เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 672 สงสัย
แล้วยังมีชายหนุ่มคนหนึ่งลงมาจากรถพร้อมลูกสาวตัวเอง
คุณิตาตกใจ เธอเบิกตากว้าง “นั่นคือใคร ทำไมถึงอยู่กับเบญญาของเรา”
วริศและเบญญาเดินเข้าไปในห้องโถงของบริษัทด้วยกัน เดินไปด้วยคุยไปด้วย ท่าทีสนิทสนมกันเป็นอย่างมาก
“เพื่อนร่วมงานรึเปล่า” แต่ท่านนายกฯกลับท่าทีนิ่ง เขามองดูแผ่นหลังของชายคนนั้น “ผมนึกออกแล้ว เขาคือผู้ช่วยของภีมพล ชื่อวริศ เราเคยทักทายกัน”
“แล้วมันยังไง ประเด็นคือพวกเขาไปทำอะไรกัน เบญญายังถือกระเป๋าอยู่เลย นั่นหมายความว่าเธอยังไม่ได้เข้าไปในห้องทำงาน ออกมาเช้าขนาดนี้เพื่อออกมาเดทกับคนอื่นอย่างนั้นเหรอ” คนเป็นแม่ทั้งตกใจและเป็นห่วง
“แค่นั่งรถคันเดียวกันอาจจะไม่ได้เดทกันก็ได้” ท่านนายกฯยังคงนิ่ง “เรื่องราวยังไม่ชัดเจน เราจะสรุปง่ายๆไม่ได้”
คุณิตาครุ่นคิด “ไม่ได้ ฉันต้องรู้ให้ได้”
“แล้วตอนนี้เรายังจะขึ้นไปไหม”
“ไม่ไปแล้ว” เธอพูด “กลับบ้าน”
ท่านนายกฯพยักหน้า จากนั้นก็สตาร์ตรถ “ไปส่งคุณแล้วผมจะไปทำงาน”
เธอครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง จากนั้นก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาเบญญา “ลูกสาว ตื่นรึยัง” เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน
“คุณแม่ หนูถึงบริษัทแล้ว ไม่ต้องห่วงนะคะ คืนนี้หนูจะกลับไปอยู่ที่บ้านแน่นอน”
“ไม่ๆๆ” คุณิตายิ้มแล้วพูดว่า “คืนนี้ลูกไม่ต้องกลับไปหรอก แม่กับพ่อไม่อยู่บ้าน”
ท่านนายกฯที่กำลังขับรถหันมามองเธอด้วยความแปลกใจ จากนั้นเธอก็ยิ้มและพูดว่า “คืนนี้เราจะไปหาคุณป้าของลูก ไม่ได้อยู่บ้าน พรุ่งนี้ลูกค่อยกลับมาดีกว่า”
“ได้ค่ะ” เบญญาตอบตกลงอย่างรวดเร็ว
พูดคุยกันสองสามประโยค คุณิตาก็วางสาย โดยอ้างว่าไม่อยากรบกวนเธอทำงาน
“คุณจะทำอะไร?” ท่านนายกฯขับรถและหันมามองเธอ “เล่าแผนของคุณให้ผมฟังได้ไหม”
“สะกดรอยตาม” เธอเชื่อในสัญชาตญาณของตัวเอง “ฉันต้องรู้ให้ได้ว่าเธอพักที่ไหน” เธอมีลางสังหรณ์ว่าลูกสาวของตัวเองไม่ได้อยู่ที่เอเมอรัลด์ เบย์ วิลล่า
ท่านนายกฯส่ายหน้า เขาไม่ห้ามแต่ก็ไม่เห็นด้วย “ลูกโตขนาดนี้แล้ว ปล่อยเธอไปเถอะ การคบเพื่อนมันคืออิสระของเธอ”
“เธอยังเด็ก ไม่มีประสบการณ์ชีวิต ฉันกลัวเธอจะเสียใจ” เธอเน้นย้ำ “ลูกสาวของฉัน ฉันต้องปกป้องเธอ”
ขับรถออกมาจากทีเอ็ม กรุ๊ป…
วันนี้เกิดเรื่องเกิดขึ้นที่R-Alan กรุ๊ป
ทีมออกแบบของญาณี กลับมาจากน้ำตกลอซีราแล้ว ว่ากันว่าพวกเขายังไม่ได้ออกแบบต้นฉบับ ทำให้ทุกคนพากันวิพากษ์วิจารณ์ พวกเขาไปเที่ยวอย่างนั้นเหรอ
ในห้องทำงานท่านประธานสีทองอร่าม
ชัยเดชมองญาณีด้วยท่าทีไม่พอใจ “ออกแบบเสร็จรึยัง ทำไมถึงกลับมา?” เขากำลังถามทั้งๆที่รู้คำตอบอยู่แล้ว
“ยังออกแบบไม่เสร็จค่ะ” ญาณีตอบกลับอย่างไม่สะทกสะท้าน
“แล้วจะกลับมาทำไม” เขาจุดบุหรี่ นั่งไขว่ห้างแล้วพิงพนักเก้าอี้ “บอกว่าอยู่ที่น้ำตกลอซีรามีแรงบันดาลใจมากกว่าไม่ใช่เหรอ”
“แล้วแต่คนค่ะ” ญาณีมองหน้าเขาแล้วตอบกลับอย่างไม่สะทกสะท้าน “นักออกแบบบริษัทเราคุ้นเคยกับการทำงานในห้องทำงาน ดังนั้นอยู่ที่นี่มีประสิทธิภาพมากกว่า”
ชัยเดชไม่รู้จะพูดกับเธอยังไง “สามวัน ผมให้เวลาพวกคุณอีกแค่สามวัน พวกคุณต้องมีโครงร่างที่เป็นที่พอใจให้ผม ทีเอ็ม กรุ๊ปฉลองกันแล้ว พวกเขาอาจจะเปิดตัวเร็วๆนี้ก็ได้”
ที่จริงแล้ว ญาณีเองก็รู้ ในใจเธอเป็นกังวล แต่ทีมของเธอไม่ได้เรื่องจะให้ทำยังไง
ชัยเดชสูบบุหรี่และหลี่ตาลง “เราต้องรีบทำเวลา” เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่มีความตําหนิเล็กน้อย
“ค่ะ คุณชัย” เมื่อญาณีมองเขา สายตาของเธอเย็นชาลง “แต่ในช่วงเวลาสำคัญแบบนี้ หวังว่าคุณชัยจะระวังตัวให้มากกว่านี้นะคะ”
“คุณหมายความว่าอะไร” เขาไม่เข้าใจ
พวกเขาสองคนมองหน้ากัน ญาณีพูดอย่างตรงไปตรงมา “อดีตภรรยาของคุณเพิ่งจะเสียชีวิตไป กระดูกยังไม่แห้ง อยากมีภรรยาคนใหม่มันเป็นอิสระของคุณ แต่ทางที่ดีคุณควรจะถ่อมตัวหน่อย ถ้าถูกนักข่าวจับได้มันจะส่งผลกระทบต่อยอดขายคอลเลคชั่นรักแท้ของเรา”
