กาเลนนั้นเป็นคนที่รวยที่สุดในเมืองนี้ ด้วยเหตุผลง่ายๆว่า พ่อของเขาเป็นนายกของเมือง และเขาก็เป็นเจ้าของเหมือง แม้กำไรจากแร่ทั้งหลายจะไม่มากนัก แต่มันก็พอทำให้เขาสบายได้
กาเลนมองโรแลนด์หัวจรดเท้า ท้ายที่สุดเห็นแก่หน้าของฟอลเคิลเขาจึงพูดขึ้นมาว่า “เอาเถอะ ในเมื่อท่านฟอลเคิลแนะนำเจ้ามา ข้าจะรับเจ้าไว้ละกัน ทว่าข้าเป็นคนยุติธรรม ดังนั้นเงินที่ข้าจะมอบให้จะขึ้นอยู่กับแร่ที่เจ้าขุดได้โดยไม่มีสิทธิพิเศษอื่นๆ เป็นอย่างไร?”
ฟอลเคิลกระแอมออกมาเล็กน้อยและพูดว่า “ไม่มีปัญหา”
หลังจากนั้นเขาก็ตบไหล่โรแลนด์และเดินจากไป กาเลนเปิดประตูทางเข้าบ้านหิน และกลิ่มอับชื้นของกองหินก็กระจายออกมา แร่หลากชนิดถูกกองสุมไว้ภายใน
กาเลนหยิบจอบและตะกร้าจากนั้นก็โยนไปให้โรแลนด์ ก่อนพูดว่า “นี่คือเครื่องมือของเจ้า เจ้าสามารถเริ่มงานได้ทันที…. เดี๋ยวก่อนเจ้าชื่ออะไรนะ ถ้าจำเป็นต้องทำใบสมัคร”
กาเลนหยิบปากกาขนกและเปิดสมุดขึ้นมาจากนั้นเขาก็เริ่มเขียนอย่างบรรจง “พูดชื่อและอายุของเจ้าด้วย”
“โรแลนด์ 17 ปี”
ในโลกจริงนั้นโรแลนด์อายุ 24 แล้ว ทว่าตัวละครภายในเกมถูกตั้งค่าไว้ที่ 17 ปี ซึ่งเป็นวัยที่อยู่ระหว่างวัยรุ่นและผู้ใหญ่ ดังนั้นเขาจึงให้ข้อมูลของโลกนี้ไปแทน ยังไงก็เหอะเขาก็ดูเด็กเกินกว่าจะบอกว่าตัวเองอายุ 24 ปี และกาเลนก็คงไม่เชื่ออยู่ดี
กาเลนเขียนชื่อเขาลงไปในสมุด โรแลนด์จึงแอบมองสิ่งที่เขาเขียนก่อนพบว่าตัวอักษรที่เขาเห็นเป็นสัญลักษณ์รูปภาพ โดยไม่ได้มีตัวอักษรบ่งชี้ที่ชัดเจน มันจึงยากจะพูดว่านี่คือตัวอักษรพื้นฐานจริงๆหรือแค่รสนิยมของกาเลนเท่านั้น
ในท้ายที่สุด กาเลนก็โบกมือให้เขา โรแลนด์เริ่มเดินเข้าไปภายในถ้ำพร้อมจอบและตะกร้า
ถ้ำค่อนข้างกว้างมาก แต่ก็พอเข้าใจได้เพราะอย่างไรอากาศก็จำเป็นสำหรับการทำเหมือง มีตะเกียงน้ำมันถูกติดไว้อยู่ทุกๆ 12 เมตร ผนังค่อนข้างชื้น โรแลนด์สัมผัสได้ถึงน้ำจากบริเวณผนัง
โรแลนด์ลากตะกร้าเดินไปด้านหน้า ตามทางมีทั้งหลุมและเศษหินวางกองเต็มไปหมด หลังจากผ่านไปหลายนาที ในที่สุดเขาก็ได้ยินเสียงอยู่ด้านหน้า หลังจากนั้นไม่นานเขาก็เริ่มเห็นกลุ่มคนกำลังทำงานอยู่ในท้ายถ้ำในจุดที่ต่างกัน
นี่มันเหมือนของจริงชัดๆ พื้นที่กว้างมาก ภายในถ้ำสูงราวๆสิบกว่าเมตรและกว้างราวๆสามสิบเมตรจากปากทางเข้า ที่นี่ค่อนข้างมืดแม้จะมีโคมไฟแขวนอยู่บนผนังก็ตาม
โรแลนด์กระโดดลงจากพื้นด้านบน มีบางคนสังเกตถึงเสียง ทว่าในไม่นานก็กลับไปสนใจกับการขุดแร่ต่อเวลาในเหมืองนี้เป็นเงินเป็นทอง
สังเกตสภาพแวดล้อมโดยรอบ โรแลนด์ก็ไปที่มุมหนึ่งและเลียนแบบท่าทางของคนงานเหมืองคนอื่นๆ
หลังจากทำงานบากบั่นในเหมืองทั้งวัน เขาก็ได้เพียงแร่ทองแดงบริสุทธิ์ 5 อันเท่านั้น….
เสียง เคร้ง เคร้ง เคร้ง ดังอยู่โดยรอบ โรแลนด์จำเสียงนี้ได้ดี เมื่อตอนที่เกม MMORPG กำลังเป็นที่นิยมอยู่ ในตอนนั้นเขามีอายุเพียงสิบขวบ เขาเก็บเงินค่าอาหารเช้าทั้งเดือนเพื่อซื้อบัตรเล่นเกมรายเดือน ในตอนนั้นเขาจะเข้าไปทำเหมืองวันละสองชั่วโมงเพื่อจ่ายค่าเกมด้วยการขายเหรียญภายในเกมที่เขาเล่น
สิ่งที่ทำให้เขาประทับใจที่สุดในการเล่น MMORPG คือการทำเหมือง และเขาก็ยังคงทำเหมืองต่ออีกครั้งในโลกเสมือนจริง เขารู้สึกราวกับว่าเขามีโชคชะตาที่จะต้องเป็นคนงานเหมือง
การทำเหมืองเป็นงานที่ลำบาก ทว่ากับพวกผู้เล่น รวมแม้กระทั่งผู้ใช้เวทย์อย่างโรแลนด์ที่มีร่างกายที่แข็งแรงกว่าคนทั่วไป ในตอนแรกที่เริ่มขุดโรแลนด์รู้สึกว่าจอบของเขามันจะชนกับหินแข็งๆและติดอยู่ตามรอยแยกต่างๆตลอด ทว่าภายในครึ่งชั่วโมงให้หลังเขาก็รู้สึกเริ่มจับเคล็ดลับมันได้
หินสีเหลืองและสีขาวถูกขุดออกมา โรแลนด์หยิบมันขึ้นมาสังเกตโดยครู่หนึ่ง หลังจากนั้นเขาก็โยนมันทิ้งไปและเริ่มทำงานต่อ ณ ตอนที่กาเลนเปิดที่เก็บแร่ให้เขาดู เขาได้ถ่ายรูปแร่ต่างๆเก็บเอาไว้เรียบร้อยแล้ว ซึ่งนั่นทำให้เขาสามารถแยกหินธรรมดาออกจากแร่ที่มีค่าได้
แน่นอนว่ามันไม่ได้แม่นยำ 100% แต่อย่างน้อยก็คงดีกว่าเดาไปเรื่อย
หลังจากผ่านไปอีกครึ่งชั่วโมง คนงานเหมืองคนอื่นๆก็นั่งลงและหยุดพัก ขณะที่โรแลนด์ก็ยังมุ่งมั่นทำงานต่อไป คนงานคนอื่นๆหันมามองและชี้มาที่เขา บางคนถึงกับหัวเราะใส่ พวกเขานั้นกำลังล้อเลียนโรแลนด์อยู่เพราะคิดว่าเขาคงทนขุดไปได้อีกไม่นานแน่ๆ
โรแลนด์ไม่สนใจพวกนั้นและทำงานต่อไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเริ่มรู้สึกเหนื่อย
พวกคนงานเหมืองพวกนั้นพักอยู่ครู่เดียวและเริ่มทำงานต่อ อีกหนึ่งชั่วโมงให้หลังพวกเขาก็เริ่มเหนื่อยอีกครั้ง แต่ทว่าโรแลนด์ก็ยังคงขุดต่อไป คราวนี้ไม่มีใครสนใจจะแกล้งโรแลนด์อีกพวกเขาแค่มองดูอย่างเงียบๆเท่านั้น
หลังจากพัก พวกเขาก็เริ่มขุดต่อ ทว่าเมื่อผ่านไปไม่นานพวกเขาก็นั่งพักอีกหนึ่งชั่วโมง โดยที่โรแลนด์ยังเหวี่ยงจอบของเขาออกไปอยู่เรื่อยๆ
พวกคนงานมองไปทางชายหนุ่มด้วยความเหลือเชื่อ บางคนถึงขั้นทนไม่ไหวและแอบเข้าใกล้โรแลนด์เพื่อดูแร่ในตะกร้าและดูผนังที่โรแลนด์ขุดไปด้วยความรู้สึกซับซ้อน
โรแลนด์งัดหินที่อยู่ในกำแพงออกมาและโยนมันเข้าตะกร้า เขาหันไปยิ้มให้กับคนที่พยายามเข้าใกล้เขาพร้อมทั้งเดินออกจากเหมืองพร้อมทั้งตะกร้าที่หนักอึ้ง
ในตอนนั้น ความสามารถทางภาษาได้หมดลงทำให้เขาไม่สามารถสื่อสารกับคนอื่นได้
พวกคนงานได้แต่มองชายหนุ่มเดินออกไป ตะกร้าของพวกเขายังว่างกว่าอีกครึ่งแต่พวกเขาหมดกะจิตกระใจเสียแล้ว
โรแลนด์ออกจากถ้ำพร้อมกับตะกร้า มันใช้เวลาสักพักเพื่อให้เขาปรับตัวกับแสงอาทิตย์ภายนอก ในท้ายที่สุดเขาก็นำตะกร้ามาวางไว้บนโต๊ะของกาเลน
ตะกร้านั้นหนักมาจนทำให้โต๊ะเกือบพังเลยทีเดียว กาเลนสะดุ้งตื่นขึ้นมาจากฝันอย่างรุนแรง เขาตั้งสติได้หลังจากเห็นตะกร้าและโรแลนด์ที่ยืนอยู่
ทว่าโรแลนด์ไม่สามารถเข้าใจประโยคยาวๆที่กาเลนพูดออกมาได้ เขาทำเพียงได้แค่ยักไหล่อย่างช่วยไม่ได้ “โทษที ความสามารถทางภาษาของฉันหมดไปแล้ว”
กาเลนงุนงงไปในทันทีเพราะเขาไม่เข้าใจในสิ่งที่โรแลนด์พูด แต่ทว่าเขาเป็นพ่อค้าที่เดินทางไปทั่วเขาก็พอเดาสิ่งที่เกิดขึ้นได้
มันมีสิ่งอื่นอีกที่เขาอยากจะพูด ทว่าเขาก็ทำได้เพียงแค่เงียบปาก เขาวางตะกร้าลงบนพื้นก่อนตรวจดูหินที่ปะปนอยู่ในตะกร้า เขาโยนสิ่งไร้ค้าทิ้งไป และแยกมันเป็น 3 กอง ตามคุณภาพ ในท้ายที่สุดเขาเริ่มนับมันและวาง 28 เหรียญไว้บนโต๊ะ
โรแลนด์หยิบเหรียญเหล่านั้นขึ้นมา พร้อมเดินจากไปโดยไม่พูดอะไร
