เผยเชียนเดินวนรอบห้องทำงานอย่างกระสับกระส่าย
แย่แล้ว แย่มากๆ!
เขารู้ว่า Unexpectedness กับ ชีวิตอันแสนน่าเบื่อหน่ายของจูอี๋ตั้นนั้นโด่งดังในหมู่ซีรีส์ตอนสั้นมากๆ เพราะทั้งสองเรื่องประสบความสำเร็จอย่างล้นหลาม
ซีรีส์ตอนสั้นเรื่องชีวิตประจำวันของบอสเผยที่จูเสี่ยวเช่ออยากถ่ายทำนั้นเหมือนเอาแก่นของสองเรื่องที่ว่ามารวมกัน ซึ่งน่าจะทำให้ซีรีส์เรื่องนี้ดังเป็นพลุแตกเหมือนกัน!
ทำไงดี
“ระบบ ฉันอยากถอนทุน! ฉันไม่อยากให้เงินลงทุนหนึ่งล้านหยวนกับหวงซื่อปั๋วแล้ว ทำได้ไหม”
ข้อความปรากฏขึ้นบนหน้าจอระบบ
<คุณต้องมีเหตุผลที่เหมาะสมในการถอนทุน มิเช่นนั้นจะถือว่าเป็นการละเมิดกฎ>
เผยเชียน “…”
เหตุผลที่เหมาะสมเหรอ
ไม่มีหรอก!
จะบอกไปว่าขอถอนทุนเพราะคิดว่าโปรเจ็กต์นี้น่าจะทำกำไรได้มากก็ไม่ได้ใช่ไหมล่ะ
มีเหตุผลอื่นอีกไหมนะ
บอกว่าหวงซื่อปั๋วรับเงินใต้โต๊ะหรือไม่ก็ไม่จริงจังกับการทำงานได้หรือเปล่า หรือจะบอกว่าไม่ชอบจูเสี่ยวเช่อ เพราะเขาหน้าตาไม่ดีเกินไปดี
หรือบอกไปว่าไม่มีเหตุผล แค่ไม่อยากลงทุนแล้ว
ไม่เห็นจะเข้าท่าสักข้อ!
เผยเชียนครุ่นคิดอย่างหนัก
ไม่มีทางเลย!
ไม่มีทางไหนที่จะโน้มน้าวระบบได้เลย!
เขาต้องคิดหาวิธีอื่น
“ใจเย็นๆ ต้องมีทางอื่นอีกนอกจากขอถอนทุนสิ
“ฉันจะไม่ถ่ายซีรีส์เรื่องนี้แล้ว
“ฉันไม่เป็นพระเอกให้แล้ว! ไปหาคนอื่นมาแทนเลย!
“อย่างน้อยทำแบบนี้ก็น่าจะลดกำไรของโปรเจ็กต์นี้ลงได้…”
เผยเชียนตัดสินใจจะปฏิเสธงานนี้ด้วยเหตุผลง่ายๆ ว่างานยุ่งมาก!
จากนั้นจูเสี่ยวเช่อกับคนอื่นๆ ก็ต้องไปหานักแสดงใหม่มาแทน คงจะยากที่จะหานักแสดงที่เหมือนเขาได้ ถึงจะหาได้ การถ่ายทำก็ต้องล่าช้าจากการหาตัวนักแสดง!
ถ้าเปลี่ยนตัวนักแสดง ซีรีส์อาจจะไม่เป็นกระแสก็ได้
เขาตัดสินใจจะปฏิเสธงาน
ถึงจะเสียดายค่าจ้างสามหมื่นหยวน แต่เขาจะทิ้งเงินก้อนโตจากการมามัวเสียดายเงินเล็กน้อยไม่ได้!
ถ้าเขาทำให้บริษัทขาดทุนได้ในรอบสรุปบัญชีนี้ ก็น่าจะทำยอดขาดทุนได้สักหกถึงเจ็ดแสนหยวน ถ้าเป็นแบบนั้นเขาก็ไม่ต้องมาสนใจเงินแค่สามหมื่นหยวนนี่
ชายหนุ่มเตรียมจะโทรไปบอกปฏิเสธงานกับหวงซื่อปั๋ว
แต่พอหยิบโทรศัพท์ก็นึกปัญหาอีกอย่างขึ้นได้
เขาเซ็นสัญญาไปแล้ว!
ในสัญญาระบุว่าถ้าบอกเลิกสัญญาต้องเสียค่าชดเชยสามเท่า!
เท่ากับว่าต้องเสียเงินเก้าหมื่นหยวน!
เผยเชียนมือสั่นเมื่อตระหนักว่าเกิดเรื่องเข้าให้แล้ว
“ระบบ ฉันใช้เงินทุนระบบจ่ายค่าบอกเลิกสัญญาได้มั้ย”
<สัญญาเซ็นในนามของตัวเจ้าของเอง รายได้ทั้งหมดที่จะได้รับภายใต้สัญญาจะเป็นของเจ้าของแต่เพียงผู้เดียว ดังนั้นเจ้าของจะต้องเป็นคนจ่ายค่าชดเชยที่เกิดจากการบอกเลิกสัญญาเอง>
ตุ้บ!
เผยเชียนทำมือถือตกพื้น
เวรแล้ว!
ฉันจะไปหาเงินเก้าหมื่นหยวนจากไหนมาจ่ายค่าชดเชย!
จะถอนทุนก็ไม่ได้ จะไม่แสดงแล้วก็ไม่ได้อีก!
หัวใจของชายหนุ่มเย็นเยียบขึ้นมา
ไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว! คงต้องแสดง!
หลังจากนั่งเหม่อลอยไปห้านาที เผยเชียนก็รวบรวมสติกลับมาได้อีกครั้ง
“ใจเย็นน่า คิดบวกเข้าไว้ ซีรีส์นี่ไม่น่าจะทำเงินได้มากมายอะไรหรอก…
“อืม ทำได้แค่คิดแบบนี้แหละ…”
เผยเชียนรู้สึกมึนไปหมด
เขาทำได้แค่ปลอบใจตัวเองว่าทุกอย่างคงไม่เลวร้ายอย่างที่คิด
ถึงซีรีส์ต้นทุนต่ำเรื่องนี้จะดังขึ้นมา มีโฆษณาติดต่อเข้ามาหลายเจ้า ยังไงก็ไม่น่าจะได้กำไรคืนทุนหนึ่งล้านหยวนหรอก
ถึงจะคืนทุนได้ก็ไม่น่าจะได้กำไรมาก
พอถึงวันสรุปบัญชี ถ้าโปรเจ็กต์เกมและโปรเจ็กต์ร้านอินเทอร์เน็ตขาดทุนขึ้นมา เผยเชียนก็ยังมีโอกาสที่จะทำยอดรวมติดลบได้!
“เฮ้อ โชคดีที่เตรียมตัวไว้พร้อม
“เกือบตกที่นั่งลำบากอีกแล้วมั้ยล่ะ
“เดี๋ยวต้องไปคุยกับลู่หมิงเหลียงอีกรอบ แล้วบอกให้ทำเสียงพากย์ให้กวนประสาทขึ้นอีก เจ้าเสียงนี่ต้องกวนบาทาผู้เล่นให้สุดๆ”
…
…
วันต่อมา…
จูเสี่ยวเช่อมาที่ออฟฟิศอีกครั้ง
“บอสเผยครับ! พวกเราตัดต่อตอนที่ถ่ายไปเมื่อวานใกล้เสร็จแล้ว กำลังคิดกันว่าจะปล่อยวันไหนดี
“เรายังต้องคุยกับเว็บไซต์ที่จะอัปซีรีส์ลงว่าพอจะหาช่องทางโปรโมตดีๆ ให้ได้มั้ย อาจจะต้องเสียเงินตรงนี้เพิ่ม เดี๋ยวพวกผมจะต่อรองเรื่องราคาดู
“แต่ไม่ต้องกังวลเลยนะครับ! ผมมีรุ่นพี่ทำงานอยู่เว็บฟานฉู น่าจะหาแหล่งโปรโมตดีๆ ได้!
“แล้วเราก็จะไม่ปล่อยให้กองของเราล่าช้า เดี๋ยวเราจะถ่ายตอนต่อไปวันนี้เลย ผมว่าเราเร่งทำปีนี้เลยดีกว่า วันปีใหม่จะได้ปล่อยลงได้ ยิ่งลงเยอะก็ยิ่งเรียกความสนใจจากผู้ชมได้เยอะ
“บอสเผยครับ วันนี้ดูไม่ค่อยสบายเลย งานหนักเหรอครับ”
เผยเชียนหน้าดำคร่ำเครียด
แน่นอนว่าไม่ใช่เพราะทำงานหนัก!
ช่วงนี้เขาไม่ค่อยได้เข้าเรียนเท่าไหร่ นอกจากนอนกลิ้งบนโซฟาแล้วก็เอาขลุกตัวเล่นเกมท่องเว็บอยู่ในห้องทำงานทั้งวัน เขามีลูกน้องทำงานให้อยู่แล้ว ทำไมตัวเองจะต้องทำงานอะไรอีก
เขาแค่เหนื่อยใจ!
“ผมสบายดี เริ่มถ่ายกันเลยดีกว่า”
เผยเชียนพูดเสียงอิดโรย
เนื่องจากไม่สามารถถอนทุนหรือบอกเลิกสัญญาได้ เขาก็ต้องจำใจอดทนถ่ายซีรีส์ทั้งสามสิบตอน
แน่นอนว่าเผยเชียนยังไม่ยอมแพ้
เขาพยายามหาทางเอาตัวรอดอย่างสุดกำลัง
ไม่นานพนักงานคนอื่นๆ ก็ยืนประจำที่ของตัวเอง
ตอนที่สองมีชื่อว่า ‘ให้โบนัสพนักงานดีเด่นรวดเดียวเก้าอย่าง’
เผยเชียนอ่านชื่อเสร็จก็ต้องตะลึงงันไป
บทรอบก่อนไม่ใช่เรื่องบังเอิญจริงๆ ด้วย!
ผู้กำกับจูเสี่ยวเช่อไม่ใช่คนธรรมดา เด็กคนนี้มีพรสวรรค์มากๆ!
ถ้าไม่เกิดอะไรผิดพลาด เผยเชียนคิดว่าตอนนี้จะต้องทำยอดผู้ชมได้อย่างน้อยหนึ่งล้านวิว
ถ้าทำได้ก็อยากจะเลิกถ่ายตอนนี้เลย!
เขาควรจะทำยังไงดี
เผยเชียนเริ่มตื่นตระหนก
ถ้าทำงานกันแบบนี้น่าจะลงซีรีส์ได้สองวันต่อหนึ่งตอน แล้วถ้าเป็นแบบนี้ไปตลอดทั้งสามซีซั่น เผยเชียนจะทำยังไงดี!
ไม่ได้ เขาต้องหาทางแก้สถานการณ์!
ทันใดนั้นเผยเชียนก็ตาลุกวาวหลังจากนึกอะไรดีๆ ขึ้นได้
ต้องทำตัวอู้งาน!
เขาต้องทำลายซีรีส์นี้ทิ้งด้วยการแสดงอันห่วยแตก!
พอคิดแผนการสุดบรรเจิดนี้ขึ้นได้ เผยเชียนก็อัญเชิญวิญญาณนักแสดงฝีมือห่วยแตกมาประทับร่าง!
เขาพยายามนึกถึงทักษะการแสดงดีๆ
อย่างการเหลือบมอง เบ้ปาก ดึงหน้า หัวเราะ ร้องไห้ บิ๊วอารมณ์ตัวเอง และอื่นๆ…
อืม ฉันจะต้องแสดงซีซั่นนี้ให้ห่วยแตก!
ถึงจะสกัดไม่ให้ซีรีส์นี้ทำกำไรไม่ได้ แต่อย่างน้อยเผยเชียนก็ต้องพยายามลดทอนกำไรของซีรีส์เรื่องนี้ลง
เผยเชียนพยายามผ่อนคลายใบหน้า เตรียมตัวทำให้ผู้กำกับจูเสี่ยวเช่อผิดหวัง!
ถึงอย่างไรเขาก็ไม่ใช่นักแสดงมืออาชีพ ถึงจะแสดงห่วยแค่ไหน จูเสี่ยวเช่อก็ว่าอะไรเขาไม่ได้
เริ่มปฏิบัติการได้!
จูเสี่ยวเช่อปรับกล้อง จากนั้นก็เริ่มถ่ายทำ
เขาแค่ต้องรอให้ถึงช่วงสำคัญที่สุดเพื่อจะได้แสดงฝีมือการแสดงที่ห่วยที่สุดในโลกให้ทุกคนได้ประจักษ์!
จูเสี่ยวเช่อไม่รู้ว่าเผยเชียนมีแผนการอะไร เขากำกับการแสดงต่อไปเรื่อยๆ เหมือนที่ทำเมื่อวาน
“ดีครับ บอสเผย ขอหน้านิ่งๆ
“ขอหน้านิ่งๆ อีกรอบครับ
“ทำเหมือนจะยิ้มแต่ไม่ยิ้ม เอาหน้านิ่งๆ นะครับ
“ทีนี้ทำเหมือนสงสัยนิดนึง แต่ยังหน้านิ่งอยู่
“ตบบ่าเขาแบบหน้านิ่งๆ
“ยื่นนามบัตรให้แบบหน้านิ่ง
“หน้านิ่ง…”
พวกเขาถ่ายทำไปอย่างนั้นตั้งแต่ต้นจนจบโดยไม่หยุดพัก
เผยเชียนรอคอยที่จะแสดงทักษะการแสดงไก่อ่อนของตัวเอง แต่เผลอแป๊บเดียวก็ถ่ายทำเสร็จเรียบร้อยแล้ว
หลังจากเก็บของเสร็จ จูเสี่ยวเช่อก็ยกนิ้วโป้งให้เผยเชียน
“บอสเผยแสดงดีมากๆ เลยครับ! แสดงได้เป็นตัวเองมาก!
“เทียบกับเมื่อวานแล้ว วันนี้แสดงดีขึ้นมากเลย!
“บอสตีหน้านิ่งเก่งมาก แต่ก็ยังแสดงอารมณ์ที่เอ่อล้นข้างในออกมาได้ ผมประทับใจจริงๆ!
“แสดงดียันรูขุมขน!
“ผมขอตัวก่อนนะครับบอสเผย พรุ่งนี้เราจะมาถ่ายทำอีกตอนก่อนตรุษจีน!
“บอสแสดงเก่งแบบนี้ ผมมั่นใจว่าซีรีส์ของเราต้องดังเป็นพลุแตกแน่!”
จูเสี่ยวเช่อกลับออกไปอย่างสุขใจ ก่อนจะกลับก็ไม่ลืมที่จะกล่าวขอบคุณเผยเชียน
ในห้องเหลือแค่เผยเชียนเพียงคนเดียว เขาได้แต่ยืนนิ่งเงียบ ครุ่นคิดว่าเกิดอะไรขึ้น
ฉัน…ได้แสดงฝีมืออะไรออกไปด้วยเหรอ
ทำไมถึงรู้สึกเหมือน…มีอะไรแปลกๆ ชอบกล
……………………..
