เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 809 พี่สะใภ้! ฟังหนู！
ญาดาหัวเราะ “ที่นี่คือตระกูลเดชอุป ไม่ใช่ตระกูลสาระทา จะให้เธอแย่งซีนไม่ได้”
คนรับใช้หากระโปรงยาวสไตล์โบฮีเมียนในรูปออกมาอย่างรวดเร็ว “คุณหนูคะ ชุดนี้ใช่ไหมคะ”
“ใช่!”
“พี่สะใภ้ รีบไปเปลี่ยนเร็ว!” ภายใต้การเร่งของญาดา เบญญารับชุดกระโปรงมาจากคนรับใช้ “ขอบคุณนะคะ” จากนั้นก็เดินเข้าไปในห้องแต่งตัว
ญาดายิ้ม เธอยืนอยู่ข้างนอกอย่างอารมณ์ดี
ในตอนนี้เอง มีคนรับใช้เตรียมรองเท้าส้นสูงและเสื้อโค้ตแขนสั้น รวมถึงเครื่องประดับและกระเป๋าเครื่องสำอางออกมา
ญาดาที่จบการศึกษาจากสาขาวิชาสุนทรียศาสตร์ไม่เพียงแต่เคยเรียนการแต่งหน้า การแต่งตัวและการออกแบบ เธอก็ถนัดเหมือนกัน เธอเป็นผู้หญิงที่อยู่แนวหน้าของวงการแฟชั่น
เธอยังเคยเป็นนางแบบ จึงมีชุดราตรีเยอะขนาดนี้
ผ่านไปไม่นาน เบญญาที่เปลี่ยนชุดเสร็จแล้วก็เดินออกมา ชุดกระโปรงยาวโบฮีเมียนตัวนี้ราวกับตัดมาเพื่อเธอ มองยังไงก็พอดีตัว
“สวยจังเลย!” ญาดารีบเดินมาหาเธอ “เร็วเข้า! ไปส่องกระจกสิ!”
เบญญาหันไปทางกระจก มองดูตัวเองในกระจก เธอยิ้มอย่างเอือมระอา จากนั้นก็หันมาถาม “เปลี่ยนชุดแล้ว พี่ชายเธอล่ะ?”
ญาดาตกใจ เธอบ่น “นี่ ทำไมพี่ถึงน่าเบื่อแบบนี้ วันนี้เราจะใช้ความสวยของเราขยี้จารวี!”
“ฉันกลายเป็นเครื่องมือของหนูไปแล้วเหรอ คุณหนูญาดา?” เบญญาถามอย่างตรงไปตรงมา “หนูแค้นอะไรจารวีรึเปล่า”
พวกเธอสองคนสบตากัน ญาดายอมประนีประนอม เธอยิ้ม “ทำธุรกรรม ตอนนี้พี่ต้องฟังหนู หนูจะแต่งหน้าให้พี่ เดี๋ยวหนูจะพาพี่ไปหาพี่วริศแน่นอน หนูสัญญา เชื่อหนูเถอะ”
พูดจบ ญาดาก็ลากเบญญาไปนั่งบนเก้าอี้โซฟา
“พี่สะใภ้ จารวีจะแย่งพี่ชายหนู เธอเป็นศัตรูของพี่!” เธอยุยงพร้อมกับยิ้มและพูดว่า “แต่หนู เป็นเพื่อนของพี่!”
ไม่รอให้เบญญาพูด เธอก็พูดต่อว่า “เอ่อใช่ พี่รู้ไหมว่าพี่วริศให้หนูทำอะไร ทำไมเขาถึงไม่ออกมาเจอพี่”
“ทำไมล่ะ?” เบญญามองเธอด้วยความสนใจ
ญาดาพูด “เพราะเขาไม่รู้ว่าเป็นพี่ เขาเอาของขวัญวันเกิดไปให้คุณปู่สองคน ได้ยินพวกเขาพูดเรื่องแต่งงาน คุณตาของพี่จะแนะนำพี่ให้พี่วริศ และคุณปู่ของหนูก็เห็นด้วย คุณปู่เป็นคนพูดเรื่องนี้เอง ทำเอาพี่วริศตกใจแทบตาย“”
เบญญาได้ยินแบบนี้ก็ตกใจ “วริศมีเสน่ห์ขนาดนี้เลยเหรอ?”
“ฮ่าๆๆ ประมาณนั้น” ญาดาพูดต่อ “จากนั้นคุณปู่ก็มอบหมายภารกิจให้พี่วริศ วันนี้เขาต้องพาพี่เดินดูงานในลาน ต้อนรับพี่ให้ดี แต่พี่วริศมอบภารกิจนี้ให้หนู”
เบญญาอดหัวเราะไม่ได้ “เขากลัวจนต้องปิดโทรศัพเลยเหรอ?”
“ใช่แล้ว!” ญาดาพูด “ดังนั้นเดี๋ยวเราต้องแกล้งเขา!”
สำหรับแผนการแบบนี้ เบญญาก็สนใจเหมือนกัน
เธออยากรีบแต่งหน้าให้เสร็จเร็วๆ
“เมื่อคืนจารวีพักที่นี่เหรอ?” ผ่านไปไม่นาน เบญญาก็ถาม
ญาดาได้ยินแบบนี้ เธอก็ตีความเอาเอง “พี่สะใภ้หึงเหรอ?”
“ฉันแค่ถาม บอกว่าอย่าเรียกพี่สะใภ้ เรียกฉันว่าเบญญาเถอะ”
“เธอไม่ได้พักที่นี่ บ้านเธอไม่ไกลจากที่นี่ จะพักที่นี่ทำไม” ญาดาบ่น “แต่วันนี้เธอมาตั้งแต่เช้า ตั้งหน้าตั้งตารอพี่วริศกลับมา แต่น่าเสียดาย พี่วริศไม่แม้แต่จะมองเธอ”
“เธอรักพี่วริศมากเลยเหรอ” เบญญาถาม เธอไม่ได้รู้สึกอะไร
“ใครจะรู้ แต่ฉันไม่ค่อยชอบเธอ รู้สึกว่าเธอเสแสร้ง” ญาดาเป็นเด็กร่าเริง เธอพูดได้ตลอดเวลา “หน้าตาก็ดี แต่กลับน่ารำคาญ!”
แค้นอะไรใช่ไหม??
