เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 643 อยากพาเธอไปเที่ยวน้ำตก
“ได้เลยค่ะ อย่างนั้นคุณทำงานต่อ ฉันจะไปถามทุกคนว่าอยากกินอะไร”
จากนั้นพวกเขาก็พูดคุยกันสองสามประโยค นภาลัยวางสาย ภีมพลก็ลุกไปประชุม
ในบ้านไม้ที่หรูหรา นภาลัยปิดคอมพิวเตอร์แล้วเดินออกไป ในลานมีคนสองสามคนกำลังคุยกันอยู่ ไม่ไกลมีคุณป้ากำลังทำขนม
บรรยากาศเงียบสงัด
“เมื่อกี้ฉันเพิ่งโทรหาประธานภีม รายงานสถานการณ์ของเราให้เขาฟัง เขาบอกว่ากลับไปจะเลี้ยงอาหารมื้อใหญ่ทุกคน” นภาลัยอดไม่ได้ที่จะบอกข่าวดีให้ทุกคนฟัง “ดังนั้นพวกคุณต้องคิดว่าจะกินอะไร ส่งเมนูที่อยากกินเข้ามาในกลุ่มเล็ก จะมีคนรวบรวมเมนู”
“ว้าว สุดยอดไปเลย”
“ฉันอยากกินกุ้ง!”
“ฉันก็อยากกินกุ้งเหมือนกัน”
“ปลาคาเวียร์ได้ไหม”
“ได้อยู่แล้ว”
“ฉันอยากกินปลาคางคก!”
“ได้ๆๆ อย่าลืมส่งนะ ฉันจำไม่ได้”
ทุกคนตื่นเต้น เริ่มคิดว่าจะกินอะไร เพราะบริษัทเป็นคนจ่าย พวกเธอสามารถกินอาหารที่ปกติไม่กล้ากินซื้อ
ใบหน้าของทุกคนเต็มไปด้วยรอยยิ้ม พูดคุยกันอย่างมีความสุข เป็นเหมือนเพื่อนของนภาลัย ไม่มีความห่างเหินของหัวหน้ากับลูกน้องเลยแม้แต่น้อย
หนึ่งชั่วโมงต่อมา
ในห้องทำงานท่านประธานทีเอ็ม กรุ๊ป
ภีมพลรับโทรศัพท์ เขาตั้งใจฟังเนื้อหาของปลายสายด้วยสีหน้าที่เคร่งขรึม
ฝั่งตรงข้ามรายงานว่า
“ประธานภีมครับ ดาร์คคิงหนีออกไปจากขอบเขตของเราแล้ว ราวกับหายไปกับอากาศ ตำรวจกำลังตรวจสอบ ตอนนี้ยังไม่มีเบาะแส ชัยเดชเคยติดต่อกับเขา แต่ตอนนี้ยังไม่มีหลักฐานที่เป็นรูปธรรมเลยครับ”
ภีมพลเล่นปากกาอยู่ในมือข้างหนึ่ง “อย่างนั้นก็ตรวจสอบต่อไป” เขาพูดด้วยท่าทีที่ไม่สะทกสะท้าน
“ครับ ประธานภีม”
วางสาย สายตาของภีมพลมีความเย็นขา ทำให้คนมองไม่ออกว่าเขาคิดอะไร
มีเสียงฝีเท้าดังขึ้นมา วริศเดินเข้ามา “ประธานภีมครับ”
ภีมพลมองเขาอย่างเคร่งขรึม เขาเดินเข้ามารายงาน “ตอนนี้เจออดีตภรรยาของชัยเดชแล้วเจ็ดคน จัดการตามที่คุณบอกแล้ว อีกสองคนจะออกไปตามหาพรุ่งนี้ครับ”
“อืม”
วริศทำงานมีประสิทธิภาพตลอด ภีมพลเชื่อใจเขา
“ประธานภีมครับ” วริศยืนอยู่ข้างเขาแล้วขมวดคิ้วเบา “การตายของอดีตภรรยาคนที่สิบของเขาอาจมีความเกี่ยวข้องกับเขา ผมส่งคนไปสืบแล้วครับ”
เพราะวริศรู้ว่าประธานภีมหาหลักฐานทางอาญาของชัยเดชมาตลอด
“ดีมาก” ภีมพลตัดสินใจที่จะโค่นล้มเขา
จากนั้นเขาก็พูดกับวริศว่า “เขาเคยติดต่อกับดาร์คคิง เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง แต่แค่ยังไม่มีหลักฐานที่แน่ชัด”
“ถ้าไม่อยากให้ใครรู้ว่าตัวเองทำอะไร ตัวเองก็ไม่ควรทำตั้งแต่แรก” วริศพูด “ต้องเจอเบาะแสแน่นอนครับ”
“ใช่” ภีมพลยิ้มมุมปาก “ฉันก็คิดแบบนี้เหมือนกัน”
จากนั้นเขาก็เปลี่ยนเรื่อง “วันมะรืนนภาจะกลับบริษัท เมื่อกี้เธอโทรมา บอกว่าออกแบบเสร็จแล้ว ทุกคนพอใจกับผลงานมาก”
วริศดีใจ เขาลองถาม“ พรุ่งนี้ผมพาเบญญาไปเที่ยววันหนึ่งได้ไหมครับ แล้วค่อยกลับมาพร้อมทีมงานวันมะรืน”
ภีมพลมองเขา พาเบญญาไปเที่ยว? พวกเขา…
พวกเขามองหน้ากัน ดูเหมือนวริศจะมองออก เขารีบอธิบาย “ไม่ใช่ครับ เธออยากไปเที่ยว แล้วผมก็อยากถือโอกาสไปดู ได้ยินว่าน้ำตกลอซีราสวยมาก”
“ได้” ภีมพลไม่ได้พูดอะไร “นายรายงานความคืบหน้าของงานให้ฉันฟังก็พอ”
วัยรุ่น ความรักเป็นเรื่องปกติ
