เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก – บทที่ 211 ผ้าไหมผู้อ่านคนขาด!

เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 211 ผ้าไหมผู้อ่านคนขาด!

น้ำเสียงของผ้าไหมดูไม่สม่ำเสมออยู่บ้าง “ไม่ใช่เธอให้คุณหมอกรินทร์กลับไปเอง เป็นเพราะคุณนายรู้ตัวตนแท้จริงของเธอ จึงจงใจให้คุณหมอกรินทร์ไป”

สายตาภีมพลแข็ง ลมหายใจแรงขึ้น

“คุณนายเกลียดคนโกหกที่สุด คุณนายนภาซ่อนตัวตนไว้แน่นอนว่าเธอรับไม่ได้ ถึงแม้ว่าคุณนายนภาจะรักษาแผลของเธอหาย คุณนายก็ยังโกรธ” ผ้าไหมบอกเขา “คุณนายให้เธอทำอาหารล้างห้องน้ำ ทำทุกอย่าง”

ภีมพลได้ยินแบบนี้ ในใจรู้สึกปวดจนแทบจะฉีกขาดออกมา……

“เพื่อที่จะทำยาออกมาให้คุณนาย คุณนายนภาทำได้เพียงใช้เวลาในห้องวิจัย เธอตื่นตั้งแต่ฟ้ายังไม่สว่าง แม้ว่าคุณนายจะจงใจทำชามแตก โยนอาหารที่เธอทำอย่างยากลำบาก แม้แต่โดนตบ เธอก็ยังทนยอมทำใหม่อีกจาน เพียงเพราะคุณนายเป็นแม่ของคุณ เธอรักคุณและครอบครัวคุณด้วย”

โดนตบ??

นี่เป็นใจความสำคัญที่ภีมพลได้ยิน

ใจเขาจมดิ่งลง สีหน้าไม่น่าดูมาก

ดังนั้นที่เขากลับมาเจอหน้าที่บวมของเธอ ไม่ใช่ฟันคุด!

คุณภีมค่อยๆเก็บสายตากลับมา สายตาที่ว่างเปล่ามองไปที่ขวดวิสกี้ที่โล่ง มันยากสำหรับเขาเกินไป

“คุณนายนภารักคุณมาก ความลำบากทั้งหมดก็เพื่อคุณ ความหวังที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเธอคือให้คุณและคุณนายดูแลกันดีๆ” จมูกผ้าไหมรู้สึกแสบ ความคิดผสมไปมา และลืมฐานะของตัวเองไปอย่างสิ้นเชิง “ได้โปรดคุณตามคุณนายนภากลับมาเถอะ หากว่าคุณก็รักเธอ”

“ฉันรู้……ฉันไม่ควรพูดเรื่องพวกนี้กับคุณ ฉันเป็นคนของรีพัลส์เบย์ วิลล่า” ดวงตาผ้าไหมเต็มไปด้วยน้ำตาร้อน เธอทนกับใจที่ปวด “แต่ว่า……แต่ว่าฉันไม่อยากเห็นคนรักกันแยกจากกัน บางครั้งการพลาดกันอาจจะเป็นทั้งชีวิต”

ได้ยินเรื่องทั้งหมด ภีมพลขอโทษเธออย่างจริงใจ “เมื่อกี้ขอโทษด้วย”

คนที่สูงส่ง วันนี้กลับขอโทษสาวใช้คนหนึ่ง?

ในใจของเธอรู้สึกสบายใจอยู่ไม่น้อย เธอพูด “คืนนั้นเมื่อเจ็ดปีก่อน พี่ญาณีวางยาคุณ”

เธอพูดสิ่งที่เธอรู้ทั้งหมดออกมา……

“และครั้งนี้คุณนายคันไปทั้งตัว จากนั้นก็รักษาหายในพริบตา ก็เกี่ยวข้องกับพี่ญาณี เธอมีเจตนาร้าย”

ภีมพลไม่ได้เมา สายตาของเขาจ้องลึกไปที่สาวน้อยข้างหน้าที่มีพลังเต็มเปี่ยม

ที่จริงในใจเขาโมโหอย่างมาก แต่กลับฟังอย่างตั้งใจ

“เธอวางยาลงในน้ำยา คิดจะใส่ร้ายคุณนายนภา” ผ้าไหมพูด “แต่กลับบังเอิญกลายเป็นช่วยคุณนายนภาแทน โชคดีที่คุณนายไม่ได้รับบาดเจ็บ ไม่งั้นผลลัพธ์คงไม่อยากที่จะคิด”

“เธอในแบบนี้ไม่เรียกว่ารัก เธอลำเอียง เห็นแก่ตัว!” ผ้าไหมพูด อายุแค่นี้กลับเข้าใจโลกชัดเจน “คุณนายนภาถึงเรียกว่ารัก เห็นได้ชัดว่ารัก กลับยอมจากไป ขนาดลูกยังยอมปล่อย แต่เธอไม่รู้ เธอไปแล้วคุณจะแย่ขนาดไหน ความสัมพันธ์กับคุณนายยิ่งย่ำแย่”

“แถมคุณยังทำร้ายตัวเอง! หากเธอรู้เข้าต้องเสียใจแน่นอน”

ผ้าไหมพูดไปพูดมา เสียงอยู่ในลำคอแล้ว “คุณภีม ความสัมพันธ์ของคุณกับคุณนายต้องการรักษา เกรงว่าคงต้องรอคุณนายนภากลับมาถึงจะได้ ที่จริง……”

“……”

ภายในห้องเต็มไปด้วยกลิ่นวิสกี้ และชั่วขณะหนึ่งกลับเงียบลง

หน้าอกของหญิงสาวขยายขึ้นอย่างไม่พอใจ เธอเหมือนไม่มีสติ แต่ก็ดูเหมือนจะมีสติ

“ที่จริงอะไร?” ภีมพลถามด้วยเสียงแหบในลำคอ

ผ้าไหมรวบรวมความกล้ามองไปที่เขา “ที่จริงคุณนายเห็นพี่ญาณีเปลี่ยนเป็นแบบนี้ เธอก็รู้สึกผิดหวัง เธอก็ยืนอยู่ตรงกลางระหว่างพี่ญาณีและคุณนายนภา บางครั้งนึกถึงเรื่องดีของคุณนายนภา……”

ภีมพลเข้าใจแล้ว แม่ไม่ได้ไม่ยอมรับนภาทั้งหมด เพียงแต่ก่อนหน้านี้เอนเอียงไปทางญาณี

“งั้นเธอรู้ไหมว่าชนรพอยู่ที่ไหน?” ภีมพลถามเธอ