คุรุการแพทย์ – บทที่ 22 ตามล่าตัวชายลึกลับ!

บทที่ 22 ตามล่าตัวชายลึกลับ!

บทที่ 22 ตามล่าตัวชายลึกลับ!

ปั้ก!

ผิดพลาดครั้งใหญ่แล้ว

ฟางชิวกระอักเสียงในลำคอ

ชายหนุ่มโล่งใจที่เห็นซุนฉียังอยู่ในอ้อมแขน

เขาช่วยชีวิตเธอไว้ได้!

ทุกคนที่อยู่ข้างล่างต่างพากันตกใจกับภาพเหตุการณ์หวาดเสียวตรงหน้า

ความเงียบเข้ามาเยือนรอบพื้นที่ในไม่กี่วินาทีให้หลัง

จากนั้นก็ตามมาด้วยเสียงปรบมือและเสียงเชียร์ที่ดังสนั่นทั่วบริเวณ

ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างพากันปรบมือตื่นตาตื่นใจ

ถึงแม้ว่าจะปรบมือกันจนมือแดงไปหมด แต่พวกเขาก็ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดปรบแต่อย่างใด

เสียงปรบมือนี้ไม่ได้ดังขึ้นเพราะชายลึกลับช่วยชีวิตซุนฉีเท่านั้น แต่ยังเป็นเพราะความกล้าหาญด้วย!

“ชายลึกลับ!”

มีคนร้องตะโกนออกมา

ทันใดนั้น ทั้งพื้นที่ก็เต็มไปด้วยเสียงตะโกนชื่นชมดังออกมาไม่ขาดสาย

“ชายลึกลับ!”

“ชายลึกลับ!”

“ชายลึกลับ!”

…

ในเวลานี้ ชายลึกลับได้กลายมาเป็นฮีโร่ในดวงใจของทุกคนแล้ว!

อธิการบดีเฉินอินเซิงถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกแล้วปรบมือเสียงดังลั่นเช่นกัน

ซุนฉีถูกช่วยชีวิตไว้ได้

ไม่ว่าใครจะเป็นคนช่วยเธอได้ก็ตาม แต่ผลลัพธ์ที่เห็นนี้ก็ออกมาในด้านดีทั้งสิ้น

ฟางชิวกระโดดลงมาอย่างนุ่มนวลจากชั้นสามของอาคารเรียนพร้อมกับประคองซุนฉีในอ้อมแขน

จากนั้นก็ส่งซุนฉีให้กับเพื่อนร่วมห้องของเธอที่กำลังมองมาที่เขาด้วยอาการตกใจ

อึ้ง… อึ้งจนอ้าปากค้าง!

คนรอบข้างเริ่มพากันเข้ามาหาฟางชิว

ครูฝึกทหารเองก็รีบวิ่งมาหาฟางชิวเช่นกัน

ทุกคนล้วนอยากจะอยู่ใกล้ชายลึกลับ และอยากรู้ด้วยว่าเขาเป็นใคร

เมื่อเห็นแบบนี้ ฟางชิวก็ยกมุมปาก

ชายหนุ่มไม่ให้โอกาสคนเหล่านี้ได้รู้ตัวจริงของเขาหรอก!

จากนั้นฟางชิวก็ทะยานตัวขึ้นไปบนฟ้า

“ไม่นะ!”

นายทหารหนุ่มผู้สังเกตเห็นว่าฟางชิวกำลังจะทำอะไรก็อุทานออกมาทันที

เขากำลังจะจับตัวชายลึกลับนั่น แต่นึกไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะหลบหนีได้เร็วขนาดนี้!

เขารีบรุดไปข้างหน้า

แต่มันสายไปแล้วที่จะหยุดชายลึกลับนั่น

เขาไม่สามารถทำอะไรได้อีก และได้แต่มองดูชายลึกลับกระโดดขึ้นไปบนกำแพงเพื่อขึ้นไปด้านบนตึกอีกครั้ง

นายทหารหนุ่มได้แต่ยืนมองด้วยความอึ้ง เพราะจุดที่ฟางชิวกระโดดขึ้นไปมันสูงถึงห้าเมตรเลย

เขาช็อกสุดขีด

“เขา…”

“เขาเหาะได้จริง ๆ!”

“เขาเป็นใครกันน่ะ?!”

“เขาแข็งแกร่งขนาดนี้ได้ยังไง?”

“แต่ดู ๆ ไปแล้ว เขาจะต้องเป็นปรมาจารย์กังฟูแน่ ๆ!”

เท่าที่นายทหารหนุ่มรู้ ปรมาจารย์ยุทธ์ล้วนแต่เป็นคนแก่ ไม่เคยมีปรมาจารย์ที่อายุต่ำกว่าสี่สิบมาก่อน

แต่ในเวลานี้ มีปรมาจารย์อายุน้อยกว่ายี่สิบปีปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าเขา!

มันจะน่ากลัวเกินไปแล้ว!

เรื่องแบบนี้มันอยู่ไกลเกินกว่าที่เขาจินตนาการไว้

ไม่มีทาง!

เขาจะต้องตามหาชายลึกลับให้พบ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม

ทันใดนั้น นายทหารหนุ่มก็รีบวิ่งไปหาครูฝึกทหารแล้วพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น “ให้ทุกห้องเรียนมารวมตัวกันในทันที แล้วตรวจสอบจำนวนคนดูว่ามีใครที่ไม่ได้อยู่ที่นี่ ดีไหมครับ?”

เหล่านักศึกษาพากันมาเข้าแถวรวมตัวกันหลังจากเสียงนกหวีดดังลั่น

ในเวลานี้ นักศึกษาน้องใหม่ทั้งหมดพากันเข้าแถวเป็นรูปสี่เหลี่ยมจตุรัส

ฟางชิวไม่มีเวลามากพอที่จะกลับไปยังหอพักของตัวเอง เขาตรงไปยังพื้นที่ว่างเปล่าไร้ผู้คน จากนั้นก็ทิ้งหน้ากากของตัวเองไว้บนยอดไม้

เรียบร้อยแล้วเขาก็วิ่งไปยังสนาม ตรงไปเข้าแถวเหมือนกับคนอื่น ๆ

เวลาผ่านไปเพียงห้านาทีหลังจากที่มีการเรียกรวมพลเข้าแถว จากนั้นประตูทั้งหมดในสนามก็ถูกปิดลงทันที

ไม่มีใครสามารถเข้าไปได้!

“ทุก ๆ แถวรายงานเลขประจำตัวและตัวตนด้วย!”

นายทหารหนุ่มมองนักศึกษาตามแถวรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัสที่อยู่ล่างเวทีด้วยสายตาเฉียบคมและออกคำสั่งจากบนนั้น

“รายงาน! ห้องหนึ่งคณะภาษาต่างประเทศ สาขาภาษาอังกฤษมีทั้งหมด สามสิบสองคน มีจำนวนคนในตอนนี้สามสิบสองคน! อยู่กันครบครับ!”

“รายงาน! ห้องสองคณะภาษาต่างประเทศ สาขาภาษาอังกฤษมีทั้งหมด สามสิบสองคน มีจำนวนคนในตอนนี้สามสิบคน!”

…

การรายงานตัวของนักศึกษาใหม่ที่เข้าแถวเป็นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัสเสร็จสิ้นลง

“จริงด้วย มีนักศึกษาห้าสิบสามคนไม่อยู่ที่นี่!”

นายทหารหนุ่มกล่าว “ทุกคนยืนตามสบาย! พวกเธอน่าจะเคยเห็นหรือเข้าใจแล้วว่าตอนนี้ที่นี่มีปรมาจารย์ผู้มากฝีมืออยู่ในมหาวิทยาลัยแห่งนี้ ฉันสงสัยว่าพวกเธออยากรู้ไหมว่าเขาคือใคร?”

“ตามหาชายลึกลับเหรอ?”

ทุกคนต่างรู้สึกตื่นเต้น จากนั้นก็มีเสียงตะโกนดังออกมา “ครับ!/ค่ะ!”

มองไปที่ครูฝึกที่อยู่บนเวที ฟางชิวก็ต้องผงะ

เขาคาดไม่ถึงมาก่อนเลยว่าการเรียกรวมตัวนักศึกษานี้ทำไปเพื่อต้องการตามหาตัวเขา!

“โอเค! ถ้าพวกเธอต้องการ ฉันก็ต้องการเช่นกัน!”

นายทหารหนุ่มหัวเราะแล้วพูดต่อ “ชายลึกลับคนนั้นสวมชุดทหารลายพราง ไม่มีเวลาที่จะเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างแน่นอน เขาเป็นหนึ่งในพวกเรา! เป็นไปได้มากว่าเขาจะเป็นหนึ่งในคนห้าสิบสามคนที่หายตัวไป เพราะฉันประกาศการเรียกรวมตัวทันทีที่เขาหายตัวไป”

“…แต่ชายลึกลับนั่นอาจจะกลับมาทัน โยนหน้ากากทิ้งไว้ที่ไหนสักแห่ง เขาคงจัดการกับหน้ากากได้ แต่ไม่มีเวลามากพอจัดการกับฝุ่นบนมือจากกำแพงและขอบหน้าต่าง ฝุ่นบนแผ่นหลังของเขาด้วย ฉันรู้ว่าต้องมีแน่นอน!”

“ในตอนนี้ ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้เคลื่อนไหวหรือขยับตัว ใครก็ตามที่ฝ่าฝืน คนนั้นแหละชายลึกลับ!”

ฟึ่บ!

นักศึกษาน้องใหม่ทุกคนพากันยืนนิ่ง

นายทหารหนุ่มทำให้ชายลึกลับไม่มีโอกาสได้ทำลายหลักฐานทั้งหมด

“นักศึกษาทุกคนที่นี่ตรวจสอบคนที่อยู่ข้างหน้า ครูฝึกทหารภาคสนามจะตรวจสอบนักศึกษาในแถวสุดท้าย ดูว่าใครมีรอยฝุ่นอยู่ที่แผ่นหลัง! หลังจากดูแผ่นหลังของทุกคนแล้ว ก็มาดูกันอีกซิว่าแต่ละคนมีร่องรอยที่มือหรือไม่!”

แววตาของทุกคนพลันลุกโชนทันทีเมื่อได้ยินดังนั้น

การวิเคราะห์ของนายทหารหนุ่มคนนี้ฉลาดและเฉียบคมมาก คราวนี้ชายลึกลับไม่มีที่ให้หลบหนีแน่นอน

ในเวลานี้ ฟางชิวรู้สึกกังวลจริง ๆ

นั่นเป็นเพราะว่าที่แผ่นหลังและมือของเขายังมีรอยเปื้อนฝุ่นจริง ๆ!

นี่เขาจะโดนเจอตัวอย่างนั้นหรือ?

นายทหารหนุ่มที่อยู่บนเวทียังคงยืนรออยู่ เขามั่นใจว่าตัวเองจะต้องพบตัวชายลึกลับแน่ ๆ!

แน่นอนว่า นักศึกษาอีกห้าสิบสามคนที่ไม่ได้อยู่ที่นี่ เขาก็จะสอดส่องดูเช่นกัน แต่ถึงอย่างนั้นนักศึกษาที่เข้าแถวอยู่นี่ เขาก็ไม่ปล่อยไว้

ฟางชิวชักวิตก

เขาจะถูกเจอที่นี่แบบนี้น่ะหรือ?

ฟางชิวไม่ต้องการถูกทุกคนจับตามองตลอดห้าปีในชีวิตมหาวิทยาลัย!

พลังปราณทั้งหมดของชายหนุ่มเริ่มทำงาน

พลังปราณภายในมือของฟางชิวเคลื่อนออกไปด้านนอก ขณะเดียวกัน พลังปราณภายในแผ่นหลังของเขาก็เคลื่อนเข้าไปด้านใน

มือของชายหนุ่มสั่นเล็กน้อย ไม่นานฝุ่นที่มือของเขาก็หายไป

จากนั้นเขาก็เริ่มจัดการกับฝุ่นที่แผ่นหลังของตัวเอง

เพราะแผ่นหลังอยู่ในสายตาใครเอาได้ ฟางชิวจึงไม่สามารถกำจัดฝุ่นด้วยความสั่นสะเทือนได้ เขาจึงทำได้เพียงดูดเข้าไปเท่านั้น

ถ้าใครสักคนอยู่ใกล้กับแผ่นหลังของฟางชิวในขณะนี้ จะพบว่าเศษฝุ่นบนเสื้อผ้าของชายหนุ่มกำลังทะลุผ่านช่องว่างเข้าไป

ไม่นานเสื้อผ้าของชายหนุ่มก็กลับมาสะอาดดังเดิม

ทุกอย่างเสร็จสิ้นอย่างรวดเร็วก่อนที่จะมีใครสักคนตาไวเห็นความผิดปกติบนแผ่นหลังของเขา

หลังจากการกำจัดคราบฝุ่นสกปรก ฟางชิวก็ยิ้มเบา ๆ แล้วยืนด้วยท่าทีสงบนิ่ง

เพื่อนร่วมห้องที่อยู่ข้างหลังเขาก็เริ่มสำรวจแผ่นหลังของฟางชิวอย่างระมัดระวังและรอบคอบ แต่ก็ไม่พบร่องรอยของฝุ่นที่นายทหารหนุ่มพูดถึง ดังนั้นเขาจึงเบนสายตาไปมองหานักศึกษาคนอื่นแทน

ต่อมา นักศึกษาทั้งหมดก็ได้รับการตรวจสอบจนหมดสิ้น

“ไม่มีนักศึกษาที่น่าสงสัยว่าจะเป็นชายลึกลับในมหาวิทยาลัยแพทย์แผนจีน รายงานจากวิชาแพทย์แผนจีน ห้องสาม!”

หลังจากที่ทุกคนตรวจสอบกันและกันดีแล้ว ครูฝึกทหารภาคสนามก็สรุปสถานการณ์และเริ่มรายงาน

ฟางชิวยิ้มเบา ๆ ให้กับผลลัพธ์ที่ออกมา

เขาไม่สนว่าจะมีนักศึกษาที่น่าสงสัยในชั้นเรียนอื่นหรือไม่ สำหรับฟางชิวแล้ว ยิ่งมีนักศึกษาที่น่าสงสัยจำนวนมาก ก็ยิ่งทำให้ทุกคนสับสน

แล้วฟางชิวก็ต้องประหลาดใจ เมื่อจู่ ๆ ชั้นเรียนอื่นก็พากันพบนักศึกษาต้องสงสัย!

“รายงาน! จากคณะภาษาต่างประเทศ สาขาภาษารัสเซีย ห้องหนึ่งพบนักศึกษาต้องสงสัย!”

“รายงาน! จากคณะพละศึกษาและศิลปะ สาขาศิลปะและการขับร้อง ห้องสามพบนักศึกษาต้องสงสัย!”

…

เมื่อได้ยินเสียงรายงานนักศึกษาต้องสงสัยที่ดังมาอย่างต่อเนื่อง ฟางชิวถึงกับนิ่งงันด้วยความสับสน

มันเกิดอะไรขึ้น?

มีนักศึกษาที่น่าสงสัยอยู่ในห้องเรียนอื่น ๆ ตัวเลขไม่ใช่น้อย ๆ ด้วย!

หลังจากได้ยินรายงานทั้งหมด ฟางชิวก็ประมาณตัวเลขได้ว่า จำนวนนักศึกษาต้องสงสัยนั้นมีมากกว่าสี่สิบคน

เมื่อรวมกันอีกห้าสิบกว่าคนที่ไม่ได้เข้าแถวตรงนี้ก่อนหน้านั้นแล้ว จะเท่ากับว่ามีนักศึกษาต้องสงสัยเกือบร้อยคน!

ฟางชิวยิ้มให้กับผลลัพธ์

ไม่มีใครสงสัยเขาอีกแล้ว เป้าหมายทั้งหมดล้วนถูกพุ่งเป้าไปที่นักศึกษาเกือบร้อยคนนั้นแทน

ชายลึกลับตัวจริงอย่างฟางชิวก็สามารถสบายใจไปได้อีกนาน

เมื่อเห็นดังนี้ นายทหารหนุ่มบนเวทีก็คิ้วขมวดเล็กน้อย เพราะคาดไม่ถึงว่าจะมีนักศึกษาที่น่าสงสัยมากขนาดนี้

เกือบร้อยคน! ตามหาต่อไม่ง่ายแน่!

แต่ก็ไม่น่ายากเกินความสามารถของเขา นายทหารหนุ่มมั่นใจว่าตัวเองจะตามหาชายลึกลับเจอในสักวันหนึ่ง

เขาเชื่อว่าจะต้องพบตัวชายลึกลับในที่สุด…

“พวกนาย! มากับฉัน!”

ต่อมา เหล่านักศึกษาที่น่าสงสัยต่างก็ถูกเจ้าหน้าที่ทหารคนอื่น ๆ

พาตัวออกมา

การค้นหาชายลึกลับจบลงในที่สุด จากนั้นฟางชิว ผู้เป็นชายลึกลับตัวจริงก็บอกลาครูฝึกและเพื่อนร่วมห้องแล้วแยกตัวออกมา

การฝึกทหารภาคสนามตลอดสิบวันได้สิ้นสุดลงแล้ว พวกเขากล่าวลาครูฝึกทหาร ราวกับเป็นการฝึกทหารครั้งสุดท้ายของชีวิต

ฟางชิวรู้สึกเศร้าใจมากเมื่อมองแผ่นหลังอันเยือกเย็นของครูฝึกจากไป เพราะเขาอาจไม่ได้พบคนกลุ่มนั้นอีกแล้ว

เหล่าครูฝึกอาจหายไปจากชีวิตของเขาโดยไม่มีการบอกกล่าวตอนไหนก็ได้

หลังจากที่ถอนหายใจด้วยอารมณ์เศร้าหมอง ฟางชิวก็หันไปอีกทาง ถึงหญิงสาวที่อยากจะฆ่าตัวตายถูกช่วยไว้ได้ แต่ก็ยังมีไอ้สารเลวคนหนึ่งที่ยังไม่ได้รับโทษ!

ระหว่างทางที่เดินไป ฟางชิวได้โทรหาหลิวเฟยเฟย อาจารย์ประจำชั้นสาวสวยเพื่อสอบถามสถานการณ์

“อาจารย์ครับ คุณรู้จักผู้หญิงชื่อซุนฉีที่เพิ่งจะพยายามฆ่าตัวตายใช่ไหมครับ? มันเกิดอะไรขึ้น?”

หลิวเฟยเฟยไม่ได้คิดอะไรมากนัก เธอถอนหายใจแล้วตอบออกไป “เท่าที่ฉันรู้ ตอนนี้เธอกลับมาอารมณ์คงที่แล้ว ตอนนี้รูมเมตเธอกำลังคอยดูแลเธออยู่ แล้วฉันก็ได้แจ้งผู้ปกครองของเธอถึงเรื่องที่เกิดขึ้นแล้วด้วย”

ฟางชิวถาม “แล้วเจอตัวแฟนที่นอกใจไหมครับ?”

“อย่าพูดถึงไอ้สารเลวนั่นเลย!”

หลิวเฟยเฟยถึงกับโกรธขึ้นมาทันทีที่ฟางชิวเอ่ยถึงแฟนหนุ่มตัวต้นเหตุของเรื่องวุ่นวายทั้งหมด “ฉันได้ยินมาจากอธิการบดีฝ่ายวิชาการว่า เพื่อน ๆ ของไอ้ตัวต้นเหตุพบเจ้าตัวกำลังเดตกับสาวที่ร้านกาแฟ แล้วพอมันรู้เรื่องที่ซุนฉีพยายามฆ่าตัวตายเพราะมัน รู้ไหมว่ามันตอบว่ายังไง?”

“มันพูดว่าอะไรครับ?”

“มันบอกว่า ไม่ใช่เรื่องของมัน?! ดูซิว่ามันระยำขนาดไหน? มันใช่คำพูดที่มนุษย์ดี ๆ เขาพูดกันเหรอ?! สารเลวของแท้เลย!”

ฟางชิวขมวดคิ้วทันทีที่ได้ยินเรื่องราวทั้งหมดจากหลิวเฟยเฟย “แล้วเขาไม่กลับมาดูซุนฉีเลยเหรอครับ?”

“ไม่เลย ฉันคิดว่าไอ้สารเลวนั่นต้องไปเดตกับสาวต่อแน่นอน ไม่ก็อาจจะซ่อนตัวอยู่ที่ไหนสักแห่ง”

“แล้วทางมหาวิทยาลัยมีบทลงโทษให้มันบ้างไหมครับ?” คิ้วของฟางชิวยิ่งขมวดแน่นมากขึ้น

“เราจะลงโทษอะไรเขาได้กัน?”

อาจารย์สาวถอนหายใจ “จากประสบการณ์แล้ว บทลงโทษอาจเป็นว่ากล่าวตักเตือน บันทึกประวัติระดับร้ายแรง แต่เขาจะไม่โดนไล่ออกเพราะเหตุผลนี้แน่”

“ทำได้แค่ว่ากล่าวตักเตือนและลงบันทึกประวัติไว้เท่านั้นเหรอครับ?”

อารมณ์โกรธของฟางชิวกำลังคุกรุ่น

ไอ้สารเลวนั่นเกือบจะฆ่าซุนฉีตายทางอ้อมแล้ว แต่บทลงโทษกลับมีแค่กล่าวตักเตือนและบันทึกประวัติเนี่ยนะ?!

“ใช่” หลิวเฟยเฟยเอ่ยทิ้งท้ายด้วยความหงุดหงิด

ฟางชิวเองก็นึกโกรธไอ้สารเลวนี่ที่เกือบทำให้คน ๆ หนึ่งตายเช่นกัน และมันก็ยังไม่ถูกลงโทษสมกับสิ่งที่ทำเลยอีกต่างหาก

ว่ากล่าวตักเตือนอย่างรุนแรงและบันทึกประวัติเหรอ?! มันเรียกว่าเป็นการลงโทษได้เหรอ?!

ไม่สมเหตุสมผลเลย!

เอาล่ะ… ในเมื่อไม่มีใครในที่นี้สามารถลงโทษไอ้สารเลวนี่ได้ ฟางชิวตัดสินใจแล้วว่าเขาจะเป็นคนลงมือเอง…!

เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้ถูกเปิดเผยตัวตนในภายหลัง ฟางชิวจึงถามอย่างสุภาพว่า “อาจารย์ครับ เรื่องใหญ่เกิดขึ้นในมหาวิทยาลัยเราอย่างนี้ เราสามารถค้นหาข้อมูลของแฟนหนุ่มซุนฉีได้ใช่ไหม?”

จุดประสงค์ของเขาคือต้องการหาข้อมูลของไอ้เวรนี่!

“แน่นอน ข้อมูลของเขามีในเว็บบอร์ดของมหาวิทยาลัย ไอ้สารเลวนั่นต้องโดนแฉอย่างแน่นอน! ปล่อยให้มันได้ทรมาน ได้อับอายกับคำก่นด่าและคำวิจารณ์ในหน้าเว็บบอร์ดเลย!” หลิวเฟยเฟยพูดด้วยความโกรธ

ฟางชิวเห็นด้วย จากนั้นเขาก็วางสายแล้วเข้าเว็บบอร์ดของมหาวิทยาลัย แล้วก็พบว่าหัวข้อประเด็นร้อนใหม่ล่าสุดพาดหัวว่า ‘ชายลึกลับปรากฏตัวอีกครั้งเพื่อช่วยชีวิตหญิงสาวที่จะฆ่าตัวตาย!’

ชายหนุ่มคลิกเข้าไปด้วยความใคร่รู้