เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 554 ภีมพลกลับมาแล้ว
“เวรเอ้ย！”
นภาลัยเพิ่งมาถึงประตูห้องทำงานท่านรองประธาน ก็เห็นเบญญาปรากฏตัวอย่างกะทันหัน ในมือเธอถือโทรศัพท์พลางเอ่ยด้วยความตกใจ “นี่มันเกิดอะไรขึ้น？นอกใจเหรอ？พวกผู้ชายมันไม่มีดีสักคน ！ยิ่งผู้ชายรวยๆ ก็ยิ่งแล้วใหญ่！ห่วยแตก！”
นภาลัยหยุดยืนอยู่ที่หน้าประตู มองเธอด้วยความสงบนิ่ง และใช้เวลาครู่หนึ่งแล้วจึงก้าวเดินอีกครั้ง
เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้า เบญญาเงยหน้าขึ้นเห็นเธอ ก็รีบปิดปากเอาไว้！
เธอคงไม่ได้ยินคำบ่นเมื่อครู่นี้หรอกมั้ง？
แต่จากสีหน้าของเธอ…เหมือนว่าจะเห็นข่าวแล้วเหมือนกัน
นภาลัยไม่ได้สนใจเธอและเดินไปที่โต๊ะทำงานของตนราวกับว่าอยู่คนเดียวลำพัง ใบหน้าของเธอนิ่งเรียบ แต่ทว่าภายในหัวใจของเธอกลับไม่สงบเลยแม้แต่น้อย
เบญญามองหน้าและคอยสังเกตการแสดงออกของเธออยู่ตลอด ก็เข้าใจความคิดภายในใจของเธอในตอนนี้อย่างแจ่มแจ้ง
ยิ่งแน่ใจว่านภาเองก็เห็นข่าวแล้วเช่นกัน
ดังนั้น เบญญาจึงอ้อมโต๊ะทำงานมาหยุดอยู่ข้างกายของ “นภา เธอ…เธอต้องเชื่อสายตาของตัวเองนะ！ฉันคิดว่าภีมพลไม่ใช่คนแบบนั้น เรื่องนี้จะต้องมีการเข้าใจผิดแน่ๆ ！”
กลับคำพูดไวเสียจริง
นภาลัยนั่งอยู่บนเก้าอี้ทำงาน เธอเปิดคอมพิวเตอร์อย่างใจเย็น แต่ไม่ได้รับคำ
เบญญารู้ว่าเธอจะต้องได้ยิน ดังนั้นจึงกล่าวต่อว่า “เธออย่าเพิ่งรีบอารมณ์เสียไปเลย โกรธมากๆ ก็รังแต่จะทำร้ายสุขภาพตัวเอง พอเขากลับมาแล้วก็ค่อยถามให้แน่ชัด！”
“ฉันเข้าใจละ” นภาลัยเอ่ยน้ำเสียงเรียบ แล้วเงยหน้ามองเธอ “กลับไปทำหน้าที่ของตนเองเถอะ ตอนนี้เป็นเวลาทำงาน นุชวราไม่อยู่ เธอยังมีเรื่องที่ต้องจัดการเพิ่มอีกมาก”
“ฉันจัดการเรียบร้อยหมดแล้ว” เบญญามองเธออย่างรู้สึกเสียใจ
นภาลัยยกมุมปากขึ้น “จัดการเรียบร้อยแล้วก็ไปอ่านหนังสือ ฉันไม่เป็นอะไร ฉันแยกแยะเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวได้ ตอนนี้เป็นเวลาทำงาน ฉันเองก็ต้องทุ่มทำงานแล้วเหมือนกัน ”
“อืม”เบญญาพยักหน้า “กลับไปแล้วค่อยลงโทษเขา！เวลางานก็ไปจัดการงานดีกว่า ยังไงรักแท้ก็เผชิญวิกฤตเหมือนกัน ”
รักแท้？
รักแท้มีจริงในโลกใบนี้เหรอ？
มีคู่ชีวิตที่จะไม่ทิ้งกันไปจริงๆ เหรอ？
เบญญาไม่เชื่อ นภาลัยเองก็ไม่เชื่อนัก
หนึ่งชั่วโมงผ่านไป
นภาลัยดำเนินการจัดหาเพชรดิบอีกแผนล่าสุดของตนเสร็จเรียบร้อย เธอก็มาที่ห้องทำงานท่านประธาน
“คุณไม่จำเป็นต้องมาที่นี่ด้วยตนเองเลยครับ แค่ส่งข้อความมาหาผม ผมจะไปหาคุณเองครับ” วริศรู้ดีว่าฐานะของตนเองเป็นใคร
ทว่านภาลัยกลับมองเขาเป็นเหมือนเพื่อน “ไม่เป็นอะไร ไม่ได้ไกลมาก คุณดูอันนี้ให้หน่อยสิ ฉันคิดว่าไม่เลวนะ ถ้าเราสามารถสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับทางผู้จัดจําหน่ายเพชรที่นั่นได้”
“ได้ครับ ผมขออ่านดูก่อน แล้วจะให้คุณภีมตัดสินใจครับ”
วริศกล่าวจบไม่นาน ภีมพลผู้ซึ่งเพิ่งลงจากเครื่องบินและยังไม่เห็นข่าวก็ปรากฏตัวตรงหน้าประตู
เขาสวมเสื้อเชิ้ตสีดำ บุคลิกท่าทางสง่างามดั่งเช่นเคย เขากำลังเดินเข้ามาข้างในด้วยฝีเท้าเย็นสะท้าน
นภาลัยและวริศเงยสายตาขึ้นมอง ภีมพลเอ่ยถาม “ญาณีเข้าทำงานที่R-Alan กรุ๊ปตั้งแต่เมื่อไหร่？”สายตาของเขาจับจ้องไปที่วริศ เขากำลังถามวริศเกี่ยวกับเรื่องนี้
นภาลัยมองภีมพล แต่ไม่ได้กล่าวอะไร แล้วเธอก็ก้าวเท้าเดินจากไป
ภีมพลหันไปมองแผ่นหลังเย็นชาของเธอ โดยไม่ได้สนใจอะไรมากนัก สายตาของเขากลับมามองที่วริศอีกครั้ง เพื่อรอคำตอบของเขา
วริศกล่าว “วันนี้เป็นวันที่สองของการทำงานครับ”
“แล้วก็หักหลังพวกเราตั้งแต่วันแรกเลย？”ภีมพลหรี่สายตาเย็นชา “เธอคิดว่าจะรั้งฉันไว้ได้อย่างนั้นเหรอ？โง่งมจริงๆ ”
“แต่อย่างไรก็ต้องระวังครับ” วริศกล่าว “เธอต้องมีข้อมูลเกี่ยวกับบริษัทของเราอยู่ในมือไม่น้อยอย่างแน่นอนครับ”
สายตาลุ่มลึกของภีมพลจมดิ่งลง “เธอกำลังเล่นกับไฟที่จะเผาตัวเธอเอง ไม่ช้าก็เร็ววันหนึ่งชัยเดชจะทำลายเธอให้แหลกคามือ”
ทุกคนรู้กันดีว่าชัยเดชเป็นคนแบบไหน
คนๆ นี้ไม่เพียงแต่เลวร้ายเท่านั้น แต่ยังมืดมนและป่าเถื่อนอีกด้วย！
