เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 728 ความลับในโทรศัพท์
ทั้งๆ ที่ในใจแค้นเคืองท่าทีที่วริศมีต่อเธอ แต่ก็ยังอดไม่ได้ที่จะพูดแทนเขา
ไม่มีใครรู้ว่าจารวีชอบวริศมากแค่ไหน
“ป้าจำปี ฉันดีไม่พอแน่ๆ เลย ทำให้เขาตกใจจนวิ่งหนี” จารวีรู้สึกผิดในใจ และตำหนิตัวเอง “ต้องทำยังไงเขาถึงกลับมาอยู่ข้างฉันได้อ่ะ?”
“เรื่องที่คุณมาหาคุณวริศยังไม่ได้บอกคุณนายใช่ไหมคะ?” ป้าจำปีเอ่ยเตือน “ถ้าให้ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายออกหน้า เรื่องมันจะถูกแก้ไขไหมคะ?”
“ผู้ใหญ่……” จารวีคิดอย่างตั้งใจ “คุณปู่นโรตม์จะจัดงานวันเกิดครบรอบ 80 ปีไม่ใช่เหรอ?”
ป้าจำปีอึ้งเล็กน้อย คิดอย่างละเอียด “เหมือนจะใช่ค่ะ ได้ยินว่ากำลังเตรียมการ”
ทันใดนั้นจารวีก็ยิ้มทั้งน้ำตา “งั้นเขาต้องกลับไปแน่เลยใช่ไหม?!”
“แน่เลยค่ะ”
ทันใดนั้นจารวีก็ดีใจสุดขีด แค่วริศกลับไป ถึงตอนนั้นผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายก็จะพบกัน ทุกอย่างมีความเป็นไปได้!
ลัมโบร์กีนีจอดหน้าคฤหาสน์ของกรินทร์
ระหว่างทางวริศโทรหากรินทร์แล้ว เล่าอาการเบญกับเขา เขาเตรียมการรักษาเธอเสร็จนานแล้ว
ทางนี้ แชมป์ก็กลับบริษัท
เขาให้ชนรพรอด้านล่างตึก ส่วนเขาขึ้นลิฟต์ไปชั้นบนเอง
ภายในห้องทำงานรองประธานเหลือเพียงนุชวราคนเดียว เธอกำลังโทรศัพท์ “พี่ญาณี พี่ให้คนไปลักพาตัวเบญญาเหรอ?”
“เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเธอ” ญาณีพูดกับเธอ “เธอไม่จำเป็นต้องถามให้ชัดเจน”
“พี่จะทำยังไงกับหล่อน?” นุชวราถามอย่างไม่สบายใจ “เธอเป็นลูกสาวนายกเทศมนตรี เรื่องนี้ร้ายแรงมากนะ” ไม่อยากให้มันมาเกี่ยวข้องกับตนเองเลยแม้แต่นิดเดียว
ด้านนอกประตู แชมป์ได้ยินเสียงก็หยุดฝีเท้า เขาซ่อนตัวด้านนอกเงี่ยหูแอบฟัง
แชมป์ได้ยินเธอพูดอีกไม่กี่ประโยค จากนั้นก็วางสายไป เห็นใบหน้าเธอทั้งสงบและกังวล
แชมป์ก้าวเดินเข้าไปด้านใน!
นุชวราได้ยินเสียงก็หันมา ตกใจจนหน้าอกสั่นระริก “คุณชายแชมป์?”
“เอาโทรศัพท์คุณให้ผม!” แชมป์ยืนนิ่งตรงหน้าเธอ เงยหน้าจ้องมองเธอ แล้วยื่นมือไปหาเธอ “เมื่อกี้คุณโทรหาใคร?”
“ฉัน……” นุชวราลุกลี้ลุกลน ไม่แน่ใจว่าเขาได้ยินหรือเปล่า
“จะให้โทรศัพท์ไหม?” แชมป์จ้องเธอ
นุชวรายิ้มแล้วอธิบาย “เรื่องงานค่ะ ฉันกำลังรายงานผลงานอยู่”
แชมป์พยักหน้า เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาชนรพ “พี่รพ พี่ขึ้นมาข้างบนหน่อย!”
เดิมทีนุชวราตั้งใจจะเอานมให้เขาดื่ม พอได้ยินคำนี้ก็ตกตะลึง “……”
“ญาณีเหรอ?” แชมป์จ้องมองเธอด้วยแววตาเรียบเฉย “ญาณีให้คนไปลักพาตัวพี่เบญเหรอ?”
ให้ตายเถอะ!
ได้ยินแล้ว!
ในใจนุชวราลนลานอย่างยิ่ง
ในเวลานี้ ชนรพก็เข้ามา “คุณชายน้อย”
“ไปแย่งโทรศัพท์เธอมา!” แชมป์สั่ง
ชนรพเดินมายืนนิ่งตรงหน้านุชวรา ยื่นมือไปหาเธอด้วยสีหน้าเย็นชา เธอจำเป็นต้องให้
“เบอร์แรกในบันทึกการโทร โทรกลับไปให้ผม!” แชมป์เอ่ยอย่างชัดเจนมีเหตุผล
“ไม่ๆๆ!” นุชวราลนลานอย่างสมบูรณ์ โบกมือไม่หยุด “ไม่ใช่เธอๆ!”
ชนรพโทรออกไปแล้ว แล้วยื่นโทรศัพท์ให้แชมป์
“ไม่ใช่เธอ……” นุชวราตกใจกลัวจนไม่กล้าพูด ไปแย่งโทรศัพท์ด้วยสัญชาตญาณ แต่ถูกชนรพขวางไว้
“ฮัลโหล เธอมีอะไรอีก?” เสียงรำคาญของญาณีดังลอยมา “ฉันบอกแล้วไง เรื่องลักพาตัวเบญญามันไม่เกี่ยวกับเธอ ไม่ต้องถาม มันคือความขัดแย้งระหว่างฉันกับหล่อน เลยถือโอกาสช่วยเธอขุดรากถอนโคนศัตรูหัวใจพอดี”
“ญาณีทำไมเธอเลวแบบนี้!” แชมป์พูดด้วยความโกรธ “เธอเลวจนเป็นหนอง เลวสุดๆ! ฉันจะบอกเธอให้นะ! พ่อฉันส่งคนไปแล้ว! พวกมันจะตายอย่างอนาถ! พ่อฉันจะไม่ปล่อยเธอไปด้วย!”
พูดจบแชมป์ก็วางสาย ทิ้งให้ญาณีเบิกตาโพลงประหลาดใจอย่างยิ่ง
