เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 669 ช่วยฉันโกหกหน่อยได้ไหม
เธอได้กลิ่นทุเรียนที่อบอวลอยู่ในอากาศ มองเขาแล้วกะพริบตา
วริศไม่ชอบกลิ่นนี้เหรอ
เบญญาเริ่มได้สติกลับมา เธอรีบลุกขึ้นเก็บกล่องผลไม้ มัดปากถุงแน่น จากนั้นก็ถือทุเรียนเข้าไปในห้องนอนอย่างรวดเร็ว
จากนั้นเธอก็รีบวิ่งออกมาระบายอากาศในห้องนั่งเล่น
“นี่ คุณเป็นอะไรรึเปล่า” เธอรีบวิ่งไปที่ประตูห้องน้ำ มองเขาที่กำลังล้างมือ เห็นได้ชัดว่าเขาดีขึ้นมากแล้ว เธอรู้สึกผิด
“ผมไม่เป็นไร” เมื่อวริศเดินออกมา กลิ่นทุเรียนจางลงมาก “คุณกินหมดแล้วเหรอ”
“ยังไม่หมด ฉันเอาไปไว้ในห้องนอนแล้ว” เธอเดินตามเขา “คุณไม่เคยกินทุเรียนเลยใช่ไหม”
เขาไม่ตอบ แต่กลับยกข้อมือขึ้นมาดูนาฬิกา “ดึกแล้ว คุณรีบเข้านอนเถอะ”
ในตอนนี้เอง โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นมา เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาดู วริศไม่ได้หลบ เขารับโทรศัพท์เลยทันที “ฮัลโหลครับ”
“ผู้ช่วยวริศ ตามหาอดีตภรรยาของชัยเดชเจอหมดแล้ว ส่งไปที่วิลล่าหมดแล้ว ดูแลเป็นอย่างดี แล้วยังให้เงินเดือน ตอนนี้พวกเธอสามัคคีกัร บอกว่าจะเชื่อฟังแผนการของเราครับ”
“โอเค จับตาดูพวกเธอไว้”
“เออ่ใช่ ผู้ช่วยวริศ เรายังเจออีกเรื่องหนึ่ง” อีกฝ่ายรายงานเบาๆ “ก่อนตายนวิยาโทรหาชัยเดช โทรคุยกันห้านาที แต่ยังหาไม่เจอว่าคุยเรื่องอะไร ผมได้รับโทรศัพท์ของชัยเดชผ่านทางตำรวจ แต่เพราะมันตกน้ำ ตอนนี้กำลังซ่อมอยู่ครับ”
“เก็บโทรศัพท์ไว้ให้ดี” วริศพูด “ไม่ต้องซ่อม ผมหาวิธีเอง พรุ่งนี้แปดโมงเช้าส่งโทรศัพท์ที่บริษัท”
“ครับ”
หลังจากวางสาย เบญญาก็กลับไปห้องนอน เธอกินทุเรียนพร้อมกับดูละคร แผลที่ขาของเธอใกล้จะหายดีแล้ว
ในตอนนี้ โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้นมา หยิบออกมาดู เธอตกใจแล้วรับสาย “สวัสดีค่ะคุณแม่”
“เบญ หนูอยู่ที่ไหน” คุณิตาถามด้วยความสงสัย “ที่บ้านไม่มีใคร คุณป้าก็ไม่อยู่ แม้แต่โต๊ะกาแฟก็เต็มไปด้วยฝุ่น”
“คุณแม่กลับมาแล้วเหรอคะ” เธอตกใจ “บอกว่าจะกลับมาช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์ไม่ใช่เหรอคะ”
“แม่กลับมาเซอร์ไพรส์หนูไง” น้ำเสียงของเธอเต็มไปด้วยความเป็นห่วง “หนูอยู่ไหน ทำไมไม่อยู่บ้านตั้งหลายวัน”
“คุณแม่คะ… อย่าพึ่งตกใจ หนูอยู่ที่บ้านเพื่อนคะ” เธอรู้สึกผิด
“เพื่อนคนไหน ส่งที่อยู่มาให้แม่เดี๋ยวนี้ เร็วเลย” เธอเป็นห่วงและรีบร้อน แต่คิดถึงเบญญามากกว่า ไม่รู้ว่าช่วงนี้ลูกสาวตัวเองเป็นยังไงบ้าง
เบญญาปวดหัว จะบอกคุณแม่ไม่ได้ว่าเธออยู่ที่บ้านของวริศ
บอกว่าพวกเขาไม่ได้เป็นอะไรกัน ใครจะเชื่อ
“ก็แค่เพื่อนคนหนึ่ง ดึกขนาดนี้แล้ว พรุ่งนี้หนูกลับก็ได้ค่ะ ทุกคนพักผ่อนหมดแล้ว คุณแม่ก็รีบพักผ่อนเถอะนะคะ บ๊ายบายค่ะ” พูดจบเธอก็วางสายทันที
คุณแม่โทรมาอีกครั้ง เธอตัดสายทิ้ง จากนั้นก็ปิดเครื่อง
เบญญาไม่มีอารมณ์กินทุเรียนแล้ว เธอครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง จากนั้นก็รีบโทรหานภาลัย “นภา นอนรึยัง”
“ยังเลย”
“แม่ของฉันกลับมาก่อนกำหนด เห็นว่าฉันไม่อยู่บ้าน เธอเป็นห่วงฉันแล้วก็โกรธนิดหน่อย” เธอกระซิบเบาๆ “เธอช่วยฉันโกหกหน่อยได้ไหม บอกว่าฉันอยู่กับพวกเธอ?”
“ได้สิ” นภาลัยตอบตกลง “อย่างนั้นตอนนี้ฉันโทรหาแม่ของเธอ ให้แม่สบายใจดีกว่า”
“โอเค ขอบคุณนะ”
วิลล่าตระกูลแตงมณี
โทรศัพท์ของคุณิตาที่กำลังเป็นกังวลดังขึ้นมา “คุณคะ สายจากเอเมอรัลด์ เบย์ วิลล่าใช่ไหมคะ คุณรีบมาดูสิ!”
นายกเทศมนตรีรีบเดินมาดู “ใช่”
