ตอนที่ 100 โดนองค์กรพบตัว
ในโลกนี้นั้นกระดาษมีราคาแพงเป็นอย่างมาก คนธรรมดานั้นไม่สามารถซื้อสมุดบันทึกได้แม้ว่าพวกเขาจะออมโดยไม่กินหรือดื่มก็ตาม
หอคอยเวทย์นั้นมีการให้ที่พัก อาหาร และค่าจ้าง แม้มันจะน้อยแต่หากประหยัดได้สามถึงสี่ เดือนมันก็เพียงพอที่จะซื้อสมุดบันทึกแล้ว
โรแลนด์วาดแบบจำลองของเวทย์หุ่นเชิดบนกระดานไม้และอธิบายถึงข้อควรระวังที่สําคัญบางประการ
ขณะที่เขากําลังจะถามพวกนักเวทย์ฝึกหัดว่ามีใครไม่เข้าใจตรงไหนบ้างไหม โลกก็แปรเปลี่ยนเป็นสีขาวดําและเวลาก็หยุดลง
เวลาของโลกใบนี้ในวันนี้นั้นหมดลงเรียบร้อยแล้ว
โรแลนด์ปืนออกมาจากแคปซูลเสมือนจริง หลังจากยืดเส้นตัวเองเล็กน้อยเขาก็รู้สึกหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง
เมื่อโรแลนด์นอนตอนสี่ทุ่มในทุกวันและคืนตอนหกโมงเช้าและเปลี่ยนพฤติกรรมแย่ๆ ที่ชอบนอนตุก เขาก็รู้สึกตัวเองมีแรงมากขึ้นและมากขึ้น
เขาทําเหมือนอย่างเคยคือการเปิดดูฟอรั่มเพื่อจะเห็นว่าเจ้าพวกผู้เล่นบ้าๆนั้นกําลังคุยอะไรกันอยู่ และเขาก็พบเข้ากับกระทู้ที่น่าสนใจ
ไม่สามารถสร้างกระจกและไม่สามารถสร้างดินปืนได้
ข้อมูลเบื้องต้นของกระทู้นี้ก็เกี่ยวกับผู้เล่นคนหนึ่งซึ่งได้รับแรงบัลดาลใจมากจากพวกนิยายออนไลน์ทั้งหลาย เขานึกถึงราคาของกระจกที่สูงเฉียดฟ้าภายในเกมและความสามารถในการมอบความตายอันยิ่งใหญ่ของดินปืนซึ่งสามารถนําไปใช้ประโยชน์อื่นๆได้อีกมากมาย
ถ้าหากใครสักคนได้คว้าสองสิ่งนี้ไปครองแล้วละก็ ปัญหาเรื่องเงินและอํานาจทั้งสองนั้นจะถูกแก้ไขอย่างรวดเร็ว
ทว่าสิ่งที่ทําให้เขาตกใจนั่นคือ วิธีการสร้างสองสิ่งในโลกนี้นั้นไม่เหมือนกับภายในโลกจริง
ทรายแก้วที่ขุดได้จากในทางแม่น้ํานั้นไม่ได้กลายเป็นแก้ว เมื่อถูกเผามันกลายเป็นโคลนเหนียวสีดําและเมื่อเป็นตัวลงมันกลับกลายเป็นหินประหลาดชนิดหนึ่ง
สําหรับสูตรของดินในนั้นมันก็ไม่ใช่แค่กํามะถันหนึ่งส่วน ถ่านหนึ่งส่วน และดินประสิวสามส่วนเหมือนที่ทุกคนคุ้นเคย สิ่งที่ได้มาแทนที่จากการผสมสิ่งเหล่านี้นั้นกลับกลายเป็นของเสียจากการผสม
นอกจากนี้กฎทางฟิสิกส์หรือปรากฏการณ์ทั่วไปของธรรมชาติหลายอย่างก็ได้รับการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย
การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้นั้นยากที่คนทั่วไปจะสังเกตุ ทว่าพวกเขานั้นก็ได้รับผลกระทบอยู่หลายอย่างเช่นกัน อาทิเช่น สูตรเคมีบางอย่างภายในโลกจริงนั้นไม่สามารถใช้ในที่นี้ได้
พูดให้สั้นก็คือ ทุกๆคนที่หวังจะขึ้นต้นไม้แห่งเทคโนโลยีในโลกนี้นั้นคงต้องผิดหวัง
ยามหลักแล้ว มันก็น่าจะได้ผลหากมีใครสักคนเข้าใจเกี่ยวกับกฎฟิสิกส์และพันธะเคมีของนี้แต่…จะมีเกมเมอร์ที่คนกันเชียวที่เป็นนักวิจัยตัวจริง?”
คนที่มีความสามารถในการทําการวิจัยนั้นมักจะอยู่ในสถานที่วิจัยของตัวเองในทุกวินาที พวกเขานั้นคงหาเวลามาเล่นเกมไม่ได้
ด้านล่างมีผู้เล่นหลายคนตอบกลับมา
“ไม่สมเหตุสมผลเลยที่ NPC พวกนั้นสร้างแก้วได้แต่พวกเราสร้างไม่ได้”
“ฉันเห็นปืนของคนแคระอย่างชัดเจน”
“อาจเป็นไปได้ว่ามีองค์ประกอบเวทย์บางตัวที่ขัดขวางการทํางานของกฎพื้นฐานของฟิสิกส์ ท้ายที่สุดแล้วนี่คือโลกแห่งเวทมนตร์
หลังจากอ่านโพสต์ในฟอรั่มเสร็จโรแลนด์ก็กําลังจะไปที่สโมสรเหมียวเผ่าเพื่อรับประทานอาหารเข้า แต่เขาพบว่าหนึ่งในสมาชิกที่ได้รับการอนุมัติภายในเว็บบอร์ดนั้นล่งข้อความมาหาเขา
โรแลนด์นั้นปิดฟังก์ชั่นในการเพิ่มเพื่อนหรือการส่งข้อความส่วนตัวมาหาเขาเพราะมีหลายคนเหลือเกินที่ต้องการเป็นเพื่อนกับเขาและพยายาม@เขาอยู่บ่อยๆ มีเพียงแค่บางคนในสมาชิกที่ได้รับการอนุมัติเท่านั้นที่สามารถส่งข้อความถึงเขาได้
เมื่อเขาคลิกเพื่อที่จะเปิดมัน เขาก็พบว่าเขานั้นคือรองผู้อํานวยการของศูนย์ข้อมูล
นามแฝงออนไลน์ปัจจุบันของเขาคือโอนีล
“โรแลนด์ ฉันนั้นได้อ่านข้อมูลที่นายส่งมาให้ฉันเรียบร้อยแล้ว เมื่อวานนี้มีการตรวจสอบซ้ําไปมากว่าสี่ชั่วโมง ฉันสามารถยืนยันได้ว่าไม่มีสิ่งใดที่ผิดปกติเลยในข้อมูลของนาย”
“ถ้าหากว่ามันไม่มีอะไรผิดปกติ แล้วทําไมฉันถึงรู้สึกว่ามันมีจุตเวทย์ที่หายไปละ?” โรแลนด์ถามออกไปอย่างมีนงง
“ฉันเองก็ยังหาสาเหตุที่ชัดเจนไม่พบ แต่ผมมีความคิดที่ไม่แน่ใจนักอยู่”
“พูดต่อเถอะ”
* นายคิดว่าเป็นไปได้ไหม แบบจําลองเวทย์ของความสามารถทางภาษานั้นขาดจุดเวทย์อยู่จุดนึงอยู่แล้ว? ฉันนั้นไม่ได้มีพรสวรรค์เกี่ยวกับเวทมนตร์ภายในเกมมากนัก ดังนั้นมันยากสําหรับฉันที่จะรู้ได้ว่าเวทย์ที่สมบูรณ์นั้นเป็นแบบไหน
ชัดเลย!
โรแลนด์ปรบมือทันทีเมื่อตระหนักถึงเรื่องนี้ ใช่แล้วเป็นไปได้เลย บางทีความสามารถทางภาษา “ที่ผู้เล่นได้รับนั้นอาจจะเป็นรูปแบบที่ไม่สมบูรณ์มาตั้งแต่ต้นก็ได้
เขานั้นเป็นคนที่น่านับถือจริงๆ ความสงสัยและการตั้งสมมุติฐานของเขานั้นยอดเยี่ยมกว่าโรแลนด์มาก เขานั้นพบจุดบอดได้ในทันที
โรแลนด์นั้นต้องการจะทดสอบความคิดนี้ทันที ทว่าน่าเสียดาย ตอนนี้มันไม่มีทางที่เขาจะทําอะไรได้ เพราะเซิร์ฟเวอร์ของเกมนั้นยังคงปิดอยู่
“ขอบคุณมากวันนี้ฉันจะรีบไปลองทันทีเลยเมื่อได้เข้าเกมไปแล้วในตอนกลางคืน”
“ไม่เป็นไร เอ้อใช่ นายสนใจที่จะเข้าร่วมชุมชนนักเวทย์ของพวกเราไหม? คนที่อยู่ที่นี่นั้นล้วนแล้วแต่เป็นคนที่อุทิศทั้งหัวใจให้กับการเล่นนักเวทย์ ถ้าหากนายเข้าร่วม คนอื่นๆน่าจะดีใจมากแน่ๆ”
โรแลนด์นั้นคิดอยู่สามวิก่อนตอบตกลงไปในทันที
ขนาดคนที่น่านับถือขนาดนี้ยังอยู่ในกลุ่มเลย ดังนั้นภายในกลุ่มน่าจะมีการพูดคุยเกี่ยวกับเวทมนตร์กันบ่อยครั้ง
จากนั้นโรแลนด์ก็ถูกดึงเข้ากลุ่มแขทเพนกวินที่มีชื่อว่า “กลุ่มผู้ค้นหาเวทมนตร์”
สมาชิกในกลุ่มนั้นมีอยู่แปดร้อยนิดๆ และพวกเขาส่วนมากนั้นออนไลน์กันอยู่
หลังจากโรแลนด์เข้าร่วมแล้วเขาก็ส่งข้อความทันที “ผู้มาใหม่พึ่งลงเรือนี้ ขอความดูแลและความแนะนําด้วย”
“กฎเดิมๆ คือผู้มาใหม่จะต้องส่งรูปถ่ายของตัวเองในชุดผู้หญิงไม่เช่นนั้นนายจะถูกมองว่าเป็นคนล่องหน (อีโมจิแคะขี้มูก)
“ใช่ใช่สมาชิกใหม่ต้องถ่ายรูปก่อน”
“อย่าฟังพวกเขานะเด็กใหม่ นายยังมีฉันอยู่ ส่งรูปนายในชุดผู้หญิงมาในแชทส่วนตัวของฉันก่อนก็ได้ (ซู๊ดดด)”
ตอนแรกนั้นมันก็เป็น “การหยอกล้อ” กันแบบดั้งเดิมของสมาชิกเก่าๆภายในกลุ่ม แต่แล้วสมาชิกคนหนึ่งที่ส่งข้อความไปว่า
“พวกนายไม่ดูนามแฝงของเขาหรอ? สมาชิกใหม่คือโรแลนด์”
หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง ข้อความที่ถูกส่งมาจนเต็มกลุ่ม
“เชี่ยนี่โรแลนด์ตัวจริงนี่หว่า ในที่สุดผู้ดูแลกลุ่มในตํานานก็ลากตัวหัวหน้าแก๊งค์ของพวกเรามาได้สักที”
“ฮ่าๆ ในที่สุดกลุ่มนี้ก็ให้ความรู้สึกที่ถูกต้องเสียที”
“ในที่สุดที่พึ่งของพวกเราก็มาถึงแล้ว หัวหน้าแก๊งค์ฉันมีคําถามมากมายเลยที่อยากจะถามคุณ ถึงแม้ว่าผู้ดูแลกลุ่มของเราจะยอมเยี่ยมในทางคณิตศาสตร์มากขนาดไหนก็ตาม เขาก็เป็นได้แค่นักเวทย์ที่ตูบ้าบอภายในเกม ความสามารถในการสัมผัสได้ถึงองค์ประกอบเวทย์ของเขานั้นแย่กว่าพวกเราส่วนใหญ่เสียอีก”
“โรแลนด์ ฉันผิวขาว แถมยังรู้วิธีดันเข้าและดันออกอาวุธขนาดใหญ่ด้วย ได้โปรดนําฉันไปเป็นเมียน้อยของคุณที”
โรแลนด์ถึงกับปากกระตุก ทําไมเจ้าพวกบ้าที่ขอบแต่งตัวครอสเดรสถึงอยู่ทุกที่ที่เขาไปกัน
ผู้ดูแลกลุ่มเตะสมาชิกที่ชื่อ ผิวขาวน่ารักดูดกับพวกหมูออกจากกลุ่ม
เมื่อเห็นการแจ้งเตือนของระบบโรแลนด์ก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก
ความกระตือรือร้นของสมาชิกในกลุ่มค่อนข้างสูง พวกเขาถามคําถามมากมายเกี่ยวกับเวทมนตร์ ส่วนใหญ่เป็นปัญหาง่ายๆ ที่โรแสนด์พบไม่นานหลังจากที่เขาได้เรียนรู้เวทมนตร์เมื่อสองหรือสามเดือนก่อน
ตัวอย่างเช่น : จะรวบรวมองค์ประกอบเวทย์ให้มีประสิทธิภาพได้อย่างไร?
คําตอบของโรแลนด์ : “หากเพิ่มค่าคุณสมบัติทั้งหมดให้กับสติปัญญา ในระดับสามนายจะสามารถสัมผัสได้อย่างชัดเจนถึงองค์ประกอบเวทย์มนตร์ที่ลอยอยู่ในอากาศและปริมาณขององค์ประกอบเวทย์ภายในร่างกายของตัวพวกนายเอง เมื่อถึงตอนนั้นนายไม่จําเป็นต้องใช้อินเทอร์เฟซของระบบเพื่อให้ทราบอย่างชัดเจนว่านายเหลือมานาเท่าไหร่ นายจะสามารถรวบรวมองค์ประกอบเวทย์ได้อย่างง่ายดายเช่นกันในเวลานี้ แต่ก่อนหน้านั้นมันจะยากนิดหน่อยและมักจะไม่ค่อยมีประสิทธิภาพนัก”
“ฉันรู้สึกเสมอเลยว่าคําว่า “ยาก” ในสายตาของผู้เชียวชาญไม่ใช่คําเดียวกันในสายตาของพวกเรา”
“เห็นด้วย +1”
“มันไม่ใช่เรื่องอยากที่พวกเราจะรวบรวมองค์ประกอบเวทย์ สิ่งที่ยากจริงๆคือการตั้งสมาธิอย่างสมบูรณ์โดยให้มันปราศจากความคิดอื่นๆ ต่างหาก มันแทบจะเป็นไปได้เลยที่จะสามารถควบคุมองค์ประกอบเวทย์ให้เข้าไปยังจุดเวทย์ตามที่ใจต้องการ”
ยากขนาดนั้นเลยงั้นเหรอ? โรแลนด์ขมวดคิ้ว
จากนั้นเขาก็นึกได้ถึงพรสวรรค์พิเศษ การควบคุมเวทย์ของเขา
บางที่นี้น่าจะเป็นตัวช่วยพิเศษ
เขารับรู้ได้แค่ชื่อของมันเพียงอย่างเดียว และยังไม่ทราบว่าความสามารถที่แท้จริงของมันคืออะไร
***
เผื่อลืมโรแลนด์ทักไปหาโอนีล ตอนที่ 83 นะครับ
