เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 701 คู่หมั้นของวริศ
“ได้ค่ะ คุณอย่าโกหกฉันนะ” คุณิตาสบายใจขึ้นไม่น้อย “ฉันอยากได้วันนี้ คุณรีบหาคนไปสืบเถอะค่ะ”
“ได้” ธามเมธีใส่เสื้อสูทและหยิบกระเป๋าเอกสารที่วางอยู่บนโซฟา “วันนี้ผมจะไปตรวจการณ์ คงจะกลับดึก คุณรีบพักผ่อนเถอะ”
“ไม่ได้ข้อมูลของวริศก็อย่ากลับมานะ” คุณิตาเตือนเขา
“ได้ๆ คุณภรรยา!” ธามเมธีเปิดประตูรถแล้วยิ้ม “เพื่อให้คุณนอนหลับสนิท วันนี้ผมต้องสืบให้ได้ คุณไม่ต้องห่วง”
สามีเป็นคนจัดการเธอวางใจตลอด
ชาวเน็ตล้วตัวตนของตัวละครหลักในภาพได้แล้ว ทั้งชื่อและบริษัทถูกโพสต์ออกมา จารวี จับทางได้อย่างชัดเจน
“ป้าจำปี ไปกันเถอะค่ะ ไปหาเขากันเถอะ!” จารวีโมโห “ฉันจะลากเขากลับไปแต่งงานกับฉัน!”
ในลานบ้านที่งดงาม ป้าจำปีสังเกตเห็นรองเท้าส้นสูงที่ฝังเพชรของเธอเปื้อนโคลน เธอจึงโน้มตัวลงไปเช็ด “คุณหนูคะ แป๊บหนึ่งนะคะ”
จารวีก้มหน้าลงมองแล้วขมวดคิ้ว
ป้าจำปีพูดอย่างไม่สบายใจ “ขอโทษนะคะ วันนี้ออกมาไม่ได้เอารองเท้าสำรองมาด้วย คุณหนูอดทนหน่อยนะคะ”
“ทำไมถึงไม่เอามาด้วย” เธอเป็นผู้หญิงที่ละเอียดอ่อนจนเป็นโรคเจ้าหญิง “เรื่องสำคัญขนาดนี้ลืมได้ยังไง” เธอใช้ชีวิตหรูหรามาตลอด
“ขอโทษค่ะ…” ป้าจำปีตกใจ “แค่เปื้อนโคลนนิดหน่อย เช็ดสะอาดแล้ว เราไปหาคุณวริศกันเถอะค่ะ”
พูดจบ ป้าจำปีก็เปิดประตูรถข้างคนขับ
จารวีเหลือบมองเธอ จากนั้นยกเท้าขึ้นไปนั่งบนรถ ป้าจำปีถอนหายใจด้วยความโล่งอก โชคดีที่ต้องไปตามหาคุณวริศ ไม่อย่างนั้นคุณหนูคงจะโมโหมากแน่ๆ
เมื่อก่อนทุกครั้งที่ออกบ้านต้องพกเสื้อผ้าและรองเท้าสำรองสองสามชุด ไว้ใช้ในในกรณีฉุกเฉิน
ตอนบ่าย
เบญญาที่หงุดหงิดทั้งวันลงมาชั้นล่าง เธอยืนรอวริศอยู่หน้าประตูห้องโถงของบริษัท ใส่เสื้อโค้ทสีเหลืองและสะพายกระเป๋าที่ดูทันสมัย ท่าทีสบายๆและสะดุดตา
“เบญญา เธอคบกับผู้ช่วยวริศจริงเหรอ” มีคนเดินเข้ามาหาเธอ และถามด้วยความตื่นเต้น “ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน”
เบญญาที่กําลังเล่นโทรศัพท์เงยหน้าขึ้น ไม่รอให้เธอตอบ พนักงานหญิงอีกคนหนึ่งก็เดินเข้ามา “ภาพสวยมากเลย ยิ่งดูก็ยิ่งเหมาะสมกัน พวกเธอดังแล้ว”
ในตอนนี้เอง ก็มีอีกคนหนึ่งเดินเข้ามา “บริษัทเราไม่ได้ห้ามมีความรักในออฟฟิศซะหน่อย ทำไมพวกเธอถึงยังต้องปิดแบบนี้ เป็นเพื่อนร่วมงานกัน แต่มีข่าวพวกเราถึงรู้ กลัวจะได้แจกลูกอมในงานแต่งเหรอ”
คนที่เดินผ่านเธอพากันพูดนั่นพูดนี่ เบญญาไม่ได้พูดสักคำ เธอจับโทรศัพท์แล้วยิ้ม น่าอายจริงๆ
มีรถคันหนึ่งจอดอยู่ไม่ไกล
จารวีที่แต่งหน้าอย่างสวยงามนั่งอยู่เบาะข้างคนขับ เธอมองผู้หญิงที่ยืนอยู่หน้าประตู และเปรียบเทียบกับภาพในโทรศัพท์สองสามครั้ง “ป้าจำปี ช่วยดูให้หน่อย ใช่เธอรึเปล่า”
หญิงวัยกลางคนเหลือบมองไปทางนั้น และได้ข้อสรุปว่า “ใช่ค่ะ”
จารวีเปิดประตูกำลังจะลงจากรถ แต่กลับถูกป้าจำปีจับแขนไว้ “เดี๋ยวก่อนค่ะ”
“……”
จารวีฟังเธอพูด “รอดูว่าพวกเขาพัฒนาไปถึงขั้นไหนแล้ว คบกันจริงรึเปล่า อาศัยอยู่ที่ไหนดีกว่าค่ะ”
เธอสงบสติลง มีเหตุผล รอดูก่อน
ผ่านไปสิบนาที…
“ทำไมวริศยังไม่ออกมา” จารวียังพอมีความหวัง เธอปลอบใจตัวเอง “พวกเขาคงไม่ได้เป็นแฟนกันใช่ไหม เพราะเขายังไม่ยกเลิกหมั้นกับฉัน”
“คุณหนูคะ ก่อนอื่นคุณหนูต้องรู้ก่อนว่า ที่คุณหนูมาวันนี้เพื่อมาขอคำอธิบาย หรือว่ามาเลิกกับเขา?” ป้าจำปีวิเคราะห์อย่างมีเหตุผล “ถ้าพวกคุณจะเลิกกัน คุณหนูเป็นคนบอกเลิกคงดีกว่า”
“ทำไมต้องเลิก ฉันตามหาเขามาตั้งครึ่งปี!” จารวีเลิกคิ้วแล้วพูดว่า “หมั้นกันแล้ว ฉันมาเร่งเขากลับไปแต่งงานกับฉัน!”
