เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 762 จะก่อเรื่องอีกแล้ว
ญาณีตักสเต๊กที่หั่นแล้วห้นุชวรา “ลองชิมสิ สเต๊กร้านนี้อร่อยที่สุดในเมืองไนร์ก้า”
นุชวราหน้าซีด “ฉันไม่มีอารมณ์กิน”
ก้มหน้าลงจึงเห็นแผลที่ข้อมือของญาณี “พี่ญาณี แขนพี่เป็นอะไร?” รอยเหมือนถูกมีดบาด
“ไม่เป็นไร” ญาณีมองเธอ จากนั้นก็ยิ้มมุมปากและเปลี่ยนเรื่อง “ไม่ว่ายังไง ยังไม่ตายก็ดีแล้ว ตกงานไม่ใช่เรื่องใหญ่ ฉันก็ถูกไล่ออกเหมือนกัน”
“…” นุชวราเม้มปาก เธอคงต้องใช้เวลาทำใจ
“กินเถอะ เย็นแล้วมันจะไม่อร่อย” ญาณีหันหน้ากลับมาและหั่นสเต๊กอีกชุด
เธอไม่ได้เย็นชาขนาดนั้น แต่กลับอ่อนโยนและดูเข้าถึงง่ายขึ้น
แต่นุชวรายังไม่สบายใจ “พี่ญาณี วันนี้พี่นัดฉันออกมากินข้าว มีเรื่องอะไรเหรอ?” ทุกคนล้วนแต่ยุ่ง ไม่มีใครว่างจนน่าเบื่อ
“คอลเลคชั่นรักแท้ของทีเอ็ม กรุ๊ปไปถึงไหนแล้ว?” ตอนนี้ญาณีไม่สนใจอะไร เพราะเธอคิดว่าเธอต้องหลอกใช้นุชวราให้ได้ ถึงแม้นุชวราจะไม่มีค่าอะไรแล้วก็ตาม
โดยเฉพาะการช่วยเหลือของเธอในวันนี้
“บ่ายนี้บริษัทเปิดตัวผลงานชุดแรก” นุชวราพูดกับเธอ “เปิดตัวในที่ประชุม ฉันก็เข้าประชุมด้วย มันสวยมากเลย ออกแบบเป็นหญ้าที่มีสี่ใบ”
“หญ้าสี่ใบ?” ญาณีแอบตกใจ เธอยิ้ม “มันไม่ล้าสมัยไปหน่อยเหรอ ในตลาดมีตั้งมากมาย”
“มันไม่เหมือนกัน มันมีเอกลักษณ์มาก ทำให้ผู้คนสายตาเป็นประกาย” นุชวราจำลักษณะนั้นได้ “ประณีตมาก เก็บรายละเอียดเล็กๆน้อยๆได้ดีมาก”
“อย่างนั้นเธออธิบายลักษณะของมันได้ไหม?”
“ได้”
นุชวราเห็นกับตาตัวเอง และเมื่อเธอเห็นภาพที่ส่องแสงระบิยระยับนั้น ในหัวของเธอก็มีจินตนาการนับไม่ถ้วนโผล่ขึ้นมา ดังนั้นเธอจึงจำมันได้แม่น
บนโต๊ะอาหาร เธออธิบายให้ญาณีฟังอย่างละเอียด
ญาณีเข้าใจเรื่องการออกแบบ บวกกับการฟังอย่างตั้งใจ เธอไม่มีทางลืม
“ผลงานเก็บไว้ที่ไหน” ญาณีถาม
“ห้องเก็บเครื่องประดับหมายเลขสาม อยู่ในกล่องสีเงินกล่องหนึ่ง”
เธอกินสเต๊กชิ้นหนึ่ง และพูดอย่างตรงไปตรงมา “ตอนเย็นฉันจะลองออกแบบให้เธอดูว่ามันเป็นแบบนี้รึเปล่า”
“…” แล้วเธอจะทำอะไร? นุชวราไม่เข้าใจ แต่เธอมีลางสังหรณ์ว่าจะเกิดเรื่อง
ญาณีเงยหน้ามองเธอ จากนั้นก็พูดอย่างตรงไปตรงมา “ตอนนี้เธอไม่ใช่คนของทีเอ็ม กรุ๊ปแล้ว แล้วอีกอย่าง ฉันช่วยเธอขนาดนี้ เธอก็ควรตอบแทนฉันไม่ใช่เหรอ”
“…”
“เธอไม่เกลียดพวกเขาเหรอ?” ญาณีถามอย่างยุยง “เพราะวริศชอบเบญญา เขาเลยเกลียดเธอ ไล่เธอออกทั้งๆที่เธอไม่ได้ทำงานผิดพลาด เธอยอมอย่างนั้นเหรอ”
นุชวราน้อยใจ เพราะเธอชอบวริศ ดังนั้นเธอจึงเสียใจ ต่อไปคงไม่ได้เจอเขาอีกแล้ว
“ฉันไม่รู้ว่าเธอรู้สึกยังไง” ญาณีพูดอย่างเฉยเมย “แต่ฉันไม่อยากให้ภีมพลมีชีวิตที่สงบสุข ความสุขของพวกเขาอยู่บนความเจ็บปวดของฉัน ฉันยอมไม่ได้”
หลังอาหารเย็น ญาณีไปส่งนุชวรากลับวิลล่าหรูที่เธอเช่าอยู่
“พี่ญาณี ขอบคุณนะคะ…” นุชวรายังไม่สบายใจ “ถ้าฉันมีเงิน ฉันต้องคืนเงินพี่แน่นอน”
สำหรับเรื่องนี้ ญาณีไม่ได้หวังอะไร “ช่างมันเถอะ ฉันไม่ต้องการ เธอทำใจก่อนเถอะ ถ้าหางานที่เหมาะสมไม่ได้ ยินดีต้อนรับสู่R-Alan”
นุชวราไม่ได้แสดงท่าทีอะไร เธอมองญาณีเงียบๆ
เธอลงจากรถและเดินเข้าไปในวิลล่า
ทันทีที่ญาณีสตาร์ทรถ เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมา มันเป็นเบอร์ของชัยเดช
คืนนี้ มันต้องเป็นฝันร้ายอีกแน่นอน
