เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 574 รวมตัวอีกครั้ง
เวลากลางคืน โคโค่คลับดวงไฟสว่างไสว ด้านนอกมีรถมากกว่าสิบคันจอดอยู่ และวอลโว่สีดำก็นำจอดอยู่ที่นั่นด้วย
ด้านนอกเงียบสงบ แต่ด้านในกลับเต็มไปด้วยความรื่นเริง！
“ว้าว！โอ้！”มีคนหนึ่งกำลังต่อยกระสอบทราย ทุกเซลล์ในร่างกระฉับกระเฉงด้วยความตื่นเต้น
“ถอยๆ ！！” และก็มีคนอยู่บนสไลเดอร์ด้วย แม้ว่าพวกเขาเพิ่งจะเป็นผู้ใหญ่แต่ก็ถือว่าเป็นผู้ใหญ่นั่นแหละ
“ลูกพี่ คืนนี้มีไวน์พอไหมอะ？”
“ไม่อั้น！”ไวศิษฎ์หัวเราะ
“เทียน！มาเล่นกันสักตาเลยดีกว่า！”ที่ราวบันไดชั้นสอง มีคนส่งเสียงตะโกนอย่างตื่นเต้น
วัยรุ่นที่ยืนอยู่ตรงเบื้องหน้าของไวศิษฎ์ก็เงยสายตาขึ้นมอง “รอเดี๋ยว ฉันขอคุยเรื่องอะไรกับลูกพี่ก่อน！”
“ฟ่างนายมานี่！”ชายคนนั้นเปลี่ยนเป้าหมายอีกครั้ง “พี่จะพานายไปเปิดประสบการณ์กับอุปกรณ์ใหม่เอี่ยม! เกินจะหาอะไรมาเทียบได้！”
“เยี่ยมเลย！”ฟ่างวิ่งขึ้นไปชั้นบนอย่างมีความสุข
“เฮ้ย อรรธมาแล้ว！” คนหนึ่งที่มีสายตาเฉียบคมมองเห็นชายหนุ่มเดินเข้าทางประตู “อรรธ！”
“ลูกพี่！เทียน！”ชายหนุ่มท่าทีสง่าเดินเข้ามาทางประตู เขาสวมเสื้อผ้าสีดำทันสมัย
“……”
ใช่ ไวศิษฎ์เพียงส่งข้อความในกลุ่มเพื่อจัดทีมใหม่ จากนั้นก็ส่งที่อยู่ไป
บรรดาลูกทีมคนเดิมเริ่มกลับมาทีละคนๆ
เพียงเพราะพวกเขามีความฝันเดียวกัน ความสัมพันธ์จึงแน่นแฟ้นมาก และทุกคนต่างก็รู้สึกตื้นตันใจเป็นอย่างมาก
ครึ่งชั่วโมงผ่านไป ทุกคนต่างก็เดินทำความคุ้นเคยกับสภาพแวดล้อมใหม่นี้ และต่างก็ชอบที่นี่กันมาก! โดยเฉพาะอย่างยิ่งอุปกรณ์เหล่านั้นสามารถพาพวกเขาไปสัมผัสกับประสบการณ์อันยอดเยี่ยม
ผ่านไปสักครู่หนึ่ง พี่กุ้งก็ออกมาจากครัว พร้อมด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม “คุณชายศิษฎ์ กับแกล้มพร้อมแล้วค่ะ พาเพื่อนๆ ของคุณเข้ามาในห้องอาหารได้เลยค่ะ”
ไวศิษฎ์โอบไหล่ของพี่กุ้งเอาไว้ แล้วเหตุการณ์ก็เงียบลงทันที
ทุกคนต่างก็ฟังเขาแนะนำ “ทุกคนมาทางนี้ ฉันจะแนะนำให้รู้จักอย่างเป็นทางการ ท่านนี้คือพี่กุ้ง จากนี้ต่อไปจะรับผิดชอบในเรื่องของการดูแลจัดหาอาหารในชีวิตประจำวันของทุกๆ คน ถ้าต้องการอะไร ก็สามารถบอกกับเธอได้โดยตรง เธอเป็นคนสนิทของฉัน และเธอก็ได้ดูแลฉันมาหลายปีโดยไม่ขาดตกบกพร่อง หวังว่าทุกคนจะให้ความเคารพต่อเธอด้วย”
“สวัสดีครับ พี่กุ้ง！” เด็ก ๆ แต่ละคนคำนับเธออย่างสุภาพ “พี่กุ้ง ลำบากหน่อยนะครับ！”
ใบหน้าของพี่กุ้งเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่ใจดี “สวัสดีค่ะทุกๆ คน คุณชายศิษฎ์ พวกเราไปห้องอาหารกันก่อนเถอะค่ะ อาหารเย็นแล้วเดี๋ยวจะทานไม่อร่อย”
“ครับ！”
สมาชิกในทีมอายุเฉลี่ยประมาณ 20 ปี ยังเด็กอยู่มากๆ พวกเขาอยู่ในวัยหนุ่มและล้วนแต่หน้าตาดีทุกคน
ทันทีที่พวกเขาเข้ามา ทั้งคลับก็เปล่งประกายไปด้วยพลังของความอ่อนเยาว์ ทำให้พี่กุ้งเหมือนกับว่าเห็นตัวเองตอนยังเป็นเด็ก มีความฝันให้ทำตาม ชีวิตจึงสวยงามมากยิ่งขึ้นไปอีก
ห้องอาหารสว่างไสว ไวศิษฎ์เป็นคนจัดการเรื่องโต๊ะ และเพิ่งนำจัดส่งในช่วงบ่ายวันนี้เอง
โต๊ะหินอ่อนตัวยาวพอที่จะนั่งได้ทั้งหมดทุกคน
สถานที่แห่งนี้มีชีวิตชีวาขึ้นเป็นพิเศษอย่างรวดเร็ว มีเสียงไชโยโห่ร้องชนแก้วดังเป็นระยะๆ!
“ลูกพี่ ในอนาคตพี่วางแผนจะทำอะไรบ้าง？”เทียนเอ่ยถาม“จะยังอยู่ในวงการบันเทิงหรือเปล่า？”
“ใช่สิ ลูกพี่ ถ้าพี่อยู่ในวงการบันเทิง งั้นพวกเราก็เล่นกันเองเหรอ? น่าเบื่อจะตาย! ”
“ใช่ ถ้าแบบนั้นก็น่าเบื่อแย่?! บางครั้งก็ต้องอยู่ในกองถ่ายเป็นเดือนๆ ”
หลังจากไวศิษฎ์จิบไวน์เสร็จ รอยยิ้มบิดเอียงก็ปรากฏขึ้นที่มุมปาก รอยยิ้มนั้นเจือไปด้วยความเหยียดหยาม
“วงการบันเทิงนะเหรอ？คงไม่รับเล่นละครแล้วล่ะ ต้องแตะเนื้อต้องตัว แถมต้องจูบเจอนางเอกที่ฉันไม่ชอบขี้หน้าอีก นั่นมันทรมานมากจริงๆ ”
คำพูดของเขาเรียกเสียงหัวเราะสนั่น
“ว่าไงนะ? พี่หมายความถึงเขมินทราเหรอ?”
“ไม่มีทาง เธอเป็นเทพธิดาแห่งชาตินะ เป็นไปได้อย่างไร? ถึงไม่เข้าตาลูกพี่?”
ด้านนอกคลับ รถมาเซราติคันหนึ่งหยุดจอด และประตูรถก็เปิดออก
เขมินทราเดินออกจากห้องคนขับ ไม่รู้ว่าได้ข่าวมาจากที่ใด เธอมั่นใจว่าต่อไปไวศิษฎ์ก็จะอยู่ที่นี่
