เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 198 แต่งงานกับผมได้ไหม?
เช้าที่งดงามเช่นนี้ เพียงแค่มองเธออยู่แบบนี้ ภีมพลก็รู้สึกว่าจิตวิญญาณที่ว่างเปล่าของตนเองเป็นเวลา 38 ปี ถูกเติมเต็มแล้ว
นภาลัยกำลังฝัน เป็นความฝันที่ยาวมาก……
เธอฝันว่าตนเองสวมชุดแต่งงานสีขาว และเดินอยู่บนพรมแดงอย่างมีความสุข
ฉากแต่งงานยิ่งใหญ่มาก และมีแขกมาอวยพรมากมาย
ภีมพลสวมชุดสูท ยืนอยู่ที่ปลายพรมแดงและยื่นมือออกมาหาเธอ
เธอเดินไปหาเขาทีละก้าว และเธอได้ยินดนตรีเบา ๆ
แต่เมื่อเธอเดินเข้าใกล้มากขึ้น ยิ่งอยู่รูปลักษณ์ของเขาก็ยิ่งเบลอมากขึ้นเรื่อย ๆ
ทันทีที่เธอยืนนิ่ง เขาก็หายไปแล้ว…….
“ภีมพล!” เธอมองไปรอบ ๆ แขกที่ยิ้มแย้มก็ค่อย ๆ หายไปเช่นกัน
ฉากที่สวยงามก็หายไปแล้ว……..
เธอสวมชุดแต่งงานและยืนอยู่บนสนามหญ้าคนเดียว
ดินแดนแห่งความฝัน ฝนตกลงมาอย่างหนัก
“ภีมพล……”
นภาลัยตื่นขึ้นมาจากความฝัน เธอเห็นเขาอยู่ใกล้แค่เอื้อม
เขาเหม่อลอยเล็กน้อย แต่เพียงแค่ครู่เดียวเท่านั้น เขาถามด้วยความอ่อนโยนว่า “คุณฝันหรือเปล่า?”
เธอมองเขาด้วยความมึนงง แต่ไม่ตอบ
“คุณจะนอนต่อไหม?”
เธอส่ายศีรษะ
ภีมพลลุกขึ้นพร้อมกับเธอ พวกเขาล้างหน้า แปรงฟันและเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วเขาก็พาเธอมาที่ห้องอาหาร
เธอหั่นสเต๊ก เหลือบมองเขาแวบหนึ่ง และกล่าวช้า ๆ ว่า “คุณตื่นนานแล้วใช่ไหม?”
“ผมไม่ได้นอนทั้งคืน”
เธอตกตะลึงเล็กน้อย มองเขาและกล่าวว่า “ทำไมล่ะ?”
“ผมมักจะรู้สึกว่าคืนแบบนี้ไม่เหมือนความจริง” เขายิ้มด้วยความอ่อนโยน “ความสุขมาอย่างกะทันหัน ทำให้ผมไม่อยากนอน”
นภาลัยใช้ส้อมเงินนำสเต๊กที่ตัดแล้วไปที่ริมฝีปากของเขา “อ้าปาก ลองชิมชิ้นเล็ก ๆ ไม่มีปัญหาอะไรหรอก และคุณทานยามาสักพักแล้ว ฉันขอดูประสิทธิผลของยาหน่อย”
เขาอารมณ์ดีมาก อ้าปากลองชิมสเต๊ก
“คุณต้องกินยารักษากระเพาะให้หมด” เธอกำชับอีกครั้ง นี่เป็นความปรารถนาสุดท้ายของเธอ
“น้อมรับคำสั่ง”
สนามหญ้า นักข่าวมาถึงหลายสิบคนแล้ว ทุกคนตื่นเต้นมาก และพวกเขากำลังสนทนาแลกเปลี่ยนอะไรบางอย่าง
หลังทานอาหารเช้าแล้ว นภาลัยเปลี่ยนเป็นชุดเดรส เธอเดินออกมาจากห้องแต่งตัว เธอสวยจนเหมือนเวลาจะหยุดนิ่ง สายตาของทุกคนต่างจ้องมองไปที่เธอ
ผิวของเธอขาวนวล แก้มชมพูเหมือนดอกพีช
สันจมูกที่สวยงาม ขนตาดำงอนยาว ดวงตากลมโตเป็นประกาย
วันนี้เธอสวมชุดเดรสของอาร์มานี่ที่สั่งตัด เป็นชุดเกาะอกกระโปรงยาว โชว์รูปร่างที่ดีของเธอได้อย่างสวยงาม
“สวยมาก!” อลิซรู้สึกตกตะลึง “ว้าว! เหมือนนางฟ้าเลย”
“สวยมาก!”
“คำกล่าวที่ว่าตกตะลึงในความงาม คงจะเป็นประมาณนี้ เป็นความงามที่มองแล้วสบายตา”
“คุณนายนภาเป็นคนที่ยิ่งมองยิ่งสวย”
เสียงประหลาดใจมากมาย ถึงแม้ว่าจะเป็นภาษาอังกฤษทั้งหมด แต่ทุกคนที่อยู่ที่นี่ก็สามารถเข้าใจได้
รูปร่างของภีมพลสูงใหญ่ บุคลิกสง่างาม เขาเดินไปอยู่ข้างนภาลัย จับมือเธอไว้แน่น จนทำให้คนรู้สึกอิจฉา
“หวานจริง ๆ!” อลิซกล่าวตามตรง “คุณอาภีมพล! ขอบคุณที่คุณปฏิเสธฉันคราวที่แล้ว!! ผู้หญิงของคุณสวยมาก! ฉันชอบมาก!”
มุมปากของภีมพลสวยงามมาก และเขายิ้มด้วยความอ่อนโยน
ตอนนี้พวกเขาถูกนักข่าวรายล้อมไว้ ยังไม่ทันได้ถ่ายภาพโปรโมต เสียงถ่ายภาพก็ดังขึ้นอย่างต่อเนื่องแล้ว
อลิซยื่นกล่องแหวนให้ภีมพล “คุณอาภีมพล ขอบคุณค่ะ!”
ภายใต้แสงแดดที่บริสุทธิ์ ใบหน้าที่หล่อเหลาของชายหนุ่ม ร่างกายที่มีความสง่างามมาโดยกำเนิด เป็นคนที่ทุกคนได้แต่หวัง แต่ไม่สามารถเอื้อมถึง
เมื่อเปิดกล่องแหวน ภีมพลคุกเข่าลงข้างหนึ่ง เงยหน้าขึ้นแล้วถามหญิงสาวที่อยู่ข้างหน้าว่า “นภา แต่งงานกับผมได้ไหม?”
ฉากความฝันที่เธอฝันไปครึ่งหนึ่งกลายเป็นความจริง แต่นภาลัยรู้ว่านี่เป็นแค่ความฝันเท่านั้น
