เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 195 ความฝันที่สวยงามของญาณี
“น้อมรับคำสั่งของเทพแห่งสงคราม” ภีมพลยิ้มด้วยความอบอุ่น “แชมป์และขวัญข้าวอยู่บ้านต้องเป็นเด็กดีน่ะ”
หลังจากพูดคุยกันไม่กี่ประโยค เด็ก ๆ ก็วางสายอย่างมีความสุข
“คุณพ่อติดค้างคุณแม่เรื่องการจัดงานแต่งงาน” แชมป์ถาม “ขวัญข้าว เคยคิดท่าทางตอนที่คุณแม่สวมชุดแต่งงานไหม?”
“ต้องสวยกว่านางฟ้าแน่นอน!” ขวัญข้าวเพ้อฝัน “ถ้าฉันโตแล้ว จะแต่งงานกับคุณพ่อด้วย!”
แชมป์กะพริบตากลมโต “แต่งงานกับแชมป์ไม่ได้เหรอ? ถ้าขวัญข้าวโตแล้ว คุณพ่อก็แก่แล้ว! คุณพ่อบอกว่าต่อไปแชมป์ก็จะเป็นทายาทของทีเอ็ม กรุ๊ป! แชมป์ก็จะสมบูรณ์แบบเหมือนคุณพ่อ! สูงและหล่อเหมือนคุณพ่อด้วย!”
ขวัญข้าวยิ้มจนตาหยี “ฮ่า ๆ ๆ แต่งงานกับแชมป์……. ”
“ทำไม? แต่งงานกับแชมป์ไม่ได้เหรอ?”
เด็กน้อยน่ารักสองคนถกเถียงกัน
เช้าวันต่อมา พระอาทิตย์ขึ้น และท้องฟ้าเริ่มสว่าง
ญาณีขับรถออกไปจากรีพัลส์เบย์ วิลล่า มุ่งหน้าไปที่ทีเอ็ม กรุ๊ป
สายลมยามเช้าพัดผ่านต้นสนฉัตรที่อยู่สองข้างทาง ดอกไม้สีขาวละเอียดปลิวมาร่วงอยู่บนตัวรถ แสงแดดส่องลอดผ่านช่องว่างของใบไม้ และสาดส่องอยู่บนรถเบนท์ลี่ย์สีแดง
สองมือของเธอจับพวงมาลัยรถเอาไว้ มีรอยยิ้มบาง ๆ ปรากฏอยู่ที่มุมปาก เมื่อนึกถึงเรื่องที่ป้านิตย์พูดเมื่อคืนนี้แล้ว ทำให้เธอรู้สึกอารมณ์ดีกว่าเมื่อก่อนมาก
ฮึ่ม ถึงแม้ว่านภาลัยจะสามารถรักษาป้านิตย์หาย แต่แล้วไงล่ะ?
ป้านิตย์ยังคงไม่ยอมรับนภาลัย!
ตอนนี้ดูเหมือนว่าญาณีจะกลายเป็นฝ่ายชนะแล้ว ตอนนี้รอเพียงแค่ภีมพลพานภาลัยกลับมาเท่านั้น
หลังจากเธอมาถึงบริษัท และขณะที่เธอกำลังเดินเข้าไปในสำนักงาน ริมฝีปากของเธอยังคงมีรอยยิ้มที่ไม่สามารถปกปิดได้
“คุณญาณี วันนี้คุณอารมณ์เป็นพิเศษ?” นุชวราก็มีความสุขมากเช่นกัน “คุณได้โครงการใหญ่เหรอ”
“มีความสุขมากกว่าการได้โครงการใหญ่เสียอีก” ญาณีหันหลังแล้วพิงโต๊ะ เอามือกอดอก มองนุชวราด้วยรอยยิ้ม และอดไม่ได้ที่จะแบ่งปันความสุขของตนเอง “ฉันอาจมีโอกาสได้แต่งงานกับคุณภีม”
นุชวราอ้าปากด้วยความประหลาดใจ!
“……” เธอไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ดูจากสถานการณ์แล้ว ไม่ใช่ก็ใกล้เคียงแล้ว “ถ้าอย่างนั้น……ฉันขอแสดงความยินดีกับคุณล่วงหน้า”
“ฮ่า ๆ!” ญาณีหันกลับมาแล้วนั่งบนเก้าอี้สำนักงาน และกลับเข้าสู่สถานะทำงานทันที “ขอดูตารางการทำงานของวันนี้หน่อย!”
“ค่ะ” นุชวราจริงจังขึ้นมาเช่นกัน
รีพัลส์เบย์ วิลล่า ลานบ้านที่เต็มไปด้วยแสงแดด
คะนึงนิตย์นั่งอยู่คนเดียวบนโซฟากลางแจ้งตรงลานบ้าน ผ้าไหมชงชาหลงจิ่งให้เธอแล้วเดินจากไป
ลมตอนเช้าที่สดชื่นพัดมาพร้อมกลิ่นหอมดอกไม้จาง ๆ เธอดื่มชาขณะที่มองท้องฟ้าสีครามและเมฆสีขาว——
ลูกภีม หวังว่าสักวันหนึ่งลูกจะเข้าใจความหวังดีของแม่ และสิ่งที่แม่ทำทุกอย่างล้วนเพื่อลูก
นิวยอร์ก ทิวทัศน์ยามค่ำคืนที่โด่งดังไปทั่วโลก
กลางคืน แสงไฟทั่วเมืองส่องประกายราวกับเพชร
คืนนี้ภีมพลพานภาลัยออกไปเที่ยว เพราะไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะมีโอกาสอยู่ด้วยกันตามลำพังสองคน พวกเขาทานอาหารเย็นที่ร้านอาหารแบบตะวันตกที่บริการดีที่สุด และถ่ายรูปเช็ดอิน เหมือนกับหนุ่มสาวที่อยู่ในช่วงที่ความรักร้อนแรง
จากนั้นเขาก็พาเธอไปที่จุดชมวิวบนตึกที่มีความสูง 100 ชั้น สามารถมองเห็นวิวทิวทัศน์มุมกว้างของนิวยอร์ก
“ว้าว!” ความรู้สึกตกตะลึงนั้น ทำให้รู้สึกว่าตนเองกลายเป็นคนตัวเล็ก ๆ
คืนนี้ลมค่อนข้างแรง พัดชายกระโปรงของเธอปลิวไสว พัดจนทำให้ผมของเธอยุ่ง และทำให้เธอมีรอยยิ้ม
“สวยมาก!”
ภีมพลจับมือเธอไว้แน่น สายตาของเขามีเพียงเธอเท่านั้น และเธอกำลังชื่นชมทิวทัศน์กลางคืน
“คุณมองเทพีเสรีภาพที่อยู่ทางโน้นสิ!” นภาลัยเห็นอย่างรวดเร็ว นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอมานิวยอร์ก แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้เห็นทัศนียภาพของนิวยอร์กจากที่สูงขนาดนี้
“ใช่ครับ คุณน่าทึ่งมาก!” ภีมพลยืนอยู่ข้างราวบันได “ถ้ามาที่นี่ตอนกลางวัน ยังสามารถเห็นแม่น้ำและท่าเรือแมนฮัตตันได้ไกลถึง 130 กิโลเมตร”
นภาลัยหันมาสบตาเขา และถามว่า “คุณเคยมากับเธอใช่ไหม?”
“ใคร?” ภีมพลยังไม่มีปฏิกิริยาตอบสนอง
“จะใครเสียอีก?” นภาลัยเงยหน้าขึ้น ยืนเขย่งปลายเท้าเพื่อเตือนว่า “มิเช่นนั้น คุณจะคุ้นเคยกับสถานที่แห่งนี้ขนาดนี้ได้อย่างไร?”
เมื่อเห็นท่าทางหึงหวงของเธอแล้ว ภีมพลรู้สึกมีความสุขมาก จับไหล่ของเธอและอธิบายอย่างจริงจังว่า “คุณหมายถึงญาณีใช่ไหม? ผมไม่เคยพาเธอมาที่นี่ คราวที่แล้วคืนที่ผมไปทำพวงกุญแจให้คุณ ผมออกมาคนเดียว ผมไม่ได้พาเธอมาจริง ๆ”
เธอเห็นความจริงใจจากสายตาของเขา
