เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 567 ไม่ใช่ให้โดยเสน่หา
นภาลัยโทรหาไวศิษฎ์ “ศิษฎ์ นายอยู่ไหน？”
“พี่สะใภ้？”ไวศิษฎ์ประหลาดใจ และดีใจอย่างมาก “พี่มีเวลาโทรหาผมได้ยังไงเนี่ย？พี่ชายผมนอกใจพี่ เลยจะโทรมาให้ผมปลอบใช่หรือเปล่า？” เอ่ยด้วยท่าทีกะล่อนแบบเด็กๆ
นภาลัยกล่าวอย่างจริงจัง “ส่งที่อยู่ไปให้นายในlineแล้ว นายมาตามนั้นนะ”
“OK”
ไวศิษฎ์ชอบเธอ แม้ว่าเขาจะทำได้แค่เก็บไว้ในใจ แต่เขาก็ยังชอบเธออยู่ดี
ดังนั้นเขาจึงบึ่งรถมาโดยไม่รีรออะไร และเขาก็เอาแต่คิดอยู่ตลอดทางว่าเขาควรจะแย่งตำแหน่ง หรือควรจะปลอบเธอดี？
เมื่อรถของเขาหยุดอยู่ที่จุดสิ้นสุดของการนำทาง ไวศิษฎ์ตกตะลึง
เพราะเบื้องหน้ามีรถลัมโบร์กีนีคันหนึ่งจอดอยู่ไม่ไกล！
ภีมพลอยู่ที่นี่ด้วยเหรอ？
เขาปลดเข็มขัดนิรภัยออกอย่างรวดเร็วและลงจากรถ มองไปยังอาคารสูงอันแปลกตาที่อยู่ถัดจากเขา และก้าวเข้าไปข้างใน
ทันทีที่มาถึงประตูก็รู้สึกได้ถึงรังสีที่ผิดปกติ
เมื่อเข้ามาข้างในมากขึ้น แวบเดียวก็มองเห็นภีมพลและนภาลัย
ที่นี่มีพื้นที่กว้างขวาง มีสไตล์ที่เรียบง่ายและหรูหรา
สองสามีภรรยาเองก็มองเห็นเขา สายตาของทุกคนสอดประสานกัน ไวศิษฎ์สำรวจมองดูรอบๆ ขณะนั้นเองที่เขามองเห็นตัวอักษรคำว่าโคโค่คลับ เขาก็ตกตะลึง “……”
“ชอบไหม？”ภีมพลเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม
ไวศิษฎ์ตะลึงจนไม่เหลือชิ้นดี มองเขาด้วยสายตาที่ตกใจ“……”อึ้งจนพูดอะไรไม่ออกสักคำ
นภาลัยควงแขนภีมพล และมองไวศิษฎ์ด้วยรอยยิ้ม “นี่คือของขวัญจากพี่ชายของนาย เขาเลือกสถานที่ ออกแบบและสร้างมันขึ้นมาเองโดยไม่ได้บอก เพื่อมอบมันให้นาย”
ภีมพลรู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก “นี้นายเป็นอิสระแล้ว นายสามารถทำอะไรก็ได้ที่นายต้องการ”
ไวศิษฎ์หูอื้ออึงไปชั่วขณะ เขามองไปรอบๆ ที่นี่อีกครั้ง และยังคงรู้สึกงุนงงเล็กน้อย ในหัวใจของเขารู้สึกตกใจเกินไปมาก！
เขาพยายามอย่างมากที่จะสงบสติอารมณ์ แล้วหันกลับมากอดภีมพลเอาไว้！
การกระทำนี้ทำให้นภาลัยเองก็รู้สึกตกใจไปด้วย
ใจของภีมพลรู้สึกถึงอุณหภูมิที่สูงขึ้น เขาอึ้งไปครู่หนึ่ง แล้วเอื้อมมือไปลูบแผ่นหลังของเขา
ในขณะนี้เองความเงียบนั้นเอาชนะเสียงใด และการกอดนี้ก็มีความหมายเป็นอย่างมาก
หลังจากกอดกันเป็นเวลานาน และหลังจากผ่านไปเป็นเวลานาน ในที่สุดไวศิษฎ์ก็คลายกอดเขา “ขอบคุณ”เขาดูตื้นตันเกินกว่าจะพูดอะไรออกมาได้อีก
นภาลัยเห็นกรอบดวงตาแดงก่ำของเขา รู้ดีว่าด้วยความกระตือรือร้นที่เขามีต่อความปลอดภัยในโซเชียล เขาคงใจร้อนที่จะโทรหาทีมที่กระจายออกไปเหล่านั้นแล้ว
“ไม่ต้องเกรงใจ ฉันเองก็ไม่ใช่ว่าจะให้โดยเสน่หา” ภีมพลสอดมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงด้วยรอยยิ้มบาง สีหน้าเคร่งขรึมเป็นพิเศษ
คำพูดนี้ไม่เพียงทำให้รู้สึกไวศิษฎ์ตกใจอยู่บ้างเท่านั้น นภาลัยเองก็ตกตะลึงเช่นกัน ทั้งสองมองไปที่ภีมพล
ครั้นเห็นภีมพลจึงกล่าว “บริษัทของเราต้องการผลิตเครื่องประดับที่ใช้เพชรดิบที่ดีที่สุดในแอฟริกาใต้รูปแบบแปลกใหม่ไม่ซ้ำใคร เรียกว่าคอลเลคชั่นรักแท้ฉันเลยอยากจะเชิญนายให้มาเป็นพรีเซ็นเตอร์ ส่วนนางเอกนายจะเรียกหาใครก็ได้ ฉันยอมจ่ายค่าพรีเซ็นเตอร์ให้”
ไวศิษฎ์คิดว่าจะเป็นเรื่องใหญ่เรื่องโตอะไรซะอีก！
เมื่อครู่เกร็งเสียจนเหงื่อตกจริงๆ ！
เมื่อได้ยินดังนี้ เขาก็ผ่อนลมหายใจ แล้วหัวเราะออกมาเริงร่า “ไม่มีปัญหา！ขอเพียงแค่บริษัทของพี่ต้องการ ผมจะเป็นพรีเซ็นเตอร์ให้ฟรีตลอดชีพเลย！”
“นายพูดเองนะ！”ภีมพลยื่นมือไปหาเขา “ขอให้เราร่วมงานกันอย่างมีความสุข”
ไวศิษฎ์เอื้อมมือไปจับมือกับเขา “ผมพูดแล้ว！คำไหนคำนั้น”
เมื่อเห็นภาพตรงหน้า ในหัวใจของนภาลัยไม่ต้องพูดถึงว่ามีความสุขแค่ไหน รอยยิ้มในดวงตาของเธอออกมาจากก้นบึ้งหัวใจ ความอึดอัดและความไม่พอใจยิบๆ ย่อยๆ ในใจก็มลายหายไปเสียสิ้น
ทีเอ็ม กรุ๊ป
เมื่อประธานและรองประธานออกไปแล้ว ชั้น 22 ทั้งชั้นก็เหลือเพียงวริศและเบญญาสองคน
เบญญาเพิ่งเปรียบเทียบรายงานเสร็จสิ้นไป เธอจึงหยิบมาให้วริศลงลายชื่อ ในขณะที่เข้ามาในห้องทำงานท่านประธาน เธอก็วางรายงานไว้ที่โต๊ะของเขา จากนั้นก็ไม่ได้รีบร้อนกลับไป สายตาของเธอจับจ้องไปที่วริศซึ่งกำลังทำงานอย่างตั้งใจ
