เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 803 ชายชราจับคู่หลานๆ
“สวัสดีครับคุณชาย”
ทันทีที่เดินเข้ามา คนรับใช้ที่เห็นเขาต่างพากันตื่นเต้น พวกเขายิ้มด้วยความดีใจ ราวกับลูกชายแท้ๆของตัวเองกลับมา
วริศสีหน้าอ่อนโยน เขายิ้มให้ทุกคน
“วริศ!” ดรัสวัตลุกขึ้นจากโซฟา และถือถ้วยชาเดินมาหาเขา “ขับรถมาตั้งนาน คงจะเหนื่อยแล้วใช่ไหม พักผ่อนก่อนเถอะ มาดื่มชาดับกระหายสักถ้วยสิ”
“ขอบคุณครับคุณลุง” วริศรับถ้วยชามาด้วยสีหน้าที่เฉยเมย เขาจิบชาแล้วยื่นถ้วยชาให้คนรับใช้ที่อยู่ข้างๆ
พ่อแม่ตัวเองไม่อยู่ที่นี่ แต่ดรัสวัตทำตัวราวกับพ่อตา ถามไถ่สารทุกข์สุกดิบของเขา
“มาจากเมืองไนร์ก้าต้องขับรถกี่ชั่วโมง?”
“วันนี้คงไม่กลับไปแล้วใช่ไหม ลาหยุดแล้วรึยัง?”
“นายกลับมา พ่อแม่และปู่ของนายต้องดีใจมากแน่ๆ” ดรัสวัตยิ้ม “ฉันก็ดีใจเหมือนกัน แต่คนที่ดีใจที่สุดคือจารวี”
ได้ยินแบบนี้ จารวีที่แต่งหน้าสวยงามยืนอยู่ข้างๆก็ก้มหน้าลงด้วยความเขินอาย หัวใจเธอเต้นแรง
ดรัสวัตพูดต่อ “เธอรอนายตั้งแต่เมื่อคืน วันนี้ก็มาช่วยจัดงานตั้งแต่เช้า”
นี่มันช่วยลูกสาวแย่งเครดิตชัดๆ
แต่น่าเสียดายที่วริศไม่แม้แต่จะมองเธอ เขาทำเหมือนจารวีเป็นแค่อากาศ
ในตอนนี้เอง พ่อแม่ของวริศเดินออกมาจากในห้อง เห็นลูกชายตัวเอง พวกเขาก็ดีใจจนพูดไม่ออก
“คุณพ่อ คุณแม่” วริศสีหน้าอ่อนโยน
ไม่ได้เจอกันตั้งสี่ปี ทุกคนต่างมีกำแพงในใจ เพราะมีคนตระกูลสาระทาอยู่ด้วย พวกเขาจึงพูดคุยกันแค่สองสามประโยค
ในห้องชั้นหนึ่ง ชายชราหัวขาวสองคนถือไม้เท้าพูดคุยกันอย่างมีความสุข
คุณปู่ปริตต์ใส่สูทสีขาว ผูกโบว์สีแดง ดูประณีตและมีชีวิตชีวา
มีช่างแต่งหน้ากำลังหวีผมให้เขา หวีผมสีขาวอย่างพิถีพิถัน
“แบบนี้ไม่ได้ ชุดนี้อย่างกับเจ้าบ่าว” คุณปู่ปริตต์มองตัวเองในกระจกแล้วบ่น
แต่คุณปู่นโรตม์กลับตบไหล่เขา “เหมือนเจ้าบ่าวไม่ดีเหรอ นายแต่งงานกับฉันสิ แบบนี้เราจะได้เป็นครอบครัวเดียวกัน”
คุณปู่นโรตม์หัวเราะ
แม้แต่คนรับใช้ที่อยู่ข้างๆก็อดหัวเราะไม่ได้
ทันใดนั้น คุณปู่นโรตม์ก็นึกอะไรขึ้นมาได้ เขาถามด้วยท่าทีจริงจัง “ปริตต์ ฉันจำได้ว่านายเคยบอกว่ามีหลานสาวไม่เหรอ แต่งงานรึยัง?”
“เพิ่งจะอายุยี่สิบ ยังไม่ได้แต่งงาน” พูดถึงเบญญา คุณปู่ปริตต์ก็มีสีหน้าภาคภูมิใจ “เธอมีความคิดเป็นของตัวเองตั้งแต่เด็ก ฉลาดมาก และยังเก่ง ฉันรักเธอมาก”
“วันนี้เธอจะมาไหม?” คุณปู่นโรตม์พูดอย่างดีใจ “หลานชายของฉันกลับมาแล้ว ไม่ธรรมดาเลยทีเดียว จบการศึกษาปริญญาเอกจากโรงเรียนดัง ตัวสูง หน้าตาดี มีความรู้ความสามารถ”
ในห้องนั่งเล่นข้างนอก
หลังจากพูดคุยกับพ่อแม่ของตัวเองต่อหน้าคนตระกูลสาระทาเสร็จแล้ว สีหน้าของวริศก็อ่อนโยขึ้นไม่น้อย “คุณปู่ล่ะครับ ผมไปหาเขาดีกว่า”
“อยู่ห้องนี้ค่ะ!” มีคนรับใช้เชิญเขาไปอีกทางหนึ่ง เขาพาวริศเดินไปพร้อมกับบอกว่า “วันนี้คุณปู่ปริตต์ เพื่อนสนิทของคุณปู่ก็มาด้วย พวกเขาสองคนเคยผ่านความตายมาด้วยกัน เกิดวันเดียวกันเดือนเดียวกันปีเดียวกันด้วยนะคะ”
เขาเคยได้ยินเรื่องนี้แล้ว
เมื่อวริศมาถึงหน้าประตู จารวีก็ตามมาด้วย
มีเสียงพูดคุยกันของชายชราสองคนดังออกมา
“นายต้องชอบหลานชายของฉันแน่นอน!” คุณปู่นโรตม์ยิ้ม “เดี๋ยวฉันจะแนะนำให้หลานสาวคนเก่งของนายรู้จัก เราจับคู่พวกเขากัน!”
วริศได้ยินแบบนี้ สีหน้าของเขาไม่สะทกสะท้าน
แต่สีหน้าของจารวีกลับซีดเซียว แม้แต่ลมหายใจก็เร็วขึ้น คุณปู่นโรตม์ทำแบบนี้ได้ยังไง?
