เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่540 คืนของนภาลัยไป
“นุชว์ ลูกเลิกงานหรือยัง?” เสียงที่คุ้นเคยของพ่อดังขึ้น ในน้ำเสียงมีความเหนื่อยล้าเล็กน้อย
“ฉันเลิกงานแล้วค่ะพ่อ” เธออธิบาย “ฉันว่าจะกลับไปที่ห้องแล้วโทรหาพ่อพอดี ฉันจะถึงห้องแล้ว เพิ่งลงรถเมื่อกี้ แม่เป็นอย่างไรบ้าง?”
“เรื่องแม่ของลูก ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก หมอบอกว่าสามารถหายดีด้วยการผ่าตัด” พ่อของเธอบอกเธอ
“ดีจริง ๆ เลย” นุชวรารู้สึกโล่งใจในที่สุด
พ่อของนุชวราพูดขึ้นว่า “เพื่อนของลูกมาที่นี่ด้วย เธอช่วยแม่หาแพทย์ที่ดีที่สุดมาให้ด้วย เธอบอกว่า เป็นผู้เชี่ยวชาญในการผ่าตัดโรคด้านนี้ มีประสบการณ์ทางด้านนี้มากกว่า 30 ปี เธอยังนำเงินสองแสนห้ามาให้ด้วย”
“เพื่อนของฉัน?” นุชวราชะงัก และตกตะลึง “ใครคะ?” เธอจะมีเพื่อนที่ร่ำรวยเช่นนี้ได้อย่างไร?
“เธอชื่อญาณี”
พี่ญาณีไปที่อำเภอแตงโม?
นุชวรารีบดึงสติกลับมาอย่างรวดเร็ว “เมื่อกี้พ่อพูดว่าอะไรนะ? เธอเอาเงินสองแสนห้าไปด้วย? การผ่าตัดต้องการค่าใช้จ่ายเท่าไรกันแน่คะ? ทำไมเธอถึงยังเอาเงินไปอีก?”
“ต้องใช้เงินสองแสน” พ่อของเธอบอกเธอว่า “ตอนนี้เปลี่ยนเป็นผู้เชี่ยวชาญคนอื่นแล้ว อาจจะไม่ถึงสองแสน เพราะบุคคลนั้นเป็นเพื่อนของคุณญาณี ดังนั้นจึงสามารถลดให้เราได้”
“เธอเอาเงินไปทำอะไรมากมายขนาดนั้น?” นุชวราไม่สบายใจมาก เธอกังวลมาก “พ่อรับเงินไว้หรือเปล่า?” เธอไม่ต้องการเป็นหนี้คนอื่นมากเกินไปจริง ๆ!
“พ่อรีบวิ่งไปคืนให้เธอแล้ว แต่เธอไม่ยอม เธอบอกให้ลูกไปคืนเงินที่ยืมมาก่อน” พ่อของเธอเจ็บปวดหัวใจมาก “พ่อคิดว่าเงินสองแสนนี้เป็นเงินออมของลูกเสียอีก……”
เงินออม?
เพิ่งเรียนจบจะมีเงินออมเยอะขนาดนั้นได้ไง?
“นุชว์ พ่อเพิ่งโอนเงินสองแสนไปในบัญชีของลูก ลองไปตรวจสอบดู” พ่อของเธอพูดขึ้น “เธอบอกว่า ลูกยืมมันมาจากรองประธานคนใหม่ แบบนี้มันไม่ค่อยดี ลูกไปคืนเขาก่อนเถอะ ส่วนทางคุณญาณี เธอไม่รีบ เธอยังบอกว่าไม่คืนก็ได้ ทว่า เราคงไม่สามารถทำแบบนั้นได้ เพราะฉะนั้น……ในอนาคตมีเงินแล้วค่อยคืน อย่างน้อยก็สามารถค่อย ๆ จ่ายคืนได้”
“เธออยู่ที่ไหน? เธอยังอยู่ในแตงโมหรือเปล่า”
“เธอกลับไปเมืองไนร์ก้าแล้ว”
“โอเคค่ะ” นุชวราก้าวไปข้างหน้าอีกครั้ง และพูดเบา ๆ ว่า “งั้นฉันจะโทรหาเธอก่อน อาการของแม่ อย่าลืมโทรมาบอกฉันเป็นอันดับแรกนะ”
“ลูกต้องขอบคุณเขาเป็นอย่างดีนะ” พ่อของนุชวราดูเหมือนมีความหวัง “ผู้เชี่ยวชาญจะจัดเตรียมการผ่าตัดให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้”
นุชวราวางสาย จากนั้นเธอโทรหาญาณี และหลังจากนั้นไม่นาน อีกฝ่ายก็กดรับสาย
“ฮัลโหล นุชว์” ญาณีอารมณ์ดี คาดว่าเธอต้องรู้หมดแล้วแน่ ๆ
“พี่ญาณี……” นุชวรารู้สึกซาบซึ้งใจจนไม่รู้จะพูดอะไร “ขอบคุณนะคะ อุตส่าห์ไปเยี่ยมแม่ของฉันถึงแตงโม ลูกสาวอย่างฉันยังไม่ได้กลับไปเลย”
“เธอไม่ต้องกังวลมากเกินไป แม่ของคุณอยู่ในอาการที่ดี” ญาณีพูดกับเธอ “คืนเงินของนภาลัยไปก่อน เธอสองคนเพิ่งรู้จักกัน ไม่ได้สนิทกันมาก การยืมเงินนั้นถือว่าไม่ค่อยดี เงินของฉันนั้นไม่รีบร้อน เธอจะคืนหรือไม่คืนก็ไม่เป็นไร ฉันไม่ทวงหรือเร่งเธออย่างแน่นอน”
นุชวราไม่รู้จะพูดอะไรจริง ๆ
ญาณีพูดเสริมว่า “การคืนเงินสองแสนให้หล่อน เธอจะต้องประหยัดเงินเป็นเวลาสองปี นอกจากนี้ การประวิงเวลานานเกินไปก็ไม่ดี”
“เข้าใจแล้ว พี่ญาณี”
หลังจากคุยกันสั้น ๆญาณีก็เล่าให้เธอฟังเกี่ยวกับผู้เชี่ยวชาญ และนุชวราก็โล่งใจหลังจากได้ยินเช่นนั้น
จากมุมมองนี้ ไม่เพียงแต่สามารถลดราคาการผ่าตัดได้ แต่อัตราความสำเร็จจะต้องสูงมากแน่ ๆ!
“เธอก็อย่าคิดมากนะ” ญาณีพูดกับเธอว่า “เราเป็นเพื่อนกัน เพื่อนกันต้องช่วยเหลือกัน”
“ขอบคุณค่ะ……” เธอรู้สึกตื้นตันในใจ
“เมื่อผู้เชี่ยวชาญยืนยันเวลาดำเนินการแล้ว เราสองคนกลับไปด้วยกันนะ” ญาณีคิดไว้แล้ว “ถึงเวลานั้นเธอก็ลาพักร้อนสิ”
นุชวราพยักหน้า “โอเค รอการจัดการของพี่เลยค่ะ”
หลังจากวางสาย นุชวราก็เห็นบันทึกเงินเข้าทางโทรศัพท์ —— สองแสน
เป็นเงินที่พ่อโอนมาให้ และเป็นเงินของพี่ญาณี
