เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 768 เครื่องประดับไม่มีคุณภาพ
ตอนนี้เบญญาเพิ่งกินข้าวเช้าเสร็จและเดินขึ้นไปชั้นบน เห็นเขาโทรมา เธอก็ดีใจ “ฮัลโหล~ คิดถึงฉันเร็วขนาดนี้เลยเหรอ”
“ใช่แล้ว” ได้ยินเสียงของเธอ วริศก็อารมณ์ดี เขายิ้มและเดินเข้าไปที่ลิฟต์ในห้องโถง “เบญญา ผมมีเรื่องจะบอกคุณ”
“เรื่องอะไรเหรอคะ” เบญญาถอดรองเท้าขึ้นไปบนเตียง เธอนั่งขัดสมาธิ ยิ้มแล้วมองโปสเตอร์บนหัวเตียง มองด้วยสายตาที่ลึกซึ้ง
ความรักทำให้โลกเป็นสีชมพู ยิ่งมองก็ยิ่งหล่อ
วริศเดินเข้าไปในลิฟต์ เขาพูดอย่างตรงไปตรงมา “อีกสามวันคือวันเกิดคุณปู่ของผม ผมอยากให้คุณกลับไปฉลองวันเกิดให้เขากับผม”
“เจอผู้ปกครองเร็วขนาดนี้เลยเหรอ?” เบญญายังไม่พร้อม เธอประหม่า “ไปเจอคุณปู่ของคุณ อย่างนั้นคุณพ่อคุณแม่ของคุณก็อยู่ด้วยเหรอคะ”
“พวกเขาอยู่ไหมไม่สำคัญ แต่มีผมอยู่” วริศพูด “ผมจะอยู่กับคุณตลอด ถ้าคุณไม่กลับไปกับผม อย่างนั้นผมก็จะไม่กลับไป”
“อ๊ะ?” เธอตกใจ “คุณอย่าดื้อสิคะ”
“แล้วคุณจะไปไหม?” วริศถาม
เบญญาลําบากใจ เธอยิ้มแล้วพูดว่า “มันเร็วเกินไป ฉันยังไม่พร้อม”
“เราไม่มีทางเลิกกัน” วริศพูด “ไม่ช้าก็เร็วก็เราต้องไปเจอผู้ปกครองของกันอยู่ดี แล้วอีกอย่าง ตอนนี้ยังมีจารวี เราต้องช่วยกันจัดการเธอ”
ไม่รอให้เธอปฏิเสธ เขาก็พูดต่อว่า “ผมโทรมาบอกคุณล่วงหน้า ให้คุณได้เตรียมใจ เอาล่ะ ผมถึงบริษัทแล้ว เดี๋ยวว่างแล้วจะโทรหาคุณ”
พูดจบ วริศก็วางสายไป
มันเป็นยากสำหรับเบญญา ถึงแม้เธอจะอยากไป แต่คุณพ่อคุณแม่คงไม่เห็นด้วย
ประโยคที่คุณแม่พูดบ่อยที่สุดทุกวันนี้คือ ผู้หญิงต้องสงวนท่าที จะออกตัวแรงไม่ได้
R-Alan กรุ๊ป
หลังจากญาณีบอกลานุชวรา เธอมาที่ห้องทำเครื่องประดับของบริษัท ทำงสยกับคนงาน และทำด้วยตัวเอง ต้องบอกว่าความสามารถของเธอไม่ธรรมดาจริงๆ
การผลิตเครื่องประดับที่ไม่มีคุณภาพายกว่าการทำของแท้ตั้งเยอะ อย่างแรก ไม่ต้องขัดเกลาเพชรอย่างพิถีพิถัน แค่ใช้เครื่องมือทำให้เป็นรูปเป็นร่างอย่างรวดเร็ว
ทำต่างหูและสร้อยข้อมือรูปร่างหญ้าสี่ใบเสร็จอย่างรวดเร็ว มองดูก็มีแสงระยิบระยับ
มีแค่ผู้เชี่ยวชาญที่จะมองออกว่าเพชรเม็ดนี้คุณภาพต่ำ แล้วยังเป็นแบบที่ไม่มีในตลาด ไม่มีคุณค่าในการสะสม
เธอหามาจากคลังเก็บวัสดุที่ไม่ผ่านเกณฑ์
“พวกคุณรีบหน่อย ทำสร้อยคอน่าจะเร็วกว่าใช่ไหม” ญาณีพูดกับพวกเขา “ทำเสร็จแล้วโทรหาฉัน””
“ครับคุณญาณี”
จากนั้นญาณีก็ออกมาจากห้องทำเครื่องประดับ
เธอขึ้นไปห้องทำงานท่านประธานชั้นบน เดินไปหาชัยเดชแล้วพูดว่า “ฉันจะรับสมัครผู้ช่วย”
“ใครกัน?” เขาคิดว่าเธอต้องมีคนอยู่แล้ว
“นุชวรา” ญาณีมองเขา และพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา “ผู้ช่วยของฉันที่ทีเอ็ม กรุ๊ป เธอถูกไล่ออก”
ชัยเดชหัวเราะ ไม่ได้ถามวุฒิการศึกษาและความสามารถในการทำงานของนุชวราเลยด้วยซ้ำ
“ไม่มีปัญหา” เขาตอบตกลงทันที “ในฐานะคุณนายท่านประธาน คุณมีสิทธิ์นี้อยู่แล้ว ไม่ต้องพูดถึงเรื่องเปลี่ยนผู้ช่วยตัวเอง ถึงแม้จะเปลี่ยนผู้ช่วยให้ผม ผมก็ไม่ว่าอะไร”
คำพูดนี้ กุมภ์บังเอิญได้ยินพอดี เขาตกใจ และรู้สึกหวาดระแวง
ญาณีรู้สึกว่าชัยเดชปลอม เปลี่ยนกุมภ์? เป็นไปได้ยังไง กุมภ์เป็นสุนัขรับใช้ที่ขายชีวิตให้เขา
และญาณีก็ไม่สนใจเรื่องของเขาอยู่แล้ว
และเมื่อเธอกำลังหันหลังเดินออกไป เธอก็สบตากับกุมภ์ เธอหยุดชะงัก
กุมภ์ยืนอยู่หน้าเธอ “สวัสดีครับคุณญาณี” เขาก้มหน้าลงทำความเคารพ
ญาณีแอบหายใจเข้า และพูดกับเขาว่า “ฉันจะรับสมัครผู้ช่วยคนหนึ่ง ต่อไปคงต้องรบกวนคุณสอนงานให้เธอ เธออยู่กับคุณ ความสามารถในการทำงานของเธอคงจะเก่งขึ้นในไม่ช้า”
พูดถึงความสามารถของกุมภ์ และยอมรับในตำแหน่งงานของกุมภ์
“ไม่มีปัญหาครับ” กุมภ์ไม่ได้คิดอะไร เพราะเขาเข้าใจ ว่าไม่ว่าผู้หญิงคนนี้จะยุแยงยังไง ชัยเดชก็ขาดเขาไม่ได้
แต่ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป กุมภ์คงต้องระวังญาณีให้มากขึ้น
