ประธาน!” วริศรีบเข้ามา “แย่แล้ว!”
กำลังที่จะรายงาน วริศกลับเห็นว่าประธานได้เห็นข่าวใหม่แล้ว
“ประธาน ตอนนี้กำลังตามเก็บข่าวอยู่ แต่ว่าข่าวในตอนนี้ มีบางอย่างที่ไม่สามารถควบคุมได้ บนอินเทอร์เน็ตมีประวัติอยู่”
ภีมพลปิดหน้าต่างบนอินเทอร์เน็ต เงยหน้ามองเขา “
“เวลาที่จะเจอกับนายกรัฐมนตรีคอนเฟิร์มหรือยัง?”
ห้ะ?
เขายังมีกะจิตกะใจมาถามเรื่องงาน?
วริศสงสัยอยู่เป็นวินาที “ช่วงเย็นสองโมง”
“ได้” ภีมพลเปิดเอกสารขึ้นมาฉบับหนึ่ง เขาตั้งใจดูหลังจากนั้นก็เซ็น “เอาไป โอเคแล้ว”
วริศยื่นมือไปรับ ประธานเป็นอะไร? เขาไม่โกรธ?
วริศเดินออกไป ภีมพลโทรไปหาเบอร์ของแชมป์ “ลูก กำลังทำอะไรอยู่?”
“ปาปี๊ผมกำลังจัดการข่าวที่อยู่บนอินเทอร์เน็ต ไม่รู้ว่าเป็นใครกันที่ไม่กลัวตายถ่ายรูปหม่ามี๊!” แชมป์โกรธมาก “กินข้าวกับเพื่อนแค่มื้อเดียวก็กลายเป็นข่าว! ช่างเป็นเรื่องที่น่ารังเกียจ!”
ภีมพลเปิดดูข่าวอีกครั้ง ตอนนี้กลับไม่เห็นข่าวใหม่แล้ว
“ลูกชายลูกเก่งจริงๆ” ยกมุมปากขึ้น “ตอนเย็นอยากกินอะไร ปาปี๊จะพาพวกลูกๆไปกิน!”
“ปาปี๊ไปรับพวกเราหลังเลิกเรียนได้ไหม?”
“แน่นอนว่าได้”
“เย้!” แชมป์ดีใจอย่างมาก “ปาปี๊ที่ยอดเยี่ยมที่สุดในโลก ผมจะไปบอกขวัญข้าว!”
ดังนั้น ภีมพลจึงไม่รู้ว่าตัวเองถูกถ่ายรูปไว้และไม่รู้ว่าตัวเองตกเป็นข่าว เพราะหลังจากที่เธอกินข้าวเสร็จแล้ว บนอินเทอร์เน็ตก็ไม่เหลือข่าวอะไรแล้ว
หลังจากบอกลาไวศิษฎ์แล้ว เธอก็ยังไปที่ร้านเบเกอรี่ ยังคิดที่จะทำเค้กให้ภีมพลด้วยตัวเอง
ทีเอ็ม กรุ๊ป ภายในห้องรองประธาน
ตอนที่ญาณีได้เห็นรูปภาพนี้ เธอรู้สึกว่าไวศิษฎ์ทำสำเร็จได้เปอร์เซ็นต์สูงทีเดียว
เทกาแฟมากินหนึ่งอึก ภายในใจของเธอไม่ได้รู้สึกแย่แล้ว มีคอยไวศิษฎ์ช่วยต้องมีสักวันที่มันทลายลง
ข่าวถูกปิดไว้ แต่ความจำของคนไม่สามารถจัดการได้ นภาลัยมีแต่ยิ่งนานยิ่งเหม็นฉาว
ไวศิษฎ์บอกลานภาลัย ใจของเขารู้สึกดีมาก!
ระหว่างทางเดินกลับคลับคนเดียว เขาก็กำลังคิดถึงแผนการที่สอง
คลับของเขาอยู่กลางเมือง มีคนมีฝีมืออยู่สิบกว่าคน
พวกเขาเป็นวัยรุ่นหนุ่มสาวที่หาเลี้ยงชีพด้วยการรักษาความปลอดภัยบนอินเทอร์เน็ต ทุกคนต่างก็เป็นนักคอมพิวเตอร์มืออาชีพ
สิบปีก่อนรวมกลุ่มเพื่อไปแข่งขันกับมืออาชีพจากต่างประเทศ เพื่อเป็นเกียรติประเทศ มีแต่นักแฮกเกอร์มือฉมัง
ไวศิษฎ์เป็นลูกพี่ เป็นครูฝึก และก็เป็นมืออาชีพ
“ลูกพี่! เกิดเรื่องแล้ว!”
ตัวยังไม่มา แต่เสียงมาก่อน ทำให้ไวศิษฎ์ต้องหยุดเดิน
