เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 738 อาหารเย็นที่เต็มไปด้วยแผนการ
จารวีสังเกตเห็นสีหน้าของวริศอ่อนโยนลง เห็นได้ชัดว่าเขาไม่รู้สึกผิดแล้ว
เธอยิ้มอย่างรู้ความ “พรุ่งนี้ฉันจะกลับเมืองวาเรนแล้ว เราต้องจากกันด้วยดี คืนนี้คุณต้องกินข้าวกับฉัน ห้ามทำหน้าบึ้ง ห้ามคิดถึงเธอ ได้ไหมคะ”
เธอคิดได้ วริศก็พอใจแล้ว เขาหยิบแก้วไวน์ขึ้นมารินไวน์
จารวียิ้มหน้าบาน เธอมีความสุขมาก
และท่าทางรินไวน์แล้วยื่นแก้วไวน์ให้เธอก็ถูกนักข่าวถ่ายไว้อย่างชัดเจน หน้าตาดีแบบนี้ ภาพชัดแบบนี้ แล้วยังถ่ายได้เพอร์เฟกต์แบบนี้ ราวกับงานศิลปะที่มีชื่อเสียง
“เอ่อใช่ ฉันมีเรื่องอยากจะบอกคุณ” จารวีจิบไวน์ และพูดด้วยความสนใจ “นุชวราเคยมาหาฉัน”
วริศแปลกใจ
จารวียิ้ม “เธอบอกว่าเคยได้ยินคุณพูดถึงฉัน บอกว่าฉันเป็นคู่หมั้นของคุณ อายุน้อย หน้าตาสวย แล้วยังบอกอีกว่าคุณชอบฉันมาก”
“…” วริศกลืนไม่เข้าคายไม่ออก
“ฉันยังไม่เชื่อเลย” จารวีทำลายบรรยากาศที่อึดอัด เธอจิบไวน์แดงอย่างสง่างาม “แล้วเธอยังบอกว่าเบญญาเป็นคนอยากใกล้ชิดกับคุณ คนทั้งบริษัทรู้กันหมด”
เป็นเหมือนที่คิดไว้ไม่มีผิด สีหน้าของวริศเปลี่ยนไป สีหน้าของเขาเย็นชา
“เธอยังบอกว่าคุณเป็นคนนิ่งๆ เพราะเบญญาเป็นลูกสาวของท่านนายกฯ คุณไม่กล้าขัดใจเธอ จึงปล่อยให้เธอตัวติดคุณ เข้างานเลิกงานด้วยกัน นานวันเข้าคุณก็เลยชอบเธอ”
ไม่รอให้วริศพูด เธอก็พูดอีกว่า “คำพูดพวกนี้ฉันกลับไปคิดดูแล้ว โกหกคนโง่คงได้ แต่ฉันไม่เชื่อ”
พูดจบ เธอก็ยกแก้วไว้ขึ้นมา “ชนแก้วค่ะ”
วริศก็ยกแก้วไวน์ขึ้นมาชนกับเธอเบาๆ บรรยากาศที่เรียบง่ายและอบอุ่นนี้ก็ถูกถ่ายไว้แล้ว และที่สำคัญที่สุดคือจารวียิ้มอยู่ตลอด ราวกับผู้หญิงตัวเล็กๆที่มีความสุข
จารวีเล่าเรื่องนี้ให้วริศฟัง เพราะหวังว่าเขาจะรู้
และกำจัดศัตรูหัวใจอีกคนหนึ่งออกไปอย่างง่ายดาย
เมื่อวริศกำลังครุ่นคิด จารวีก็ฉวยโอกาสแสร้งทำเป็น‘ไม่ระวัง’ทำแก้วไวน์หก ไวน์กระเด็นใส่หลังมือทั้งสองข้างของเธอ เธอรีบลุกขึ้นและถอยหลังออกไปหนึ่งก้าว เพื่อไม่ให้เปื้อนกระโปรงตัวเอง
วริศเห็นแบบนี้ก็ตกใจ
“กระดาษทิชชู หยิบกระดาษทิชชูให้ฉันหน่อยค่ะ” เธอพูดอย่างอ่อนโยน เธอยืนนิ่งอย่างกับถูกสะกดจิต
วริศหยิบผ้าเช็ดหน้าบนโต๊ะมาเช็ดให้เธอ… และภาพนี้ก็ถูกถ่ายไว้เหมือนกัน เพราะมันค่อนข้างนาน ดังนั้นภาพชุดนี้จึงถ่ายได้เยอะ แต่ละภาพช่างคลาสสิก
เพราะท่าทีเข้าใจคนอื่นของจารวีในคืนนี้ และคำพูดที่มีเหตุผลของเธอ ทำให้วริศไม่ระแวงเธอเหมือนเมื่อก่อน
ในตอนนี้เอง พนักงานก็เดินเข้ามาช่วยเก็บโต๊ะ
“ขอโทษนะคะ” จารวีรู้สึกผิด เธอนั่งลงบนเก้าอี้และหยิบมีดกับส้อมขึ้นมาใหม่
วริศเอาสเต๊กที่หั่นแล้วให้เธอ “จารวี ขอบคุณนะครับ”
เธอตกใจ เงยหน้าขึ้นมองสายตาที่อ่อนโยนของเขา เธอยิ้ม แต่ในใจกลับไม่ดีใจเลยแม้แต่น้อย
มันไม่ใช่ความรัก แต่มันคือความสบายใจตอนที่วริศรู้สึกหลุดพ้น
ภาพยื่นสเต๊กก็ถูกถ่ายไว้แล้ว… การพัฒนาของเรื่องราวเกินแผนการของจารวี คืนนี้เธอเก็บเกี่ยวผลผลิตได้อย่างเต็มที่
หลังอาหารเย็น วริศไม่ได้อยู่ที่นี่นาน “ผมขอตัวกลับก่อน ดึกมากแล้ว คุณรีบกลับไปพักผ่อนเถอะครับ”
“คุณจะไปพักที่ไหนคะ” จารวีพูด
วริศตกใจ เขามองหน้าเธอแต่ไม่ได้บอกรายละเอียด “ผมซื้อบ้านไว้อีกหลังหนึ่ง เพราะต่อไปถ้าแต่งงานมีลูก คอนโดนั้นคงเล็กเกินไป”
เตรียมการไว้เพื่ออนาคตอย่างนั้นเหรอ เธอรู้สึกเจ็บปวดไปทั้งตัว
เขาไม่ใช่แค่อยากคบกับเบญญา แต่เขาคิดที่จะแต่งงานกับเธอ?
