มู่เซิ่ง เขยอันดับหนึ่ง บทที่ 370 หยางฟางฟางทะลวง!
มองดูท่าทางจะฆ่าตัวตายของหยางฟางฟาง หยางฉางจวินกลัวว่าจะเกิดเรื่องไม่คาดคิดขึ้น และพูดอย่างปลอบโยนว่า: “เซียวจ้านมีอะไรไม่ดี? ฉันได้ยินครูฝึกฝานหรงบอกว่า ภายในเจ็ดปี จะต้องกลายเป็นนักเสวียน ด้วยผลงานของเขา ไม่ต้องพูดถึงการเป็นหัวหน้าทีม และเป็นครูฝึกคนใหม่ของสี่องค์กรใหญ่ ถึงขนาดเข้าสู่กลุ่มพันธมิตรนักเสวียน ก็เป็นเรื่องที่เป็นไปได้มากๆ”
“ถ้าหากตอนนี้แกไม่ฉวยโอกาสที่เซียวจ้านยังอยู่ทีมเต่าดำ จับเขาไว้ ถ้าอย่างนั้นต่อไปเขากลายเป็นนักเสวียน ต่อให้แกจะเป็นคนยอมเข้าหาก่อน เกรงว่าเขาก็ไม่เอา”
“ผู้ชายคนหนึ่ง ให้ความสำคัญกับศักยภาพของเขามากที่สุด”
หยางฉางจวินยังคงพูดอย่างจริงจังไม่หยุดหย่อน คำพูดนั้นของครูฝึกฝานหรง ก็ยิ่งทำให้เขาแน่ใจความเป็นไปได้ของเซียวจ้าน ไม่อย่างนั้นเขาก็ไม่มีทางเร่งรัดได้รีบร้อนขนาดนี้
“แต่งงานกับนักเสวียนคนหนึ่ง สำคัญขนาดนั้นเลยเหรอ?”หยางฟางฟางพูดทั้งน้ำตา
“ยังต้องถามอีกเหรอ? ตราบใดที่ในตระกูลมีนักเสวียนปรากฏตัว งั้นก็เป็นเปลี่ยนจากฐานะต่ำต้อยขึ้นเป็นฐานะสูง มูลค่าที่มันนำมานั้น ห่างไกลจากการประเมินค่าไม่ได้”หยางฉางจวินพูด
แม่ว่าเซียวจ้านไม่ใช่นักเสวียนของตระกูลหยาง แต่ลูกสาวตระกูลหยางของพวกเขาแต่งงานกับเซียวจ้าน หลังจากที่เซียวจ้านเป็นนักเสวียนได้สำเร็จ ตระกูลหยางของพวกเขาอาศัยบารมีก็เพียงพอที่จะน่าเกรงขาม
“งั้นมู่เซิ่งเขาก็เป็นนักเสวียน ถ้าหากต้องเลือกจริงๆ หนูยอมแต่งงานกับมู่เซิ่ง ก็ไม่ยอมแต่งงานกับเซียวจ้านหรอก!”หยางฟางฟางแทบจะตะคอก
“ฮ่าๆๆๆ!”
เมื่อหยางฉางจวินได้ยินคำพูดนี้ แม้ว่าเดิมทีสีหน้าของเขาจะแข็งทื่อแค่ไหน ในเวลานี้ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา
“นักเสวียนเหรอ? เขาเป็นนักเสวียน? ฟางฟาง แกเคยเห็นนักเสวียนมาก่อนหรือเปล่า รู้ว่านักเสวียนอายุยี่สิบคนหนึ่ง เป็นแนวคิดอะไรมั้ย? แม้แต่กลุ่มพันธมิตรนักเสวียนก็จะขอให้เขาเข้าร่วม ฉันจะบอกแกให้ ไอ้หมอนั่น ไม่มีคุณสมบัติพอที่จะถือรองเท้าให้เซียวจ้าน ยิ่งไม่ต้องพูดถึงนักเสวียนแล้ว!”
หยางฉางจวินไม่เคยได้ยินเรื่องอะไรที่ตลกกว่านี้มาก่อนจริงๆ
ในขณะที่ยิ้ม ในใจของเขาก็เกลียดมู่เซิ่งเป็นอย่างมาก เพราะลูกสาวที่น่ารักเชื่อฟังของเขา หลังจากที่ออกไปไม่กี่วัน ไม่นึกเลยว่าจะกลายเป็นคนดื้อรั้นขนาดนี้ ไม่เชื่อฟังแม้แต่คำพูดของเขา เขาแน่ใจว่า มู่เซิ่งจะต้องพาลูกสาวของเขาเสียคนอย่างแน่นอน
“มู่เซิ่งเขาเป็นนักเสวียนจริงๆ ไม่เชื่อ หนูให้เขามาพิสูจน์ได้!”หยางฟางฟางพูด
“พอเถอะ อย่างหมอนั่น ชกหมัดเดียวได้พลังสองร้อยกว่า แกเชื่อคำพูดของคนแบบนี้ด้วยเหรอ? เฮ้อ ฉันว่าแกยิ่งอยู่ยิ่งไร้ประโยชน์ แม้แต่ศักยภาพของคนคนหนึ่งก็แบ่งแยกไม่ชัดเจน เมื่อไหร่แกจะมีความสามารถหนึ่งในสิบของพี่รองแก แบบนี้ ฉันก็ไม่ต้องหนักใจกับแก”หยางฉางจวินพูดพร้อมกับถอนหายใจ
“พี่รองอีกแล้ว ตั้งแต่เล็กจนโต พ่อเอาแต่สนใจพี่รองกับพี่ใหญ่มาโดยตลอด พ่อเคยสนใจความรู้สึกของหนูด้วยเหรอ? อย่าว่าแต่หนูมีความสามารถหนึ่งในสิบของพี่รองเลย ต่อให้หนูจะทำได้ดีกว่าพี่ของหนู ในสายตาของพ่อ หนูก็ยังสู้พวกเธอไม่ได้ เพราะว่าตั้งแต่ต้นจนจบ พ่อไม่เคยคิดว่าหนูมีความสามารถเลย!”หยางฟางฟางยิ่งพูดยิ่งโมโห จนถึงสุดท้าย เกือบจะคำรามพูดประโยคนี้ออกมา
“ไม่เคยมองแกเลยเหรอ? ตอนนี้พี่ใหญ่ของแกความแข็งแกร่งเข้าใกล้ปรมาจารย์บู๊แล้ว แม้แต่พี่รองของแก ก็ผ่านการทดสอบมาตั้งนานแล้ว หมัดเดียวได้พลังสามพันกิโลกรัม แกล่ะ? ตอนนี้แก เป็นยังไง?”หยางฉางจวินพูดอย่างเยือกเย็น
เมื่อหยางฟางฟางได้ยินคำพูดนี้ ก็กัดฟันในทันที และพลังงานในเลือดก็พุ่งออกมาจากร่างกายของเธอ มันคือยาที่มู่เซิ่งให้เธอกิน
เดิมทียานี้มีไว้เพื่อช่วยให้หยางฟางฟาง เพิ่มความแข็งแกร่งของไปถึงขอบเขตของแดนปรมาจารย์บู๊ แต่คาดไม่ถึงว่า ภายใต้สถานการณ์ที่หยางฟางฟางโกรธมาก ไม่นึกเลยว่าจะบังเอิญเปิดเส้นลมปราณ ทำให้ผลการฝึกตนทั้งตัว ทะลวงถึงแดนปรมาจารย์บู๊ในทันที
“ฮ่าๆ แดนปรมาจารย์บู๊ หนูบรรลุได้ยังไง”หยางฟางฟางพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น
เมื่อเสียงของเธอลดลง ไม่นึกเลยว่าเธอก็กระโดดขึ้นไปบนเวทีประลอง ชกลงไป บนเครื่องวัดกำลังของเวทีประลองอย่างแรง เครื่องทดสอบที่ห่อหุ้มด้วยโลหะด้านนอก ก็ระเบิดเสียงคำรามออกมาอย่างหนักหน่วงในทันที
ตูม
ทั่วทั้งเวทีประลองสั่นเทา
หยางฟางฟางถอยหลังไปสองก้าว และเตะลงบนเสามวยกังฟูอีกครั้ง เสามวยกังฟูที่คนคนหนึ่งกอดได้ ไม่นึกเลยว่าจะโดนหยางฟางฟางเตะกะทันหัน เผยให้เห็นตอซังสีขาวที่แสบตา
เสามวยกังฟูล้มลงกับพื้น ดังโครมอีกครั้ง
“อะไรน่ะ?”
เมื่อมองไปที่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันตรงหน้า หยางฉางจวินไม่สามารถซ่อนความประหลาดใจของเขาได้เลย ไม่นึกเลยว่าหมัดนี้จะมีพลังมากมายขนาดนี้ ตอนนี้ลูกสาวของเขา อยู่ในแดนไหนแล้ว?
คงจะไม่ใช่ว่า ได้กลายเป็นปรมาจารย์บู๊แล้วนะ?
“ติ๊ด ห้าร้อยสิบห้ากิโลกรัม”
ตัวเลขที่ปรากฏบนเครื่องทดสอบกำลังหมัด ยืนยันการคาดเดาของหยางฉางจวินอย่างสมบูรณ์
ปรมาจารย์บู๊
ลูกสาวของเขากลายเป็นปรมาจารย์บู๊แล้วเหรอ?
นี่จะเป็นไปได้อย่างไร!
แม้ว่าหยางฉางจวินไม่ค่อยใส่ใจลูกสาวคนนี้ แต่ยังไงเขาก็เป็นยอดฝีมือปรมาจารย์บู๊ครึ่งหนึ่ง ความสามารถในการสังเกตที่โอ้อวดตัวเองน่าทึ่ง ปกติแล้วลูกสาวคนนี้ของเขาก็ดูแล้วไม่มีความสามารถของปรมาจารย์บู๊ด้วย จะทะลวงถึงปรมาจารย์บู๊ในทันทีได้อย่างไร?
ยิ่งไปกว่านั้นยังอายุน้อยเช่นนี้ พลังไม่ธรรมดา ถ้าหากเข้าร่วมการแข่งขันคัดเลือก จะต้องผ่านไปได้โดยตรงอย่างแน่นอน!
“ลูกสาว ลูกรักของพ่อ ลูกทะลวงตั้งแต่เมื่อไหร่? ทำไมลูกไม่บอกพ่อเลย” หยางฉางจวินตื่นเต้นด้วยความดีใจมาก “ไม่ได้ พ่อต้องแจ้งให้กับหัวหน้าเซี่ย ต้องให้แกเข้าร่วมการแข่งขันการคัดเลือก เข้าสู่ในทีมเต่าดำ”
บนใบหน้าไม่สามารถซ่อนความตื่นเต้นได้ ก็ลืมไปเสียสนิทว่าก่อนหน้านี้เขาใช้ท่าทีอย่างไรปฏิบัติต่อหยางฟางฟาง
หยางฟางฟางมองดูฉากนี้อย่างเยือกเย็น ในใจก็ปั่นป่วนขึ้นมา
สำหรับพลังที่ระเบิดออกมาของเธอ ตัวของหยางฟางฟางก็ประหลาดใจมาก แต่ในใจของเธอก็ยิ่งเจ็บปวดด้วยความผิดหวัง ส่วนหลังจากที่พ่อของเธอเห็นการเปลี่ยนแปลงในความแข็งแกร่งของตัวเอง ก็เปลี่ยนแปลงท่าทีของเจ็บปวดด้วยความผิดหวัง เธอต้องการพิสูจน์จุดเป้าหมายของตัวเองตั้งแต่ยังเด็ก แค่อยากให้พ่อของเธอพูดกับเธอไม่กี่คำเท่านั้นเอง
แต่ตอนนี้ สิ่งที่พ่อของเธอให้ความสำคัญ ยังคงมีแค่ความแข็งแกร่งปรมาจารย์บู๊ของตัวเองเท่านั้น
นี่มันตลกเกินไปแล้ว
“พ่อบอกว่าหนูสู้พี่ไม่ได้ไม่ใช่เหรอ? พ่อขอให้หนูแต่งงานกับเซียวจ้านไม่ใช่เหรอ? พ่อคิดว่าหนูไม่มีอะไรสำเร็จเป็นชิ้นเป็นอัน พ่อคิดว่ามู่เซิ่งก็เป็นเศษสวะ! แต่พ่อหารู้ไม่ พ่อต่างหากที่ตาบอด! หนูสามารถทะลวงถึงแดนปรมาจารย์บู๊ ทั้งหมดเป็นเพราะว่ามู่เซิ่ง”หยางฟางฟางพูดอย่างเยือกเย็น ในเวลานี้ เธอไม่อยากอยู่ที่นี่นานเลยแม้แต่วินาทีเดียวจริงๆ
หยางฉางจวินนิ่งอึ้งไป และถามอย่างรวดเร็ว: “มู่เซิ่ง? เขาทำให้ลูกทะลวงได้ยังไง?”
“เป็นยาที่มู่เซิ่งให้กับหนู บอกว่าจะช่วยเหลือการฝึกฝนของหนู ยาเม็ดนี้ ทำให้หนูจากคนธรรมดา ทะลวงถึงแดนปรมาจารย์บู๊ นี่ก็คือมู่เซิ่งที่พวกคุณดูถูก มู่เซิ่งที่ไม่มีสิทธิ์แม้แต่แข่งขันการคัดเลือก”หยางฟางฟางพูดไปด้วย ส่ายหน้ายิ้มอย่างขมขื่นไปด้วย ราวกับกำลังหัวเราะเยาะตัวเอง
พวกคุณมองเขาผิดไป
ความแข็งแกร่งของมู่เซิ่งนั้น ยิ่งใหญ่กว่าที่พวกคุณทุกคนคิดเอาไว้ซะอีก
และหลังจากที่หยางฉางจวินได้ยินคำพูดนี้ ใบหน้าแดงจนหมองคล้ำ และพึมพำในปาก“จะเป็นไปได้ยังไง มู่เซิ่งจะ……”
