ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี – บทที่ 212 นี่คืออัปเดตใหม่ที่พวกสูบ่เคยเห็นมาก่อน

ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี

หลินหวานเล่นเกมต่อไปอย่างจริงจัง

ถึงเธอจะไม่สามารถทำใจให้ชอบเกมแนวนี้ได้ แต่เพื่อเป็นส่วนหนึ่งของหน้าประวัติศาสตร์ที่เกมรูปแบบใหม่จะถือกำเนิดขึ้น หลินหวานจึงพยายามทำตัวให้เป็นมืออาชีพ

ในฐานะนักออกแบบ เธอต้องเล่นเกมต่อไปเรื่อยๆ แม้จะไม่ใช่เกมแนวที่ชอบ ต้องพยายามอย่างหนักเพื่อให้เข้าใจตัวเกมอย่างทะลุปรุโปร่ง!

“อ้าว ฉันได้เป็นผู้ถูกเลือกนี่!”

ตัวละครของหลินหวานในหน้าจอเรืองแสงและขยายขนาดขึ้นสองถึงสามเท่า พอยืนอยู่ท่ามกลางผู้เล่นคนอื่นๆ แล้วดูเหมือนยักษ์ผู้น่าเกรงขาม

ถ้าได้รับเลือกเป็นผู้ถูกเลือกจะเป็นแบบนี้ ตัวละครของหลินหวานมีพลังรบเพิ่มขึ้นสามเท่าทันที!

หลินหวานตั้งใจ ‘ทำงานหนัก’ โดยวิ่งปรี่เข้าสนามรบไปไล่ฆ่าฝูงชน

ครึ่งชั่วโมงต่อมาสงครามก็จบลง

เยว่จือโจวเคาะประตูห้องเบาๆ เขามีเรื่องจะมาปรึกษาหลินหวาน

เขามาหาก่อนแล้วรอบหนึ่ง แต่พอเห็นหลินหวานตั้งใจเล่นเกมอยู่ก็คิดว่าคงไม่เหมาะถ้าจะเข้าไปกวน เขารอให้สงครามจบก่อนจึงกลับมาหาอีกครั้ง

“ผู้อำนวยการหลิน ผมขอปรึกษาเรื่องโฆษณาหน่อยครับ

“ยังเหลืออีกประมาณหนึ่งเดือนก่อนจะถึงกำหนดปล่อยเกม แต่ผมคิดว่าเราควรเตรียมเรื่องนี้ไว้ล่วงหน้า”

จากประสบการณ์ค้นคว้าและพัฒนาเกมรอบก่อน เยว่จือโจวกับหวังเสี่ยวปินคิดว่าพวกเขาต้องวางแผนการตลาด

หลินหวานนิ่งไป “เอ๋ ตอนนี้เลยเหรอคะ”

ที่ผ่านมาการโฆษณาของเถิงต๋าเกมจะแสดงผลลัพธ์ให้เห็นหลังจากปล่อยเกมออกไป จากนั้นเกมของพวกเขาก็จะโด่งดังขึ้นมาทันที

หลินหวานคิดว่าน่าจะเป็นเรื่องปกติในอุตสาหกรรมนี้

แต่พอคิดดูอีกที เธออาจจะไม่รู้เรื่องอะไรกับเขาเลยก็ได้

เห็นได้ชัดว่าบอสเผยเตรียมการโฆษณาแบบจัดฉากสำหรับเกมนักออกแบบเกมไว้ล่วงหน้า ถึงผลลัพธ์จะมาปรากฏหลังปล่อยเกมไปได้สักพัก แต่การเตรียมการน่าจะมีมาก่อนแล้ว

คิดได้อย่างนั้น หลินหวานก็พยักหน้า “ได้ค่ะ คิดว่าเราควรทำยังไงดีคะ เอาจากประสบการณ์ของคุณ”

เยว่จือโจวคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ที่ผ่านมา วิธีที่ดีที่สุดในการโฆษณาของเราคือซื้อพื้นที่บนเว็บทั่วไปและเว็บลงคลิปเพื่อโปรโมตเกม พอคนคลิกโฆษณาก็จะเด้งหน้าเกมขึ้นมาครับ…”

หลินหวานขมวดคิ้วโดยไม่รู้ตัว

ไม่มีระดับเลยสักนิด

หลินหวานเกลียดพวกโฆษณาหลอกลวงน่ารำคาญตามเว็บมาก คราวนี้จะเป็นบริษัทเธอเองที่ใช้วิธีแบบนั้นเหรอ

ไม่ได้!

เยว่จือโจวพูดเสริม “แต่ปัญหาตอนนี้คือเกมเราใช้รูปแบบมินิไคลแอนต์

“ถึงจะให้เด้งหน้าต่างขึ้นมา ผู้เล่นก็ต้องไปโหลดข้อมูลก่อนถึงจะเล่นเกมได้ ซึ่งจะไปกระทบกับเรตจำนวนยอดดาวน์โหลดจริงเทียบกับจำนวนคนที่เข้ามาดูเว็บทั้งหมด

“เรื่องนี้เป็นปัญหาร้ายแรงมาก ถ้ายอดตรงนี้ต่ำ เราจะดึงผู้เล่นมาได้น้อยลง…อาจจะไม่สามารถหาเงินคนทุนค่าโฆษณาได้”

หลินหวานพูดอะไรไม่ออก

เขากำลังบอกว่าโฆษณาชั้นต่ำน่ารำคาญใจแบบนี้ก็ใช้ไม่ได้ผลเหรอ

หลินหวานคิดอยู่ครู่หนึ่ง “เดี๋ยวหนูไปขอคำแนะนำจากบอสเผยดูนะคะ”

เยว่จือโจวดูตื่นเต้น “เยี่ยมเลยครับ”

เผยเชียนสั่งเยว่จือโจวไว้ว่าถ้ามีคำถามอะไรเกี่ยวกับขั้นตอนการพัฒนาเกม ก็ให้ไปถามผู้อำนวยการหลิน

เยว่จือโจวกับหวังเสี่ยวปินเชื่อฟังตามนั้น พอเจอปัญหาเล็กน้อยในขั้นตอนการค้นคว้าและพัฒนาเกม พวกเขาจะคุยกันก่อน จากนั้นค่อยให้หลินหวานตัดสินใจ

แต่ถ้าไม่มีใครตัดสินใจได้ พวกเขาก็ต้องไปปรึกษาบอสเผย

ตอนนี้ไม่มีใครคิดไอเดียโฆษณาเกมดีๆ ออก ดังนั้นจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากปรึกษาบอสเผย

หลินหวานรู้สึกไม่ค่อยดีที่ส่งข้อความไปถามเผยเชียนเรื่องแผนโฆษณาเกมเพลงรบโลหิตเวอร์ชันอัปเกรด

ถ้าบอสเผยคิดแผนโฆษณาดีๆ ไม่ได้เหมือนกันล่ะ

เพราะตอนนี้เกมไม่ได้ใช้รูปแบบเดิมแล้ว พวกเขาเปลี่ยนจากเกมเล่นบนเว็บมาเป็นเกมมินิไคลแอนต์ วิธีโฆษณาเดิมๆ ไม่น่าจะใช้ได้ผล

บอสเผยเองก็อาจต้องใช้เวลาหลายวันกว่าจะคิดแผนให้ได้แล้วตอบกลับมา

แต่ไม่กี่นาที่ต่อมา หลินหวานก็ได้ข้อความตอบกลับจากเผยเชียน

“เดี๋ยวผมส่งแผนให้”

ห้านาทีต่อมา เผยเชียนก็ส่งไฟล์เอกสารให้หลินหวาน

หลินหวานเปิดเอกสารอ่านไปพร้อมๆ กับเยว่จือโจว

แผนการโฆษณาที่บอสเผยแนะนำมานั้นเรียบง่ายมาก นั่นคือการทุ่มโฆษณา!

พวกเขาจะใช้วิธีโฆษณาเดิมๆ ที่ใช้กัน ไม่ว่าจะเป็นการแปะโฆษณาไว้ตามเว็บทั่วไปและเว็บลงคลิปต่างๆ

ดูไม่ต่างจากแผนโฆษณาแบบเดิมเลย

แต่แผนที่บอสเผยส่งมามีคำสั่งที่เฉพาะเจาะจงด้วย พวกเขาต้องทุ่มเงินจ้างดารามาแต่งคอสเพลย์อัดคลิปโฆษณาให้ โดยดาราที่ว่าจะต้องเป็นชาวฮ่องกงและต้องอ่านตามบทโฆษณาที่ส่งไปให้!

“สวัสดีทุกคน! XXX เองนะ ฉันแสดงละครมาแล้วหลายเรื่อง แต่เรื่องเกมต้องยกให้เพลงรบโลหิตเวอร์ชันอัปเกรดเท่านั้น เกมนี้ยุติธรรมสุดๆ พวกคุณจะได้สัมผัสความรู้สึกของพวกผู้เล่นสายวาฬ เกมนี้ดีมาก สหายทุกคนมาร่วมรบไปด้วยกันเถอะ!”

“XXX ชอบเกมเพลงรบโลหิตเวอร์ชันอัปเกรดมาก! เล่นเพลินสุดๆ ถ้าพลาด บอกเลยว่าต้องรอไปอีกร้อยยี่สิบปีถึงจะมีเกมแบบนี้อีก!

“นี่คืออัปเดตใหม่ที่พวกคุณไม่เคยเห็นมาก่อน แป๊บเดียว พวกคุณจะรักเกมนี้เหมือนฉัน!”

ที่เหลือก็เป็นไปในทำนองเดียวกัน

หลินหวานกับเยว่จือโจวหันมองหน้ากันด้วยความงุนงง

พวกเขาปิดไฟล์แล้วเปิดขึ้นใหม่อีกรอบ เพราะคิดว่าเปิดผิดอัน

เยว่จือโจวรู้สึกผิดหวังมาก

บอสเผยส่งแผนมาให้เร็วขนาดนี้ แสดงว่าต้องเตรียมเอาไว้แล้ว

บอสน่าจะคิดแผนโฆษณานี้เอาไว้สักพักแล้ว

แต่ทำไมบอสถึงเลือกใช้วิธีแบบนี้ล่ะ

บทนี่…ห่วยแตกมาก!

แบบนี้ทุกคนจะไม่รุมด่าเอาเหรอ

เยว่จือโจวคิดว่าเกมเพลงรบโลหิตเวอร์ชันอัปเกรดไม่ใช่เกมที่หวังแต่จะเอาเงินผู้เล่นอีกแล้ว เรียกได้ว่าเป็นเกมที่เป็นมิตรกับผู้เล่น เพราะพวกเขายกเครื่องเปลี่ยนทุกอย่างใหม่หมด!

ในเมื่อเป็นแบบนี้ ทำไมต้องทำโฆษณาออกไปให้ตัวเองดูแย่ด้วยล่ะ

ถ้ายังทำเกมแบบที่จ้องจะเก็บเงินผู้เล่น วิธีโฆษณาแบบนี้น่าจะใช้ได้ดี

เพราะกลุ่มผู้เล่นหลักของเกมเล่นบนเว็บคือพวกวาฬกับพวกเจ้าพ่อเหมืองถ่านหินที่ชอบดูหนังฮ่องกง บทโฆษณาขายเกมกันโต้งๆ แบบนี้น่าจะทำให้พวกเขาสนใจได้

แต่กลุ่มเป้าหมายของเกมเพลงรบโลหิตเวอร์ชันอัปเกรดไม่ใช่พวกวาฬ!

แถมวิธีโฆษณาแบบนี้ยังตกยุคไปแล้ว ถึงจะเอาไปเทียบกับมาตรฐานโฆษณาทั่วไปของเกมเล่นบนเว็บก็ยังดูชั้นต่ำอยู่ดี…

จบเห่แล้ว ไม่รู้เลยว่าบอสเผยคิดอะไรอยู่!

เยว่จือโจวมองหลินหวานด้วยแววตาสงสัย

หลินหวานคิดหนักอยู่เหมือนกัน เห็นได้ชัดว่าเธอเองก็เกลียดบทโฆษณานี้ไม่ต่างจากเยว่จือโจว

แต่เธอเข้าใจบอสเผยมากกว่าอีกฝ่าย

ทุกอย่างที่ดูไม่สมเหตุสมผลมักจะมีอะไรลึกล้ำแอบแฝงอยู่เสมอ!

ผ่านไปครู่ใหญ่ หลินหวานก็พยักหน้าเบาๆ “เข้าใจแล้วค่ะ

“เป้าหมายจริงๆ ของบอสเผยคือให้ผู้เล่นเลิกเป็นทาสของเงินและเปลี่ยนทัศนคติผู้เล่น!

“หมายความว่าโฆษณานี้ตั้งใจดึงกลุ่มผู้เล่นที่ชอบเล่นเกมแนวเสียเงินเพื่อให้เก่งมาเยอะๆ เพื่อที่จะได้เปลี่ยนทัศนคติการใช้จ่ายเงินผ่านเกมนี้!

“ถ้าผู้เล่นพวกนั้นไม่มาเล่นเกมนี้ เราจะไปเปลี่ยนทัศนคติพวกเขาได้ยังไง”

เยว่จือโจวงง

“ต้อง…ขนาดนี้เลยเหรอ นี่เป็นวิธีสามัญในการโฆษณาเกมเล่นบนเว็บเลยนะครับ”

“ถ้ามองผิวเผินอาจจะดูเป็นแบบนั้น แต่ความจริงแล้วมีเหตุผลที่ล้ำลึกซ่อนอยู่มากมาย” หลินหวานส่ายหน้า “บอสเผยวางแผนไว้แล้วค่ะ เราแค่ต้องรอดูว่าจะเป็นยังไง”

ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี

ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี

Status: Ongoing
ต้องทำธุรกิจให้ “ขาดทุน” เขาถึงจะรวย แต่ไม่รู้ดวงดีหรือดวงซวย ถึงได้แต่ “กำไร” เนี่ย!เผยเชียนย้อนเวลากลับไปเมื่อ 10 ปีก่อนโดยมีระบบสั่งให้เขาตั้งบริษัทอะไรก็ได้เพื่อหาเงินทำกำไรโดยจะมีการประเมินกำไรขาดทุนเป็นรอบๆแต่เผยเชียนเป็นคนหัวหมอ เขาดูแล้วว่าถ้าเขาทำธุรกิจได้กำไร เขาจะได้ส่วนแบ่งเข้ากระเป๋าตัวเองแค่ 1:100แต่ถ้าเขาขาดทุน เขาจะได้ส่วนแบ่ง 1:1 เขาจึงคิดจะตั้งบริษัทเกม และหาทางทำให้บริษัทขาดทุนด้วยการสร้างเกมที่ไม่น่าจะฮิตบ้างล่ะ ขายเกมราคาถูกบ้างล่ะ เอาเงินไปละลายกับการเช่าตึกและซื้ออุปกรณ์ทำงานต่างๆ บ้างล่ะแต่ไม่ว่าจะทำอย่างไรก็ไม่ขาดทุนสักที เกมที่คิดว่าไม่น่าจะขายได้ก็ดันขายดีเป็นเทน้ำเทท่าทำไมการทำธุรกิจให้ขาดทุนมันถึงเป็นเรื่องยากขนาดนี้ล่ะเนี่ย?!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท