เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 524 ฉันยังไม่ได้ซื้อชุดชั้นใน!
ภายในรถไมบัคคันขาวที่ขับออกมา วริศประหลาดใจในความใจกว้างของเธอ “เงินใช้จ่ายทุกเดือนไม่น้อยเลยสิ?”
“หาเงินจากการ์ตูน” หญิงสาวที่นั่งเบาะผู้โดยสารยังคงเล่นเกมอยู่ ไม่เงยศีรษะด้วยซ้ำ
วริศขับรถอยู่ รู้สึกประหลาดใจมาก “เธอยังวาดอยู่เหรอ?”
“วาดตั้งแต่ม.ปลายแล้ว บางครั้งก็ตีพิมพ์ออกมาบ้างสองสามหน้า ฟีดแบคไม่เลว”
ต้องยอมรับ เธอมีพรสวรรค์ในด้านนี้มาก
“จริงสิ ทำไมเช้าวันนี้นายไม่ปลุกฉัน?” เบญญาเล่นเกมพลางถาม “ตั้งใจให้ฉันไปสายใช่ไหม? ให้คุณภีมไล่ฉันออก? ไม่เห็นจะได้ไม่กวนใจ?”
“คิดอะไรอยู่น่ะ? จินตนาการล้ำเลิศขนาดนี้เชียว?” วริศขับรถอยู่ พลางหันไปมองเธอ “ฉันเคาะประตูแล้ว เธอหลับเหมือนหมูเอง เธอไม่ตอบแถมล็อกประตูฉันจะทำอะไรได้?”
เบญญาออกจากเกม หันไปมองเขาด้วยความประหลาดใจ “พี่ ถ้าฉันเป็นอะไรขึ้นมาล่ะ? ทำไมนายเมินเฉยแบบนี้?”
“จะเป็นอะไรได้?” เขาคิดไม่ออกเลย “สภาพจิตใจดีแบบนั้น ไม่เป็นซึมเศร้าฆ่าตัวตายหรอก”
“ก็ได้” เธอสงบเสงี่ยมสายตา แล้วเอนหลังพิงเบาะ “นายชนะแล้ว”
สีหน้าวริศอ่อนโยน เขาหยิบแก้วน้ำข้างๆ มา “ช่วยฉันเปิดหน่อย ขอบคุณ”
เธอเอื้อมมือไปหยิบ “แก้วเก็บความร้อนเหรอ? ในนั้นแช่โกจิเบอรี่ใช่ไหม?” หมุนฝาเปิดแล้วยื่นให้เขา
“ยังไม่วัยกลางคนเลย ยังไม่ต้องการตอนนี้” รับแก้วน้ำมา เขาดื่มน้ำอุ่นไปอึกหนึ่ง
“จริงสิ” เบญญาเหมือนนึกอะไรขึ้นได้ฉับพลัน “ฉันยังไม่ได้ซื้อชุดชั้นใน!”
พรวด!
วริศเกือบจะพ่นน้ำออกมา เขายื่นแก้วน้ำให้เธอ “ชุดชั้นในพรุ่งนี้ค่อยไปซื้อเองสิ ทำไม? จะให้ฉันไปเลือกอีกเหรอ?”
“อ่อ จริงด้วย” เธอส่ายหน้า และไม่รู้ว่าตัวเองคิดอะไรบางอย่าง รับแก้วน้ำมาช่วยเขาปิดฝาแล้ววางเรียบร้อย
เวลาประมาณสองทุ่ม
ลัมโบร์กีนีขับไปที่เอเมอรัลด์ เบย์ วิลล่า สองสามีภรรยาเลิกงานแล้ว
ภีมพลและนภาลัยนั่งรถเบาะหลัง เธอพิงอ้อมแขนเขาเบาๆ ด้วยความอ่อนเพลีย
ภีมพลเอามือข้างหนึ่งโอบไหล่เธอ อีกข้างหนึ่งประสานสิบนิ้วกันเบาๆ สายตาลึกซึ้งและอ่อนโยน
แสงไฟสีเหลืองอบอุ่นส่องสว่างบนร่างพวกเขา นอกหน้าต่างรถราวิ่งขวักไขว่ วิวทิวทัศน์ในเมืองระยิบระยับเจริญรุ่งเรือง
“ช่วงนี้นายจดจ่ออยู่กับอุตสาหกรรมเครื่องประดับใช่ไหม?” นภาลัยถามเบาๆ
ภีมพลไม่ได้ปิดบัง “ใช่ ส่งคนไปรวบรวมมรกตที่ดีที่สุดในแอฟริกาใต้แล้ว แรนด์ โกลด์ไมน์เซ็นสัญญาความร่วมมือเชิงกลยุทธ์ระยะยาวกับบริษัทเราแล้ว”
“อืม”
“นภา” ภีมพลเอ่ยปากอย่างรู้สึกผิด เพราะเธอได้รับแรงกดดันมากแล้ว “เธอมีความคิดและคำแนะนำที่ดีกว่านี้สำหรับการออกแบบด้านนี้ไหม?”
“ยังไม่มีเลย แต่ฉันเริ่มให้ความสนใจประเด็นนี้แล้ว” นภาลัยจะช่วยเขาอย่างสุดความสามารถ
ทั้งสองกำลังคุยกันอยู่ เมื่อรถใกล้ขับถึงเอเมอรัลด์ เบย์ วิลล่า
ภีมพลพูดกับเธอว่า “เธอรู้ไหม? เบญญาอยู่ที่บ้านวริศ”
“ฮะ?” เธอตกใจมาก หันออกมาจากอ้อมแขนเขา มองเขาอย่างเหลือเชื่อ “เธอยังเรียนไม่จบเลยนะ”
ภีมพลพูด “แต่ฉันไม่แน่ใจว่าตอนนี้พวกเขาเป็นอะไรกัน”
นภาลัยตกตะลึง รู้สึกสองคนนี้เป็นไปไม่ค่อยได้ นิสัยต่างกันสุดขั้ว เบญยังเป็นเด็กอยู่เลยนะ?
“เธอรู้ไว้ก็พอ ไม่ต้องไปถามนะ” ภีมพลเตือนเธอ “วริศไม่ได้พูด อาจจะไม่อยากให้เรารู้ บางทีพวกเขาอาจจะตกลงอะไรกัน”
นภาลัยใช้เวลาสิบวินาทีในการยอมรับเรื่องนี้ “แต่วริศเป็นคนเชื่อถือได้ นิสัยมั่นคง”
ภีมพลหันไปมองทิวทัศน์นอกหน้าต่าง “วริศเขามีคู่หมั้นแล้ว”
“ว่าไงนะ?” นภาลัยตกใจอีกครั้ง นึกว่าตัวเองฟังผิดไป