เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 306 เป็นขยะเหรอ?
หมอแปลกใจมากที่เห็นการปรากฏตัวของญาณี เขาเห็นสภาพอิดโรยและรีบร้อนของเธอแต่ไม่ได้พูดอะไร เขาเพียงก้มหน้าและเดินจากไปอย่างเงียบๆ
ตอนนี้ญาณีดูคล้ายกับสิงโตที่กำลังบ้าคลั่ง เธอผลักประตูเข้าไปอย่างแรง
เสียงเปิดประตูดังสนั่นทำให้ดวงตาสงบนิ่งของภีมพลเหลือบไปมองด้วยความเย็นชา
แต่ญาณีไม่สนใจ เธอมองไปยังร่างหญิงสาวที่กำลังนอนอยู่บนเตียง
นั่นมันนภาลัย !
เธอกำลังนอนหลับตาด้วยใบหน้าซีดขาว สภาพดูน่าสงสารเป็นอย่างมาก
เธอเดินเข้าไปทีละก้าว ก่อนจะคว้าแขนของภีมพลและตะโกนด้วยอารมณ์รุนแรงอย่างถึงขีดสุด
“คุณเป็นว่าที่คู่หมั้นของฉันนะ คุณไม่มาเยี่ยมฉันที่โรงพยาบาลแต่กลับไปถ่ายรูปครอบครัว แถมยังมาส่งและนั่งเฝ้าหล่อนแบบนี้อีก คุณไม่รู้สถานะตัวเองเลยใช่ไหม?”
ภีมพลค่อยๆ ปล่อยมือนภาลัยอย่างระมัดระวัง เขาลุกขึ้นและพูดว่า “คนที่ไม่รู้สถานะของตัวเองน่าจะเป็นคุณมากกว่า” เมื่อพูดจบ เขาก็คว้าข้อมือเธอและลากเธอออกจากห้องพักผู้ป่วย
ห้ามรบกวนการพักผ่อนของนภาลัยแบบนี้!
ญาณีเหลือบมองหญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียง สายตาเต็มไปด้วยความอิจฉาริษยา
หล่อนนอนเงียบๆ โดยไม่ต้องทำอะไร แต่กลับสามารถเอาชนะใจของภีมพลได้
ภีมพลลากเธอออกจากห้อง ก่อนจะปิดประตูเบาๆ ดวงตาเต็มไปด้วยความโกรธ
ภีมพลคลายมือของเธอ แล้วเอามือล้วงกระเป๋า สายตาจับจ้องไปที่เธอ “ญาณี คุณควรรู้ขอบเขตของตัวเองบ้าง คุณไม่มีสิทธิ์มาโวยวายต่อหน้าผมแบบนี้”
เขาทำงานในแวดวงห้างสรรพสินค้ามานาน ด้วยประสบการณ์ที่เขาสั่งสมมา ทำให้เขาสามารถระงับความโกรธได้เป็นอย่างดีแล้ว เขาเพียงแค่ขมวดคิ้วและพูดเบาๆ ว่า “ได้โปรดอย่ารบกวนการพักผ่อนของเธอ”
ญาณีประสบกับความพ่ายแพ้ในทันที ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง
นภาลัยที่นอนอยู่ในห้องค่อยๆ ลืมตาขึ้น เธอปรับโฟกัสสายตาครู่หนึ่ง ก่อนจะมองไปทางประตูที่ปิดอยู่
เสียงคนทะเลาะกันเมื่อครู่มันดูเหมือนเรื่องจริงมากๆ
เธอฝืนร่างกายพยายามลุกขึ้น ใส่รองเท้าและเดินไปทางประตู
“ภีมพล เราต้องแต่งงานกัน” ญาณีเปลี่ยนอารมณ์ เธอถามขึ้นด้วยความอดทน “คุณไปถ่ายรูปครอบครัวนั่นทำไม? คุณรู้ไหมว่ามีนักข่าวจับภาพได้ ตอนนี้บนอินเทอร์เน็ตมีแต่ข่าวของพวกเราสามคน คุณเคยคิดถึงความรู้สึกของฉันบ้างไหม? หล่อนไม่ได้รักคุณเลยด้วยซ้ำ แต่คุณกลับต้องเสี่ยงชีวิตเพื่อหล่อน ตอนที่คุณกำลังจะตาย หล่อนก็เลือกที่จะหนีไปเหมือนในภาพกล้องวงจรปิด คุณก็เห็นแล้วใช่ไหม?”
จู่ๆ นภาลัยก็เปิดประตูออกมา
ญาณีตกใจจนแทบจะหยุดหายใจในทันที
นภาลัยจ้องมองเธอด้วยความเย็นชาและพูดเสียงเรียบว่า “พวกคุณเอาภาพจากกล้องวงจรปิดให้เขาดูเหรอ?”
“ใช่” เธอตอบอย่างมั่นใจพลางเชิดคางขึ้น
ภีมพลขมวดคิ้วพลางหันไปมองหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างเขา
นภาลัยจึงถามต่อ “ภาพตอนที่ฉันไปกับไวศิษฎ์ใช่ไหม? แล้วก่อนที่จะไปล่ะ? ก่อนไปมันเกิดอะไรขึ้นบ้าง? คุณตาบอดหรือไง”
ญาณีได้แต่ฟังและกำหมัดอย่างเงียบๆ
ภีมพลเห็นการแสดงออกของหญิงสาวด้านข้างจึงเริ่มคิดในใจ ก่อนไปเกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอ? ในที่สุดเขาก็เจอเบาะแสบางอย่างสักที
“คุณญาณี คุณกำลังไม่มั่นใจเหรอ?” นภาลัยถามพลางมองเธอ “นี่คุณกำลังกลัวอะไรอยู่งั้นเหรอ?”
