เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 207 เกือบจะฆ่าเธอ
ญาณีหายใจเร็ว ทำได้แค่จับไปที่ข้อมือเขา แต่กลับถูกบีบแน่นจนถอยหลัง ภีมพลเข้ามาข้างใน ค่อยๆเพิ่มแรงขึ้น ดันเธอไปติดกำแพง
สายตาที่เกลียดชังเหมือนต้องการให้เธอตาย!
ญาณีสามารถรับรู้ได้ถึงไอความโหดเหี้ยมบนตัวเขา เธอถูกบีบจนลูกตาเหมือนจะหลุดออกมา ค่อยๆปล่อยมือที่จับข้อมือเขา มองไปที่เขาอย่างรอคอยความตาย
“พวกเธอทำอะไรกับนภา?” ภีมพลกัดฟันถาม “การหนีไปของนภามีส่วนเกี่ยวข้องกับเธอไหม? เธอรู้ไหมว่านภาไปไหน?”
สติของเขาค่อยๆหายไปตามเวลา
ญาณีไม่โต้ตอบ ได้แต่หายใจเร็ว เธอทำเพียงหลับตายอมรับชะตากรรม
“สิ่งที่เธอให้นาย ฉัน……ก็ให้…………” คำพูดที่ออกมาจากลำคออย่างยากลำบาก “ได้ตาย………ในมือของนาย ก็ถือเป็นความโชคดีอย่างหนึ่ง……”
สายตาของภีมพลเต็มไปด้วยความโกรธ “พูดซะดูดี ฉันสามารถฆ่าเธอได้อย่างที่เธอต้องการ!” เพิ่มแรงบีบ
ใบหน้าของญาณีเต็มไปด้วยความทรมาน “นายฆ่าฉันเถอะ…สุดท้าย……เป็นจิตวิญญาณแห่งความรัก………เป็นวิธีแสดงความรักของฉันมอบให้นาย”
“พูด เธออยู่ไหน?” สายตาภีมพลเหมือนดั่งมีดคม “นี้เป็นทางรอดเดียวของเธอ!”
ตอนนี้ญาณีไม่มีแรงจะพูดแล้วเธอส่ายหน้า แสดงออกว่าเจ็บปวดอย่างมาก
ภีมพลเดาว่าเธอก็อาจไม่รู้ ตอนนี้ใช้สติที่พอมีเหลือปล่อยมือออก
ญาณีง้อตัว จับไปที่ลำคอหอบหายใจแรง เหมือนยังหายใจไม่ทัน
ไม่สนใจเธอที่กำลังหอบหายใจ ภีมพลหันหลังจากไป
ความรู้สึกน่าอับอายแผ่กระจายทั่วตัวญาณี เธอเคยดูหยิ่งทะนงตัว สูงส่งและสง่างาม ไม่เคยขาดคนตามจีบ
แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าภีมพล เธอกลับดูต่ำต้อยเช่นนี้ แม้แต่ชีวิตก็ยังสามารถทิ้งได้
พิงไปที่มุมกำแพงและนั่งลง เธอรู้สึกตัวเองดูทรุดโทรม และทั้งหมดนี้ต้องขอบคุณนภาลัย
รีพัลส์เบย์ วิลล่า ท้องฟ้ามืด
คะนึงนิตย์ยืนอยู่ข้างหน้าต่างห้องนอนชั้นสอง เธอมองไปที่แสงจันทร์ด้านนอก ในใจรู้สึกอัดแน่นอย่างมาก
มือลูกชายได้รับบาดเจ็บ……เธอปวดใจมาก อยากที่จะเป็นห่วงเขา
แต่สุดท้ายก็โทรไปหาอีกเบอร์หนึ่ง เธอพูดเสียงเบา “วริศ วันนี้นายไปดูแลภีมพลเถอะ”
“คุณนาย ทำไมคุณนภาต้องจากไป?” วริศถาม “เรื่องนี้คุณรู้ไหม?”
“……” สายตาคะนึงนิตย์ส่ายไปมา เธอไม่ได้ตอบ ทำเพียงวางสายทิ้ง
เธอถอนหายใจหนึ่งครั้ง อดไม่ได้ที่จะนึกถึงเหตุการณ์ที่ได้เจอกับญาณีครั้งแรก
เธอในอายุ11ขวบที่ผอมติดกระดูก ทั้งตัวดูสกปรก แต่ดวงตาทั้งสองกลับเป็นประกาย เหมือนมีความแข็งแกร่งซ่อนอยู่
มองครั้งแรกก็ถูกใจลูกสะใภ้นี้ หลายปีที่ผ่านมา ไม่เคยทำให้เธอผิดหวัง
ความพยายามและความเสียสละของญาณี ต่างอยู่ในสายตาของคะนึงนิตย์ เธอกลายเป็นเด็กที่คะแนนสูงสุด และเป็นนักธุรกิจสาวที่เด็ดขาด
ใต้หล้าไม่มีใครเทียบเท่า เธอพยายามทำงานหนักเช่นกัน
ดังนั้นไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น คะนึงนิตย์ก็ยังคงมีลำเอียงไปทางญาณี เป็นคนเลี้ยงเธอจนได้ดี เลี้ยงเหมือนลูกสาวอีกคน
แลมโบกินี่จอดที่เอเมอรัลด์ เบย์ วิลล่า พ่อบ้านปวิธที่รออยู่หน้าประตูเป็นเวลานานถอนหายใจโล่ง กลับมาอย่างปลอดภัยแล้ว
“คุณภีม” พ่อบ้านทักทายเขา
ภีมพลไม่แม้แต่หันกลับมาและเดินผ่านเข้าไปข้างบน
คนที่ละเอียดอ่อนอย่างพ่อบ้านปวิธได้เห็นแผลที่มือของเขา รีบไปหยิบกล่องปฐมพยาบาลและวิ่งขึ้นไป กลับได้ยินเสียงประตูปิดดัง
และล็อกกลอน
“คุณภีม……” เขาไม่กล้าเคาะประตู และเป็นห่วงอย่างมาก
“เป็นปาปี๊กลับมาหรือไง?”
เสียงเด็กๆดังอยู่ด้านหลังเขา “ทำไมปิดประตูเสียงดังแบบนี้? หรือปาปี๊โกรธอยู่?”
จากนั้นขวัญข้าวมองไปที่กล่องปฐมพยาบาลในมือพ่อบ้าน “คุณลุงพ่อบ้าน ปาปี๊บาดเจ็บหรอ?”
